ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ: «Οι ΗΠΑ βλέπουν το Ισραήλ ως βάση τους»

Της ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΣ ΒΩΝΙΑΤΗ
Αρνούμενος να συμμορφώσει τη σκέψη και το λόγο του στις κυρίαρχες απόψεις των ΜΜΕ, περί του «δικαιώματος του Ισραήλ να αμυνθεί κατά της τρομοκρατικής Χαμάς», ο εβραίος στοχαστής Νόαμ Τσόμσκι καταγγέλλει ευθαρσώς την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ ισραηλινή αυθαιρεσία. Υποστηρίζει πως ΗΠΑ και Ισραήλ επιδίδονται πρώτοι και...καλύτεροι στα εγκλήματα για τα οποία ψέγουν τη Χαμάς, τονίζοντας πως ο φονταμενταλισμός της ισλαμιστικής οργάνωσης είναι κατά πολύ ηπιότερος από αυτόν της αμερικανικής υπερδύναμης και του εβραϊκού κράτους. (Αποσπάσματα της συνέντευξης δημοσιεύτηκαν στην κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης»).

* Η διεθνής κοινή γνώμη και ειδικότερα ο μουσουλμανικός κόσμος έχει μεγάλες προσδοκίες από την εκλογή του Ομπάμα. Μπορούμε να ελπίζουμε σε αλλαγή της στάση των ΗΠΑ στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση;
- Θα έλεγα πως όχι. Το αντίθετο, τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα από πριν. Για τον πόλεμο στη Γάζα ο Ομπάμα προτίμησε να σωπάσει, λέγοντας πως υπάρχει μόνο ένας πρόεδρος. Φυσικά εξέφρασε άποψη για ένα σωρό άλλα θέματα, αλλά δεν μίλησε για τη Γάζα. Στην προεδρική του εκστρατεία επανέλαβε αρκετές φορές μια δήλωση που είχε κάνει όταν επισκέφθηκε το Ισραήλ έξι μήνες νωρίτερα. Από τη Σντερότ -εκεί που πέφτουν οι ρουκέτες της Χαμάς- είπε «εάν αυτό συνέβαινε στα κοριτσάκια μου, θα δικαιολογούσα κάθε αντίδραση ως θεμιτή». Φυσικά, δεν είπε τίποτα για τα παιδιά της Παλαιστίνης. Η επίθεση στη Γάζα προγραμματίστηκε έτσι ώστε να λήξει ακριβώς λίγο πριν την ορκωμοσία του, κάτι το οποίο είχα προβλέψει. Υποθέτω πως ο σκοπός ήταν να διασφαλιστεί ότι ο Ομπάμα δεν θα αναγκαζόταν να πει τίποτα εναντίον των Ισραηλινών -όπως και έγινε. Για τη Γάζα δεν είπε τίποτα ούτε στην πρώτη του διακήρυξη για την εξωτερική πολιτική. Αρκέστηκε μονάχα να πει πως «το υπέρτατο συμφέρον των ΗΠΑ είναι να διατηρείται η ασφάλεια του Ισραήλ». Προσέθεσε δε, πως δεν πρόκειται οι ΗΠΑ να διαπραγματευτούν ποτέ με τη Χαμάς. Και είναι γεγονός ότι μόλις η Χαμάς ανήλθε στην εξουσία, με ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ -με τη βοήθεια της Ε.Ε.- άρχισαν να επιβάλλουν σκληρότατες τιμωρίες στον παλαιστινιακό πληθυσμό, επειδή «ψήφισαν λάθος». Αυτή είναι η δημοκρατία τους, φαίνεται. Το μόνο σχόλιο που έκανε ο Ομπάμα ήταν πως το αραβικό ειρηνευτικό σχέδιο είχε εποικοδομητικά στοιχεία επειδή καλούσε σε εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ. Είναι έξυπνος άνθρωπος, κατανοεί πολύ καλά πως δεν είναι αυτό που έλεγε το κείμενο: Το αραβικό σχέδιο καλούσε σε μία λύση δύο κρατών στο διεθνές σύνορο και στο πλαίσιο αυτής της διευθέτησης θα μπορούσε να υπάρξει εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ. Ο Ομπάμα παρέκαμψε την ουσία και επικεντρώθηκε μονάχα στην απόρροια. Σίγουρα δεν πρόκειται για παράλειψη. Ηταν μια πολύ προσεκτική διατύπωση, που έστελνε το μήνυμα πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αντιτεθούν στον αρνητισμό του Ισραήλ. Οπως και ότι θα συνεχίσουν να ανέχονται την εποικιστική πολιτική του, που παρεμποδίζει κάθε ελπίδα για τη δημιουργία μιας βιώσιμης παλαιστινιακής οντότητας. Ετσι, παραμένει μόνο η διέξοδος της βίας.

* Ας μιλήσουμε για τη χρονική στιγμή του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας. Ηταν τυχαίο ή σκόπιμο; Η παγκόσμια οικονομική κρίση έθεσε σε αμφισβήτηση τη σχεδόν απόλυτη παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ. Θα λέγατε πως αυτό το κενό εξουσίας ωφέλησε την ισραηλινή επίθεση;
- Η χρονική στιγμή ήταν σίγουρα βολική, μια και η προσοχή όλων ήταν αλλού. Ενώ ο Μπους εξερχόταν από την προεδρία, ο Ομπάμα μπορούσε να κρυφτεί πίσω από το πρόσχημα ότι δεν είχε αναλάβει ακόμη επίσημα τα ηνία. Περίπου τα ίδια έγιναν και στην Ευρώπη, όπου είπαν απλά «δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτό τώρα, είναι πολύ δύσκολη περίοδος». Επομένως, η χρονική στιγμή της επίθεσης είχε επιλεγεί σωστά. Ωστόσο, υπήρχαν και άλλοι παράγοντες: οι βομβαρδισμοί ξεκίνησαν αμέσως μετά την πρόταση της Χαμάς για επιστροφή στη συμφωνία του 2005, η οποία υποτίθεται πως υποστηριζόταν και από τις ΗΠΑ. Είπαν "εντάξει, ας πάμε πίσω στη συμφωνία του 2005", πριν δηλαδή η Χαμάς εκλεγεί στην εξουσία. Αυτό σήμαινε πως θα σταματούσε η βία, με τον όρο να άνοιγαν τα σύνορα. Το κλείσιμο των συνόρων σημαίνει σε πολιορκία, είναι πράξη πολέμου. Το Ισραήλ, απ' όλες τις χώρες, επιμένει σε αυτό: μάλιστα έκανε δύο πολέμους, το 1956 και το 1967, ακριβώς πάνω στη βάση ότι εμποδιζόταν η πρόσβασή του στον έξω κόσμο. Σημειώστε πως δεν επρόκειτο καν για πολιορκία, απλώς η πρόσβασή του μέσω του Κόλπου της Ακαμπα παρεμποδιζόταν, κι ωστόσο έκανε δύο πολέμους. Εν πάση περιπτώσει, στις 25 Δεκεμβρίου, ο Χαλέντ Μασάλ (σ.σ.: η κορυφή της ηγετικής πυραμίδας της Χαμάς) ζήτησε το άνοιγμα των συνόρων και σε αντάλλαγμα η Χαμάς θα σταματούσε κάθε εχθροπραξία. Δύο μέρες αργότερα, το Ισραήλ κήρυξε τον πόλεμο. Η επίθεση έγινε το πρωί του Σαββάτου -το εβραϊκό Σάββατο- κατά τις 11.30, που «τυγχάνει» να είναι η στιγμή που τα παιδιά φεύγουν από το σχολείο και τα πλήθη είναι στους δρόμους αυτής της πυκνοκατοικημένης πόλης. Ο άμεσος στόχος ήταν εκπαιδευόμενοι αστυνομικοί, αλλά φυσικά το Ισραήλ δεν πέτυχε χειρουργικά κτυπήματα και είχαμε εκατοντάδες απώλειες αμάχων. Είμαστε σε θέση να ξέρουμε πως για αρκετούς μήνες το νομικό τμήμα του ισραηλινού στρατού ήταν αντίθετο σε αυτό, επειδή ο βομβαρδισμός θα ήταν επίθεση ενάντια στους αμάχους. Αλλά, τελικά το νομικό τμήμα εξαναγκάστηκε σε σιωπή από τον στρατό και αποδέχτηκε το σχέδιο. Δύο εβδομάδες αργότερα, το Ισραήλ -πάλι κατά το εβραϊκό Σάββατο- μπλόκαρε την ανθρωπιστική βοήθεια, σκοτώνοντας μάλιστα έναν οδηγό φορτηγού, έτσι για να... τιμήσει την εβραϊκή αργία... Αλλά το σημαντικότερο, είναι, ότι η επίθεση σχεδιάστηκε ώστε να τορπιλίσει τις προσπάθειες μιας ειρηνικής διευθέτησης, και ο πόλεμος τελείωσε ακριβώς την ώρα της ορκωμοσίας του Ομπάμα, για να τον απαλλάξουν από την όποια δύσκολη θέση. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως όλα αυτά δεν έγιναν σκόπιμα. Ξέρουμε στα σίγουρα -το είπε και ο ισραηλινός τύπος- πως η επίθεση μελετήθηκε και σχεδιάστηκε έξι μήνες πριν.

* Σε πρόσφατη δήλωσή σας έχετε πει πως οι πολιτικές της Χαμάς είναι πιο πρόσφορες για την ειρήνη απ' ό,τι αυτές του Ισραήλ και των ΗΠΑ.
- Ναι, αυτό είναι ολοκάθαρο. Εδώ και πολλά χρόνια η Χαμάς δηλώνει απερίφραστα πως επιθυμεί τη λύση των δύο κρατών. Δεν είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν το Ισραήλ, αλλά δηλώνουν έτοιμοι να αποδεχτούν μια παρατεταμένη εκεχειρία -που θα μπορούσε ενδεχομένως να κρατήσει για πολλές δεκαετίες. Αυτό δεν συμπίπτει με τη διεθνή συναίνεση, αλλά είναι αρκετά κοντά. Από την άλλη, Ισραήλ και ΗΠΑ απορρίπτουν τη διεθνή συναίνεση απερίφραστα. Μια απτή απόδειξη είναι η επέκταση των εποικισμών στη Δυτική Οχθη, κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Οι παράνομοι οικισμοί στη Δυτική Οχθη χτίζονται για να δημιουργηθούν μπατουστάν (σ.σ.: γκέτο -για τους Παλαιστίνιους- κατά το πρότυπο της Νότιας Αφρικής την εποχή του απαρτχάιντ) -σύμφωνα με τον όρο του «αρχιτέκτονα» της εποικιστικής πολιτικής, του Αριέλ Σαρόν. Το Ισραήλ, δηλαδή, παίρνει αυτό που θέλει, σπάζοντας ό,τι απέμεινε από την Παλαιστίνη σε μη βιώσιμες περιοχές. Επιμένω, λοιπόν, πως η Χαμάς προσεγγίζει περισσότερο τη διεθνή συναίνεση σε ό,τι αφορά την ειρηνευτική λύση. Ξέρετε, η απαίτηση που έχει ο Ομπάμα προκειμένου να διαπραγματευτεί με τη Χαμάς, θέτει τρεις όρους: να αναγνωρίσει το Ισραήλ, να αποκηρύξει τη βία και να αποδεχτεί προηγούμενες συμφωνίες, και συγκεκριμένα τον Οδικό Χάρτη. Ποιο απ' αυτά τα τρία, όμως, τηρούν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ; Σίγουρα δεν αποκηρύττουν τη βία και απορρίπτουν τον Οδικό Χάρτη (τεχνικά τον δέχτηκαν, θέτοντας 14 «επιφυλάξεις» που καταργούν την ουσία του). Αρα, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ παραβιάζουν και τους δύο όρους που θέτουν στη Χαμάς, και σίγουρα δεν αναγνωρίζουν ούτε αυτοί την Παλαιστίνη. Δεν λέω, υπάρχουν πολλά για τα οποία μπορεί κανείς να κατηγορήσει τη Χαμάς. Αλλά σε ό,τι αφορά τα θέματα που συζητούμε τώρα, οι πολιτικές της συγκλίνουν περισσότερο στη διεθνή συναίνεση απ' ό,τι Ισραήλ και ΗΠΑ.

* Η Χαμάς κατηγορείται πως χρησιμοποιεί ανθρώπινες ασπίδες. Επίσης το Ισραήλ υποστηρίζει πως ο πόλεμος είχε αμυντικό χαρακτήρα, αν και μια άλλη άποψη υποστηρίζει πως το Ισραήλ ασκεί κρατική τρομοκρατία.
- Η Χαμάς κατηγορείται πως χρησιμοποιεί ανθρώπινες ασπίδες. Μήπως, όμως, και το Ισραήλ δεν κάνει το ίδιο; Είναι ένα τρομοκρατικό κράτος; Ναι, σύμφωνα με τους επίσημους ορισμούς της λέξης. Ενα από τα πράγματα που παρεμποδίζουν ακόμα και τώρα την κατάπαυση του πυρός είναι η απαίτηση του Ισραήλ να απελευθερώσει η Χαμάς τον ισραηλινό στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ, που κρατείται αιχμάλωτος. Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος, γιατί δεν προβάλλεται από τα δυτικά ΜΜΕ, είναι πως μια μέρα πριν από την αιχμαλωσία του Σαλίτ, ο ισραηλινός στρατός μπήκε στη Γάζα και απήγαγε δύο πολίτες (τους αδερφούς Μουάμαρ) και τους «έθαψε» στις ισραηλινές φυλακές χωρίς καμία κατηγορία. Κανείς δεν ξέρει τι απέγιναν. Να απαγάγεις αυθαίρετα απλούς πολίτες είναι κατά πολύ χειρότερο από το να αιχμαλωτίσεις έναν στρατιώτη που επιτίθεται στην πόλη σου, έτσι δεν είναι; Και πέρα απ' αυτό, τέτοιες βιαιότητες συνιστούν πάγιες πρακτικές του Ισραήλ. Δεν συμπαθώ καθόλου τη Χαμάς, αλλά αν πρέπει να τη συγκρίνω με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, οφείλω να πω πως η Χαμάς είναι δεύτερης τάξης εγκληματίας.

* Αν και είστε Εβραίος, κατηγορηθήκατε επανειλημμένα για αντισημιτισμό. Πώς αντιδράτε;
- Το σημαντικότερο σχόλιο που έχει γίνει σχετικά ήταν πριν από 35 χρόνια, από τον διακεκριμένο εβραίο πολιτικό Αμπα Επαν, σε ομιλία του ενώπιον αμερικανικού ακροατηρίου. Είπε πως υπάρχουν δύο είδη κριτικής στον σιωνισμό (και συγκεκριμένα στις πολιτικές του ισραηλινού κράτους): το πρώτο είδος κριτικής προέρχεται από τους αντισημίτες, και το δεύτερο από νευρωτικούς Εβραίους που μισούν την ίδια τους τη ράτσα. Αυτό αποκλείει κατά 100% την όποια κριτική. Αναφερόμενος στους νευρωτικούς Εβραίους που μισούν τη ράτσα τους, ο Επαν επισήμανε εμένα και τον γνωστό συγγραφέα Ι. Φ. Στόουν. Τέτοια συμπεράσματα θα τα ανέμενε κανείς μόνο από έναν παρακμιακό σταλινικό. Βλέπετε, εγώ δεν γίνεται να είμαι αντισημίτης γιατί είμαι Εβραίος. Αρα, εξ ορισμού πρέπει να είμαι ένας νευρωτικός Εβραίος που μισεί τους ομοίους του! Το συμπέρασμα του Επαν είναι πως οι πολιτικές του Ισραήλ είναι τέλειες, και συνεπώς η όποια κριτική εναντίον τους είναι αθέμιτη. Κι όλα αυτά από μια εξέχουσα προσωπικότητα του Ισραήλ, που μάλιστα θεωρείται "περιστερά".

* Πώς σχολιάζετε το πρόσφατο περιστατικό στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, όπου ο Ερντογάν προέβη σε φραστική επίθεση κατά του Πέρες;
- Ηταν μάλλον αγενές. Δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι έτσι στο Νταβός. Ωστόσο, το γεγονός πως στον Πέρες δόθηκαν 25 λεπτά για να δικαιολογήσει το μακελειό στη Γάζα, είναι σοκαριστικό. Γιατί ανέχτηκαν κάτι τέτοιο; Μήπως θα επέτρεπαν στον Σαντάμ Χουσέιν, να δικαιολογήσει τον πόλεμο στο Κουβέιτ; Κατά τη γνώμη μου, ίσως ο Ερντογάν να μην αντέδρασε με τη δέουσα αβρότητα που αρμόζει, αλλά σίγουρα φέρθηκε καταλλήλως, δεδομένης της συγκεκριμένης συγκυρίας.

* Εχετε πληροφορηθεί για το υπό κυπριακή σημαία ρωσικών συμφερόντων πλοίο «Monchegorsk», που βρίσκεται αγκυροβολημένο ανοικτά της Λεμεσού και φέρεται να μεταφέρει όπλα που προορίζονται για τη Χαμάς;
- Δεν ξέρω αρκετά τι απέγινε με το πλοίο, αλλά ξέρω πως στα μέσα του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, οι Ισραηλινοί παρεμπόδισαν το «Dignity» που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια και έγινε στόχος επίθεσης από το ισραηλινό ναυτικό. Αναμφίβολα, ήταν ένα τεράστιο έγκλημα. Πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο από την πειρατεία που συμβαίνει στις σομαλικές ακτές, για παράδειγμα. Οσον αφορά το πλοίο που ήρθε από το Ιράν, εάν ακινητοποιήθηκε σε διεθνή ύδατα, πρόκειται για κάτι τελείως παράνομο. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το Ισραήλ έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν την παρεμπόδιση της πορείας του σε διεθνή ύδατα. Και όλος αυτός ο πανικός περί των όπλων που προορίζονται για τη Γάζα... Μήπως δεν αποστέλλονται συνέχεια όπλα στο Ισραήλ; Ξέρετε, στα μέσα του πολέμου στη Γάζα το Πεντάγωνο ανακοίνωσε πως έστειλε ένα τεράστιο φορτίο οπλισμού στο Ισραήλ για χρήση από τον αμερικανικό στρατό. Με άλλα λόγια, αυτό που λένε, είναι ότι οι ΗΠΑ βλέπουν το Ισραήλ ως την υπεράκτια στρατιωτική τους βάση, την οποία μπορούν να χρησιμοποιούν για να προβαίνουν σε εκφοβισμούς και στρατιωτικές επεμβάσεις σε ολόκληρη την περιοχή.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/02/2009