31/7/10

Η διπλωματία Νταβούτογλου

Του Λάρκου Λάρκου*
Ητουρκική διπλωματία αξιοποίησε τα λάθη της κυβέρνησης Νετανιάχου και επεχείρησε σημαντικό άνοιγμα στον αραβικό κόσμο. Στην προσπάθειά της αυτή, φαίνεται ότι ξεπέρασε τη «λεπτή ισορροπία» ανάμεσα στην επίθεση ειρήνης στους άραβες και τη στρατηγική συνεργασία της με το Ισραήλ και αυτό αποτελεί πλέον ένα σοβαρό ζήτημα για τις σχέσεις της ίδιας με τη Δύση.

Με τη στάση της κέρδισε πόντους στον παλαιστινιακό κόσμο,αλλά οι χειρισμοί Νταβούτογλου και Ερτογάν ξεπέρασαν την «ισορροπία ισχύος» έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε για πολλά χρόνια στο τρίγωνοΗΠΑ-ΙσραήλΤουρκία.

Η «μυστική» συνάντηση στις Βρυξέλλες ανάμεσα στον Τούρκο ΥΠΕΞ Α. Νταβούτογλου και τον υπουργό Εμπορίου του Ισραήλ Ν. Ελιέζερ δείχνει ότι και οι δύο αναγνωρίζουν κάποιο πρόβλημα στη σχέση τους που χρειάζεται «νέα ανάγνωση».

Η απαίτηση Ερντογάν να ζητήσει συγγνώμη το Ισραήλ για το θάνατο Τούρκων πολιτών στο «πλοίο της ελευθερίας» και η δημόσια απόρριψη του αιτήματος από τον Β. Νετανιάχου είναι μέρος μιας κόντρας που διαπλέκεται ανάμεσα στη δίκαιη κριτική στον χωρίς διεθνή ερείσματα Β. Νετανιάχου και ταυτόχρονα στη διαχείριση της τουρκικής και ισραηλινής κοινής γνώμης,αντίστοιχα.

Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τον επίλογο αυτής της κόντρας. Βέβαιο είναι ότι έχασε πόντους στη δυτική σφαίρα συμφερόντων ο Α. Νταβούτογλου. Σε παλαιότερες εποχές ο Τούρκος ΥΠΕΞ θα είχε «θυσιαστεί» υπέρ της στρατηγικής συνεργασίας μετις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Σήμερα όλα είναι πιθανά: ο Ερντογάν δέχεται εισηγήσεις να βρει μιανάλλη ισορροπία στην τουρκική εξωτερική πολιτική και ήδη δεκάδες διπλωμάτες που υπηρέτησαν το κεμαλικό πνεύμα υπέγραψαν κείμενο με το οποίο ζητούσαν όπως η Τουρκία «επανέλθει»στο δυτικό κλίμα συμφερόντων και να παραμείνει πιστή στο δόγμα της στρατηγικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Η τουρκική εξωτερική πολιτική δέχεται τις επιπτώσεις από την εφαρμογή μιας πολιτικής με τη σφαγίδα του πολυπράγμονος Νταβούτογλου. Η εποχή με τον Α. Γκιουλ στο ΥΠΕΞ ήταν πιο ενεργητική στη διαμόρφωση μιας πιο «δυτικής ταυτότητας» στην τουρκική διπλωματία με κορυφαία στιγμή την 3ηΟκτωβρίου 2005 -έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Η εποχή που έφερε τον Νταβούτογλου στο τιμόνι της τουρκικής διπλωματίας είναι διαφορετική και επιδιώκει τη διαμόρφωση μιας διπλωματίας με «πολλές ταυτότητες».

Τα ανατολικά ανοίγματα Νταβούτογλου προτείνουν αυτή την ερμηνεία,όπως έδειξε η διαχείριση της κρίσης με το Ισραήλ γύρω από τη Γάζα αλλά και οι σχέσεις με την Τεχεράνη.

Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η απομάκρυνση Νταβούτογλου θα επαναφέρει την τουρκική διπλωματία στην παλαιότερη ισορροπία της. Δεν έδειξε να συμμερίζεται κάτι τέτοιο ο Τ. Ερντογάν, αφού οι επιτυχίες που πιστώνονται στην εξωτερική του πολιτική είναι περισσότερες από τις λανθασμένες πρωτοβουλίες ή κινήσεις του νυν υπουργού του. Είναι βέβαιο ότι οι ανατολικές επιλογές Νταβούτογλου προκαλούν την ικανοποίηση της πλειοψηφίας των Τούρκων πολιτών,αλλά συναντούν ταυτόχρονα τη δυσπιστία σημαντικών χωρών της Δύσης για την κεντρική κατεύθυνση της διπλωματίας τύπου Νταβούτογλου… www.larkoslarkou.org.cy
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

5 σχόλια:

  1. Λανθασμένη ανάλυση κατά την γνώμη μου..
    Δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί μια Δύση χωρίς Τουρκία, ούτε μια Ανατολή χωρίς αυτήν.
    Είτε θέλουν είτε όχι, η χώρα τους η Τουρκία συνδέει 3 ηπείρους.. Ευρώπη, Ασία και Αφρική.
    Συνεργάζονται και με τη Δύση και με την Ανατολή για την επίτευξη των συμφερόντων και στόχων τους...


    Εμείς ως Ελλάδα τι κάνουμε όμως; Θα συνεχίσουμε να είμαστε στην ουρά των ΗΠΑ; ή θα κάνουμε ανοίγμα προς την Ανατολή; (Ασία, Καύκασος κτλπ);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το να θέλουμε να ανταγωνιστούμε την Τουρκία σε πεδίο που είναι ήδη μπροστά από εμάς, και που δεν πιστεύουμε ειλικρινά, δεν είναι αποτελεσματικό...
    Πότε θα πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις, σε δική μας παραγωγή σκέψης; Είμαστε σε έναν μοναδικής αξίας γεωπολιτικό χώρο, με μοναδικά γεωϊστορικά δεδομένα να διαχειριστούμε.
    Για να αλλάξουμε την σημερινή κατάσταση, όπου μας έχουν ξεγραμμένους, πρέπει να ενδυναμωθούμε εσωτερικά, και να προτείνουμε γεω-μοντέλο, που θα δίνει λύσεις στην χαοτική κατάσταση που υπάρχει. Έχουμε τα δεδομένα να αυτοπροταθούμε ως "νησίδα ασφαλείας", ως μια εν δυνάμει "buffer zone" σε όλα αυτά που ενδέχεται να γίνουν, εφόσον αποτελούμε (μέχρι εξευτελισμού) εμπιστεύσιμο μέγεθος για την δυτικότητα, και μή απειλή για τον μεσανατολισμό... Πρέπει να φτιάξουμε ένα πλάνο για να "επενδύσουν" σε εμάς οι γεωπολιτικοί σχεδιαστές...
    Πρέπει να αποδείξουμε την χρησιμότητά μας (όπως λένε και οι ημιμαθείς -αλλά ρεαλιστές- του Stratford)....
    Και να εστιάσουμε σε αυτό που πάντα είμασταν, το ιστορικό μέτωπο δυτικισμού-ασιατισμού που πέρα από τις επί μέρους στρατηγικές, πρέπει πάντα να υπάρχει για πολλούς λόγους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...Δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί μια Δύση χωρίς Τουρκία, ούτε μια Ανατολή χωρίς αυτήν.
    Είτε θέλουν είτε όχι, η χώρα τους η Τουρκία συνδέει 3 ηπείρους.. Ευρώπη, Ασία και Αφρική.

    Ελληνες, Κούρδοι,Αρμένιοι το σκέφτονται το θέλουν και το παλεύουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επίσης στη Δύση η Γαλλία, η Γερμανία, μεγάλο ποσοστό πολιτών στην Μ.Βρεττανία, δεν θέλουν να σκέφτονται την Τουρκία μέσα.
    Και μην ξεχνάμε αυτούς που προανέφερε ο Καυκάσιος. Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ιμάμη, σε συμβουλεύτηκε καθόλου ο Δαϋίδης για να γράψει το βιβλίο του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.