29/10/09

Νέα στρατηγική αναθεώρηση στην άμυνα



Του Θανου Π. Ντοκου*

Σε αντίθεση με άλλα ζητήματα πολιτικής, η εθνική άμυνα αποτέλεσε μετά το 1974 ένα χώρο σχετικά υψηλής διακομματικής συναίνεσης. Αυτή η, σε γενικές γραμμές ιδιαίτερα επιθυμητή, συναινετική αντιμετώπιση ενός τόσο σημαντικού ζητήματος είχε και μια αρνητική συνέπεια: υπό τον φόβο ότι θα χαρακτηριστούν «ενδοτικοί» ή επειδή στερούνταν των απαραίτητων ειδικών γνώσεων, ελάχιστοι τόλμησαν να θέσουν κρίσιμα ερωτήματα για την αμυντική πολιτική της χώρας. Και όταν ασκήθηκε κριτική, αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά ζητήματα προμηθειών (όχι πάντοτε άνευ ουσίας) για να πληγεί η αξιοπιστία της εκάστοτε κυβερνητικής παράταξης. Πολύ λιγότερο ενδιέφερε, ή τουλάχιστον λίγα έγιναν για τον εξορθολογισμό του συστήματος.

Στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, με ένα ρευστό περιφερειακό περιβάλλον ασφαλείας και με δεδομένα τα προβλήματα και τις πιεστικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια σε βάθος αναθεώρηση της ελληνικής αμυντικής πολιτικής. Η τελευταία φορά που επιχειρήθηκε κάτι ανάλογο ήταν η Στρατηγική Αμυντική Αναθεώρηση του 2001, μια διαδικασία με αρκετές αδυναμίες και δυσχέρειες υλοποίησης των σχετικών προτάσεων πολιτικής -λόγω και των αντιστάσεων του συστήματος-, αλλά σε κάθε περίπτωση χρήσιμη. Χώρες με μάλλον αξιόλογη στρατιωτική ικανότητα και οργάνωση όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία επαναλαμβάνουν ανάλογες διαδικασίες αναθεώρησης, σε διάφορα επίπεδα ανάλυσης του αντικειμένου, σε διαστήματα που κυμαίνονται από 4 έως 15 χρόνια.

Οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις (Ε. Δ.) καλούνται να αναμορφωθούν σε μια εποχή συρρικνούμενων οικονομικών και ανθρώπινων πόρων, με μια κοινωνία ολοένα και πιο μαλθακή και στείρα καταναλωτική, στερούμενης αρχών, αξιών και στρατηγικού προορισμού, με ένα προβληματικό εκπαιδευτικό σύστημα και με ποιοτικά μεταβαλλόμενη πληθυσμιακή σύνθεση. Ταυτόχρονα, πέραν της παραδοσιακής αποτρεπτικής αποστολής, και με εμφανή αβεβαιότητα για τον επιδιωκόμενο ρόλο της γείτονος, οι Ε. Δ. έχουν διευρυνόμενες διεθνείς υποχρεώσεις, ενώ είναι υποχρεωμένες να στηρίζονται σε μια πολύ περιορισμένη εθνική τεχνολογική βάση. Επιπλέον, πέραν της ουσιαστικής έλλειψης πολιτικής ηγεσίας στα τελευταία 2-3 χρόνια, υπάρχουν και διαχρονικές παθογένειες του πολιτικού συστήματος: ο φόβος του πολιτικού κόστους, η γενικότερη αδυναμία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και το σαράκι της μετριοκρατίας που κατατρώγει εδώ και πολλά χρόνια τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.

Είναι καιρός για μια ουσιαστική συζήτηση των ουσιαστικών ζητημάτων της ελληνικής εθνικής άμυνας: εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον, εκτίμηση απειλής, συνεργατική αξιοποίηση υπόλοιπων συντελεστών εθνικής ισχύος, ρόλος και αποστολές Ε. Δ., ζητήματα δομής, εκπαίδευσης, στελέχωσης και εξοπλισμών. Είναι σαφές ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια ορθολογικότερης χρήσης ανθρώπινων και οικονομικών πόρων, με τελικό αποτέλεσμα μια σχετική μείωση των δαπανών και παράλληλη αύξηση της αποτρεπτικής ικανότητας των Ε. Δ. Αυτά τα οφέλη μπορούν να προκύψουν μόνο από μια συστηματική διαδικασία αναθεώρησης με τη χρήση επιστημονικών εργαλείων ανάλυσης και σχεδιασμού και την κατάθεση τεκμηριωμένων και τολμηρών προτάσεων πολιτικής που θα τύχουν αξιοποίησης και όχι αρχειοθέτησης από την πολιτική ηγεσία.

* Ο κ. Θάνος Π. Ντόκος είναι Γενικός Διευθυντής στο ΕΛΙΑΜΕΠ
kathimerini.gr

3 σχόλια:

  1. H εθνική άμυνα αποτέλεσε μετά το 1974 ένα χώρο διακομματικής συναίνεσης,αλλα απο το 1974 είναι η πρώτη φορά πού έχουμε ένα πρωθυπουργό που φέρεται να έχει δηλώσει "ας χάσουμε και μερικά εδάφη για να έχουμε την ησυχία μας".

    Συνεπώς,θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ως πρός το σε τι θα κληθούμε να συναινέσουμε...

    Πυροβολητής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Ελληνικός στρατός έχει μείνει στην εποχή των Βαλκανικών πολέμων, της ανταλλαγής των Βαλκανικών πληθυσμών και του πολέμου του 1940.

    Η Μικρασιατική καταστροφή, έκανε το ρολόι της Ελλάδας να σταματήσει, και από εκεί και πέρα συνεχώς γινόμαστε όλο και πιο αδύναμοι.

    Η Ελλάδα πρέπει να εξασφαλίσει 3 πράγματα:

    -Μακροπρόθεσμο σχέδιο
    -Οικονομική Ισχύ
    -Στρατιωτική Ισχύ

    Το Μακροπρόθεσμο σχέδιο πρέπει να είναι η στήριξη στην Ορθοδοξία, η οικοδόμηση συμμαχιών με τους Ορθόδοξους λαούς και μελλοντικά η ένωση των Ορθόδοξων χωρών.

    Η Οικονομική Ισχύ θα έρθει όταν η Ελλάδα σταματήσει να σέρνεται πίσω σπό την Δύση. Η ΕΕ καταστρέφει την παραγωγή μας, το κράτος δεν ελέγχει την οικονομία, και ζούμε με δανεικά. Χρειάζεται ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα στηρίζεται στο μικρό μέγεθος, τους μικρούς αγρότες, την παραγωγική οικονομία, και την Εθνική Ανεξαρτησία. Το κράτος πρέπει να ελέγχει τους σημαντικούς τομείς της οικονομίας, και να είναι εγγυητής της σωστής λειτουργίας της οικονομίας.

    Η Στρατιωτική Ισχύ θα έρθει όταν μειώσουμε δραστικά τους στρατεύσιμους (οι οποίοι δεν προσφέρουν καμία αμυντική ισχύ σήμερα μιας και οι πόλεμοι δεν γίνονται με τις ξιφολόγχες), και στηριχτούμε στους σύγχρονους εξοπλισμούς.

    Η Τουρκία δεν φοβάται καθόλου ακόμα και αν ΟΛΟΙ οι Έλληνες (νέοι και ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες) είναι στρατιώτες!

    Η Τουρκία φοβάται όμως τους S300 και τα αεροπλάνα!

    Ας πούμε για παράδειγμα ότι η Τουρκία διαθέτει περίπου 200 αεροπλάνα. Αν η Ελλάδα έχει 5000 στρατιώτες και 1000 αεροπλάνα και 20 S300, ποιός κάνει κουμάντο μετά; Η Ελλάδα! Αντίθετα, αν η Ελλάδα διαθέτει 100 αεροπλάνα και 3 S300, αλλά 500.000 στρατιώτες, γιατί να φοβηθούν οι Τούρκοι;

    Ας ξυπνήσουμε!

    Χρειάζεται επίσης να σταματήσουμε να αγοράζουμε όπλα από την Δύση. Τα χρήματα που δίνουμε στην Δύση για όπλα είναι πεταμένα λεφτά.

    Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε αμυντική-στρατιωτική-οικονομική-ενεργειακή συμμαχία με την Ρωσία και με τις άλλες Ορθόδοξες χώρες, και να δημιουργήσει ισχυρή -ελεγχόμενη από το κράτος- αμυντική βιομηχανία.

    Εάν η Ελλάδα δεν κάνει αυτά, σταδιακά -και αδύναμη οικονομικά και στρατιωτικά- θα δορυφοριοποιηθεί και απορροφηθεί ΟΛΟΚΛΗΡΗ στην Τουρκία.

    Και ας χρησιμοποιήσουμε το ισχυρότερο όπλο από όλα τα όπλα του κόσμου που διαθέτουμε: Την Ορθοδοξία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Επιπλέον, πέραν της ουσιαστικής έλλειψης πολιτικής ηγεσίας στα τελευταία 2-3 χρόνια", θα έλεγα τα τελευταία 20 χρόνια και πολιτική και κυρίως στρατιωτική ηγεσία, οι άνθρωποι είναι σούργελα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.