26/12/08

Αίσθημα συλλογικής ευθύνης και ενοχής στην Κύπρο


του Σάββα Καλεντερίδη
Σε επίσκεψη που έκανα πριν από δυο μήνες στην Κύπρο για την παρουσίαση του βιβλίου μου, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με δημοσιογράφους και απλούς πολίτες της Κύπρου. Από τις συνομιλίες και τις συζητήσεις διέκρινα σε όλους σχεδόν τους συνομιλητές μου μια τάση αυτοκριτικής, που έφθανε μέχρι το σημείο της συλλογικής ενοχής, σχετικά με το πόσο πολύ αδικήσαμε τους τουρκοκυπρίους στο παρελθόν και ότι ούτε λίγο ούτε πολύ, εμείς, η ελληνοκυπριακή πλευρά δηλαδή, είμαστε αυτοί που θα πρέπει να υποχωρήσουμε για να βρεθεί μια λύση στο Κυπριακό. Είναι δε τέτοιο το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης και ενοχής, που σημαντικό ποσοστό των ελληνοκυπρίων θα ήταν σε θέση να αποδεχτεί ένα σχέδιο λύσης χειρότερο και από αυτό του Αννάν, αρκεί να απαλλασσόταν από το αίσθημα αυτό και να λυτρωνόταν ηθικά η ελληνοκυπριακή κοινωνία του νησιού.
Δεν λέμε ότι δεν έγιναν αγριότητες εναντίον των τουρκοκυπρίων από την ελληνική πλευρά στην Κύπρο, ορισμένες από τις οποίες, μάλιστα, τις διέπραξαν άτομα που είναι σφόδρα πιθανόν να καθοδηγήθηκαν από προβοκατόρικους μηχανισμούς που στήθηκαν από ΗΠΑ-Μ. Βρετανία ακριβώς για να οδηγήσουν στο διαμελισμό του νησιού. Έγιναν και καλό είναι να γίνει ένας απολογισμός και αυτοκριτική, ακριβώς για να μην βρίσκουν έδαφος οι χρηματοδοτούμενοι από τους ειδικούς λογαριασμούς της CIA και της Μ16 και ενσπείρουν το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης και ενοχής στο σύνολο της ελληνοκυπριακής κοινωνίας.
Και αυτό γιατί μια κοινωνία που δεν έχει λυτρωθεί από σκοτεινές πλευρές της δικής της ιστορίας και δεν πιστεύει στο δίκαιο των εθνικών της επιδιώξεων, όπως είναι
-ο άμεσος τερματισμός της κατοχής,
-η ολοκληρωτική αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων,
-η πλήρης διαλεύκανση και η απόδοση ευθυνών για το έγκλημα των 1619 αγνοουμένων,
-η απόδοση των εδαφών και των περιουσιών σε όλους τους δικαιούχους, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους, και
-η πλήρης διασφάλιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στο νησί από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι ο καλύτερος εγγυητής για την περίπτωση αυτή,

μια κοινωνία που έχει αυτοβούλως θέσει τον εαυτό της από τη θέση του θύματος στη θέση του θύτη, είναι έτοιμη να παραδοθεί στα σχέδια εκείνων που θέλουν να διαλύσουν το κράτος της Κύπρου και να δημιουργήσουν ένα έκτρωμα, που θα εξυπηρετεί τα δικά τους σχέδια και μόνον.
Στα δυο άρθρα του Λάζαρου Μαύρου που ακολουθούν, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που δείχνουν τους πραγματικούς...υπευθύνους για τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς των τουρκοκυπρίων το 1963-1964, που προκάλεσαν το διαχωρισμό ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, που ζούσαν επί αιώνες ειρηνικά και χωρίς προβλήματα. Να σημειωθεί ότι ο αναγκαστικός εκτοπισμός των τουρκοκυπρίων, η δημιουργία θυλάκων και ο εξοπλισμός τους από το τμήμα ανορθοδόξου πολέμου του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, που χρηματοδοτούνταν από τις ΗΠΑ, ήταν ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία συγκρουσιακού κλίματος μεταξύ ελληνοκυπρίων-τουρκοκυπρίων. Στην παγίδα έπεσαν οι θερμοκέφαλοι της ελληνοκυπριακής πλευράς, ενώ το παζλ συμπληρώθηκε με τις άφρονες ενέργειες των εγκαθέτων και των προβοκατόρων, που οδήγησαν στη στρατιωτική παρέμβαση της Τουρκίας.
Τέλος, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι τότε οι εγκάθετοι και οι προβοκάτορες που εξυπηρετούσαν τα σχέδια Ουάσιγκτον-Λόνδίνου κρατούσαν όπλα και μαχαίρια, τώρα κρατούν αργυρώνητα μολύβια, lap-top και μικρόφωνα, τα οποία ίσως είναι πιο επικίνδυνα από τα προδοτικά όπλα που οδήγησαν το Κυπριακό στην κατάσταση που είναι σήμερα.
Ένα μας μένει, να διαβάζουμε δυο και τρεις φορές τα κείμενα που αφορούν την Κύπρο κια να σκεφτόμαστε βαθιά προτού διαμορφώσουμε άποψη, για να μην πέσουμε ξανά στην παγίδα και αν είναι δυνατόν, να τους ξεσκεπάσουμε.
Καλές Γιορτές

Τα άρθρα του Λάζαρου Μαύρου από τη ΣΗΜΕΡΙΝΗ
ΤΑ 45ΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΑΝΤΑΡΣΙΑΣ
Σ Α Β Β Α Τ Ο, 21.12.1963, ένα «τυχαίο» αιματηρό γεγονός αστυνομικού δελτίου οδήγησε στην έκρηξη τής καλά προετοιμασμένης, ένοπλης Τουρκανταρσίας του 1963-64, κατά της Κύπρου. Εάν κάποιος δεν μελετήσει τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ του 1956 και το επιτελικό σχέδιο «ΚΙΡ» (Kibris Istirdat Plani), «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου», που εκπόνησε το 1957 και εφήρμοσε από το 1958 με την ΤΜΤ, το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, είναι μοιραίο ότι δεν πρόκειται να αντιληφθεί πώς και γιατί εκτοξεύθηκε η ένοπλη τουρκική επίθεση του 1963-64.
Σ Τ Α ΕΓΓΡΑΦΑ του «χρηματοκιβωτίου Μπλουμέρ» της τ/κ ηγεσίας, Οκτ. 1960 και Σεπ. 1963, τεκμηριώνεται ο επιτελικός σχεδιασμός για την εκτόξευση της Τουρκανταρσίας. Ως προϊόντος της τουρκικής πολιτικής, τη λεπτομερή κλιμάκωση της οποίας περιέγραψε ο, από το 1957, ιθύνων επιτελικός νους του ΓΕΠ και της ΤΜΤ, συνταγματάρχης Ismail Tansu, σε συνεντεύξεις του το 1996 στη "Halkin Sesi", όπως και στο βιβλίο του, "Aslinda Hic Kimse Uyumuyordu" 2001. Τα έγγραφα προετοιμασίας του «ένοπλου αγώνα», με τις υπογραφές Κιουτσούκ και Ντενκτάς, περιέχουν και τα εξής: «Όταν ξεκινήσει ο αγώνας, η τουρκική κοινότητα που είναι διασπαρμένη σε όλο το νησί, θα συγκεντρωθεί με το ζόρι σε μια περιοχή, την οποία θα αναγκαστεί να υπερασπισθεί. Η επιλογή της περιοχής θα γίνει βάσει στρατηγικού σχεδίου. Πριν την έναρξη του αγώνα είναι αναγκαίο να εκπονηθούν λεπτομερή σχέδια προκειμένου να αυξηθεί η δυνατότητα επιστράτευσης της τουρκικής κοινότητας, αλλά και σχετικά με τον εξοπλισμό, τα αποθέματα, καθώς και την αποστολή προμηθειών και ενισχύσεων από την ηπειρωτική χώρα» (σ.σ. την Τουρκία).
Τ Η Ν ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ υλοποίηση, «με το ζόρι», αυτών των σχεδίων, μπορεί κανείς να διαβάσει στα δημοσιεύματα (και) της «Χαραυγής» του ΑΚΕΛ το 1963-64, με την υπογραφή και αειμνήστων δημοσιογράφων όπως του Παναγιώτη Πασχάλη, απ' όπου, μικρό μόνο δείγμα οι τίτλοι, όλοι της «Χ»: «Η στασιαστική βία εξετόπισε Τούρκους και από άλλα χωριά». «Οι βίαιες μετακινήσεις τουρκικών πληθυσμών». «Με δάκρυα και κραυγές απόγνωσης μετοίκησαν οι Τούρκοι Βασίλειας και Πραστειού Αυδήμου κάτω από την βία των εξτρεμιστών». «Τι να κάνουμε αφού μας απειλούν;». «Συνεχίζεται η βίαιη μετακίνηση Τούρκων χωρικών από φανατικούς». «Τουρκάλα εξαναγκάσθηκε να εγκαταλείψει Ελληνίδα με την οποία συζούσε επί χρόνια, κατόπιν 'υπόδειξης' Τούρκων εξτρεμιστών». «Διά της βίας των όπλων εξακολουθούν να ξεσπιτώνουν πληθυσμούς οι στασιαστές -Μονιάτη, Κοιλάνι, Διόριος, Αγ. Ειρήνη- για να πλήξουν την ειρηνική συμβίωση». Και, βέβαια, οι μαστιγωτικές καταγγελίες κατά της φασιστικής τ/κ ηγεσίας, από τον ηρωικό Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και τον ιατρό Ιχσάν Αλή, 1964-1966…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

Προς Τ/κ συγγνώμη

http://www.sigmalive.com/files/imagecache/column_image/files/columns/simerini/iristho.png
Π Ρ Α Γ Μ Α Τ Ι για τα «γεγονότα» του 1963-64 οι Έλληνες Κύπριοι οφείλουν μια συγγνώμη στην τ/κ κοινότητα. Όχι όμως εκείνην που παρήγγειλε, αγορεύων στη Βουλή, ο κ. Χρ. Πουργουρίδης του ΔηΣυ. Με ρωμαλέα αυτοκριτική και γνήσια αισθήματα ειλικρινούς μεταμέλειας θα πρέπει, όντως, η ε/κ κοινότητα να απολογηθεί: Επειδή, ως ηγεσία και ως πλειοψηφία λαού, δεν είχε τη ΣΟΦΙΑ, την αποφασιστικότητα και την αναγκαία και ΙΚΑΝΗ ένοπλη ΙΣΧΥ, να εξουδετερώσει εγκαίρως την φασιστική και στασιαστική τ/κ ηγεσία, που η τρομοκρατική ΤΜΤ επέβαλε «με το πιστόλι και το ρόπαλο» επί και σε βάρος του τ/κ πληθυσμού.
ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ έγκλημα των Ε/κ διαπράχθηκε διά παραλήψεως: Δεν εκτέλεσαν το καθήκον έγκαιρης απελευθέρωσης και απαλλαγής της τ/κ κοινότητας από τους αποδεδειγμένα αιμοσταγείς κακούργους Τ/κ ηγέτες της και την ένοπλη συμμορία τους, διά της οποίας από το 1958 επιβλήθηκαν βιαίως καταδυναστεύοντας τους τ/κ πληθυσμούς: «Είναι καθήκον όλων μας -έγραφε στις 12.5.1965 ο δρ. Ιχσάν Αλή- να μην επιτρέψουμε στα όργανα του αρχιτρομοκράτη Ντενκτάς ν' αυξήσουν τα δεινά που υφίσταται η τουρκική κοινότητα στην Κύπρο. Η τ/κ ηγεσία έχει σκορπίσει την τρομοκρατία σε όλη την κοινότητα και έχει επιβάλει αστυνομικό καθεστώς, κάτω από το οποίο κανένας δεν μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του. Όποιος εκφράσει τη γνώμη του ή τους επικρίνει, είτε ξυλοδέρνεται είτε εκτελείται. Σαν αποτέλεσμα αυτής της απάνθρωπης μεταχειρίσεως, οι συμπατριώτες μας έχουν μεταβληθεί σε ρομπότ στα χέρια των ηγετών τους».
Ε Π Ι Σ Η Σ : «Μια δράκα φασίστες, βοηθούμενοι από τους ιμπεριαλιστές και χρησιμοποιώντας όπλα και φασιστικές μέθοδες, άρπαξαν την ηγεσία της τουρκικής κοινότητας», έγραφε, κατάγγελλε και δημοσίως διακήρυττε, πριν δολοφονηθεί από την ΤΜΤ το 1965, ο ηρωικός Τ/κ αγωνιστής Ντερβίς Αλή Καβάζογλου, για την τ/κ ηγεσία Κιουτσούκ, Ντενκτάς και ΤΜΤ. «Αυτοί -έλεγε- είναι οι υπεύθυνοι για τα βάσανα του τ/κ πληθυσμού. Η φασιστική αυτή ομάδα εμποδίζει τον τουρκικό πληθυσμό να εκφράσει τα αληθινά του αισθήματα. Στο σκοτάδι της νύχτας πυροβολούν και δολοφονούν δημοκρατικούς δημοσιογράφους και προοδευτικούς παράγοντες της κοινότητάς μας. Συλλαμβάνουν, απάγουν και φυλακίζουν όσους τολμούν να μιλήσουν ελεύθερα και να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Τους βασανίζουν με μεσαιωνικά όργανα χιτλερικής επινόησης. Με τη βοήθεια των πρακτόρων τους ξεσπίτωσαν κάπου 20 χιλιάδες Τούρκους και τους μάντρισαν σε τόπους που δεν διαφέρουν από στρατόπεδα συγκέντρωσης».
(«Χαραυγή», 11.4.2005, Επετειακή Ανατύπωση: «Θύματα Φασιστικής Τρομοκρατίας - 40 χρόνια από τη θυσία των Καβάζογλου - Μισιαούλη»).

ΕΡΩΤΗΣΗ
Αφού, όπως πρόσεξε συντάκτης του «Φ», η Α.Ε. ο Ύπατος Αρμοστής εντός ναού κατέγραφε στο μπλοκάκι του σημειώσεις ακροαζόμενος στην κηδεία του Τάσσου τον επικήδειο που εκφώνησε ο Λυσσαρίδης, τη Δευτέρα, ήταν δυνατόν να μην ακολουθήσουν οσονούπω και οι ημεδαπές αρθρογραφικές επιθέσεις κατά του Γιατρού;
Λάζ. Α. Μαύρος

1 σχόλιο:

  1. καλος ο Χριστοφιας..αλλά .. αρκεί να μη συγκρουστεί με το κατεστημένο.
    Στην συνέχεια της στάσης του ΑΚΕΛ στην επανασταση της 1ης Απριλίου ( που σήμερα κοντευουμε όλοι να ξεχάσουμε) .. της στάσης του επι Σοβιετίας, με την δουλικότητα στο Βρεζνιεφικό καθεστώς, και με επιστεγασμα τα ναι μεν αλλα .. στο σχεδιο ΑΝΑΝ.
    Το κόμμα των βολεμενων μικροαστών που πουλάνε παραμυθα στον εαυτό τους περι προοδευτισμου..
    Καλή χρονιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.