29/11/09

Τα παπαγαλάκια του ενδοτισμού

Τα παπαγαλάκια είναι εδώ και έχουν ήδη αναλάβει τον ρόλο τους, αυτόν της Κασσάνδρας. Της Κασσάνδρας που υπάρχει για να φέρνει τις κακές ειδήσεις και να τρομάζει τους υπηκόους. Μάλιστα, δεν κρύβουν τον σκοπό και τις προθέσεις τους, αλλά αντίθετα με θράσος δηλώνουν τις απόψεις τους. Δείτε για παράδειγμα το editorial του «Επενδυτή» το προηγούμενο Σάββατο και θα καταλάβετε αυτό που σας λέω. Σε αυτό, μας θυμίζει την ταπεινωτική ήττα του 1897 και περιγράφει την οικονομική κατάσταση χρεοκοπίας στην οποία βρέθηκε η Ελλάδα τότε, πριν αλλά και μετά τον πόλεμο.

Ο λόγος για αυτήν την ιστορική αναδρομή προφανής και μας τον εξηγεί ο ίδιος στην συνέχεια. «Αφήστε τους λεονταρισμούς οι υπερπατριώτες στα εθνικά θέματα. Δεν βλέπετε τα χάλια της οικονομίας; Δεν είναι καιρός για εθνικές περιπέτειες. Σώστε την οικονομία. Αυτά λέει ο εκπρόσωπος της ενδοτικής παράταξης και μας συμβουλεύει να τα βρούμε με τους Σκοπιανούς σε μία σύνθετη ονομασία, να κλείσουμε όπως - όπως το Κυπριακό και να προωθήσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας ως μόνη διέξοδο στα μεταξύ των δύο χωρών προβλήματα. «Γιατί με μία χρεωμένη και απαξιωμένη οικονομικά Πατρίδα, πώς είναι δυνατόν να σταθούμε διεθνώς και να διεκδικήσουμε τα εθνικά μας δίκαια»;

Αυτά αναρωτιέται η σύγχρονη Κασσάνδρα και αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλές ημέρες ώστε να επαληθευτεί ως προς το ένα τουλάχιστον σκέλος των προβλέψεων της. Μέσα στην εβδομάδα είδαμε αύξηση των επιτοκίων στα ομόλογα κρατικού δανεισμού, κερδοσκοπική κατάρρευση του χρηματιστηρίου, διεθνή δημοσιεύματα ειρωνικά και κινδυνολογικά για τον προϋπολογισμό και το μέλλον της εθνικής μας οικονομίας. Μένει να δούμε και το δεύτερο σκέλος, αυτό δηλαδή που αφορά τον συμβιβασμό στο Σκοπιανό, στο Κυπριακό και φυσικά την Ελλαδική στήριξη της Τουρκίας για τον εμβολισμό της Ευρώπης. Ο Δεκέμβριος έφτασε και η κυβέρνηση θα κληθεί τις επόμενες εβδομάδες να δώσει λύσεις αν όχι σε όλα τα παραπάνω, τουλάχιστον σε πολλά από αυτά τα εθνικά ζητήματα. Το ποια θα είναι αυτή, δυστυχώς δεν είναι δύσκολο να το προβλέψουμε ειδικά αν αναλογιστούμε και το ενδεχόμενο ενός «εξεγερτικού Δεκέμβρη» όπως ήταν αυτός του προηγούμενου έτους.

Δεν αισθανόμαστε καθόλου κινδυνολόγοι σημειώνοντας όλα αυτά. Οι διάφοροι δημοσιογράφοι, πολιτικοί και αναλυτές έχουν φροντίσει να μας προετοιμάσουν, να μας κάνουν απαισιόδοξους και κυρίως να μας κάνουν να αισθανθούμε ανήμποροι για τις άμυνες που μπορούμε να προβάλλουμε ως έθνος και ως κράτος. Βλέπετε φταίει η οικονομία και με τέτοια οικονομία, τι μπορούμε να κάνουμε;
Εδώ όμως βρίσκεται και η λύση. Στην οικονομία που μας φόρτωσαν όλες οι άθλιες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με την πολιτική τους και το κομματικό κράτος που έστησαν. Γιατί μας χρέωσαν υπέρογκα. Και μπορεί οι δανειστές μας να μας πιέσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον αλλά κάποια στιγμή θέλουν και να αποπληρωθούν. Και θέλουν να υπάρχει ελληνικό κράτος για να συνεχίσουν να το δανείζουν και να πληρώνονται και για να κάνουν επενδύσεις οι πολυεθνικές τους. Στην ανάγκη τους αυτή μπορεί κάλλιστα η Ελλάδα να «παίξει» και να φανεί ανυποχώρητη στα αιτήματα της προς τα εθνικά ζητήματα. Για την αποφυγή «εθνικών παροξυσμών» που θα οδηγήσουν και σε κοινωνικές εντάσεις και σε γενικότερη διάλυση που δεν την θέλει κανένας και κυρίως όσοι μιλούν με οικονομικούς όρους.

Ας μην μας πουλούν κουτόχορτο λοιπόν λέγοντας ότι η οικονομία μας οδηγεί μαθηματικά σε υποχωρήσεις. Ας μην μας παραμυθιάζουν με τον μπαμπούλα της επιτήρησης, κρύβοντας έτσι την δική τους ενδοτική διάθεση οι διάφοροι «λογικοί» της ημεδαπής πολιτικής. Άλλο πράγμα είναι η δειλία και άλλο ο ρεαλισμός. Γιατί ακόμα και ο τελευταίος είναι υπέρ της Πατρίδας μας. Μακάρι να μην ήταν έτσι και να μην τον είχαμε ανάγκη. Μακάρι να είχαμε εθνικά υπερήφανες κυβερνήσεις ή ένα λαϊκό και εθνικό κίνημα που να τις αναγκάζει να δρουν εθνικά.

Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
dzafeiropoulos@elkosmos.gr
ELKOSMOS.GR

2 σχόλια:

  1. Όλος ο συλλογισμός: «Γιατί με μία χρεωμένη και απαξιωμένη οικονομικά Πατρίδα, πώς είναι δυνατόν να σταθούμε διεθνώς και να διεκδικήσουμε τα εθνικά μας δίκαια;» πάσχει από μια ασάφεια αιτίας και αιτιατού.
    Δηλαδή αν δεν ήταν χρεωμένη και απαξιωμένη οικονομικά η Πατρίδα δεν θα κάναμε τους συμβιβασμούς;
    Αν πάλι οι συμβιβασμοί πρέπει να γίνουν διότι είναι χρεωμένη και απαξιωμένη οικονομικά η Πατρίδα τότε οι εθνικοί συμβιβασμοί που κάνουμε θα έπρεπε να έχουν απτό αποτέλεσμα στα οικονομικά.
    Αλλά ας δούμε με λίγο περισσότερη λεπτομέρεια αυτό τον δεύτερο συλλογισμό. Ο οποιοσδήποτε συμβιβασμός θα έπρεπε να φέρει οικονομικά οφέλη είτε από τους άμεσα ενδιαφερόμενους είτε από τις δυνάμεις που πατρονάρουν τους ενδιαφερόμενους. Συγκεκριμένα είτε να περιμένουμε οφέλη από τα Σκόπια ή οφέλη από την Τουρκία. Τα Σκόπια είναι γνωστό ότι δεν έχουν καμιά σοβαρή οικονομική δυνατότητα. Η Τουρκία βρίσκεται σε κατάσταση παρόμοια με εμάς διαπραγματευόμενη με το ΔΝΤ και σίγουρα δεν έχει καμιά μα καμιά δυνατότητα να ανταπεξέλθει ουσιαστικά στην αγορά του τεράστιου ελληνικού χρέους. Οι ευρωπαίοι γενικά δεν καίγονται για τους όποιους συμβιβασμούς ώστε να κάνουν οικονομικές παραχωρήσεις έναντι δικών μας εθνικών παραχωρήσεων σε τρίτους. Μάλιστα υπάρχει η πασοκική παραφιλολογία που τα έχει βάλει με τους ευρωπαίους αξιωματούχους που κατ’ αυτούς δεν δείχνουν κατανόηση στα οικονομικά μας προβλήματα. Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι αυτοί οι αξιωματούχοι θα αλλάξουν στάση αν αλλάξουμε εμείς στάση στα εθνικά μας θέματα; Είναι λοιπόν πολύ εύλογος ο συλλογισμός ότι οι όποιες εθνικές παραχωρήσεις δεν συνοδεύονται από οικονομικά ανταλλάγματα σε μια περίοδο μάλιστα που ο μεγάλος παίκτης που πράγματι θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στα μεγέθη του ελληνικού χρέους είναι εκτός μάχης λόγο δικών του προβλημάτων. Φυσικά εννοώ την Αμερική. Άρα η οποιαδήποτε εθνική παραχώρηση δεν σημαίνει κατ ανάγκην και οικονομικά οφέλη. Άρα ποιος ο λόγος της σύνδεσης εθνικών παραχωρήσεων με την οικονομία; Δηλαδή αν σε δέκα χρόνια η οικονομία επανακάμψει θα διεκδικήσουμε ξανά τα παραχωρημένα; Αν ναι τότε γιατί να παραχωρήσουμε κάτι που θα το διεκδικήσουμε πίσω σε δέκα χρόνια;

    Ελευθέριος Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. O εχθρός είναι εντός των πυλών. Η ηττοπάθεια καλλιεργείται συστηματικά και με διάφορους τρόπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.