30/12/10

ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ



του Α. Ανδριανόπουλου
Επειδή όλοι μιλάνε δίχως να έχουν κάτι συγκεκριμένο να πούν θα ήθελα να αποσαφηνίσω με το κλείσιμο της χρονιάς τις προβλέψεις μου για το μέλλον. Ανεξάρτητα από τις λογής απόψεις που εκφράζονται και που οι περισσότερες αποσκοπούν περισσότερο στο να χαιδεύουν αυτιά παρά στην αντιμετώπιση της πραγματικότητας εγώ δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για τα ακόλουθα.Η χώρα ακολουθεί μιά διαδρομή καταστροφής. Οχι λόγω των κυβερνητικών πρωτοβουλιών αλλά κυρίως λόγω των κυβερνητικών παραλείψεων. Το μνημόνιο και οι προβλέψεις του, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που αναπόφευκτα δημιουργεί, είναι στην σωστή κατεύθυνση. Προσπαθεί να χαλιναγωγήσει την ελληνική οικονομία ώστε αυτή να πάψει να επιβιώνει με δανεικά και να ζεί με βάση τις δικές της παραγωγικές δυνάμεις. Τις οποίες όμως οφείλει να αναπτύξει και να δυναμώσει.
Για την ώρα ελληνικός παραγωγικός ιστός με κατεύθυνση εξαγωγική δεν υφίσταται. Κι έτσι η χώρα δεν παράγει πλούτο. Αναγκάζεται έτσι να στηριχθεί στους δανειστές της για τηνβ κάλυψη τρεχουσών ζωτικών της αναγκών. Το μνημόνιο παρέχει αυτές τις διευκολύνσεις υποχρεώνοντας όμως ταυτόχρονα τις ελληνικές αρχές σε πρωτοβουλίες μεταρρυθμιστικές ώστε σταδιακά η χώρα να μπορέσει να σταθεί στα δικά της τα πόδια. Οσοι λοιπόν αντιστρατεύονται το μνημόνιο το κάνουν δίχως σκέψη για τις τραγικές συνέπειες μιάς ξαφνικής απόσυρσής του.
Τα μέτρα όμως που φαίνεται να παίρνει η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι αρκετά για να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα. Δυστυχώς σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας έχει μιά ιδιαίτερη αδυναμία στο κράτος. Ισως επειδή μέσω αυτού έχουν συνηθίσει να διεκπεραιώνουν τις πολιτικές και κομματικές τους υποθέσεις. Κι επειδή για δεκαετίες αποτελούσε το εργαλείο αντιμετώπισης των κοινωνικών αναστατώσεων και των όποιων οικονομικών δυσκολιών. Το κράτος μοίραζε χρήματα και το κράτος διόριζε υπαλλήλους. Οι πολιτικές αρχές δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Διότι δεν μπορούσαν να τον ελέγξουν και κατά συνέπεια να τον χρησιμοποιήσουν για τους σκοπούς τους. Κι έτσι το κράτος δανειζόταν για να μοιράζει παροχές και προσόδους καθώς και για να διορίζει κομματικά μέλη σε οργανισμούς κοινής ωφέλειας και σε άλλους δημόσιους φορείς.
Σαν συνέπεια ουδείς αναγνωρίζει την ανάγκη να αντιμετωπισθούν δραστικά οι τεράστιες δαπάνες του δημόσιου τομέα. Με κατάργηση βέβαια φορέων, οργανισμών και άλλων κρατικών οντοτήτων. Και με απολύσεις βέβαια του προσωπικού τους. Είναι ακατανόητο ουδείς να ενδιαφέρεται για το γεγονός πως στον ιδιωτικό τομέα έχουν χάσει την δουλειά τους τουλάχιστον 200.000 άνθρωποι από την ημέρα που ξεκίνησε η κρίση και διακόπηκε ο διεθνής μας δανεισμός. Κατά κύριο λόγο εξ αιτίας των μεγάλων εξόδων του δημοσίου. Που αναγκάζει το κράτος να βάζει φόρους, να μειώνει συντάξεις και αμοιβές και να πνίγει δυσβάστακτα την αγορά. Και στην σκέψη και μόνο περικοπών προνομίων και απολύσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα οι πάντες να ξεσηκώνονται και να απειλούν ακόμη και με επαναστατικές κινητοποιήσεις.
Αυτά δεν προέρχονται από το μνημόνιο. Είναι δικές μας εσωτερικές επιλογές. Οι δανειστές απαιτούν μείωση κρατικών εξόδων και περικοπές δαπανών. Ωστε να περικοπούν οι οικονομικές ατασθαλίες του κράτους και να εξισορροπήσουν τα δημόσια οικονομικά. Εμείς επιλέγουμε τους (ατελέσφορους όπως τελικά αποδεικνύεται) φόρους, τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και την συρρίκνωση του λαικού εισοδήματος. Γιατί ουδείς τολμάει να μειώσει αποτελεσματικά το κράτος. Προχωρώντας και σε απολύσεις πλεονάζοντος και άχρηστου ουσιαστικά, για τους σκοπούς του κράτους, προσωπικού. Αλλά αν δεν μειωθεί δραματικά το μισθοδοτούμενο από το κράτος προσωπικό λύτρωση δεν πρόκειται να υπάρξει.
Εξ’ ίσου σημαντική είναι και η μείωση της φορολογίας. Δίχως περικοπές στους φόρους δεν πρόκειται να ανακάμψει η αγορά. Δίχως διαθέσιμο λαικό εισόδημα κάθε συζήτηση για ανάπτυξη είναι μάταιη και αλυσιτελής. Και παράλληλα με αυτά (δηλ. μείωση δραματική κρατικών δαπανών και περικοπές σε φόρους) απαραίτητη είναι και η κατάργηση γραφειοκρατικών διαδικασιών. Που βέβαια πάει χέρι – χέρι με την μείωση του κράτους. Αν δεν καταργηθούν οι λογής άδειες, εγκρίσεις, έλεγχοι, πιστοποιητικά κλπ επενδύσεις δεν πρόκειται να γίνουν στην χώρα αυτή. Και δίχως αυτές βέβαια δεν θα υπάρξει ανάκαμψη και έξοδος από το σημερινό δημοσιονομικό τέλμα.
Τολμώ λοιπόν με το τέλος του χρόνου να κάνω την πρόβλεψη. Αν η χώρα δεν προχωρήσει με θάρρος στις παραπάνω τρείς γενναίες πρωτοβουλίες, το μέλλον θα είναι εξαιρετικά ζοφερό – μέχρι κοινωνικά εφιαλτικό. 

8 σχόλια:

  1. Συμπληρωματικά να πω ακόμη:
    Με το λεγόμενο μνημόνιο -στην πραγματικότητα μνημόσυνο για την Ελλάδα- ΠΟΥΛΗΘΗΚΕ η πατρίδα μας!
    Αν αυτό το παραγνωρίζετε ή δεν το καταλάβατε κ. Ανδριανόπουλε, μπορείτε να αποχωρήσετε από την πατρίδα μου.
    γ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. elpada
    Το μνημόνιο είναι στην σωστή κατεύθυνση και η κυβέρνηση μέχρι στιγμής το εφαρμόζει, άρα η κυβέρνηση είναι στην σωστή κατεύθυνση και σωστά πράττει!
    Οδεύουμε προς την καταστροφή όχι λόγο των «κυβερνητικών πρωτοβουλιών αλλά των κυβερνητικών παραλήψεων» αλλά όχι, η αύξηση των φόρων και οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, (που είναι κυβερνητικές πρωτοβουλίες), δεν είναι στην σωστή κατεύθυνση!
    «Όσοι αντιστρατεύονται το μνημόνιο το κάνουν δίχως σκέψη για τις τραγικές συνέπειες μιας ξαφνικής απόσυρσης του»
    Τελικό συμπέρασμα η κυβέρνηση δεν κάνει ακριβώς ότι λέει το μνημόνιο το οποίο είναι σίγουρα στην σωστή κατεύθυνση και η απόσυρση του θα προκαλέσει την καταστροφή.
    Θα μπορούσατε πολύ απλά κ Ανδριανόπουλε να πείτε ΖΗΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.
    Το 2014 σύμφωνα με το μνημόνιο θα χρωστάμε πολύ περισσότερα, οι τόκοι που θα πρέπει να πληρώσουμε θα είναι πολύ περισσότεροι, η ανάγκη δανεισμού θα είναι περίπου η ίδια, η πραγματική οικονομία της χώρας θα είναι τραγική…δεν συνεχίζω γιατί μου προέκυψε εντελώς αυθόρμητα η επιθυμία να σας βρίσω….και από σεβασμό στο συγκεκριμένο ιστολόγιο δεν θέλω να το πράξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απο το 1990 βριζουμε Ανδριανοπουλο Μανο και Μητσοτακη.Αλλα αυτο δεν ειναι η λυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βεβαίως και υπάρχει δρόμος εκτός μνημονίου: Αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Το 2011 χρειαζόμαστε 19 δις για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου, 90 δις για τα δάνεια (παλαιά και της Τρόϊκας). Συνεπώς, από που πρέπει να "κουρέψουμε"? Από τους υπάλληλους και συνταξιούχους, ή μήπως από τους τοκογλύφους?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «στον ιδιωτικό τομέα έχουν χάσει την δουλειά τους τουλάχιστον 200.000 άνθρωποι»

    200.000 άνθρωποι έμειναν άνεργοι αλλά όχι 200.000 Έλληνες. Άνεργοι έμειναν οι αλλοδαποί που εργάζονταν στις οικοδομές και δημόσια έργα. Αυτοί έχουν την δυνατότητα να επιστρέψουν στην χώρα τους(π.χ. Αλβανία).
    Εμείς όμως τι θα κάνουμε;
    Η πλειοψηφία των Ελλήνων μετανάστευε νόμιμα. Είναι δύσκολο να μεταναστεύσουμε παράνομα εμείς. Είμαστε φακελωμένοι από το οργανωμένο κράτος.

    Εγώ δεν θα είχα αντίρρηση στις περικοπές μισθών-συντάξεων εάν μας έκαναν ταυτόχρονη περικοπή δανείων. Κόψε μου το μισθό στην μέση αλλά χάρισε μου το στεγαστικό, 50% μισθού=δόση στεγαστικού δανείου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο Ανδριανοπουλος μιλαει με την κοινη λογικη που οι απο πανω αγνοουν και το μονο που κανουν ειναι να αλαλαζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνώ απόλυτα με τον αρθογράφο και τον ανώνυμο σχολιαστή περί αλλαλαζόντων.

    Κανένας από τους παραπάνω δεν έχει πάρει είδηση τι έγινε στην χώρα, και ποιοί είναι οι κίνδυνοι.
    Το δράμα μας είναι ότι λόγω του ότι η πλειοψηφία είναι έτσι, οι πιθανότητές μας για σωτηρία είναι ελάχιστες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το σκεπτικό του Ανδριανόπουλου είναι βασικά σωστό αν κάποιος ασπάζεται τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης της οικονομίας. Είναι όμως αδύναμο εκεί ακριβώς που υποτίθεται ότι διαφοροποιείται. Πιο συγκεκριμένα όλοι όσοι επικαλούνται ελλειψη αναπτυξιακής προοπτικής, προτείνουν μείωση της γραφειοκρατίας, χωρίς να εκειδικεύουν το πώς θα πετύχουν κάτι τέτοιο. Δεν είδα πουθενά κάποιο σχέδιο για το σε ποιους τομείς θα στρέψουμε τις δυνάμεις μας, ποιες περιοχές είναι κατάλληλες για να υποδεχτούν ποιες επενδύσεις, ποια προετοιμασία έχουμε κάνει για κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα αν δεν γίνει εθνικό κτηματολόγιο και στην συνέχεια χωροταξικό που θα προετομάζει μία περιοχή (με υποδομές βιολογικού καθαρισμού, δρόμων, επικοινωνιών κτλ)κάθε επενδυτική προσπάθεια θα σταματάει είτε στο ΣτΕ είτε σε κάποια άλλη υπηρεσία (πολεοδομία,τοπική αυτοδιοίκηση, υπουργεία κτλ).Ως εκ τούτου τα διάφορα αγγλόφωνα one stop shop ή fast track, ούτε μπορούσαν ούτε μπορούν να δώσουν λύση γιατί μεταφέρουν μόνο ξένες ιδέες και όχι και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες αυτές λειτουργούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.