9/8/10

Φαρσοκωμωδία ο διάλογος

Εάν πραγματικά επιθυμεί να αλλάξει την ιστορία του τόπου του πρέπει να αρχίσει να αδειάζει τη μία μετά την άλλη τις δουλικές υποχωρήσεις των προηγούμενων. Δεν έχει άλλη επιλογή. Και αφού το γνωρίζει ας δείξει την απαιτούμενη γενναιότητα.
Του Μιχάλη Ιγνατίου

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Ηιστορία των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του νέου κατοχικού ηγέτη ο οποίος δεν διαφέρει καθόλου από τον προηγούμενο, τον υπερτιμημένο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, έχει μετατραπεί σε φαρσοκωμωδία. Το χειρότερο όλων είναι ότι η αντίληψη που επικρατεί και στο εξωτερικό δεν διαφέρει από τη διαπίστωση ότι οι εμπλεκόμενοι στον διάλογο -εξαιρουμένου ίσως του Δημήτρη Χριστόφια- κουβεντιάζουν για να περνά ο καιρός με την ελπίδα του θαύματος μέχρι το τέλος του έτους.

Ο Κύπριος ηγέτης συνεχίζει να υποβάλλει προτάσεις για όλες τις πτυχές του προβλήματος και η Τουρκία στο πλαίσιο του ενός ...βήματος μπροστά συνεχίζει απλά να τις απορρίπτει με τρόπο που δείχνει νοοτροπία αυταρχική στέλλοντας τομήνυμα ότι δεν μετακινείται ούτε έναν πόντο από τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής.
Είναι τραγικό το γεγονός ότι η κατοχική δύναμη αναμένει επιπρόσθετες υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά. Και ενώ είναι σε όλους γνωστό πως οποιαδήποτε άλλη παραχώρηση θα θέσει ταφόπετρα σε κάθε ελπίδα του κ. Χριστόφια για λύση διότι ο λαός θα απορρίψει το νέο “κατασκεύασμα” που προβλέπω πως θάναι χειρότερο από το αντιδημοκρατικό και φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. Αλλωστε, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που όντως προσπαθεί ειλικρινά -και τον πιστεύω όταν το διαλαλεί- έχει υποχρέωση να ξανασκεφθεί τις υποχωρήσεις για τους εποίκους και την εκ περιτροπής προεδρία που ενώ κατατέθηκαν καλόπιστα προκάλεσαν θυμηδία στην Αγκυρα καθώς θεώρησαν οι κατακτητές ότι αποδεικνύουν πέραν των άλλων αρνητικών και την αδυναμία της Λευκωσίας να έχει κέρδη στο διαπραγματευτικό τραπέζι.

Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται η διαπραγμάτευση ωφελεί και εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποτελεί πρόθεση του Προέδρου της Κύπρου. Είναι μία διαπίστωση που αδυνατώ να τη δεχθώ. Σε αυτό που δεν θα διαφωνήσω είναι μία άλλη θέση ότι η Αγκυρα ξεκινά με την απόφαση ότι “εμείς δεν παραδίδουμε τίποτα”, ενώ η ελληνική πλευρά παραδοσιακά προσφέρει βλακωδώς και γενναιόδωρα με την ελπίδα να κερδίσει στις διαπραγματεύσεις. Η ελληνική πλευρά δεν κέρδισε ποτέ και τίποτα, αντίθετα έφτασε στο σημείο να νομιμοποιεί κομμάτι-κομμάτι τα τουρκικά κέρδη από την εισβολή. Πρόκειται για μία άνευ προηγουμένου απαράδεκτη συμπεριφορά και ο κ. Χριστόφιας έχει την ευκαιρία να διορθώσει πολλές από τις υποχωρήσεις. Διαφορετικά θα μείνει στην ιστορία ως αυτός που τις αποδέχθηκε με την υπογραφή του. Και είμαι βέβαιος πως δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο ζήτησε την ψήφο του λαού. Προεκλογικά μίλησε για το όραμά του, κοιτώντας μας μάλιστα στα μάτια. Μίλησε για το όραμα της ελεύθερης Κύπρου, όχι του προτεκτοράτου της Τουρκίας. Εκτός εάν έχουμε και εδώ επιβεβαίωση ότι προεκλογικά ο πολιτικός λόγος είναι ένα μάτσο ψέματα.

Εχω ακούσει πολλές φορές μερικούς πολιτικούς της Κύπρου να μου λένε το γνωστό παραμύθι ότι είμαστε μόνοι μας, ότι δεν μας πιστεύει κανένας, ότι θα μας τιμωρήσουν εάν δεν υπογράψουμε και άλλες τετριμμένες βλακείες και ψευτοδικαιολογίες. Δεν θα κατατάξω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σ’ αυτό το κομμάτι του πολιτικού κόσμου που εκβιάζεται από το εξωτερικό είτε επειδή ξέρουν τα απόκρυφά τους, είτε επειδή γνωρίζουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και τις ιδιαιτερότητές τους. Γι’ αυτό έστω και αυτή την ώρα πρέπει να πράξει κάτι διαφορετικό απ’ όλους τους προκατόχους του. Εάν πραγματικά επιθυμεί να αλλάξει την ιστορία του τόπου του πρέπει να αρχίσει να αδειάζει τη μία μετά την άλλη τις δουλικές υποχωρήσεις των προηγούμενων. Δεν έχει άλλη επιλογή. Και αφού το γνωρίζει ας δείξει την απαιτούμενη γενναιότητα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Τι νομίζετε πως ισχυρίζονται οι μεγαλοπράκτορες του Τροόδους; Ξανάρχισαν λένε τα δείπνα και οι συνάξεις των γραφιάδων που θα στηρίξουν το νέο “κατασκεύασμα”. Οι πλείστοι έχουν δηλώσει αφοσίωση και πίστη πριν καν διαβάσουν το τελικό κείμενο το οποίο υποτίθεται πως δεν υπάρχει σε χαρτί. Αν νομίζουν πως θα επηρεάσουν την κοινή γνώμη με κατευθυνόμενες διαρροές, απειλές και εκβιασμούς, ας ρωτήσουν και τον Αλβάρο ντε Σότο που στο τέλος έτρεχε να ακυρώσει συμβόλαια αλλά δεν πρόλαβε...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Διαβάζω το εξής απόσπασμα από αμερικανικό τηλεγράφημα στο πολύ καλό βιβλίο της Αριστοτελίας Πελώνη με τίτλο «Ιδεολογία κατά ρεαλισμού. Η αμερικανική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα 1963-1976» (Εκδόσεις Πόλις): “Ο ίδιος ο Κίσιγκερ άλλωστε δεν δίστασε να δηλώσει ότι δεν υπάρχει κανένας αμερικανικός λόγος να μην έχουν οι Τούρκοι το ένα τρίτο του νησιού”. Κι όμως, ο “συγγραφέας” που απολογήθηκε αφαιρώντας σελίδες από τα βιβλία του συνεχίζει να γλείφει εκεί που έφτυνε...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.