Πλειοψηφούν οι έποικοι

Κανείς δεν είναι σε θέση να υπολογίσει τον πραγματικό αριθμό των Τούρκων έποικων ψηφοφόρων στα κατεχόμενα, ούτε καν το ίδιο το ψευδοκράτος

Οι λεγόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές, που αναμένεται να διεξαχθούν στις 19 Απριλίου στα κατεχόμενα, αποδεικνύουν για άλλη μια φορά τη συστηματική πολιτική εποικισμού στα κατεχόμενα, που εφαρμόζει η Τουρκία. Όπως φαίνεται από το σημείωμα που ετοίμασε ο Κλάδος Τουρκικών Θεμάτων τού Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, η πλειοψηφία των «εγγεγραμμένων» ψηφοφόρων στα κατεχόμενα είναι Τούρκοι έποικοι.

Ως προς τον πραγματικό αριθμό των εποίκων, κανείς δεν είναι σε θέση να τον υπολογίσει, ούτε καν το ίδιο το ψευδοκράτος… αφού η Τουρκία φαίνεται ότι πέτυχε το στόχο της στο θέμα της αλλαγής του δημογραφικού χαρακτήρα και της αλλοίωσης της πληθυσμιακής ισορροπίας στα κατεχόμενα. Τη στιγμή, μάλιστα, που σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται σε επίπεδο διαπραγματεύσεων με την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η Τουρκία, δηλαδή, μοιράζει «υπηκοότητες», βαφτίζοντας Τούρκους σε Τουρκοκύπριους και εμείς προβληματιζόμαστε για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας!

Οι αριθμοί από τον τ/κ Τύπο

Δημοσίευμα της τουρκοκυπριακής καθημερινής εφημερίδας «Αφρίκα» (Afrika, 09.03.09) αναφέρει πως ο αριθμός των ψηφοφόρων ανέρχεται σήμερα στις 180 χιλιάδες σε σύγκριση με τις 163 χιλιάδες που ήταν το 2005. Επί του θέματος, η τουρκοκυπριακή εβδομαδιαία εφημερίδα «Cyprus Today», σε δημοσίευμά της τον Ιανουάριο 2009, ανεβάζει τον αριθμό των ψηφοφόρων σε 198.006, οι οποίοι ανά «επαρχία» κατανέμονται ως εξής: Λευκωσία 62.227 ψηφοφόροι, Αμμόχωστος 52.795, Κερύνεια 35.990, Μόρφου 25.383 και Τρίκωμο 21.611 ψηφοφόροι (σύνολο 198.006). Στις 14 Μαρτίου 2009, το «Ανώτατο Συμβούλιο Εκλογών», σε ανακοίνωσή του για τον αριθμό των ψηφοφόρων, επιβεβαίωσε τις πληροφορίες του δημοσιεύματος της «Cyprus Today», ενώ από την πλευρά της η τουρκοκυπριακή καθημερινή εφημερίδα «Σταρ Κίπρις» (Star Kibris, 23.03.09) αναφέρει ότι, βάσει των καταλόγων που δημοσιεύτηκαν στις 15 Μαρτίου 2009, ο αριθμός των ψηφοφόρων ανέρχεται στις 159.906 και κατανέμεται ως εξής: Λευκωσία 50.167 ψηφοφόροι, Αμμόχωστος 40.084, Κερύνεια 29.782, Μόρφου 21.068 και Τρίκωμο 16.805 ψηφοφόροι. Η δε τουρκοκυπριακή καθημερινή εφημερίδα «Βατάν» (Vatan), στις 31 Μαρτίου 2009, ανεβάζει τον αριθμό των ψηφοφόρων στις 161.373.

Αναμένουν ψήφους… από την Αλεξανδρέττα

Η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα» (09.03.09) προβάλλει τον ισχυρισμό ότι μόνο 62.500 είναι οι Τουρκοκύπριοι ψηφοφόροι, ενώ υποστηρίζει πως, αμέσως μετά τις «εκλογές», 47.000 Τούρκοι θα λάβουν την «υπηκοότητα» του ψευδοκράτους, υποδεικνύοντας έτσι ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στις λεγόμενες εκλογές είναι Τούρκοι έποικοι. Το γεγονός αυτό ωθεί τα τουρκοκυπριακά πολιτικά κόμματα να αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στη μερίδα αυτή του «πληθυσμού». Όπως γράφει η ίδια εφημερίδα, «το Κόμμα Εθνικής Ενότητας» (ΚΕΕ) αναμένει τις ψήφους των ατόμων που προέρχονται από την Αλεξανδρέττα, το «Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα» (ΡΤΚ) τις ψήφους των Αλεβιτών και το «Κόμμα Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης» (ΚΕΜ) τις ψήφους ατόμων που προέρχονται από τη Μαύρη Θάλασσα. Ήδη, ο πρόεδρος των οργανώσεων των Αλεβιτών στα κατεχόμενα, Όζντεμιρ Γκιουλ, τάχθηκε ανοικτά υπέρ του ΡΤΚ, ενώ ο ίδιος κατέρχεται ως «βουλευτής» με το ψηφοδέλτιο του κόμματος για την κατεχόμενη Λευκωσία.

Και… μνηστήρες οι έποικοι

Αυτό που αξίζει να σημειωθεί, από την έρευνα του Κλάδου Τουρκικών Θεμάτων, είναι ο σημαντικός αριθμός των εποίκων που κατέρχονται ως υποψήφιοι στις επικείμενες «εκλογές». Συνολικά 71 έποικοι παρελαύνουν στα ψηφοδέλτια των τουρκοκυπριακών κομμάτων και κινημάτων, ως ακολούθως: «Κίνημα Πολιτικής για το Λαό» 23, «Κόμμα Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης» 17, «Κόμμα Εθνικής Ενότητας» 7, «Κόμμα Κοινοτικής Δημοκρατίας» 6, «Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα» 3 και «Κίνημα Γιασεμί για μια Ενωμένη Κύπρο» 2.

Ανάμεσα στα ονόματα των υποψηφίων, που παρελαύνουν στα ψηφοδέλτια των τουρκοκυπριακών πολιτικών κομμάτων, βρίσκονται και αυτά των πρώην ηγετών του «Κόμματος Εθνικής Ενότητας», Ταχσίν Ερτουγρούρογλου και Χουσεΐν Οζκουργκιούν, οι οποίοι κατέρχονται ως υποψήφιοι του κόμματος στην κατεχόμενη Λευκωσία.

Επίσης, ο Κενάν Ακίν, δολοφόνος του Σολωμού Σολωμού, πρώην μέλος του «Δημοκρατικού Κόμματος» και πρώην «υπουργός γεωργίας», κατέρχεται στις «εκλογές» ως υποψήφιος του «Κόμματος Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης» στην κατεχόμενη Αμμόχωστο.

Ανάμεσα στους υποψηφίους του Κόμματος «Ενωμένη Κύπρος», που συμμετέχει στις «εκλογές» με το «Κίνημα Γιασεμί για μια Ενωμένη Κύπρο», βρίσκονται οι αρθρογράφοι της «Αφρίκα» - Σενέρ Λεβέντ, Αρίφ Χασάν Ταχσίν και Αλί Οσμάν, καθώς και ο ηγέτης του κόμματος Ιζέτ Ιζτζάν.

Αντίθετα, ένας από τους βετεράνους Τουρκοκύπριους πολιτικούς στα κατεχόμενα, ο Μουσταφά Ακιντζί, ο μόνος «βουλευτής» του «Κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας» στην ψευδοβουλή, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις «εκλογές» της 19ης Απριλίου και ότι αποχωρεί από την ενεργό πολιτική δράση.

Το Κυπριακό στην «προεκλογική» εκστρατεία

Όπως είναι αναμενόμενο, σημαντικό κομμάτι της «προεκλογικής» εκστρατείας των τουρκοκυπριακών κομμάτων και κινημάτων αποτελεί το κυπριακό πρόβλημα. Ενδεικτικά, τα κόμματα που κατέρχονται στις «εκλογές» της 19ης Απριλίου, υποστηρίζουν τις ακόλουθες θέσεις:

Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (ΡΤΚ)

Υπό το σύνθημα «Μη στραφείς πίσω - Κοίταξε μπροστά», το ΡΤΚ, με ηγέτη τον αυτοαποκαλούμενο ως πρωθυπουργό Φερντί Σαμπίτ Σογέρ, κατέρχεται στις «εκλογές» προσδοκώντας την ανάδειξή του σε πρώτο κόμμα. Διακηρύττοντας ότι στόχος του κόμματος μέσα από τις εκλογές είναι να ορθοποδήσουν οι Τουρκοκύπριοι, το ΡΤΚ τονίζει πως σε καμία περίπτωση οι πρόωρες «εκλογές» δεν θα δημιουργήσουν πρόβλημα στις εν εξελίξει συνομιλίες, ενώ στο 133 σελίδων μανιφέστο, που το κόμμα εξέδωσε για τις «εκλογές» της 19ης Απριλίου, περιλαμβάνονται οι δράσεις του κόμματος, καθώς και τα μελλοντικά σχέδιά του ως προς την επίτευξη προόδου στο κυπριακό πρόβλημα και την ένταξη των κατεχομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) - θέσεις τις οποίες το κόμμα προτίθεται να υποβάλει στην Ε.Ε. αμέσως μετά τη διενέργεια των «εκλογών».

Θέση του κόμματος στο κυπριακό πρόβλημα είναι η δημιουργία της ομόσπονδης Κύπρου με την ύπαρξη δύο ιδρυτικών κρατών στη βάση ενός συνεταιρισμού, με πολιτική ισότητα, τη συνέχιση των εγγυήσεων της Τουρκίας στο νησί και την παραμονή στην Κύπρο «ικανοποιητικού αριθμού Τούρκων στρατιωτών». Το ΡΤΚ υποστηρίζει, παράλληλα, ότι οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να καταστούν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πολιτικά ίσοι με τους Ελληνοκύπριους, ενώ σε πρόσφατες δηλώσεις του ο ηγέτης του κόμματος Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ υποστήριξε ότι, το δημοψήφισμα του 2004, «αποτελεί το άνοιγμα της πύλης προς τη διεθνή νομιμότητα».

Το ΡΤΚ προβάλλει, επίσης, ως πολιτική του την πώληση των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, ενώ υποστηρίζει ότι, χάρη στην παράνομη Επιτροπή Αποζημιώσεων, που συστάθηκε στην κατεχόμενη Κύπρο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «άρχισε να λαμβάνει υπόψη τις απόψεις της Βόρειας Κύπρου».

Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ)

Προσδοκώντας την εξασφάλιση αυτοδυναμίας στη «βουλή» και την «εκλογή» νέου «πρωθυπουργού» από τις τάξεις του, το «αντιπολιτευόμενο» Κόμμα Εθνικής Ενότητας, που χαρακτηρίζεται ως συντηρητικό δεξιό κόμμα, διατηρεί σκληρή γραμμή ως προς τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος και αντιτάσσεται στη λύση της ομοσπονδίας. Στόχος του είναι η επίτευξη μίας χαλαρής συνομοσπονδίας με την ένωση δύο χωριστών κρατών. Το ΚΕΕ και ο ιδρυτής του κόμματος Ραούφ Ντενκτάς είναι οι αρχιτέκτονες της ανακήρυξης της «ανεξαρτησίας» του ψευδοκράτους το 1983.

Σε δηλώσεις του, ο ηγέτης του κόμματος Ντερβίς Έρογλου υπογράμμισε πως στόχος του ΚΕΕ είναι τα κατεχόμενα να καταστούν σταδιακά οικονομική ελεύθερη ζώνη, ενώ σε περίπτωση που το κόμμα του κερδίσει τις «εκλογές», ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών θα συμμετέχει στις συνομιλίες για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΚ)

Δεξιό κόμμα το οποίο, με ηγέτη τον Σερντάρ Ντενκτάς, υποστηρίζει την επίλυση του κυπριακού προβλήματος στη βάση της πολιτικής ισότητας, που να βασίζεται σε «δύο κυρίαρχα κράτη» στην Κύπρο. Υποστηρίζει γενικά τη χωριστή κυριαρχία, την αναγνώριση, την πολιτική ισότητα και την αυτοδιάθεση ενός τουρκοκυπριακού «κράτους», τη μη επιστροφή των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα και τη συνέχιση των τουρκικών εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων στο νησί. Το ΔΚ υποστήριξε την πρόταση Ραούφ Ντενκτάς για συνομοσπονδία, καθώς και την ιδέα της στενής και πλήρους συνεργασίας με την Τουρκία και τον καθορισμό κοινής πολιτικής και στενότερων δεσμών σε όλους τους τομείς.