17/12/08

Όταν στο σπίτι του κρεμασμένου περιφέρουν το σχοινί

του Σάββα Καλεντερίδη
Μετά το φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό, γεγονός που έφερε στην επιφάνεια προβλήματα που σιγοέβραζαν για χρόνια στην ελληνική κοινωνία και προκάλεσε τα σοβαρά επεισόδια και κινητοποιήσεις, που σε κάποιο βαθμό συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ξεκίνησε ένα κύμα διαμαρτυρίας και καταδίκης σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Το κύμα αντιδράσεων και διαμαρτυρίας για τον άδικο και αδικαιολόγητο θάνατο του Αλέξη που επεκτάθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, μεταφράζεται από πολλούς αναλυτές και πολιτικούς στοχαστές ως προάγγελος ευρύτερων κοινωνικών αναταραχών και διεκδικήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα έλεγε κανείς ότι ο θάνατος του Αλέξη γέννησε την ελπίδα για...μια νέα εποχή στην ανθρωπότητα, που παρακολουθούσε σαστισμένη και αμέτοχη, μέχρι χτές, ανατροπές που απειλούν το οικοδόμημα της ελεύθερης οικονομίας και του κράτους πρόνοιας και δικαίου, που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του σύγχρονου ανθρώπου.
Μια από τις χώρες όπου παρατηρήθηκαν αντιδράσεις και διαμαρτυρίες, ήταν και η Τουρκία και συγκεκριμένα η Κωνσταντινούπολη, όπου νεαροί Τούρκοι μαθητές διαδήλωσαν με το σύνθημα "Ο Αλέξης είναι αδελφός μας", ενώ δεν έχασαν την ευκαιρία να ρίξουν κόκκινη μπογιά στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη.
Ίσως το εγχείρημα αυτό να αποτελεί μία πρωτοβουλία των νεαρών της Κωνσταντινούπολης και να σηματοδοτεί κι αυτή με τη σειρά της τη γέννηση ενός κινήματος που θα διεκδικήσει το δικαίωμα στη δημοκρατία, την ελεύθερη έκφραση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ίδια τη χώρα τους, στην Τουρκία, τη μοναδική χώρα του κόσμου όπου ζει και βασιλεύει ο κεμαλισμός, που αποτελεί μια ιδιότυπη μορφή ναζισμού, με ισλαμικό περιτύλιγμα τα τελευταία χρόνια.
Επαναλαμβάνω, επειδή δεν θέλω να αδικώ ανθρώπους, ελπίζω να είναι μια αντίδραση που γεννά ελπίδες για να ανθίσει η δημοκρατία στην Τουρκία, γιατί το έχουν ανάγκη οι καταπιεζόμενοι λαοί της Τουρκίας, οι Κούρδοι, οι Αλεβίτες, οι Αμπχάζιοι, οι Βόσνιοι, οι Αλβανοί, οι Άραβες, οι Λαζοί, οι Ελληνόφωνοι και οι Αρμενόφωνοι του Πόντου...
Το έχουν ανάγκη οι ίδιοι οι γενναίοι Τουρκοι δημοκράτες (όντως χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα να είναι κανείς πραγματικός δημοκράτης στην Τουρκία), που δεκαετίες τώρα τρώνε τις σφαίρες κατάκαρδα, από ένα σύστημα που ξερνάει βία, βαρβαρότητα και φασισμό.
Κάποιος λοιπόν δημοκράτης στην Τουρκία, θα πρέπει να τους υπενθυμίσει την υποχρέωση που έχουν, όταν διαδηλώσουν ξανά για τον Αλέξη και ρίξουν κόκκινη σαν αίμα μπογιά στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, ότι μαζί με την φωτογραφία του Αλέξη, πρέπει να σηκώνουν ψηλά και τη φωτογραφία του Χραντ Ντινκ, του οποίου οι δολοφόνοι στρογγυλοκάθονται ακόμα στις κρατικές καρέκλες τους, πολύ κοντά στο προξενείο της Ελλάδος πάνω στο οποίο ασέλγησαν, τις φωτογραφίες των τριών χριστιανών της Μαλάτειας, που κατεσφάγησαν από όργανα του τουρκικού κράτους (εκείνοι που τους καθοδήγησαν έχουν επίσης τα γραφεία τους πολύ κοντά στο προξενείο της Ελλάδος), τη φωτογραφία του ιερέα Σαντόρο, που δολοφόνησαν τα όργανα του τουρκικού κράτους στη Τραπεζούντα, επειδή απλά και μόνον κατέφευγαν σ' αυτόν ορισμένοι καταπιεσμένοι χριστιανοί του μαρτυρικού Πόντου, τις φωτογραφίες πολλών χιλιάδων Κούρδων αγωνιστών, που κατασπάραξε το εθνικιστικό-φασιστικό μένος του τουρκικού κράτους (τις μέρες αυτές ο εισαγγελέας στη Σιλόπη της ΝΑ Τουρκίας έδωσε εντολή να ανοιχτούν τα πηγάδια όπου έρριχναν μέσα τα πτώματα των δολοφονημένω Κούρδων και τα εξαφάνιζαν με οξέα), τις φωτογραφίες των 3.500 καμμένων και βανδαλισμένων κουρδικών χωριών, τις φωτογραφίες των βιασμένων γυναικών της Ίμβρου από τους εγκληματίες της ανοιχτής φυλακής που εγκατέστησε εκεί το τουρκικό κράτος, τις φωτογραφίες των χαροκαμμένων μανάδων των Κυπρίων αγνοουμένων και των 200.000 προσφύγων, τις φωτογραφίες των καραβανιών του θανάτου, όπου έχαναν τη ζωή τους οι Έλληνες και οι Αρμένιοι του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας το 1914-1923, τις φωτογραφίες των βανδαλισμών της 5/6 Σεπτεμβρίου 1955 και των απελάσεων των Ελλήνων της Πόλης, ακόμα-ακόμα τη φωτογραφία του Ορφανοτροφείου Πριγκήπου, που κατακρατεί το αδηφάγο τουρκικό κράτος, που δεν λέει να χορτάσει τη βάρβαρη μανία του εναντίον του Ελληνισμού, μέχρι να ξεριζώσει και τον τελευταίο Έλληνα της μαρτυρικής Πόλης.
Για να μην τρελλαθούμε στο τέλος...

11 σχόλια:

  1. Έτσι εἶναι Σάββα. Συμφωνοῦμε καί χαιρετίζουμε τό ἄρθρο σου.
    Γεωργία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστά τα λες, μπράβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω και να ταυτιστώ απόλυτα με την ανάλυσή σου αγαπητέ Σάββα. Κάποιοι θέλουν να αγνοούν (και επιμένω στο "θέλουν") τα ερείσματα που δίνονται αυτή τη στιγμή στους μόνιμους "φίλους" που μας έχουν κηρύξει casus beli και αδημονούν να τους δοθεί η ευκαιρία, εν καιρώ συγχύσεως, για να την αδράξουν καταλλήλως και να βγάλουν ένα άλλο "οργισμένο πλήθος" που θα ισοπεδώσει τα γνωστά "προβλήματά" τους που λέγονται Κούρδοι και Έλληνες (της Κωνσταντινούπολης).
    Δυστυχώς, ως κράτος επτωχεύσαμε πρώτα ηθικά, ακολουθεί το οικονομικά και κάποιοι επιδιώκουν να μας πτωχεύσουν και εθνικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απ' όσα γνωρίζω και έχω διαβάση, ο τουρκικός όχλος, μπορεί να φαίνεται ότι δρά ως όχλος, αλλά στην πραγματικότητα, είναι πολύ πειθαρχημένος. Δεν δρά, αν δεν πάρη εντολή από τα όργανα που τον καθοδηγούν.
    Ισχύει αυτή η αντίληψή μου κύριε Καλεντερίδη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρουσαίε και λοιποί φίλοι
    Στην Τουρκία υπάρχει δημοκρατικό κίνημα, το οποίο υπηρέτησαν άνθρωποι που πλήρωσαν βαρύ τίμημα, που πολλές φορές ήταν η ίδια τους η ζωή.
    Στην κηδεία του δολοφονηθέντος από το τουρκικό κράτος Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ συμμετείχαν δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, που διαδήλωναν, έχοντας ως κεντρικό σύνθημα το: "Είμαστε όλοι Αρμένιοι, είμαστε όλοι Χραντ Ντινκ".
    Ίσως τα παιδιά που διαδήλωσαν στην Πόλη για τον Αλέξη, να είναι η μαγιά ενός νέου δημοκρατικού κινήματος. Είπαμε, να μην αδικούμε.
    Και έτσι να είναι, όμως, καλό είναι να έχουν υπόψη τους αυτά που αναφέρω στο άρθρο μου.

    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε Σάββα μην τρελαίνεσαι… Αυτοί είναι δεδομένο ότι θέλουν να μας τρελάνουν, αλλά δεν θα τους κάνουμε την χάρη… Τολμάει κανείς μας στην σημερινή εποχή να αρθρώσει το σύνθημα-αίτημα όλου του πατριωτικού χώρου «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»;… Που βγήκε εξ’ αιτίας ακριβώς της Αμερικανοδουλείας προηγούμενων δεκαετιών. Ας τολμήσουν οι «αντιιμπεριαλιστές» και οι μεταλλαγμένοι αριστεροί ψάλτες του ευρύτερου χώρου να αρθρώσουν αυτό το σύνθημα. Αλλά φυσικά και δεν μπορούν… Γιατί απλά δεν πιστεύουν ούτε στην Ελλάδα ούτε στους Έλληνες.
    Μόνο και μόνο λοιπόν κατά μια παράλογη μεταλλαγμένη λογική… διότι οι Τούρκοι είναι Τούρκοι τους δίνει το δικαίωμα να συμπεριφέρονται όπως τους βολεύει και μετά πρέπει να μας δίνουν και παραδείγματα δημοκρατίας που να είσαι σίγουρος ότι πολλοί βλαμμένοι εντός των συνόρων σε λίγο καιρό θα υιοθετήσουν ως άλλο ένα λαμπρό δείγμα της «Ελληνοτουρκικής φιλίας». Ας κάνουν ότι νομίζουν σωστό για την δική τους κοινωνία τα παιδιά στην Τουρκία. Αλλά σε όσους σπεύσουν να υιοθετήσουν συμπεριφορές εντός των δικών μας συνόρων να θυμηθούν ότι εκτός απ’ τα παιδιά υπάρχει απέναντι και ένα κράτος…

    Ελευθέριος Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δυστυχώς αυτό που τελικά είχαν ως αποτέλεσμα οι πρόσφατοι βανδαλισμοί είναι ότι το Πογκρόμ των Τούρκων το Σεπτέμβρη του 1955 εναντίων των Ελλήνων της Πόλης να φαντάζει ως πταίσμα... Αυτό πρέπει να μας προβληματίζει... Η Τουρκία είναι για μια ακόμη φορά η οφελημένη των περιστάσεων. Ο δε άτυχος Αλέξης, αν δεν απατώμαι είχε και μάνα Αρμενικής καταγωγής, οπότε μπορείτε να μαντέψετε τον συνειρμό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ἀγαπητέ Σάββα, λῦσε μου μία ἀπορία:
    Ὑπάρχει ἤ ὄχι προπαγάνδα κατά τοῦ ἑλληνισμοῦ στούς κόλπους αὐτοῦ τοῦ δημοκρατικοῦ κινήματος στήν Τουρκία;
    Γεωργία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γεωργία
    στην Τουρκία υπάρχουν πραγματικοί δημοκράτες, οι οποίοι όμως ζουν στο περιθώριο ή στις φυλακές.
    Ανάμεσα σ' αυτούς, δεν υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα ή στερεότυπα για τους Έλληνες και την Ελλάδα, όπως και τους άλλους λαούς και χώρες.

    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν θα υπάρξει ποτέ δημοκρατική Τουρκία.
    Οσο για το αν υπάρχουν Τουρκοι Δημοκρατες και που ευρίσκονται σαν ανθρωπος με απασχολεί. Σαν Ελληνας θα υποστηρίξω και θα στηρίξω τον αγώνα τους.Οπως στηρίζω και υποστηρίζω τον Αγώνα Ελλήνων, Κουρδων, Αρμενίων. Μα δυστυχώς ο τούρκικος κρατικός εθνικισμός δεν αφήνει και πολλές ελπίδες για τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. απο kazanias


    Μπραβο Σαββα.
    Ενα μεγαλο μπραβο.
    Ολοι της γης οι κολασμενοι να ξεσηκωθουν απεναντι στον τοπικο και παγκοσμιο φασισμο.
    Συνεχισε να μας ενημερωνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.