της Ελίνας Γαληνού
Τα πράγματα εξελίσσονται πιό δύσκολα απ΄ότι είχε φανταστεί ο πρωθυπουργός που διαμήνυε ακόμα και προ ημερών, "να αισιοδοξούμε". Η στενωπός, στενεύει στο απροχώρητο, ενώ οι αγορές απειλούν ολόκληρη την Ευρωζώνη. Και η Ελλάδα, στριμωγμένη στο αδιέξοδο δεν ξέρει προς τα πού να κοιτάξει...
Η ανασφάλεια του ελληνικού λαού, έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο. Βλέποντας ότι η κυβέρνηση στερείται σχεδιασμού και στρατηγικής ακόμα και όσον αφορά την διαχείριση του Μνημονίου ενώ οι έξωθεν πιέσεις κορυφώνονται, ο κόσμος κουράστηκε από την απελπισία. Σαν βάρκα χωρίς κουπιά που αφέθηκε στο κύμα, ήταν προχτές η εικόνα διακυβέρνησης της χώρας-τόσο αξιοθρήνητη. Από τη μια η αφόρητη πίεση με τους μετανάστες-απεργούς πείνας και από την άλλη, η μαχαιριά της υποβάθμισης της πιστοληπτικής μας ικανότητας από την Moody's που ξανανέβασε τα σπρέντς δανεισμού! Και το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος να θυμίζει τον Πύργο της Βαβέλ, ενώ στην ΕΕ αρχίζουν οι συζητήσεις για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας.
Μέσα σ΄αυτήν την πρωτοφανή τρικυμία, ο πρωθυπουργός σκυθρωπός και προβληματισμένος, συγκαλεί τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης για έκτακτο συμβούλιο. Δεν αμφιβάλαμε ότι οι αρχηγοί θα προσέλθουν όπως και έπραξαν, αλλά ...τι να πούν; Εν τέλει σ΄αυτό το "εθνικό προσκλητήριο", δεν συμφωνήθηκε τίποτα. Πώς θα μπορούσε; Αφού ο πρωθυπουργός απέδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν αλλάζει τακτική. Ναι μεν έχει ανάγκη από την στήριξη της αντιπολίτευσης, πλήν όμως θέλει να περνάει μόνο το δικό του και οι άλλοι απλώς να συναινέσουν. Ισως και να θέλει μάλιστα, να υπογράψουν ένα είδος "λευκής επιταγής" προκειμένου να διασφαλίσει ότι θα τον ακολουθούν ούτως ή άλλως, ό,τι και αν αποφασίζει, όποτε το αποφασίζει...
Και ο απλός πολίτης που πληρώνει τους φόρους και όλες τις παρενέργειες του συστήματος, που κουράστηκε να είναι διαρκώς στεναχωρημένος χωρίς να βλέπει κανένα φώς στο τούνελ, αναρωτιέται εύλογα. "Τότε τι νόημα έχει το Κοινοβούλιο; Γιατί να πληρώνονται 300 βουλευτές και να επιδοτούνται 5 κόμματα από τον κρατικό κορβανά, αν είναι ν΄αποφασίζει ένας και να συναινούν στα τυφλά οι υπόλοιποι;" Διότι αυτός ο λαός, γνώρισε και άλλα πολιτεύματα μη δημοκρατικά, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονταν επισήμως ερήμην της λαικής βούλησης. Τέτοια πολιτεύματα όμως, έχουν πια μπεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και επιτέλους, δεν συνάδουν με την Ευρωπαική Ενωση..
Αν λοιπόν οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων δεχόντουσαν μια τέτοιου είδους συνεργασία, θα ήταν σαν να αυτοαπαξιώνουν τον ρόλο τους. Ισως ο πρωθυπουργός πάνω στην αγωνία του να αντιμετωπίσει τον πολυμέτωπο αγώνα που ο ίδιος προκάλεσε, να ξέχασε ότι κάπου σκέφτονται και οι άλλοι. Και εφ΄όσον ως τώρα, δεν αφουγκραζόταν την γνώμη τους προβάλοντας το επιχείρημα "έχω την πλειοψηφία και θα περάσω ό,τι θέλω στη Βουλή", τώρα τι ζητά; Μόνο την ανοχή τους, ξεχνώντας ότι εκείνοι στο σύνολό τους, εκπροσωπούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Τα ασυμβίβαστα όμως, δεν συμβιβάζονται πάντα υπό την σκιά του φόβου...
Τα πράγματα εξελίσσονται πιό δύσκολα απ΄ότι είχε φανταστεί ο πρωθυπουργός που διαμήνυε ακόμα και προ ημερών, "να αισιοδοξούμε". Η στενωπός, στενεύει στο απροχώρητο, ενώ οι αγορές απειλούν ολόκληρη την Ευρωζώνη. Και η Ελλάδα, στριμωγμένη στο αδιέξοδο δεν ξέρει προς τα πού να κοιτάξει...
Η ανασφάλεια του ελληνικού λαού, έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο. Βλέποντας ότι η κυβέρνηση στερείται σχεδιασμού και στρατηγικής ακόμα και όσον αφορά την διαχείριση του Μνημονίου ενώ οι έξωθεν πιέσεις κορυφώνονται, ο κόσμος κουράστηκε από την απελπισία. Σαν βάρκα χωρίς κουπιά που αφέθηκε στο κύμα, ήταν προχτές η εικόνα διακυβέρνησης της χώρας-τόσο αξιοθρήνητη. Από τη μια η αφόρητη πίεση με τους μετανάστες-απεργούς πείνας και από την άλλη, η μαχαιριά της υποβάθμισης της πιστοληπτικής μας ικανότητας από την Moody's που ξανανέβασε τα σπρέντς δανεισμού! Και το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος να θυμίζει τον Πύργο της Βαβέλ, ενώ στην ΕΕ αρχίζουν οι συζητήσεις για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας.
Μέσα σ΄αυτήν την πρωτοφανή τρικυμία, ο πρωθυπουργός σκυθρωπός και προβληματισμένος, συγκαλεί τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης για έκτακτο συμβούλιο. Δεν αμφιβάλαμε ότι οι αρχηγοί θα προσέλθουν όπως και έπραξαν, αλλά ...τι να πούν; Εν τέλει σ΄αυτό το "εθνικό προσκλητήριο", δεν συμφωνήθηκε τίποτα. Πώς θα μπορούσε; Αφού ο πρωθυπουργός απέδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν αλλάζει τακτική. Ναι μεν έχει ανάγκη από την στήριξη της αντιπολίτευσης, πλήν όμως θέλει να περνάει μόνο το δικό του και οι άλλοι απλώς να συναινέσουν. Ισως και να θέλει μάλιστα, να υπογράψουν ένα είδος "λευκής επιταγής" προκειμένου να διασφαλίσει ότι θα τον ακολουθούν ούτως ή άλλως, ό,τι και αν αποφασίζει, όποτε το αποφασίζει...
Και ο απλός πολίτης που πληρώνει τους φόρους και όλες τις παρενέργειες του συστήματος, που κουράστηκε να είναι διαρκώς στεναχωρημένος χωρίς να βλέπει κανένα φώς στο τούνελ, αναρωτιέται εύλογα. "Τότε τι νόημα έχει το Κοινοβούλιο; Γιατί να πληρώνονται 300 βουλευτές και να επιδοτούνται 5 κόμματα από τον κρατικό κορβανά, αν είναι ν΄αποφασίζει ένας και να συναινούν στα τυφλά οι υπόλοιποι;" Διότι αυτός ο λαός, γνώρισε και άλλα πολιτεύματα μη δημοκρατικά, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονταν επισήμως ερήμην της λαικής βούλησης. Τέτοια πολιτεύματα όμως, έχουν πια μπεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και επιτέλους, δεν συνάδουν με την Ευρωπαική Ενωση..
Αν λοιπόν οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων δεχόντουσαν μια τέτοιου είδους συνεργασία, θα ήταν σαν να αυτοαπαξιώνουν τον ρόλο τους. Ισως ο πρωθυπουργός πάνω στην αγωνία του να αντιμετωπίσει τον πολυμέτωπο αγώνα που ο ίδιος προκάλεσε, να ξέχασε ότι κάπου σκέφτονται και οι άλλοι. Και εφ΄όσον ως τώρα, δεν αφουγκραζόταν την γνώμη τους προβάλοντας το επιχείρημα "έχω την πλειοψηφία και θα περάσω ό,τι θέλω στη Βουλή", τώρα τι ζητά; Μόνο την ανοχή τους, ξεχνώντας ότι εκείνοι στο σύνολό τους, εκπροσωπούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Τα ασυμβίβαστα όμως, δεν συμβιβάζονται πάντα υπό την σκιά του φόβου...
auctoritas, αυτή, ορίζεται ως ιδιότητα ηθικής φύσης του κατόχου της, ο οποίος ονομάζεται Augustus, o ελληνικός προσδιορισμός "Σεβαστός" αποδίδει μάλλον σωστά τον λατινικό όρο ταυτόχρονα πρέπει να τονισθεί και ο απόλυτος χαρακτήρας της οφειλόμενης υποταγής πρός αυτόν. Το αποτέλεσμα της auctoritas εκφράζει το γεγονόςπως ότι έχει τη σύσταση του αυτοκράτορα δε μπορεί παρα να ψηφησθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες οι Ρωμαίοι αναδειξαν την τέχνη της διακυβέρνησης, οι άλλοι απλώς αντιγράφουν, τις περισσότερες φορές αγαπητή Ελίνα, όπως δείχνει το κείμενό σου κακέτυπα.
Ι.Κ.
"Μόνο την ανοχή τους..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΓΑΠ δεν γυρεύει ανοχή, για συνενοχή ψάχνει.
Εθνικό προσκλητήριο μπορούν να κάνουν μόνο πατριώτες, όχι αυτοί που γελάνε μόλις ακούνε τη λέξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είχες επαφή εκ των έσω με τον πολιτικό πυρήνα της κυβέρνησης, θα καταλάβαινες γιατί οποιαδήποτε προσέγγιση πλην του "να προστατέψουμε τον Υπουργό μας και, αν γίνει κάτι για την Ελλάδα, οκ" είναι ουτοπική.
Οι κρίσιμες στιγμές χρήζουν ειδικού χειρισμού από άτομα που δεν συντέλεσαν με πράξεις ή παραλήψεις τους σε αυτή την κατάντια.
Aγαπητη Ελινα,πολυ καλη η αναλυση σου.Εχω την αισθηση οτι,για ναποδοσει η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ πρεπει να την ασκησει ο εχων την εξουσια.Το μονο που βλεπουμε ομως,ειναι ατακτη υποχωρηση,σε ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέ διεφθαρμένη πολιτική εξουσία πού κάθε μέρα εξευτελίζει τό δημοκρατικό πολίτευμα,αλλά καί τήν πατρίδα μας Ελλάδα,καί τούς Έλληνες πολίτες,τί πρέπει νά γένει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αείμνηστος καθηγητής Πανεπιστημίου Ανδρέας Παναγόπουλος έλεγε:"έχουμε τρείς λέξεις ελληνικές πού αρχίζουν από (Π)ήτοι,
Παιδεία,άνοδος!
Πολιτική,τρόπος!
Πολιτισμός,δύναμις!
Χρειαζόμαστε μιά άλλη Παιδεία,μέ όραμα,γιά νά μεταδόση τήν Γνώση στήν κοινωνία,καί οι πολίτες να αντιληφθούν πόσο μεγάλη σημασία έχει η ενεργή συμμετοχή τους σέ κάθε απόφαση,γιά νά χαράξουν τό παρόν καί τό μέλλον.
Τέχνη,γράμματα,η πολιτική δράση,πολιτιστική αγωγή,ιστορικό παρελθόν γιά νά μήν ξεχάσουμε τά λάθη μας καί τόν πολιτισμό μας,τούς προγόνους μας καί τί μάς άφησαν ως παρακαταθήκη.
Δράση τών νέων,πού πρέπει νά αγωνίζονται γιά τό καλό τους,τό δικό τους μέλλον!
Μέ τήν Γνώση θά ανοίξουν τά μάτια μας!Γιά νά δράσουμε καί νά ανεβάσουμε τήν πολιτική,σέ όλα τά επίπεδα.Μέ τόν Πολιτισμό τήν Πνευματική καλλιέργεια θά νοιώσουμε Δύναμη,καί αγωνιστικό Πνεύμα!
Τίς δεκαετίες τού 70 καί 80 ξερριζώσαμε τά οπωροφόρα δέντρα μας,τάχα λόγω ΕΟΚ καταστροφή τής Γεωργίας μας!Τά supermarket τής τότε εποχής-γνωστά ονόματα-έπαιρναν επιδοτήσεις από τό Κράτος,γιά νά κρατάνε τίς τιμές χαμηλές καί τρέχαμε όλοι ως άφρονες καί ψωνίζαμε από εκεί καί έτσι έκλεισαν τά "μικρομάγαζα-μπακάλικα τής γειτονιάς".
Τά ίδια έκαναν καί στήν Κτηνοτροφία(έκαψαν τά δάση)κυνήγησαν τούς κτηνοτρόφους καί αγοράζουμε ξένα κρέατα δίς ΕΥΡΩ!
Τά κατάφεραν, καί τώρα τά supermarket γέμισαν μέ ξένα προιόντα,καταστρέφοντας στό τέλος τήν οικονομία μας!
Διότι δέν παράγουμε γιά νά φάμε γνήσια ελληνικά προίντα,υγιεινά,καί άς ήταν ακριβότερα!
Εμείς οι Έλληνες πέσαμε στήν παγίδα τους καί μάς κατέστρεψαν οικονομικά!
Τρώμε τά σαπάκια τους...καί μετά τρέχουμε στά Νοσοκομεία καί στίς κλινικές τους καί μάς τά αρπάζουν πάλι οι πολυεθνικές εταιρείες τους!
Ξύπνα Έλληνα!Αγόραζε τά δικά σου προιόντα,βόηθα τόν Έλληνα αγρότη-κτηνοτρόφο!
ΑΡΚΑΣ
@ 11.50μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αξίωμα είναι συνυφασμένο με την ευθύνη. Ανάλογα με τον βαθμό ευθύνης που μπορεί να διαχειριστεί ο καθένας, θα πρέπει να είναι και ο βαθμός του αξιώματος που λαμβάνει. Δεν υποχρεώνει κανείς κανέναν να γίνει πρωθυπουργός ή υπουργός. Αν σκεφτόντουσαν έτσι αρκετοί που όλα αυτά τα χρόνια, αγωνίστηκαν να αναδυθούν σ΄αυτά τα αξιώματα, δεν θα ήμασταν τώρα έτσι. Οταν όμως βλέπεις στον "θώκο" μόνο δόξα, πλούτο και προσωπικά οφέλη, ξεχνάς την ευθύνη εντελώς. Και οι άλλοι από κάτω, περιμένουν...τι; Ελίνα
Περιμένει συναίνεση ; ή λευκή επιταγή ποιος ;
ΑπάντησηΔιαγραφήδείχνει σκυθρωπός ποιος ;
Αυτός που ήθελε να μπούμε στο ΔΝΤ γιατί έτσι θα μπορούσε να ανοίξει η πόρτα διάπλατα για την Αμερική και τους φίλους της ; ώστε να μπορούν να μας χρησιμοποιήσουν σαν Δούρειο Ίππο.
Θα κάνω μια αφελή ερώτηση αν λέγαμε το απλό δεν έχω να σου δώσω αυτά που ζητάς αφενός , αφετέρου αποδεδειγμένα τα δάνεια μου τα έδινες ενόσω ήξερες και εσύ ότι δεν μπορώ να στα αποπληρώσω άρα ή σωζόμαστε όλοι μαζί με λίγο ‘’χαλάρωμα ‘’ της μηχανής ή βουλιάζουμε όλοι μαζί σε ντόμινο , τι διαφορετικό θα γινόταν;
Γιατί έπρεπε ντε και σώνει να πάρουμε λεφτά από το ΔΝΤ
Μήπως γιατί έτσι θα μπορούσαν να επιβληθούν καλύτερα και πιο εύκολα οι νόμοι που αφορούν τους εργαζόμενους;
Μήπως γιατί έτσι θα μπορούσαν πιο εύκολα να μας γυρίσουν στον εργασιακό μεσαίωνα;
Βέβαια κάποιος θα πει ότι η Μέρκελ τον μόνο που ακούει είναι τον Ομπάμα (αν και αυτό τίθεται υπό αμφισβήτηση ..Αν τον ακούει ή αν μαζί τα τακτοποιούν για να γίνουν και με την βούλα παγκόσμιοι .)
Το σίγουρο είναι πως προδότης ψεύτης κλέφτης και δοσίλογος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει πιστευτός ότι προσπαθεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση όταν ο ίδιος και οι γύρω από αυτόν πρώην και επόμενοι , την έβαλαν.
Η Ελλάδα πρέπει να πάψει να υφίσταται για την ακρίβεια όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και οι Έλληνες.
Έχει σημασία να διαλυθεί το έθνος διότι κατ αυτό τον τρόπο μπορεί να ελεγχθεί η κάθε έννοια της λέξεως ελευθερία και δημοκρατία, αδάμαστο πνεύμα και πολλά άλλα.
Ο σκοπός είναι ένας: ελεγχόμενος άνθρωπος σε όλα τα επίπεδα και κάμψη κάθε αντίδρασης σε όλους τους τομείς ..
Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε μάθει να αντιδρούμε με βάση τον τίτλο και όχι την ουσία ενώ ταυτόχρονα είμαστε ειδήμονες στο διαίρει και βασίλευε ..
Ειδήμονες είτε στο να το προκαλούμε είτε στο να το επιτρέπουμε την επιβολή του.
Για πια απολυταρχικά καθεστώτα μιλάμε Ελίνα μου ότι έχουν μπει στο χρονοντούλαπο ;
Τώρα τι ζούμε δημοκρατία ;
Ή απλά ζούμε την δικτατορία με την ταμπέλα της δημοκρατίας για να μη μιλάμε ;
Αν τώρα κάποιος πει ότι οι λάθρο μετανάστες της Υπατίας πρέπει να φύγουν να πάνε πίσω στην πατρίδα τους πως θα χαρακτηριστεί;
Έχουμε και παθαίνουμε αυτό που δεν θέλαμε, είτε με είτε χωρίς την συμμετοχή μας, να αποφύγουμε ..
Η Ακρόπολη κοστίζει όπως λένε 220 δις μήπως την κόβουν σε κομμάτια να την δώσουν και αυτή;
Το 2012 η Κρήτη μπορεί να κάνει δημοψήφισμα μήπως η Μέρκελ ορέγεται τα κοιτάσματα που ΔΕΝ υπάρχουν κάπου εκεί στη Γαύδο ; αλλά και πάλι δεν υπάρχουν :ρ όπως και σε άλλα μέρη …
Ελίνα μου από προδότες το μόνο που περιμένω είναι απλά μια ακόμα προδοσία τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο ..Αυτό που πραγματικά με εξοργίζει είναι ο δείκτης νοημοσύνης ημών και υμών.
Συνέχεια ακούω συζητήσεις επί συζητήσεων και αναλύσεις επι αναλύσεων και λόγια τόσα πολλά ώστε να γράψεις εγκυκλοπαίδειες … από λύσεις και ουσία όμως 0 + 0 .
Είναι σαν τον αντιδραστήρα που έσκασε αλλά μη φοβάστε δεν θα πεθάνουμε μια και έξω αλλά σιγά σιγά ούτε που θα το καταλάβουμε :ρ
Χριστίνα, το παράδειγμα με τον αντιδραστήρα είναι το πιό χαρακτηριστικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αντιστάσεις όμως, σπάνε σιγά-σιγά, ελπίζοντας.
Ωσπου φεύγουν από τη μέση αυτοί που κατάλαβαν από πρώτο χέρι το παιχνίδι. Για τους επόμενους που ακολουθούν, η αλήθεια αρχίζει να ξεμακραίνει και να χάνεται στο παρελθόν. Οπότε είναι ευκολοτερο να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση χωρίς να έχουν προλάβει να φταίξουν.
Τους τωρινούς αφορά το μεγαλύτερο μερίδιο φταιξίματος, είτε γιατί έφεραν΄αυτήν την κατάσταση, είτε γιατί εμπιστεύτηκαν ή ανέχονται αυτούς που την έφεραν. Εγινα σαφής;
Ελίνα