26/9/09

Η Δίκη των Αθηναίων Στρατηγών στα 406 π.Χ.

Οi Αθηναίοι συγκρούονται στη θάλασσα με τους Σπαρτιάτες. Αρχηγός των Σπαρτιατών ο Καλλικρατίδας. Τόπος σύγκρουσης ανατολικά από το ακρωτήρι Μαλέας της Λέσβου και συγκεκριμένα στα μικρά νησιά Αργινούσες· ανάμεσα Λέσβου και Μικράς Ασίας


Λόγω κακοκαιρίας, οι Αθηναίοι είναι προσορμισμένοι στις Αργινούσες. Έχουν έλθει στη Λέσβο για να βοηθήσουν τον Αθηναίο Κόνωνα που έχουν στριμώξει οι Σπαρτιάτες, όταν αντιλαμβάνονται το στόλο του Καλλικρατίδα, που παρά την μικρότερη αριθμητική ισχύ προσπαθεί να τους εγκλωβίσει.

Προσπερνώ τη διαδικασία της φονικής μάχης και τις λεπτομέρειές της και έρχομαι στο αποτέλεσμα που είναι η νίκη των Αθηναίων και ο θάνατος του Καλλικρατίδα από πνιγμό.

Μετά τη μάχη, οι στρατηγοί Αθηναίοι, δίνουν εντολές κατά τα ειωθότα για την περισυλλογή ναυαγών, τραυματιών αλλά και ‘’ναυαγίων προς επισκευήν’’. Οι τριήραρχοι Θρασύβουλος και Θηραμένης ανέλαβαν το επίπονο αυτό έργο, με 47 πλοία. Οι αντίξοες όμως καιρικές συνθήκες· καταιγίδες, άνεμος δυνατός και τρομερή θαλασσοταραχή ή κατά άλλους και η αδικαιολόγητη καθυστέρηση δεν επέτρεψαν την επιτυχή περισυλλογή των νεκρών. Έτσι οι τριήρεις, επιστρέφουν άπρακτες και σπεύδουν μαζί με τον υπόλοιπο αθηναϊκό στόλο για να βοηθήσουν τον Κόνωνα, που όπως είπαμε αυτός ήταν και ο πρωταρχικός σκοπός του ταξειδιού.

Στο γυρισμό στην Αθήνα, οι Στρατηγοί, έδωσαν στην Εκκλησία του Δήμου τις δέουσες εξηγήσεις. Αυτές επιβεβαιώθηκαν με έγγραφες αναφορές των τριηράρχων που είχαν αναλάβει το έργο διάσωσης τραυματιών και περισυλλογής των νεκρών. Στην αρχή, οι τεκμηριωμένες εξηγήσεις των στρατηγών έγιναν με ηρεμία αποδεκτές. Αργότερα όμως οι συγγενείς των θυμάτων εξεγέρθηκαν και εστράφηκαν κατά των στρατηγών, και στη συνέχεια οι τριηράρχες υπαναχώρησαν, παρα τις αρχικές τους δηλώσεις. Ιδιαίτερα ο Θηραμένης, παίζοντας διπλό ρόλο, προφανώς για να απομακρυνθούν οι ευθύνες απ’ αυτόν. Άρχισαν μακρές δίκες, κατά τις οποίες δημαγωγοί κατήγοροι, κατάφεραν να εξουδετερώσουν ακόμα και τους αυτόπτες μάρτυρες υπεράσπισης. Ακολούθησε η καθαίρεση και η εις θάνατον καταδίκη των στρατηγών:

«Επεί ουκ ανείλοντο τους αρίστους γενομένους εν τη μάχη». Ξενοφώντος Ελληνικά.

(Επειδή δεν μάζεψαν τους ηρωικούς νεκρούς).

Απ’ αυτούς δηλαδή τους στρατηγούς, οι δυό καταφέρνουν να διαφύγουν τη σύλληψη και από τους υπόλοιπους οκτώ, οι έξι θανατώνονται. «και απέθανον οι έξ παρόντες δια του συνήθους τρόπου του θανάτου ήτοι πιόντες κώνειον. Και εδημεύθη η περιουσία αυτών». (Παπαρηγόπουλος 1860).

Στις δίκες ο αγώνας ήταν σκληρός. Από τη μια μεριά, οι τεκμηριωμένες αποδείξεις της αθωότητας. (Γι’ αυτό και ο φιλόσοφος Σωκράτης, που ήταν ανάμεσα στους δικαστές ‘‘ου συγκατένευσεν’’, δηλαδή δεν συνεφώνησε με την απόφαση καταδίκης). Από την άλλη η οργή των συγγενών των θυμάτων και οι δημαγωγοί κατήγοροι που δεν άφηναν την ορθή απόφαση να βρεί το δρόμο της, αλλά και εκείνοι που φρόντιζαν να εκμεταλλευτούν τα θλιβερά γεγονότα για να προσπορίσουν με τον ένα ή άλλο τρόπο προσωπικά οφέλη. Όλα όμως παραμερίστηκαν, δικαιολογίες δεν ελήφθησαν υπ΄ όψιν, αλλά επεκράτησε και υπερίσχυσε το: «Ασχετα με οποιαδήποτε δικαιολογία, τους νεκρούς δεν τους περισυλλέξατε, δεν τους φροντίσατε δεν τους τιμήσατε. Και όποιος με αυτό τον τρόπο δεν τιμά τους υπέρ πατρίδας πεσόντας είναι ένοχος εσχάτης προδοσίας προς τις ηθικές αξίες του γένους».
Και έτσι καταδίκασαν τους στρατηγούς σε θάνατο*.

Τους κατεδίκασαν άσχετα με τις δικαιολογίες.

Δεν θα σχολιάσω το δίκαιο ή όχι της απόφασης. Εκείνο όμως που θέλω να τονίσω είναι ότι το ισχυρό αίσθημα ευθύνης για τον σεβασμό και περισυλλογή των νεκρών, παρέκαμψε κάθε ενέργεια που θα οδηγούσε στην απαλλαγή καταλογισμού ευθυνών.

* Οι Αθηναίοι εύκολα υπαναχωρούσαν στις αποφάσεις τους. Και σε αυτήν γρήγορα, αλλά αργά μετάνοιωσαν και αναίρεσαν και τιμώρησαν τους δικαστές εκείνης της απόφασης. Αλλά ήταν πλέον αργά.

Βοηθήματα
1) Ιστορία Ελληνικού¨Εθνους, Εκδοτική Αθηνών
2) Ιστορία Ελληνικού Εθνους Κ.Παπαρρηγόπουλου, Εκδ. Παυλίδου 1860

γιάννης κορναράκης του μάνθου
ΕΒΔΟΜΗ

16 σχόλια:

  1. Το έχω ξανά διαβάσει το ιστορικό αυτό γεγονός, παρακαλώ όμως πρίν το κοινοποιήσω, καποιος φίλος ειδικός και γνώστης της Ιστορίας μας, ας μας γράψει κάτι για τον ιστορικό Παπαρηγόπουλο γιατι έχω διαβάσει γιαυτόν αρνητικά και αντιφατικά.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και ο θείος μου που σκοτώθηκε το 1941 πετώντας με το Μπλένχαϊμ του εναντίον των Ιταλών εισβολέων ;

    Κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκεται ο τάφος του ή έστω τα κόκκαλά του!

    Η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τους νεκρούς του ηρωϊκού Έπους 1940-1941 της Βορείου Ηπείρου.

    Τα κόκκαλά τους τα έφαγαν τα σκυλιά και τα τσακάλια.

    Οι Ιταλοί έθαψαν τους δικούς των νεκρούς σε δύο στρατιωτικά νεκροταφεία !

    Τους δικούς μας νεκρούς η Ελληνική Πολιτεία τους .. ξεφορτώθηκε ... !!

    Ούτε και κατά την άρση του Εμπολέμου με την Αλβανία δεν φρόντισε τους ιερούς της νεκρούς !

    Ετσι δεν έγινε και στην Μικρά Ασία ;

    Τα κόκκαλα των Ελλήνων νεκρών τα συγκέντρωσαν οι Τούρκοι και τα πούλησαν σε μιά Ολλανδική εταιρεία που θα τα έκανε λίπασμα !

    Τέτοια απύθμενη είναι η αναισθησία των Ελλήνων πολιτικών ;

    Ευμένης ο Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Ασχετα με οποιαδήποτε δικαιολογία, τους νεκρούς δεν τους περισυλλέξατε, δεν τους φροντίσατε δεν τους τιμήσατε. Και όποιος με αυτό τον τρόπο δεν τιμά τους υπέρ πατρίδας πεσόντας είναι ένοχος εσχάτης προδοσίας προς τις ηθικές αξίες του γένους».

    ΔΕΟΣ ,

    εκτος απο τον θαυμασμο και ενα σωρο αλλα συναισθηματα νοιωθει κανεις διαβαζοντας κατι τετοιο .

    το γεγονος οτι 'ανθρωποι' που εζησαν εδω και 2500 χρονια περιπου και ειχαν τετοιες ευαισθησιες , ηθικη και αντιληψη μου φαινεται απιστευτο.

    τελικα η τεχνη και η αισθητικη που βλεπουμε στα εργα που εχουν αφησει απο εκεινη την εποχη ειναι συγκρίσιμα με τα ηθικη και τις αξιες μιας ανωτερης κοινωνιας που καλιεργει και αναπτυσει με τον ιδιο ζηλο εκτος απο τις τεχνες και την ηθικη που ειναι απαραιτητη στην πνευματικοτητα

    το οτι τελικα ηταν μια αδικη δικη δεν αναιρει την αξια του αιτιου

    μετα λοιπον απο τοσα χρονια οι συγχρονοι δημαγωγοι και πολιτευτες εχουν προσαρμοσει τις ενεργειες τους στις παλιακες απαιτησεις της κοινωνιας

    δεν αφηνουμε πλεον σκοτωμενους στα πεδια αλλα αναζητουμε τους αγνοουμενους οσα χρονια και να περασουν

    τις περισσοτερες φορες βαζουμε καποιο τιμητικο αγημα ,
    τους τυλιγουμε με μια σημαια
    και η πολιτεια εχει κανει το χρεος της

    h

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΎΣ ΠΡΟΔΌΤΕΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΔΏΣΕΙ ΌΡΚΟ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΟΝΤΏΣΟΥΝ, ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα ήθελα κάποιος να αναφέρει μία καλλίτερη και πιό εμβαθυσμένη ανάλυση της πολιτικής ατμόσφαιρας που επικρατούσε στην αρχαία Αθήνα κατά την διάρκεια της ειδικότερης εποχής του Πελοποννησιακού Πολέμου στην οποία άδικα καταδικάσθηκαν κι εκτελέσθηκαν οι εν λόγω στρατηγοί. Υπήρχε ανησυχία περί κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος και αυτό ήταν το βαθύτερο αίτιο αυτών - στην ουσία πολιτικών - δικών και καταδικάσεων; Ποιό ρόλο έπαιξαν αυτές οι θανατικές ποινές στην μετέπειτα συντριπτική ήττα των Αθηνών στους Αιγός Ποταμούς; Ως είναι γνωστό, η μετέπειτα δίκη και θανατική καταδίκη του Σωκράτη ήταν κι αυτή μία πολιτική δίκη. Δυστυχώς, στα δικά μου γυμνασιακά χρόνια - ήταν τότε και η χούντα και δεν τολμούσαν να πούν πολλά και οι καθηγητές-καθηγήτριές μας - κατατρίφθηκε ο χρόνος μας με την γραμματική και το συντακτικό των αναλόγων αρχαιοελληνικών κειμένων αλλά όχι με οποιαδήποτε άλλη περαιτέρω ιστορική ανάλυση μιά και η διδασκαλία περί σωστής λειτουργίας της δημοκρατίας ήταν φρούτο απαγορεύσιμο εκείνη την εποχή ιδιαίτερα σε επαρχιακά γυμνάσια.

    Σωστή η παρατήρηση του Ανώνυμου 26-9-09, 8:15 μ.μ. Δεν γνωρίζω άν οι Ελληνικές ΕΔ διατηρούν ξεχωριστές υπηρεσίες γιά την φροντίδα και επαναπατρισμό των Ελλήνων νεκρών στρατιωτικών. Γνωρίζω ότι οι ΕΔ Η.Π.Α. έχουν τέτοιες υπηρεσίες (Graves Registration - Εγγραφής Τάφων), με επιστημονικές ιατροδικαστικές δυνατότητες αναγνώρισης λειψάνων μέσω DNA κ.λ.π. Αυτές οι υπηρεσίες μάλιστα έχουν υποφέρει ατυχηματικές απώλειες ακόμα και σε περίοδο ειρήνης κατά την διάρκεια εύρεσης και συλλογής λειψάνων Αμερικανών νεκρών στρατιωτικών. Παράδειγμα, στην δεκαετία του 1990 κατά την διάρκεια ερευνών γιά τα λείψανα Αμερικανών αεροπόρων που είχαν σκοτωθεί στον πόλεμο του Βιετνάμ, κατέπεσε Βιετναμικό στρατιωτικό Ε/Π στο οποίο επέβαιναν Αμερικανοί στρατιωτικοί των υπηρεσιών εύρεσης, συλλογής και επαναπατρισμού λειψάνων με αποτέλεσμα τόν θάνατό τους καθώς και την απώλεια του Βιετναμικού πληρώματος του Ε/Π.

    Λάμπρος Ε.Π., εν Η.Π.Α. μετανάστης
    26-9-2009, τοπική ώρα 18:45, ώρα Ελλάδος 01:45

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δέος που δεν διδάσκεται πλέον στα σχολεία το περιστατικό και δεν το γνωρίζουν οι νεώτεροι έλληνες.
    Στον ελληνικό στρατό δε μαθαίνουν για τον οπλίτη πολίτη που αποτέλεσε τομή στους στρατούς της αρχαιότητας ?
    Τα "αντιφατικά" για τον Παπαρηγόπουλο είναι αναθεωρητισμός ρεπούσιας προέλευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 1. Ο Καλλικρατίδας δεν ήταν αντι-εφορικός Λεωνίδας, αλλά ένας ελληνοκτόνος εφοροσταλμένος (οι πολυδιαφημισμένοι ΑΠΛΗΣΤΟΙ έφοροι παρασιτούσαν με το ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ σε βάρος των φτωχών Σπαρτιατών...) αρχηγός στόλου που έγινε με ΠΕΡΣΙΚΑ χρήματα, όπως είχε γίνει με το Γύλιππό τους (για να μην εμποδίσουν οι Ενωμένοι Έλληνες τους Καρχηδόνιους να εισβάλουν στη Σικελία -πράγμα που έγινε το -409, ύστερα από τη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Αθηναίων), και όπως έγινε με τον άλλο γενίτσαρο Λύσανδρό τους, τον ΓΕΝΟΚΤΟΝΟ στους Αιγός Ποταμούς...
    2. ΑΝ οι στρατηγοί-μαθητές τού επίσης από το ΝΑΤΟ πολυδιαφημισμένου διεφθαρμένου Σωκράτη (του καθοδηγητή των ΓΕΝΟΚΤΟΝΩΝ τυράννων Κριτία-Χαρμίδη και σια) είχαν δίκιο ότι δεν αμέλησαν να φροντίσουν ναυαγούς και νεκρούς, τότε θα βεβαίωναν την αθωότητά τους οι ΧΙΛΙΑΔΕΣ κωπηλάτες. Αλλά ο ολιγαρχικός Σωκράτης ήθελε να τους σώσει, γιατί σε κάτι τέτοιους “εκλεκτούς” που άφηναν το λαό να πεθαίνει (όπως κάνουν οι σημερινοί υμνητές του), στήριζε το σχέδιό του για δικτατορία των εγωμανών. ΔΕΝ πήγε, όμως να “ζήσει” στη μαυρίλα των εφόρων ούτε των σατραπών ομοϊδεατών του...
    Η ΑΛΗΘΕΙΑ για τους κατασυκοφαντημένους αρχαίους δημοκρατικούς: https://www.perizitito.gr/product.php?productid=152851&page=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. AN EINAI DYNATON ENA ARTHRO GIA THN ANDARSIA STHN M.ANATOLH .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. για αυτόν ακριβώς τον λόγον ,της αποφάσεως δηλαδή της ποινής,οι αρχαίοι ημών προγονοι,εδημιούργησαν επιπροσθέτως και το τεράστιας σημασίας,για όσους την αντιλαμβάνονται,μνημείο του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ,όπου υπαρχει η υπέροχη επιγραφή.....ΜΙΑ ΚΛΙΝΗ ΚΕΝΗ,ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΣΤΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 27 Σεπτέμβριος 2009 5:41 πμ.
    Για την αποκατάσταση της αλήθειας:
    "Το εικοστό τέταρτο έτος του πολέμου οι Λακεδαιμόνιοι δεν ανανέωσαν την στρατηγεία του Λύσανδρου παρά τις επιτυχίες του στην θάλασσα, σε ένα πεδίο που είχαν σημειώσει σωρεία ηττών στο παρελθόν λόγω της απειρίας τους. Αντί αυτού, έχρισαν αρχιστράτηγο των ναυτικών δυνάμεων τον Καλλικρατίδα, ο οποίος δεν είχε προηγούμενη ναυτική πείρα, στέλνοντας τον στην Έφεσο να παραλάβει την αρχηγία. Ο Λύσανδρος έφερε βαρέως την αντικατάσταση του αμφισβητώντας ανοιχτά τις ικανότητες του νέου αρχιστράτηγου. Εσκεμμένα καθυστέρησε την παράδοση της αρχηγίας προσβάλλοντας τον Καλλικρατίδα, ενώ όταν παρέδωσε τα πλοία, υπερήφανα δήλωσε ότι ήταν θαλασσοκράτωρ και νικητής σε όλες τις ναυμαχίες. Ραδιούργησε εις βάρος του αντικαταστάτη του παρακινώντας τους φίλους του στον στόλο να στασιάσουν. Επίσης παρακίνησε τους φίλους του στην Σπάρτη να κατηγορήσουν τον Καλλικρατίδα ως ανίκανο και άπειρο για πολεμικά έργα στην θάλασσα.

    Ο Καλλικρατίδας δεν ανέχθηκε για πολύ την κατάσταση αυτή. Συγκάλεσε γενική συνέλευση όλου του στόλου ξεκαθαρίζοντας την θέση του. «θα ήμουν ικανοποιημένος να μείνω στην οικία μου, και είτε ο Λύσανδρος είτε άλλος πιο έμπειρος από εμένα στα ναυτικά να αναλάβει. Η πατρίδα μου όμως με έθεσε επικεφαλή των ναυτικών δυνάμεων της και θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Εάν κάποιος πιστεύει ότι έχει να προτείνει κάτι, τον καλώ να μας πει τι να κάνω, να παραμείνω εδώ η να αποπλεύσω, αλλιώς να σωπάσετε όλοι». Ουδείς απάντησε. Ο στόλος επανέκτησε την ενότητα και το ηθικό του, έτοιμος να υπακούσει τον νέο ναύαρχο.Έπλευσε στην σύμμαχο των Αθηναίων Μήθυμνα της Λέσβου. Νίκησε εύκολα την εγκαταστημένη Αθηναϊκή φρουρά αλλά από τους αιχμαλώτους δεν υποδούλωσε κανέναν. Σε συμμάχους του που του ζήτησαν Μηθυμναιους δούλους, τους είπε ότι δεν του είναι δυνατόν να είναι αφέντης Ελλήνων. Απελευθέρωσε και τους αιχμαλώτους Αθηναίους, χειρονομία πρωτόγνωρη στον ανέντιμο και σκληρό αυτόν πόλεμο. Αμέσως οι Μηθυμναίοι στρατεύθηκαν μαζί του, υπηρετώντας τον πανελλήνιο σκοπό του.

    Κατεδίωξε τον σημαντικό Αθηναίο ναύαρχο Κόνωνα στην Σάμο και από εκεί στην Μυτιλήνη. Σε ναυμαχία εκεί, του βύθισε τριάντα πλοία. Τον πολιόρκησε και από θάλασσα με τα πλοία του, και από στεριά έστειλε τους νέους συμμάχους του Μηθυμναιους. Σε απόπειρα του Διομέδοντα προς άρση του αποκλεισμού του βύθισε δέκα πλοία.
    Ο Καλλικρατίδας είχε συναίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα του, δεν δείλιασε να αναλάβει τις ευθύνες του, δεν δίστασε να θυσιαστεί για την πατρίδα του. Αλλά δεν ήταν μόνο ιδεαλιστής. Αποδείχτηκε και ικανός στρατηγός αφού είχε τουλάχιστον τρεις μεγάλες ναυτικές επιτυχίες, χωρίς να έχει ιδιαίτερες ναυτικές γνώσεις. Οι Έλληνες των νησιών του ανατολικού Αιγαίου πίστεψαν στην εμφανή και ειλικρινή παν-ελληνική του πρόθεση και τον ενίσχυσαν οικονομικά και στρατιωτικά. Ο Καλλικρατίδας έγραψε το όνομα του δίπλα σε αυτά του Λεωνίδα, του Αρχιδάμου και του Αγησιλάου. Είχε όμως και κάτι παραπάνω από αυτούς. Είχε την συναίσθηση του πανέλληνα. Μίσησε βαθιά τον εμφύλιο αυτόν πόλεμο και αναζήτησε την ειρήνευση και την ένωση των Ελλήνων. Ένιωθε δυνατούς τους δεσμούς αίματος, θρησκείας, γλώσσας και πολιτισμού που ένωναν όλους τους Έλληνες τότε. Απέδειξε εμπράκτως την πίστη του αυτή με την πολιτική που ακολούθησε…"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν είμαι 100% σίγουρος αλλά στη δίκη αυτή καταδικάστηκε εις θάνατον και ο Περικλής ο νεότερος, γιος του γνωστού Περικλέους.

    (μπορεί να το έχει γράψει ήδη κάποιος σχολιαστής αυτό και να μην το είδα)

    Δημήτρης Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. εσύ πού αθλιολογείς υβρίζοντας τόν Σωκράτη,θαρρείς καί τόν φτάνεις στό νύχι τού μικρού δακτύλου τού ποδός του,είσαι μέ τά καλά σου;;; επιτέλους κάποιος πρέπει νά μαζέψει όλους αυτούς τούς βλαμμένους-έχουν βλαφθεί από ιδεοληψία,προπαγάνδα,αμορφωσιά,κυριολεκτώ.
    όσο γιά τά οστά τών πολεμιστών,ανατρέξατε είς τόν Όμηρον,όπου θά δείτε πώς όχι μόνον τά οστά τών νεκρών συλλέγοντο εκ τού πεδίου τής μάχης καί εθάπτοντο στόν τόπον τών προγόνων-άν επρόκειτο γιά θάνατον μακράν τής Πατρίδος-αλλά εθεωρείτο ΥΒΡΙΣ τό νά μήν μεριμνήσουν γιά αυτό. νά θέσω καί άλλη μιά παράμετρον; όταν υπήρχαν ακόμη ελληνικές πολιτείες τοπικού χαρακτήρος ΑΠΑΓΟΡΕΥΑΝ στό έδαφός των τήν ταφήν τόσο αλλοφύλων όσο καί προδοτών.σήμερα δέν συζητούμε τό πρώτον,όσο γιά τό δεύτερον,ε,όχι μόνον θάπτουμε προδότες αλλά τούς τιμούμε κιόλας!!!έρχεται η Νέμεσις...πόσην Ύβριν νά αντέξει κι αυτή;
    Περικλής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΑΣ ΩΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΕΚΕΙΝΩΝ.
    ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Για τον καταστροφικότατο ρόλο τού διαφημιζόμενου και ως "εκλεκτού" διεφθαρμένου Σωκράτη, δείτε τι λένε μη ολιγαρχικοί μεγάλοι σημερινοί ερευνητές:
    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artId=273610&dt=14/06/2009
    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=132039&dt=01/04/2001
    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=130628&dt=11/02/2001
    http://chss.montclair.edu/english/furr/socrates/wpart3pp69to76.html
    Για να ξανακαταφέρουμε την εθνική συμφιλίωση της Σαλαμίνας, χρειάζεται να φωνάζουμε στους διχαστικούς Ευρυβιάδηδες ότι για να σωθούν από τη λαίλαπα των ενδεχόμενων εφιαλτικών μετακινήσεων δισεκατομμυρίων πεινασμένων, πρέπει να φωνάζουν κι αυτοί ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ούτε "ανώτεροι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπέροχες ιστορικές αναφορές που μας θυμίζουν την ιστορία μας σε όσους την ξεχάσαμε, μαθαίνουν στους νεώτερους την ιστορία μας γιατί από τα βιβλία αποκλείεται να την μάθουν και απαντούν σε όλους όσους θέλουν να πιστεύουν ότι εκτός απο πολιτικάντιδες της νεωτέρας ιστορίας δεν έχουμε να δείξουμε σαν λαός κάτι παραπάνω.
    Η απορία μου σε όλο αυτό είναι μια :
    Ολα αυτά έγιναν , καταγράφηκαν στην ιστορία, στην ηθική, αύξησαν κατα μία έννοια την έτυμολογία της λέξεως σεβασμός, περιχαράκωσαν το παρελθόν μας....Αναγνωρίζω την λύσσα των ξένων να θέλουν να σβήσουν από τον πλανήτη τέτοιου είδους αξίες ....Δεν κατανοώ γιατί εμείς οι Ελληνες του σήμερα πολεμάμε το παρελθόν μας περισσότερο από τους εχθρούς μας με αποτέλεσμα να αποδεικνύουμε ότι ο εχθρός είναι εντός και όχι εκτός των πυλών.Τον πραγματικό εχθρό μπορείς να τον σκοτώσεις αυτά τα φαντάσματα όμως που εμείς συνεχίζουμε να γεννάμε στους κόλπους αυτού το κράτους πως θα τα αφανίσουμε χωρίς να αφανιστούμε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.