29/9/09

Η δύση του δικομματισμού


Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Δεξιά στροφή, επανεκλογή της Ανγκελα Μέρκελ ως καγκελαρίου και πάλι με ξένα δεκανίκια παρά τη νέα μείωση της εκλογικής δύναμης του κόμματός της, αλλά πάνω απ όλα κατάρρευση του δικομματικού συστήματος λόγω της πλήρους καταβαράθρωσης των σοσιαλδημοκρατών, σηματοδοτούν τα αποτελέσματα των προχθεσινών βουλευτικών εκλογών στη Γερμανία. Στις προηγούμενες εκλογές, το 2005, η Μέρκελ οδήγησε το κόμμα CDU της δεξιάς χριστιανοδημοκρατίας στο χειρότερο ποσοστό της ιστορίας του μετά τις εκλογές του 1949, πριν από εξήντα χρόνια.

Την έκανε όμως καγκελάριο η υστερική αντιαριστερή στάση της δεξιάς ηγεσίας των σοσιαλδημοκρατών του SPD, η οποία αρνήθηκε να ξαναγίνει ο Γκέρχαρντ Σρέντερ καγκελάριος, ηγούμενος κεντροαριστερής κυβέρνησης του SPD, της Αριστεράς και των Πράσινων. Παρόλο που ένας τέτοιος συνασπισμός είχε άνετη πλειοψηφία στη Βουλή, οι σοσιαλδημοκράτες προτίμησαν να δώσουν την καγκελαρία στη Δεξιά αντί να την πάρουν αυτοί, αρνούμενοι να συνεργαστούν με την Αριστερά και προτιμώντας να σχηματίσουν «μεγάλο συνασπισμό» υπό τη Μέρκελ. Την έκαναν καγκελάριο από το τίποτα! Προχθές, η Μέρκελ οδήγησε τη Δεξιά σε νέο αρνητικό ρεκόρ - στο 33,8% από το 35,2% του 2005. Μικρή μείωση κατά 1,4%, αλλά πάντως μείωση.

Αυτή τη φορά ανέλαβαν να την ξανακάνουν καγκελάριο οι κεντροδεξιοί Ελεύθεροι Δημοκράτες του FDP. Πρόκειται για τους «ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού» στη Γερμανία, οι οποίοι σημείωσαν το υψηλότερο ποσοστό στην εξηντάχρονη ιστορία τους πιάνοντας 14,6% από 9,8% που είχαν το 2005.

Οι φιλελεύθεροι του FDP είναι ένα... «κόμμα-παράσιτο», το οποίο επί μισόν αιώνα, από το 1949 έως το 1998, κατόρθωνε να βρίσκεται σχεδόν αδιάλειπτα στην εξουσία προσκολλώμενο πότε στις κυβερνήσεις της δεξιάς CDU, πότε στις κυβερνήσεις του κεντροαριστερού SPD! Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα κόμμα που είχε σχεδόν πάντα κάτω από 10%, έχει κυβερνήσει περισσότερο διάστημα και από τους χριστιανοδημοκράτες και από τους σοσιαλδημοκράτες! Τώρα επιστρέφει δριμύτερο στη νομή της εξουσίας έπειτα από έντεκα χρόνια στέρησης.

Το σημαντικότερο γεγονός όμως των γερμανικών εκλογών είναι σίγουρα η κατακρήμνιση του ποσοστού των σοσιαλδημοκρατών: από 34,2% που είχαν πάρει το 2005 σημειώνοντας τη χειρότερη επίδοση επί μισόν αιώνα, από το 1957, αυτή τη φορά καταβαραθρώθηκαν με πρωτοφανή ταχύτητα, σπάζοντας όλα τα αρνητικά ρεκόρ και πέφτοντας στο αδιανόητο 23%! Απώλεια 11,2 εκατοστιαίων μονάδων από μια εκλογική αναμέτρηση στην επόμενη δεν είχε σημειωθεί ποτέ, από κανένα κόμμα, στην Ιστορία της Γερμανίας.

Το SPD λεηλατήθηκε τόσο από αριστερά του, από την Αριστερά και τους Πράσινους, όσο και από δεξιά του, από τους φιλελεύθερους. Ολοι από αυτό άντλησαν ψήφους - ακόμη και το πλακατζίδικο νεολαιίστικο κόμμα των Πειρατών του Ιντερνετ! Πλήρωσε πανάκριβα την απόφαση της δεξιάς ηγεσίας του για συμμετοχή σε «μεγάλο συνασπισμό» υπό τη Μέρκελ.

Τόσο σε πολιτικό όσο και σε εκλογικό επίπεδο, οι σοσιαλδημοκράτες σαρώθηκαν από αριστερά τους, πληρώνοντας έτσι τη λυσσώδη άρνηση της ηγεσίας τους να κρατήσουν οι ίδιοι την καγκελαρία συνεργαζόμενοι με την Αριστερά και τους Πράσινους.

Τώρα η Αριστερά, του αριστερού σοσιαλδημοκράτη Οσκαρ Λαφοντέν και των μεταλλαγμένων πρώην κομμουνιστών της Ανατολικής Γερμανίας, εκτινάχθηκε στο 11,9% από το 8,7% που είχε το 2005. Οι Πράσινοι ανέβηκαν αυτοί στο 10,7% από το 8,1% που είχαν.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι δυνάμεις που βρίσκονται αριστερότερα του SPD έχουν τώρα συνολικά 22,6% - πρακτικά ίσο ποσοστό δηλαδή με το 23% των σοσιαλδημοκρατών! Πρόκειται για πολιτική εξέλιξη εξαιρετικής σημασίας τόσο για τη Γερμανία όσο και για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Μόλις το 2005, Αριστερά και Πράσινοι είχαν μαζί 16,8% -δηλαδή μόνο το μισό ποσοστό του SPD (34,2%)-, ενώ το 2002 Πράσινοι και Αριστερά (που τότε κατέβαινε ως Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού) συγκέντρωναν 12,6%, που ήταν λιγότερο ακόμη και από το ένα τρίτο του SPD, που τότε είχε πάρει 38,5%. Η αλλαγή των συσχετισμών είναι ραγδαία.

ΑΠΟ ΤΟ 91% ΣΤΟ 57%
Ενας κόσμος γκρεμίζεται

Ας μη γυρίσουμε τόσο πίσω, στις «χρυσές μέρες» του γερμανικού δικομματισμού της δεκαετίας του 1970, όταν χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες είχαν πάρει μαζί το... 91,2% των ψήφων στις εκλογές του 1976 και το 90,7% το 1972! Εντελώς πρόσφατα όμως, το 2002, CDU και SPD είχαν πάρει σχεδόν το 80% των ψήφων, ενώ μόλις τρία χρόνια αργότερα, το 2005, το συνολικό ποσοστό τους έπεσε στο 70%.

Προχθές, τα δύο κόμματα-πυλώνες του γερμανικού δικομματισμού καταβαραθρώθηκαν στο 57%! Είναι ολοφάνερο ότι το παλιό πολιτικό σκηνικό κατακρημνίζεται και ένα νέο αναδύεται από τα ερείπιά του.

Πηγή ethnos.gr

5 σχόλια:

  1. Προχθές, τα δύο κόμματα-πυλώνες του γερμανικού δικομματισμού καταβαραθρώθηκαν στο 57%! Είναι ολοφάνερο ότι το παλιό πολιτικό σκηνικό κατακρημνίζεται και ένα νέο αναδύεται από τα ερείπιά του

    κατι αντιστοιχο και στην Ελλαδα θα ηταν η αρχη του τελους της οικογενειοκρατιας

    h

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρατήρηση πρώτη: Οι «οικολόγοι» δεν είναι αριστερά.

    Παρατήρηση δεύτερη: Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν έχασαν από την συγκυβέρνηση με την Μέρκελ αλλά έχουν χάσει σε ιδεολογικό επίπεδο εδώ και πολλά χρόνια από τότε που έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές κάθε αποδομιτικού ιδεολογήματος στην Ευρώπη. Και αυτό έγινε διότι από εκεί που διακήρυσσαν την δίκαια κατανομή των οικονομικών πόρων και βαρών σε μια κοινωνία αλληλεγγύης η οποία φυσικά βρίσκεται μέσα σε ένα προστατευμένο κέλυφος που ονομάζεται Εθνικό Κράτος. Μετά την κατάρρευση του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» πέρασαν στην υποστήριξη της αυτονόμησης του ατόμου από την κοινωνία αλλά και από το κράτος. Αυτό όμως έφερε σε ορισμένες περιπτώσεις την δημιουργία αντιθέσεων των ατόμων (ιδιαίτερα μειονοτήτων) με την κοινωνία. Φυσικά μέσα στην ιδεολογική τους συγκρότηση οι σοσιαλδημοκράτες είχαν πάντα στο επίκεντρο την ανάδειξη των μειονοτήτων αλλά αυτό κρίνει η κοινωνία τώρα πλέον ότι γίνεται σε βάρος της ενσωμάτωσης αυτών των μειονοτήτων μέσα στον κοινωνικό ιστό. Νομοθετήθηκαν από πολιτικούς με σοσιαλδημοκρατικές επιρροές σκέψης σε πολλές περιπτώσεις «θετικές διακρίσεις» υπέρ κοινωνικών ομάδων οι οποίες ενεργοποίησαν αντανακλαστικά αντίδρασης των ατόμων που θεωρούν ότι ανήκουν στην κοινωνία και όχι σε μεμονωμένες μειονότητες. Αυτά όλα λειτούργησαν ώστε να υπάρχει έξαρση της ανασφάλειας και του αισθήματος της αδικίας στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Μιας αδικίας που η σοσιαλδημοκρατία στην περίοδο που υπήρχε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» υποσχόταν ότι θα εξαλείψει απλά τροποποιώντας τις καπιταλιστικές δομές πράγμα που φυσικά δεν κατάφερε σε φτωχότερες από την Γερμανία χώρες όπως π.χ. η Ελλάδα. Εκεί έχασε το παιχνίδι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και απ΄ ότι δείχνουν τα πράγματα δεν έχει λύσεις όπως είναι τώρα. Ίσως μια πολυδιάσπαση να είναι η ελπιδοφόρα αρχή για δημιουργία νέων ιδεών και πολιτικών ρευμάτων μέσα από τους κόλπους της.

    Ελευθέριος Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ είπε (για άρθρο Δελαστίκ)Θα επαναλάβω με τον Ελ.Β ότι οι Πράσινοι δεν είναι αριστερά. Συμφωνώ καιμε την ανάλυσή του για τη σοσιαλδημοκρατία. Επίσης μικρή σημασί έχει αν καταρρέει ο δικομματισμός αν πρόκειται απλώς για αναδιάρθρωση της μορφής διακυβέρνησης. Η παλαιά μορφή δικομματισμού έχει καταρρεύσει προ πολλού στην Ιταλία και στη Γαλλία και αντικαταστάθηκε ανώδυνα από σχηματισμούς της συντηρητικής και αριστερής παράταξης-όπου η λέξη παράταξη απόκτησε πραμγατικό νόημα. Επί της ουσίας δεν άλλαξαν τα πράγματα.Ενδεικτικό είναι ότι ενισχύθηκαν οι αμιγώς (νεο)φιλελεύθεροι σε βάρος της παραδοσιακής δεξιάς. Τέλος ερώτημα (για μένα που δεν γνωρίζω τα εσωτερικά της Γερμανίας) είναι αν θα ανακάμψει ή όχι το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα τώρα που βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Η αντιπολίτευση εξαγνίζει... Το βλέπουμε και στην Ελλάδα. Δηλαδή το ερώτημα είναι αν η "αριστερά" του Λαφοντέν προτείνει κάτι το όντως διαφορετικό και αν υπάρχει ριζοσπαστικοποιημένο κοινό ν αακολουθησει. Τέλος ο υπαρκτός δικομματισμός ίσως καταρρεύσει σχετικά σύντομα και εδώ. Ίσως μετά από αυτές τις εκλογές που θα διεξαχθούν σε...περισσότερα του ενός ημίχρονα, κατά τη γνώμη μου. Επειδή (πιστεύω ότι)σύντομα θααποδειχθεί πως κανείς από τους δυο δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα και το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορέσει ν αικανοποιήσει ούτε καν τις αδηφάγες ορέξεις όσων με μανία το στήριξαν. Θυμάμαι τον Σημίτη που είχε δηλώσει ότι δουλειά του πρωθυπουργού δεν είναι να μοιράσει την πίττα. Δεν μπόρεσε να την μοιράσει και έπεσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΑΣΗΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΤΟΜΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ Ν.Δ. ΣΕ ΠΟΣΟΣΣΤΟ ΑΝΩ ΤΟΥ 90%.
    ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟΣΗ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ Η Ν.Δ. ΝΑ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣΑΡΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ.ΑΥΤΟ ΔΙΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ.

    ΚΟΦΑΛΕΣ!
    ΘΑ ΣΑΣ ΛΥΣΑΞΟΥΜΕ.
    ΟΥΕ .ΟΥΕ. ΟΥΕ.
    ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΙΤΕΣ.
    ΚΟΦΑΛΕΣ. ΟΥΕ. ΟΥΕ. ΟΥΕ.
    ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΑΝΑ.
    ΟΥΕ. ΟΥΕ. ΟΥΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για να πω την δικη μου χαζη αποψη,αισθανομαι οτι εδω και πολλα χρονια οι ταμπελες τυπου αριστερα,δεξια,σοσιαλισμος και ολες οι παραλλαγες τους,δεν υφιστανται ιδεολογικως,απλως χρησιμευουν σαν κραχτες για την προσελκυση υποψηφιων θυματων και καταδειξη της δυναμης της καθε τασης μεσα στο παιγνιδι των επικυριαρχων τους ΕΝΟΣ και μονου συστηματος.Γι'αυτο βλεπουμε πραγματα που λ.χ. η δεξια δεν θα τολμουσε να κανει,να τα κανει ο σοσιαλισμος και ταναπαλιν.Εξαλλου οι στοχοι ΟΛΩΝ των 'ιδεολογιων',αποβλεπουν στην εγκαθιδρυση ενος και μονου συστηματος,αυτο που παντα υπηρχε,της νεας ταξης πραγματων.Μπορει να μας απελπιζει αυτο αλλα νομιζω ειναι καλλιτερα να βλεπουμε ποιος ειναι ο εχθρος απο το να εχουμε ψευδαισθησεις που ειναι καταστροφικες διοτι μεταθετουν την οποια αντιδραση μας σε μελλοντα χρονο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.