14/6/10

Α. ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ: «Το στρατηγικό βάθος» μιας μεγαλοϊδεατικής παράκρουσης

Του καθηγητού ΒΑΣΙΛΗ ΦΙΛΙΑ πρώην Πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου
Την προπερασμένη Τετάρτη (2/6/2010), στην εκπομπή «Ανιχνεύσεις» της ΕΤ3, τρεις έλληνες καθηγητές συζήτησαν το νεοεκδοθέν βιβλίο του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου «Το στρατηγικό βάθος».Από τη συζήτηση «προέκυψε» ότι το βιβλίο αυτό διακρίνεται από αναλυτικό βάθος, ατράνταχτη επιχειρηματολογία και πολιτικό αισθητήριο πρώτου μεγέθους.

Είναι έτσι τα πράγματα, οπότε θα έχουμε να κάνουμε με ένα έργο μεγάλης επιστημονικής και πολιτικής εμβέλειας, ή όχι; Πρώτο ερώτημα.Και ένα δεύτερο: Σε τι αποσκοπεί και τι υποκρύπτει η συγγραφή του;

Θα προχωρήσω στην επί της ουσίας ανάλυση του βιβλίου αυτού και δεν θα υπεισέλθω στο διάχυτο φοβικό και ηττοπαθές κλίμα που επικράτησε στη διάρκεια της συζήτησης.Ο καθένας, που αξιώνει μια θέση ως διαμορφωτής της κοινής γνώμης, πρέπει κάθε φορά που λέει κάτι να αναλογίζεται την ευθύνη του απέναντι στον λαό που τον γέννησε, αντί να ηδονίζεται αυτάρεσκα με τους χρησμούς και τις φραστικές πομφόλυγες που εκπέμπει.
Πρώτη και καίρια παρατήρηση που πρέπει να γίνει και δεν την έκαναν οι συνομιλητές της προπερασμένης Τετάρτης, είναι ότι η συνολική σύλληψη και ο τρόπος προσέγγισης του βιβλίου του Νταβούτογλου δεν είναι ούτε νέα ούτε πρωτότυπη. Αποτελεί κακέκτυπο του υποδείγματος των γνωστών βιβλίων του Μπρεζίνσκι και του Χάντιγκτον, για να αναφερθούμε στα σημαντικότερα.

Δεύτερη παρατήρηση, το βιβλίο του Νταβούτογλου χαρακτηρίζεται από μια άναρχη παρουσίαση σκέψεων και «αποδεικτικού» υλικού, είναι φλύαρο και ανακυκλούμενο. Λίθοι και πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι και η εικόνα ενός σκύλου που κυνηγάει την ουρά του.Αλλά ας τα παραβλέψουμε αυτά ως «δευτερεύοντα» και ας προχωρήσουμε στα πρωτεύοντα.

Ο Νταβούτογλου διαστρέφει συστηματικά την Ιστορία είτε παρερμηνεύοντάς την είτε με ηθελημένες παραλείψεις κρισίμων στοιχείων.Ό,τι δεν μας συμφέρει απλώς δεν το αναφέρουμε ή το φωτίζουμε μονόπλευρα καλλωπίζοντας την εικόνα του. Η Ιστορία, όμως, δεν διορθώνεται με τη χρήση κολλαγόνων ουσιών και ψιμυθίων.

Σε δύο κρίσιμα κεφάλαια (2ο και 3ο) μας λέει, μεταξύ άλλων, ο κ. Νταβούτογλου τα εξής ανήκουστα:

- Η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε αντίθεση με τη Δύση δεν είχε αποικίες ούτε αποικιοκρατική αντίληψη.Τι να τις κάνει τις αποικίες όταν είχε σε καθεστώς δουλείας δεκάδες λαούς, που μέσω ενός στυγνού φορολογικού συστήματος τους απομυζούσε μέχρι το κόκαλο;
- Η Οθωμανική Τουρκία είχε μια ιδιαίτερη πολιτική κουλτούρα, την οποία έχει και η σημερινή Τουρκία. Μια κουλτούρα ανοχής, κοσμοπολιτισμού και σύνθεσης, σε τρόπο ώστε να υπάρχει ένα υπόβαθρο ισότητας για όλους τους λαούς που τη συνέθεταν…Ούτε κουβέντα για τη λέξη «ραγιάς» που αφορούσε όλους τους μη οθωμανούς υπηκόους της, κουβέντα για την αδιάκοπη αλυσίδα σφαγών των υποτεταγμένων πληθυσμών, κουβέντα για το παιδομάζωμα, κουβέντα για το θεάρεστο έργο του κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος» με την εξολόθρευση των Αρμενίων, των Ποντίων και των άλλων Ελλήνων, των Ασσυρίων κ.ο.κ., ούτε φυσικά για τη σημερινή διά μαχαίρας αντιμετώπιση του κουρδικού και του αλεβικού ζητήματος.
- Οι Οθωμανοί «εγκατέλειψαν» τη Βόρειο Αφρική, τη Μέση Ανατολή, τον Νότιο Καύκασο και τα Βαλκάνια (μέγα λάθος μας, λέει ο Νταβούτογλου)…«Εγκατέλειψαν» ή εξεδιώχθησαν (πόσο, αλήθεια, μας θυμίζει αυτό τον ρεπούσειο «συνωστισμό στη Σμύρνη»); Σαν να μην υπήρξαν οι αλλεπάλληλες συντριπτικές ήττες των Οθωμανών από τους Ρώσους, η Ελληνική Επανάσταση, το Ναυαρίνο, ο Λώρενς της Αραβίας και ο ξεσηκωμός των Αράβων. Όλα εξαφανίζονται στο «μεγαλείο» του νεοοθωμανικού οράματος…
- Ο οθωμανικός πολιτισμός, ανεξάρτητα από την όποια συρρίκνωση της αυτοκρατορίας, δεν είναι μόνον πολιτικός, αλλά ένας ευρύτατος πολιτισμός που γεφυρώνει το χριστιανικό με το μουσουλμανικό, το δυτικοευρωπαϊκό με το ασιατικό «βάθος» (;;;) (τα ερωτηματικά δικά μας).Πρόκειται περί αμάθειας ή περί θράσους;

Ποια είναι στην πραγματικότητα τα αυτόχθονα στοιχεία του οθωμανικού πολιτισμού στις εικαστικές τέχνες, τα γράμματα, τη μουσική, την αρχιτεκτονική κ.ο.κ.; Στο σύνολό του ο οθωμανικός πολιτισμός είναι επιγονικός, χωρίς να είναι συνθετικός – αραβικός, περσικός και ελληνικός. Ακόμα και χριστιανικές καταβολές με ελάχιστα στοιχεία πρωτοτυπίας συγκροτούν το ετερόκλητο μείγμα, που ο Νταβούτογλου ονομάζει «οθωμανικό πολιτισμό».

Οι Οθωμανοί Τούρκοι (Οσμανλήδες) ξεκίνησαν ως ορδή και έγιναν λαός με βίαιους εξισλαμισμούς τεράστιας κλίμακας. Ορθά λοιπόν ο Νταβούτογλου τοποθετεί τη θρησκεία ως παράμετρο εθνικής συνοχής. Όμως δεν μας εξηγεί γιατί αυτή η συνοχή δεν λειτουργεί απέναντι και σε σχέση με τους Κούρδους που είναι μουσουλμάνοι. Πού «μπάζει» εδώ και για ποιους λόγους το νεοοθωμανικό όραμα;

Αφήνει να εννοηθεί ο συγγραφέας ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία έδωσε έναν υπέρτερο τρόπο διοίκησης και οργάνωσης του κράτους. Αγνοεί λοιπόν ότι οι Σελτζούκοι Τούρκοι, πολύ πριν εμφανισθούν οι Οθωμανοί στο προσκήνιο, αναγνώριζαν σε όλη τη γραμμή το διοικητικό, πολιτικό και πολιτιστικό προβάδισμα του Βυζαντίου, το οποίο ήθελαν όχι να καθυποτάξουν, αλλά να υποκαταστήσουν;

Σεβάστηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία τις ξένες θρησκείες, βασικά τον Εβραϊσμό και τον Χριστιανισμό. Ναι, διότι αν δεν το έκανε θα είχε να αντιμετωπίσει μια συνεχή επαναστατική διέγερση των αλλόθρησκων πληθυσμών. Όμως από το άλλο μέρος αποκεφάλισε μεθοδικά τις όποιες πολιτικές ηγεσίες των κατακτημένων λαών, ακόμη και εκείνες που επρόσκειντο στο «τουρκικόν σαρίκιον» (παράδειγμα ο Νοταράς και οι συν αυτώ).

Χρησιμοποίησε χριστιανούς –κυρίως Έλληνες– η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ανωτάτους αξιωματούχους της Πύλης με κορυφαίο παράδειγμα τους μεγάλους δραγουμάνους (υπουργούς Εξωτερικών). Ναι, αλλά αυτοί ακολουθούσαν σε όλη τη γραμμή πλεύσης τις εντολές του σουλτάνου και λόγω θρησκείας, μορφώσεως και γλώσσας (ελληνικής, που ήταν η lingua franca –κοινή γλώσσα– της αυτοκρατορίας) είχαν την καλύτερη δυνατή πρόσβαση και ικανότητα χειρισμού προς τους δυτικούς και τους Ρώσους. Το περίφημο «χωνευτήρι λαών και πολιτισμών» του κ. Νταβούτογλου ήταν, επομένως, από κάθε άποψη επίπλαστο και ψευδεπίγραφο.

Το όραμα Νταβούτογλου, χρησιμοποιώντας αυτά τα ανύπαρκτα δεδομένα βάσης, είναι να ανασυσταθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως μια ανατολική πολυεπίπεδη υπερδύναμη, που στηριγμένη στο πολιτικοστρατιωτικό της βάρος και την οικονομικοβιομηχανική της ισχύ θα επιτύχει «ειρηνικά», με μια σειρά από «διεισδύσεις», να γίνει:

Πρώτον, ο βασικός συντελεστής των γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, την Πρόσω Ασία και τα Βαλκάνια.

Δεύτερον, ο κύριος παράγων που θα γαληνεύσει και θα καθοδηγήσει τους Άραβες και θα βάλει το Ισραήλ στη θέση του.

Τρίτον, ο μεγάλος γεφυροποιός μεταξύ του ΝΑΤΟ και των δυτικών από το ένα μέρος και των παραδοσιακών αντιπάλων τους (Συρία, Ιράν και όλου του, κατά τον Μπους, «άξονα του κακού»).

Τέταρτον, η δύναμη εκείνη που στηριγμένη στις οθωμανικές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, τις επαναστατικές δυνάμεις της Τσετσενίας και τη «βελούδινη» Γεωργία θα συμβάλει αποφασιστικά στη συγκράτηση του ρωσικού επεκτατισμού.

Πέμπτον, η μεγάλη εκείνη χώρα από την οποία υποχρεωτικά θα περνάνε οι κύριοι αγωγοί ανεφοδιασμού της Ευρώπης με ενεργειακά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο).

Η λογική του βιβλίου του Νταβούτογλου έχει πολλές ομοιότητες με εκείνη του «Ο Αγών μου» του Χίτλερ. Αρκεί στη θέση του «πανγερμανισμός» να μπει η λέξη «παντουρκισμός», στη θέση της «άριας φυλής» η θέση «τουρκική φυλή», στη θέση του «ζωτικού γερμανικού χώρου», το «ευρύτερος οθωμανικός χώρος». Με μία διαφορά, θα μπορούσε να πει κάποιος «καλόπιστος»: Ο Νταβούτογλου θέλει η πραγμάτωση του νεοοθωμανικού οράματος να γίνει με «διεισδύσεις» και χρησιμοποίηση των τουρκικών πυρήνων, που έχει αφήσει πίσω της η παλαιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, όχι διά των όπλων.

Οι πυρήνες αυτοί, ως εφαλτήρια μιας νέας εξόρμησης, θα υπονομεύσουν εκ των έσω τα όσα δημιούργησαν οι ρωσικές επελάσεις, οι βαλκανικοί πόλεμοι, οι συνθήκες τύπου Σεβρών και Λωζάννης. Οι τουρκικοί μειονοτικοί πληθυσμοί, επομένως, θα λειτουργήσουν ως «πέμπτη φάλαγγα» που πολλά μας θυμίζει από την αλήστου μνήμης χιτλερική Γερμανία.

Όμως και αν ο τρόπος αυτός δεν αποδώσει, υπάρχει πάντοτε η δύναμη των όπλων, μας υπενθυμίζει ο κ. Νταβούτογλου, που δεν πρέπει να διστάσουμε να χρησιμοποιήσουμε. Εναντίον ποίων και με ποιο στόχο; Η απάντηση δίνεται έμμεσα: Τα μεγάλα εμπόδια για την πραγμάτωση του νεοοθωμανικού οράματος είναι η απουσία τουρκικού ελέγχου στο Αιγαίο και η Κύπρος. Όπερ έδει δείξαι…

Και μόνο γι' αυτόν τον σαφή υπαινιγμό ο Νταβούτογλου δεν θα έπρεπε να γίνει δεκτός στην Ελλάδα. Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από τους καραγκιοζοπαίκτες της πολιτικής στη χώρα μας, που, πέραν των πολιτικά ηλίθιων και άκαιρων επιλογών τους αναφορικά με την Τουρκία, δεν δίστασαν να χαρακτηρίσουν τον τουρκικό πήλινο γίγαντα «έκτη υπερδύναμη» στον κόσμο και άλλες αρλούμπες...

Μήπως όμως είναι η Τουρκία πράγματι τόσο ισχυρή όσο θέλει να μας την εμφανίσει ο κ. Νταβούτογλου; Αντί απαντήσεως παραπέμπουμε στα όσα έγραψε με τίτλο «Μαθήματα από την Αρμενία» στον «Φιλελεύθερο Λευκωσίας» ο Μιχάλης Ιγνατίου στις 11/4/2010, αποκαλύπτοντας όχι μόνον τις αντιφατικότητες, αλλά και τη σαθρότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Επίσης όσα είπε ο Σ. Καλεντερίδης στην προαναφερθείσα εκπομπή της ΕΤ3: Επιχειρείται εκτόνωση της ενδημούσας και σε βάθος εσωτερικής πολιτικής κρίσης με εξωτερικές μεγαλοστομίες και λεονταρισμούς, από τις κινήσεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και τα ασυνάρτητα περί νεοοθωμανικού οράματος του κ. Νταβούτογλου.

Τι πετυχαίνει ο Νταβούτογλου εκτός του να εκφοβίσει ορισμένους ούτως ή άλλως περιδεείς έλληνες πολιτικούς και διανοουμένους;

Στην «Καθημερινή» της 14/5/2010 υπάρχει ένα δημοσίευμα με τίτλο «Κριτική εκ των έσω στο δόγμα Νταβούτογλου», που αναφέρεται στη σχιζοφρένεια, την αλαζονεία και την αναποτελεσματικότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από τούρκους πανεπιστημιακούς και καθηγητές πολιτικής επιστήμης.

«Τα εκατό ταξίδια στο εξωτερικό του Νταβούτογλου ως υπουργού, οι πενήντα επισκέψεις ξένων ηγετών και αξιωματούχων στην Άγκυρα επικρίνονται δριμύτατα ως αδιεξοδική πορεία, που δεν οδηγεί πουθενά», αναφέρει το δημοσίευμα. Πουθενά εκτός από την επίταση των εντάσεων και των αντιπαλοτήτων, θα προσθέταμε εμείς.

Ο ίδιος ο πολιτικός της πράξης αναιρεί και διαψεύδει τον «θεωρητικό» Νταβούτογλου, που ισχυρίζεται ότι η προσέγγιση στο παγκόσμιο και ιδιαίτερα στο μεσανατολικό πολιτικό γίγνεσθαι και τα Βαλκάνια, δεν είναι συγκρουσιακή, όπως εκείνη του Χάντιγκτον, αλλά ομαλοποιητική και ειρηνική...

Από το άλλο μέρος, είναι προφανές,ότι η δεινή εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με μεγαλοϊδεατικούς παροξυσμούς και φαντασιακές ονειρώξεις τύπου Νταβούτογλου.Από το Ντιαμπακίρ και κάτω ένας λαός είκοσι εκατομμυρίων, οι Κούρδοι,αξιώνουν δυναμικά τα δικαιώματά τους, ενώ η διάσταση μεταξύ κεμαλιστών και ισλαμιστών έχει πάρει σαφέστατα εμφυλιοπολεμικό χαρακτήρα.

Η Ελλάδα, επομένως, κινδυνεύει από την Τουρκία μόνο στον βαθμό και διότι υπάρχουν στη χώρα μας αγοραίοι χρεοκόποι και μειοδότες, αλλά και ηττοπαθείς και περιδεείς, που μας οδήγησαν στη Μαδρίτη, το Ελσίνκι και τα Ύμια. Ακατονόμαστοι, που ευαγγελίζονται «λύση» των ελληνοτουρκικών διαφορών –όχι μόνον της υφαλοκρηπίδος, αλλά και του εναερίου χώρου– με προσφυγή στο «ουδέτερο» δικαστήριο της Χάγης. Ακατονόμαστοι που μεθόδευσαν συστηματικά την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας με προσφυγή στο ΔΝΤ. Αυτοί τελικά συνθέτουν μια πολύ μεγαλύτερη απειλή από εκείνη της Τουρκίας, γεγονός που, ευτυχώς, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ο ελληνικός λαός.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΟΝ

24 σχόλια:

  1. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
    Δεν έχω τελειώσει το βιβλίο του Νταβουτογλου,ωστόσο έχω μερικές παρατηρήσεις για την ήδη υπάρχουσα κριτική πχ τηνανωτέρω.
    Το βιβλίο δενείναι ένα αμιγώς επιστημονικό συγγραμμα, προορισμένο να ζήσει εντός των Παν/κων τειχών. Είναι κατ΄εξοχήν ένα πολιτικό κείμενο στηριγμένο σε μια θεώρηση των πραγματων που δεν είναι όμως αυθαίρετη. Είναι απλώς εξυπηρετική για την τουρκική πολιτική σήμερα και αύριο. Όπως στην Ελλαδα η πολιτική ηγεσία παράγει την άποψη Ρεπούση-Δραγώνα-Φραγκουδάκη και παραγκωνίζει την άποψη πχ Κονδύλη-Ηφαιστου-Φίλια έτσι η σημερινή ηγεσία στην Τουρκια παράγει Νταβουτογλου και παραμερίζει τις αντίθετες.
    Είναι χρήσιμη, συνεπώς,η κριτική ότι το βιβλίο είναι μεροληπτικό, όχι πρωτότυπο, ότι αποκρύπτει ή παραλάσσειτα ιστορικά γεγονοτα κλπ αλλά όλα αυτά είναι ήσσονος σημασίας. Διότι αναφέρονται στην επιστημονική, Παν/μιακη αποδόμησή του. Σημασία όμως έχει η πολιτική του αντιμετώπιση: τι θα κάνει η πολιτική ηγεσία-ξέρουμε ήδη τι κάνει... Σημασία έχει επίσης αν υπάρχει ή αν θα υπαρξει ένα αντίστοιχο ελληνικό σύγγραμμα που θα μπορούσε να συμβάλλει στον καθορισμό της εξωτερικής μας πολιτικής...για μια άλλη πολιτική ηγεσία βεβαίως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναχαμε και εμεις ενα Νταβουτογλου
    και θα τον μετονομαζαμε εστω σε
    ...Νταβουτοπουλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΜΥΝΑ, από όσους και να ξεκινήσει, και θα δούμε αν θα αντέξει η ανθρωπότητα χωρίς Έλληνες, ή θα καταλήξει από κανιβαλισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τιπουκειτε
    ----------
    Αν θελεις να καταλαβεις και να επωφεληθεις απο ενα συγγραμμα γεωπολιτικης η τεχνικη ειναι την ωρα που το μελετας να αφηνεις στην παντα την προσωπικη σου τοποθετηση
    και εθνικοτητα για λιγο, διοτι διαφορετικα καθε γραμμη του την ντυνεις με τα προσωπικα σου χρωματα
    και την αντιμαχεσαι πριν ακομη κατανοησεις τι γραφει.και αφου τελειωσεις την μελετη, οσο κατορθωσες πιο αντικειμενικα, τοτε και μονο τοτε ξαναεπιστρεφεις στο βιβλιο, αφου ομως εχεις συλλεξει βιβλιογραφια με αντιρρησεις και προσπαθεις και τα καλυτερα σημεια να χρησιμοποιησεις σαν να το εγραψες εσυ (αλλα αντιστρεφοντας τα προσημα υπερ του τοπου σου) αλλα τοτε και μονο τοτε μπορεις να σημειωσεις τις πιθανες υπερβολες που βρηκες και που τελικα αποσκοπουν αυτες.τοτε και μονο τοτε χωρις ιχνος φανατισμου μπορει να αρχησεις να γινεσαι χρησιμος για τον Τοπο σου χρησιμοποιωντας τον αντιπαλο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και ποιός θα γράψει για το στρατηγικό ...βάθος της σημερινής ελληνικής(;) εξωτερικής πολιτικής(;) ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΕ μου;
    Ο Δρούτσας; Κόψε φάτσα και βγάλε συμπέρασμα !!!
    Αυτοί που θα μπορούσαν, έχουν τεθεί στο περιθώριο, αφού η ελληνική νομενκλατούρα αμφιβάλλω εάν έστω μπορεί και να καταλάβει, τι διαβάζει.
    Όμως, δεν είναι και λίγοι αυτοί που σε παρελθόντα χρόνο έχουν καταθέσει πραγματικά διαμάντια με αναλύσεις και προτάσεις που θα μπορούσαν -εάν το πολιτικό προσωπικό στη χώρα μας δεν αποτελείτο από καμμένα μυαλά- να συνθέσουν την απόλυτη Βίβλο για την Εξωτερική Πολιτική, την Άμυνα και την Ανάπτυξη της Πατρίδας σε όλους τους τομείς στα επόμενα χρόνια.
    Ή ποιός θα έδινε σημασία στις -πάντως όχι πρωτότυπες- απόψεις του Νταβ, εάν αυτός δεν ήταν Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας σήμερα;
    τζιμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Eυμένη

    >Αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα!<

    Όχι δα, πολύ επιδερμική άποψη. Σε πολλά έχει δίκιο ο κ. Φίλιας, κυρίως στο ότι το βιβλίο είναι ελαφρώς "πλίθοι και κέραμαμοι ατάκτως ερρημένα", αλλά μήπως και το "Mein Kampf" του Χίτλερ δεν είναι ένας χείμαρρος ασυναρτησιών, επαναλήψεων, εμμονών και διαστρεβλώσεων, μέσα από τι οποίες, όμως, διαφαινόταν οι προθέσεις του;

    Οι προθέσεις Νταούτογλου φαίνονται από τις πράξεις του και από τις κατά καιρούς αναλύσεις και άρθρα που έχουν γραφεί. Δεν ξέρω αν είναι ανάγκη να διαβάσει κανείς και το βιβλίο για να τον αντιμετωπίσει, ή να συμπορευτεί μαζί του, αναλόγως του τι θέλει να κάνει.

    Φίλε Ευμένη, το θέμα είναι ότι εμείς στην Ελλάδα έχουμε κυβέρνηση που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για όλα αυτά και έναν λαό, στην συντριπτική του πλειονότητα, εξίσου αδιάφορο. Τι να το κάνω, λοιπόν, το βιβλίο;

    Πάω για κανένα τάβλι στο καφενείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επί τέλους δημοσιοποιήθηκε μια τοποθέτηση ενός διακεκριμένου πνευματικού ταγού, που τεκμηριώνεται με αναφορές στρατηγικής λογικής , ιστορικού βάθους. Το στερεότυπο της αντιπαραγωγικότητας της ομοθυμίας του Group Thinking εμφανίζεται σε αναλύσεις εμμονών σε προϋφιστάμενα δεδομένα βάσης. Στην περίπτωση της στάθμισης των στοιχείων όλων των συντελεστών που αφορούν τη γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας, όπως η ίδια διαμορφώνει τη τουρκική γεωστρατηγική και τη συνάρτηση της με τον τουρκικό γεωπολιτισμό, διέρχεται από τις εκάστοτε συνισταμένες της αξιολόγησης και εκμετάλλευσης, των προβλεπτών αναγκαιοτήτων του διεθνούς περιβάλλοντος, όπως πολύ ορθά επεσήμανε ο πανεπιστημιακός διανοούμενος. Όσο για τον διανοουμενίζοντα Τούρκο ΥΠΕΞ και το περισπούδαστο πόνημα του, η συνταγή που ακολούθησε απευθυνόμενος προς αδαείς ήταν η ακόλουθη: Βάζετε στο μίξερ της άγνοιας των άλλων, ένα μέρος Karl Haushofer, στη συνέχεια ανακατεύεται μια δόση των θεωριών του υιού Georg Albrecht Haushofer, μετά προσθέτετε μια πρέζα Αlbrecht Penck [ geomorphological topic]. Μετά το ανακάτεμα πασπαλίζεται το μίγμα του ‘’ Lebensraum’’, με την έρευνα των ιδεολογικών και πολιτιστικών διαστάσεων της Δύναμης της ‘’ηγεμόνευσης’’, όπως περιγράφηκε από τον A. Gramsci στο πόνημα του[1971], ‘’Selections from the PRISON NOTEBOOKS’’. Το ‘’ειρηνοποιό μίγμα του πολιτιστικού ζωτικού χώρου’’, θα μπορούσε να ενσωμάτωνε και τα θέσφατα της ατεκμηρίωτης με βιβλιογραφία θεωρίας του Samuel Phillips Huntington, για τη’’ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ’’.
    Ηλίας Α. Μαλτέζος
    Πρέσβης ε. τ- Συγγραφέας Σρατηγικής.
    http://paxglobalis.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ἡ τελευταία παράγραφος λέγει μία μεγάλη ἀλήθεια, κινδυνεύουμε πρώτα ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μας αφήνει άφωνους ο κ Βασίλης Φίλιας. Μας υποχρέωσε να πάμε να πάμε να ξαναδούμε την εκπομπή. Την εκπομπή την παρακολούθησε πολύς κόσμος και καλά θα κάνει να σέβεται την νοημοσύνη μας. Κανένας δεν είπε αυτά που ο Φίλιας λέει ότι είπανε. Εξηγήσανε ότι κάνει σωστή ανάλυση του μεταψυχροπολεμικού περιβάλλοντος, ότι δίνει μια κοσμοθεωρία πάνω στην οποία στηρίζει τους σκοπούς του και προσδιορίζει μια ριψοκίνδυνη στρατηγική. Πολύ παραστατικά επίσης εξήγησαν τα ελλείμματά του και τόνισαν ότι απαιτείται πολύ προσεκτικά να μελετηθούν οι προϋποθέσεις επιτυχίας ή επιτυχίας. Είναι θλιβερό γιατί ο Φίλιας επιτίθεται με αυτό τον τρόπο ζητώντας τους να προπαγανδίσουν ως και οι ακαδημαϊκοί να είναι υποχρεωμένοι να διαδραματίζουν καθοδηγητικό ρόλο. Δεν είμαστε στην κομουνιστική ή κάποια άλλη δικτατορική εποχή. Οι πανεπιστημιακοί πρέπει να είναι αντικειμενικοί και αν το βιβλίο λέει κάτι σημαντικό πρέπει να μας το πουν για να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Η κατάληξη του Φίλια όταν μας λέει ότι δεν κινδυνεύουμε από τους τούρκους είναι επιστημονικά και πολιτικά ανεύθυνη. Αν έχει κάτι προσωπικό με τους καθηγητές, κάτι που είναι πολύ φανερό, ας το επιλύσει διμερώς. Τώρα, τόσο εύκολα ισοπέδωσε την Τουρκία. Λίγη υπευθυνότητα δεν βλάπτει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κατά την γνώμη μου, ο κός Φίλιας, επικεντρώνει την κριτική του στο βιβλίο του Νταβούντογλου, στις ιστορικές παρασιωπήσεις.
    Ωατόσο, αυτές οι παρασιωπήσεις, δεν μπορεί να αποτελούν το μέτρο κρίσης του συγγράμματος.
    Λογικά, θα πρέπει να μας αφορά, το κατά πόσον αυτή την συγγραφή, την πιστεύουν ως μπούσουλα οι ιθύνοντες της Τουρκίας και το κατά πόσον έχει αρχίσει να εφαρμόζεται σήμερα στην πράξη.
    Ο δυνητικός κίνδυνος, από εκεί νομίζω ότι προέρχεται.

    Διάβασα κάποιον διπλωμάτη παραπάνω, ο οποίος επισημαίνει ότι ο Νταβούντογλου, έχει ανακατέψει μεταξύ άλλων και ολίγον απο τον γερμανικό "Lebensraum".
    Θα ήθελα να του θυμίσω ότι, ο Χίτλερ, συνέγραψε το "Mein Kampf" μεταξύ των ετών 1924-1926 περίπου. Ήτοι, 15 περίπου χρόνια πρίν το θέσει σε εφαμογή.
    Δεν θα ήθελα να υποθέσω ότι ο κός διπωμάτης, αν ζούσε εκείνη την εποχή, θα το χαρακτήριζε ειρωνικά ως "περισπούδαστο πόνημα", γιατί αυτό θα σήμαινε αδυναμία προβολής των γεγονότων στο μέλλον, πράγμα εντελώς ασυγχώρητο για έναν διπλωμάτη.
    Κατά τούτο λοιπόν, θεωρώ την κριτική του κού Φίλια ως ελλειπή, διότι δεν περιλαμβάνει την παράμετρο της εφαρμογής αυτού του δόγματος Νταβούτογλου και, την κριτική του κού Πρέσβη ως επιπόλαιη τουλάχιστον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η προβολη του νταβουτογλου ως καποιου μεγαλου που θα αλλαξει τα δεδομενα για την τουρκια και την ευρυτερη περιοχη εντασεται στα σχεδια αυτων που θελουν να καταστρεψουν τον κλασικο πολιτισμο αιωνων τωρα και δη του Ελληνικου.Μεγαλοποιωντας ενα τιποτα ευκολα μοιωνεις κατι το υπαρκτο και ωραιο.Ο μεγαλοιδεατισμος απαιτει και πολιτισμενη κοινωνια καθως και κοινωνικη συνοχη κατι εντελως ανυπαρκτο στην Τουρκια.Μεγαλοποιωντας δε το μικρο ευκολα περνας στους Ελληνες τον αγνωστο φοβο για το τι θα επακολουθησει και δινεται μια γραμμη κατανοησης αυτων των συγχρονων Ελληνων εφιαλτων που πωλουν τα εθνικα μας συμφεροντα και αναγουν ως εθνικο συμφερον το τριτευων, οπως αν θα λειτουργησει ο πατριαρχης ή η θεολογικη σχολη και οτι δεν μπορει να αντιμετωπισθει αυτος ο ογκολιθος ο νταβουτογλου.Ετσι συμφερει το ιερατειο και ετσι πραττει ετσι θα προπαγανδιζει τους μεγαλους οθωμανους και θα κρυβει λογια μεγαλων και καταξιωμενων Ελληνων οπως του θεοδωρακη που απευθυνομενος στον Ερντογαν και Παπανδρεου τους ειπε οτι χρειαζεται πολιτισμος για την φιλια αλλα και κυβερνητες πολιτισμενους.Εν κατακλειδι πιστευω οτι ο συγκεκριμενος κυριος γρηγορα θα ξεφουσκωσει και σιγουρα καποιος αλλος θα βρεθει για να συνεργασθει με το ιερατειο μας που σε στιγμες κρισης του Ελληνικου λαου συνεισφερει δινωντας την ευχη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Διαβαστε και αυτα περι Νταβουτογλου και το Ναζιστικο μοντελο του.

    - Π. Ηφαιστος, Αχμέτ Νταβούτογλου: Στρατηγικό βάθος
    - Ν. Λυγερός, Πολιτισμός, Κοινωνία και Βαρβαρότητα
    - Ν. Λυγερός, Από την κατανομή του χώρου στον ζωτικό χώρο
    - Ν. Λυγερός, Το πλαίσιο του τουρκικού δόγματος
    - Ν. Λυγερός, Το περσικό σύμπλεγμα της Τουρκίας

    Δημοκριτος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ προς sterg: Συμφωνώ γενικως με όσα λές για τον τρόπο διαβάσματος. Αλλά γιατί τα απευθύνεις σε μένα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όταν κάποιοι λένε : "κοίτα τι κάνει ο Νταβούτογλου" και "μωρέ μπράβο ο Νταβούτογλου" και "μακάρι να 'χαμε και εμείς ένα Νταβούτογλου", δεν το λένε γιατί είναι τουρκόφιλοι ή προδότες ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.
    Το λένε γιατί το παραμύθι του γίγαντα με τα "πήλινα πόδια" και τα βαρύγδουπα τσιτάτα "εμείς τους σκίζουμε με το πχ ναυτικό μας ή αεροπορία μας" και άλλα τέτοια γραφικά δυστυχώς δεν φτουράνε πλέον.
    Η Τουρκία ξύπνησε! Μπορεί να έχει χίλια δυο εσωτερικά προβλήματα, μπορεί όντως να καταρρεύσει (αν είμαστε κωλόφαρδοι) αλλά ξύπνησε. Και εμείς πρέπει με τη σειρά μας να το αντιληφθούμε και να σοβαρευτούμε γιατί οι εξελίξεις τρέχουν ενώ δεν μπορούμε να μπουσουλήσουμε καν! Άλλος τα έχει τα πήλινα πόδια και πρέπει γρήγορα να τα αντικαταστήσει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει.
    Από τα σχόλια που διαβάζω κατά καιρούς καταλαβαίνω πως είναι ιδεολογικό περιτύλιγμα της γραμμής που ακολουθεί εδώ και λίγο καιρό η Τουρκία.
    Τι μπορούμε να περιμένουμε;
    Ο θαυμασμός που εκφράζεται από μερικές πλευρές οφείλεται κατά τη γνώμη στην έλλειψη ιδεολογικών πονημάτων από το Τουρκικό κράτος, νομίζω πρώτη φορά εμφανίζεται εφαρμόσιμη εξωτερική πολιτική σε ακαδημαική μορφή και στην άγνοια ιστορίας και πολιτικής από τους Έλληνες παράγοντες.
    Εμείς έχουμε κληρονομικώ δικαίω υπουργούς και πρωθυπουργούς ενώ οι Τούρκοι αναδεικνύονται μέσα από σαφώς πολύ ανταγωνιστικότερο περιβάλλον.
    Οι κύριοι Καραμανλής και Παπανδρέου είχαν επάγγελμα πρωθυπουργικό από κούνια.Οι παράγοντες του ΥΠΕΞ το ίδιο, οι καθηγητές Παν/μίου εκλέγονται με ροπή την οικογενειακή καταγωγή και συγγένεια. Ποιοί αγωνίστηκαν για να αναδειχθούν και πώς να μην θαυμάζουν όταν βλέπουν ένα διανοούμενο να περιγράφει καταστάσεις με το δικό του μάτι παραλείποντας και διαστρεβλώνοντας ότι δεν είναι σύμφωνο με κρατικό ιδεολόγημα που εκφράζει ο Τούρκος ΥΠΕΞ αλλά που οι ίδιοι αγνοούν.
    Είναι δυνατόν να το χαρακτηρίσουμε σαν επιστημονική πραγματεία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θεωρώ ότι είναι μια απο τις καλύτερες προσεγγίσεις στο θέμα.

    Ασχέτως με το τι κάνει,τι θέλει και τι σκέπτεται η Τουρκία η Ελλάδα πρέπει να στέκεται πάντοτε στο ύψος των περιστάσεων.

    Επείσης με ανυσηχεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι εδώ και αρκετό καιρό βλέπω τη χώρα μας να τρέχει πίσω απο τις εξελίξεις που η Τουρκία δρομολόγησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ¨Οσα δεν φτάνει η αλεπόύ τα κάνει κρεμαστάρια...Γεμίσαμε από επιστήμονες τύπου Φίλιας ,Σαρρής , Ζουράρις , κ.λ.π. πνευμαστικούς2 ηγέτες . Μαζί με τηλεπαρουσιαστές τύπου Τράγκα ,Αυτιά , Οικονομέα κ.λπ. μας πείσανε ότι είμαστε ανίκανοι , άχρηστος και υπόλειπόμενος λαός. Πάντως οι Τούρκοι δεν θέλουν να καταντήσουν σαν εμάς , δεν κρίνουν το βιβλίο του κ. Νταβούτογλου με επιστημονικά κριτήρια ,δίνουν μεγαλύτερη βάση στα μη επιστημονικά οράματά του και προφανώς η ψυχολογική τους κατάσταση διαφέρει ριζικά από την δική μας ψυχολογική κατάσταση. Εμείς όμως είμαστε επιστημονικά πλήρης και γιαυτό μας έχει πείσει ο κ.Φίλιας ενώ οι Τούρκοι είναι αισιόδοξοι και ευτυχείς και γιαυτό τους έχει πείσει ο κ. Νταβούτογλου.
    Δυστυχώς δεν βλέπω προπτική να εμπιστευτεί ο Ελληνικός Λαός επιφανείς πνευματικούς ηγέτες όπως οι κ.κ. Φίλιας ,Ζουράρις . Παπαθεμελής ,Σαρής , Αυτιάς , Τράγκας , κ.λ.π. αισιόδοξες κασσάνδρες. Βλέπετε το πνεύμα τις Κασσάνδρας μετώκοισε από την Τροία και εγκαταστάθηκε στην Δυτική ακτή του Αιγαίου , όπου πολλαπλασιάστηκε σε σημείο 11.000.000 Έλληνες έχουν διαπιστώσει , είναι απόλυτα βέβαιοι , πως κυβερνώνται από πουλημένους συμπολίτες τους αλλά κανένας δεν κάνει τίποτα να απαλλαγεί από αυτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κάποιος έγραψε "διακεκριμένος ταγός"; Επειδή διάβασα το βιβλίο του Νταβούτογλου λέω πως αν αυτοί είναι οι δικοί μας ταγοί χαθήκαμε. Εκτός του ότι το εμφανέστατο κύριο μέλημά του είναι να επιτεθεί κατά των συναδέλφων του και όχι κατά του Νταβούτογλου, πως και με τι βεβαιότητα μιλά για διάλυση της Τουρκίας, γιγαντιαίες αντιθέσεις με άλλους μουσουλμάνους κτλ. Τέτοια άλματα συλλογισμών είναι που θα μας καταστρέψουν. Για να σταθώ σε ένα μόνο σημείο φαίνεται πως τόσο θυμωμένος ήταν όταν το διάβαζε που δεν πρόσεξε ότι ο Νταβούτογλου απευθύνεται κυρίως στις μουσουλμανικές κοινωνίες και όχι στα καθεστώτα τα οποία περίπου θεωρεί εγκάθετους της αποικιακής εποχής. Είναι ψέμα;; Όσον αφορά τις προϋποθέσεις επιτυχίας ή αποτυχίας των Ερτογάν / Νταβούτογλου χρειάζεται μεγαλύτερη σοβαρότητα και όχι οι οργισμένοι αφορισμοί του κ Φίλια. Τέλος όσον αφορά την ιστορία και τους επιστημονικούς ελέγχους, έλεος κ Φίλια. Μαρξιστής είστε και γνωρίζεται ότι όλοι οι ιστορικοί, αστοί, αστικοφιλελεύθεροι, μαρξιστές, φασιστές, αποικιοκράτες και όλοι οι άλλοι τα συμφέροντά τους εκλογίκευαν, δεν έγραφαν ιστορία. Προσποιήστε ότι ανακαλύψατε τον τροχό αλλά κανείς δεν θα περίμενε από ένα κείμενο που αναλύει την τουρκική στρατηγική από την σκοπιά των τουρκικών αξιώσεων ισχύος θα εκλογίκευε την ιστορία. Ακόμη πιο σημαντικό: Οι περισσότεροι έλληνες ιστορικοανεκδτολόγοι λιακορεπούσηδες θα συμφωνούσαν μαζί του για τον ιστορικό ρόλο των Οθωμανών. Ναι ή όχι;; Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι τόσος ήταν ο θυμός σου για τους συναδέλφους σας που δεν βλέπετε ότι κινδυνεύουμε από τον Νταβούτογλου; Ανοίξτε τα μάτια σας έστω και αργά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πρόκειται για τον Φίλια τον γνωστό μαρξιστή; Μα τι λέει ο άνθρωπος. Σίγουρα ο Νταβούτογλου είναι ηγεμονιστής αλλά θεωρώ τα περί Χίτλερ κτλ αντιδεοντολογικά και χυδαία. Ο Νταβούτογλου σκέφτεται και λειτουργεί με όρους ηγεμονικής σύγκρουσης, χώρων επιρροής και ανταγωνισμού, διαίρεσης του κόσμου σε συγκροτήματα συμφερόντων και κυρίως με δεδομένο ότι στις επόμενες δεκαετίες έχει κατά νου πως έτσι θα έχουν τα πράγματα. Κάθε ηγεμονιστής με όρους ζωτικού χώρου σκέφτεται και λειτουργεί: Οι αμερικανοί με όρους δογματος Μονρόε, οι αμερικανοί με γεωπολιτκούς όρους περιμέτρου της Ευρασίας, οι σοβιετικοί αντίστοιχα και ανάλογα, οι κινέζοι εξίσου, οι γάλλοι ποτέ δεν σταμάτησαν κτλ. Για να είστε συνεπής και μάλιστα μαρξιστής κύριε Φίλια, πρέπει να τους ονομάσετε όλους Χίτλερ. Τι διαφέρει δηλαδή ο Κλίντον, ο Μπους ή ο Ομπάμα από τον Νταβούτογλου. Δεν το διαβάσατε προσεκτικά και δεν σας τιμά. Ο Νταβούτογλου είναι επικίνδυνος για την Ελλάδα επειδή θέλει να γίνει ισχυρός σε ένα άναρχο κόσμο. Εμείς τι κάνουμε αντί να τσακώνεστε μεταξύ σας εσείς οι καθηγητάδες. Και κάτι τελευταίο. Τι λες στους άλλους; Ότι έπρεπε να πουν στους ακροατές αυτά που εσείς θέλετε. Όχι κύριες Φίλια, εμείς από τους καθηγητές θέλουμε να ακούμε την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι ο Νταβούτογλου αγαπά την πατρίδα του αλλά δεν αγαπά την δική μας και ότι είναι ένα πανίσχυρο μυαλό που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Όχι με εσάς όπως φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Στο σχόλιο του ανώνυμου επικριτή του πρέσβη που δε θυμότανε το όνομα του διπλωμάτη που ήτανε δύο αράδες πιο πάνω, του υπογραμμένου από τον κ. πρέσβη Ηλία Μαλτέζο σημειώματος, γιατί προφανώς γνωρίζει τόσους πολλούς διπλωμάτες που δε τους θυμάται . O πρέσβης θέλησε να πει επώνυμα τη γνώμη του, και παρατήρησα στο κείμενο ότι δεν αναφέρθηκε πουθενά ο Χίτλερ ή ο Νταβούντογλου, αλλά μόνο διάφορα ονόματα μάλλον σχετικών με το θέμα της γεωπολιτικής ξένων συγγραφέων, που εγώ σαν μη ειδικός δεν γνωρίζω. Εκτός βέβαια αν όλοι μπορούν να είναι bloggers, πλην των πρέσβεων που μπορεί να ξέρουν και κάτι παραπάνω όπως ο επικριθείς πρέσβης για διαγνωσμένη επιπολαιότητα από τον επικριτή του, ενώ υπηρέτησε όπως αναφέρεται στο βιογραφικό του για 4 χρόνια στην Τουρκία και μάλιστα στην Ε/Τ μεθόριο. Ας αρκεσθούμε λοιπόν στους ηλεκτρονικούς παπαγάλους και μετά να επιτεθούμε κατά των διπλωματών, -γιατί εμείς δε μπορέσαμε ή δεν έτυχε να γίνουμε-, εκείνων των σπανιότατων περιπτώσεων, που θα θελήσουν να συμμετέχουν με την εμπειρία τους στο δημόσιο διάλογο τούτης της πρωτόγνωρα δύσκολης εποχής. Να βγάλουμε όλα τα απωθημένα μας εναντίον τους προσβάλλοντάς τους αναίτια, ώστε να έχουμε κάτι να κοκορευτούμε μετά με τους όμοιούς μας, για να αποθαρρυνθούν άλλοι διπλωμάτες διαθέσιμοι, αν υπάρχουν, να προσφέρουν την εμπεριστατωμένη άποψή τους. Δεν κατάλαβα επίσης από πού προέκυψε η ειρωνεία εκ μέρους του διακεκριμένου διπλωμάτη όπως διάβασα στο spy news, σε μια συνταγή μαγειρικής-συγγραφής που δόθηκε μάλλον χιουμοριστικά από τον πρέσβη συγγραφέα και όχι με την οξυδέρκεια που απαίτησε από αυτόν ο ανώνυμος σχολιαστής του. Φαίνεται τελικά ότι διαθέτει μαντικές ικανότητες ή μπορούμε να υποθέταμε αντ’ αυτού, ότι θίχθηκε αοριστολογικά η κομματοπατριωτική του ευαισθησία. Εκείνη που υπερκαλύπτει αυτή του καθηγητή κ. Φίλια και του πρέσβη, που μιλάνε μαζί μας και όχι με το πολιτικό σύστημα που κάποτε υπηρετήσανε και ξέρουν τα πράγματα από μέσα. Άνθρωποι σαν κι’ αυτούς έχουν αποδείξει ότι δε φιμώνονται από ξύλινες κακόπιστες και κομπλεξικές ή ανεδαφικές κριτικές ανθρώπων που δεν κατανοούν τι διαβάζουν προφανώς από τις παρωπίδες τους ή την αδυναμία επικοινωνίας τους με τη ελληνική γλώσσα… Κύριε πρέσβη σας παρακαλούμε να επανέρχεστε όποτε εσείς νομίζετε, κάπου- κάπου στα σχόλια των blogs που ξέρουμε από το δικό σας ότι παρακολουθείτε, όπως κάνατε τώρα για πρώτη φορά στα χρονικά εξ όσων μπορώ να γνωρίζω αφού έψαξα και έμαθα , γιατί διαβάζοντας με κόπο ,πρέπει να το ομολογήσω το δικό σας blog στρατηγικής, μαθαίνουμε κάποιες άλλες ‘’δύσκολες’’ αλήθειες, που θελήσατε να τις μοιραστείτε, όπως λέτε μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ένα εκατομμύριο Νταβούτογλου ή Κίζινγκερ να γεννηθούν στην Ελλάδα δεν θα ευδοκιμήσουν γιατί υπάρχουν δέκα εκατομμύρια Βασίλης Φίλιας που κολυμπούν μέσα σε ένα ωκεανό ιδεολογικής παράκρουσης. Είναι η παράκρουση της ηγεμονομαχίας που τους παγίδευσε, τους στρέβλωσε πνευματικά, τους έβαλε σε τροχιά παραλογισμού και που κρίνουν τα πάντα με σύνδρομα που απέκτησαν ως οπαδοί της μιας ή της άλλης ιδεολογίας.
    Αντί να φροντίσουν να ανοίξουν τα μάτια τους για να καταλάβουν ότι ο κόσμος που βρίσκεται μπροστά μας τον 21 αιώνα δεν έχει σχέση με τις ιδεολογίες τους δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβουν. Αντί στον Νταβούτογλου να βλέπουν μια κίνηση προς τα μπροστά επικίνδυνη κατά όσων βρίσκονται απέναντί του όπως εμείς βλέπουν ως εχθρούς αυτούς που επισημαίνουν τον κίνδυνο. Ευτυχώς όμως φαίνεται ότι όσοι διαβάζουν τον Νταβούτογλου προσεκτικά δεν καταλήγουν στα ίδια ασυνάρτητα συμπεράσματά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κάνω λάθος αν πως ότι ο Βασίλης ο Φίλιας μοιρολογεί ακόμη για την πτώση του σταλινικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης; Που να καταλάβει την κοσμοθεωρία Νταβούτογλου άμα ακόμη ζει στην εποχή των ιδεολογιών. Διάβασα το Στρατηγικό βάθος. Εδώ ο άνθρωπος δεν κατάλαβε ότι αντικρούει και δεν υποστηρίζει τους Χάντικτον και άλλους. Άμα τόσο πολύ τον κυρίευσε ο θυμός του πώς να δει ότι κινδυνεύουμε από τον Νταβούτογλου; Η κατάληξη του άρθρου του τα λέει όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τι να τους κάνουμε τους καθηγητές; Μαχητές χρειαζόμαστε και αποφασισμένους Έλληνες για να ματαιώσουν τα σχέδια του Νταβούτογλου.
    Άλλωστε, ποια θα ήταν η χρησιμότητα του βιβλίου για τους Τούρκους, αν δεν διέθεταν τον στρατό και τα μέσα για να εφαρμόσουν το όραμα του;
    Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος για εμάς. Μπορεί το βιβλίο και κάθε βιβλίο να κριθεί από τους αναγνώστες που θα το διαβάσουν και που θα το αξιολογήσουν με βάση τα υποκειμενικά τους κριτήρια.
    Μπορεί ο Φίλιας να έχει δίκιο ή άδικο, τίποτα όμως δεν αλλάζει την ουσία της σκέψης του συγγραφέα.
    Το βιβλίο αναλύει μια στρατηγική οπτική που μας στοχεύει. Αυτή είναι η ουσία. Όσο πιο πολλοί Τούρκοι ενστερνισθούν το νταβουτόγλειο νεοθωμανικό "όραμα" τόσο πιο κοντά αυτό θα έρχεται εις βάρος μας προς την εκπλήρωση του.
    Όλα όμως εξαρτώνται από εμάς. Κατά πόσο δηλαδή θα παραμείνουμε θεωρητικοί, ή θα γίνουμε επιτέλους λαός της πράξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.