1/2/12

Προθέσεις γερμανικού ηγεμονισμού


   της Ελίνας Γαληνού
Εκτός από τους Ελληνες, η (ατυχής) γερμανική πρόταση για εγκατάσταση επιτροπείας στις πληγείσες από το χρέος χώρες της ΕΕ, προσέκρουσε σε πανευρωπαική αντίδραση. Οι ευρωπαικοί λαοί, ακόμα και αν ήθελαν να ξεχάσουν πολλά, τα ξαναθυμήθηκαν. Η αναμόχλευση παλιών αμαρτιών, δύο πολέμων που αιματοκύλισαν τον κόσμο, επανήλθαν στο προσκήνιο, με αφορμή την Ελλάδα. Αχρείαστοι να ήμασταν, θα μου πείτε, αλλά φαίνεται ότι αυτή είναι η μοίρα μας, να διδάσκουμε τους λαούς μέσα από τα δικά μας πάθη.

Οταν η Ελλάδα προσχώρησε στην ΕΟΚ το 1979, ήταν πολύ ευτυχισμένη για να θυμάται σε πρώτη προτεραιότητα, τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αυτό ίσως να ήταν και το λάθος μας, το οποίο σίγουρα γνώριζαν οι Γερμανοί όταν συναινούσαν στην είσοδό μας στην Κοινή Αγορά. Αλλωστε, η συμμετοχή περισσοτέρων χωρών ήταν προς το συμφέρον των ήδη ενταγμένων μεγάλων βιομηχανικών χωρών, όπως η Γαλλία και η Γερμανία τότε. Και η χώρα μας, θα γινόταν μια εξαιρετική αγορά των προιόντων τους, καθώς η δική μας βιομηχανία δεν θα μπορούσε ως επί το πλείστον, να αντέξει τον ξένο ανταγωνισμό προς τις δικές τους βιομηχανικές παραγωγές.
Τότε μας ήθελαν στην παρέα της Ευρώπης οι Γερμανοί και εμείς εφησυχάσαμε. Οσο για τις απαιτήσεις αποζημιώσεων, πιστεύαμε ότι είχαμε διασφαλιστεί, όταν και εάν θα γινόταν η επανένωση της διχασμένης από το ανατολικό μπλόκ Γερμανίας. Ωστόσο, αποζημιώσεις δεν πήραμε ποτέ, γιατί δεν τις διεκδικήσαμε δυναμικά. Η Γερμανία δεν πλήρωσε ούτε σε εμάς ούτε σε άλλες χώρες που είχαν υποστεί τις καταστροφικές συνέπειες του ναζιστικού ιμπεριαλισμού, λόγω της αμνηστείας που της παρείχε η Αμερική μετά τη λήξη του πολέμου. Οι ΗΠΑ επωμίστηκαν το Σχέδιο Μάρσαλ για να στηρίξουν την ανασυγκρότηση της Ευρώπης, χωρίς να εξαιρέσουν  απ΄αυτό τη Γερμανία, για να αποτραπεί η επανάληψη ενός παλιού σεναρίου που έφερε τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.  Οι επιπτώσεις των ταπεινωτικών όρων που της είχαν επιβάλλει οι Σύμμαχοι της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία) λόγω της ήττας της στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, είχαν εκδηλωθεί με την ανάδυση των Ναζί και την ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας, μετά τη Δημοκρατία της Βαιμάρης. Προφανώς, προτίμησαν οι δυτικοί σύμμαχοι την αμνήστευση χρεών της, προκειμένου να αποτρέψουν κάτι τέτοιο στο μέλλον.    
Τα θυμούνται αυτά οι Γερμανοί; Ισως ναί, ίσως όχι. Πάντως, το στίγμα για τις αγριότητες δύο πολέμων, το στίγμα του ναζισμού και της σβάστικα, έχουν κάνει αρκετές νεώτερες γενιές τους να ντρέπονται. Ο καθηγητής Αλμπερτ Ρίτσλ άλλωστε, που χαρακτήρισε πρόσφατα τη στάση της γερμανίας προς την Ελλάδα, "αδικαιολόγητη και ανήθικη", είναι Γερμανός...Ας είναι όμως, αυτά θα έπρεπε να απασχολήσει κυρίως τους ηγέτες τους. Ας τα σκεφτόντουσαν λοιπόν, πριν ξεστομίσουν οποιαδήποτε αρνητική κριτική προς οποιονδήποτε άλλο λαό της Ευρώπης. Κι΄αν καμαρώνουν για την τωρινή τους υπεροχή, ας αναλογιστούν ότι δεν ήταν μονάχα αποτέλεσμα της δικής τους σκληρής εργασίας, ενώ οι άλλοι "τεμπέλιαζαν". Η Δυτική Γερμανία, μετά την Συνθήκη της Γιάλτας, έτυχε ευνοικής μεταχείρισης από τους δυτικούς συμμάχους και αυτό την ωφέλησε. Ισως ο γερμανικός λαός εργάστηκε σκληρά και πειθαρχικά για την παλινόρθωση της χώρας του, δεν το αρνείται κανένας. Κέρδισε όμως και πολλά από τα εργατικά χέρια των μεταναστών, που πολλοί απ΄αυτούς ήταν Ελληνες.
Θα ήταν σήμερα στην ίδια κατάσταση η Γερμανία, αν είχε πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις στα κράτη που καταστράφηκαν από τον πόλεμό της; Η θα είχε την ανάπτυξη της οικονομίας για την οποία επαίρεται, αν είχε αποκλειστεί τότε από το Σχέδιο Μάρσαλ, ως κύρια υπαίτια της καταστροφής της Ευρώπης; Ακόμα και αν δεχόμαστε τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον τωρινό δανεισμό μας εκ μέρους της, ας εκτιμήσει τουλάχιστον μερικά πράγματα και ας σεβαστεί τη δυσάρεστη θέση στην οποία βρέθηκαν άλλες χώρες λόγω της κρίσης. Επιτέλους, ή ίδια ούτε έχασε από την επικράτηση του ευρώ, ούτε θα χάσει ακόμα και αν καταβάλει τον οβολό της, για να το στηρίξει. Προς τι λοιπόν οι "ηγεμονικές" ιδέες περί ξένης επιτροπείας, στους εταίρους της; Για να ξαναθυμηθούμε ένα μοιραίο παρελθόν της Deutschland Umberales, που τόσο προσπαθήσαμε να ξεχάσουμε όλοι;  

10 σχόλια:

  1. Τι τους διδάξαμε πάλι δηλαδή???
    Είμαστε κάτι, σαν... φωτεινό μονοπάτι ή καθοδηγητές ένα πράγμα...
    Δεν αντέχω άλλο να γίνομαι "παράδειγμα" γία τόσους λαούς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και δεν χρειάζεται να πας τόσο πίσω.

    Με την ΕΕ, από το 1990 και μετά, όλοι οι νόμοι, όλοι οι κανονισμοί (και συνήθως καλόβολοι και καταπράσινοι) είναι υπέργ Γερμανικών εξαγωγών και Γερμανικής απασχόλησης.

    Όλα τα Πρασινα Κόμματα (άσε το Πασόκ, για οικολόγους λέω) σε συνεργασία με περιβαλλοντικές και 100% Γερμανοκινούμενες και Γερμανολελεγχόμενες Greenpeace και WWF έχουν οδηγήσει κάθε χωρα που δεν τους έχει ανασκολοπήσει σε μαρασμό, εξάρτηση, κατάργηση παραγωγης.

    Δες εμάς: Όλα τα κομματα εξουσίας είναι λαδωμένα και εκβιαζόμενα. ¨ολα επιτρέπονται, φτάνει να είναι "Ευρωπαϊκά". Η επιλογή γίνεται καταναγκασμός, καιο κατανγκασμός φυλακή.

    Μας λάδωναν για να δανειζόμαστε να αγοράζουμε.

    Λάδωσάν ή μεθόδευσαν τους πολιτικούς μας πάντα για το συμφέρον τους. Δες την αθώα διάταξη για τέλη κυκλοφορίας της Μπιρμπίλη: Σε φορολογώ για να αγοράσεις καινούργιο αυτοκίνητο, και τι θα πάρεις; Στατιστικά 70% Ευρωπαϊκό, 35% Γερμανικό.

    Το απόλυτα ελεγχόμενο Πασόκ. Με το που βγήκε ο Σκεφτόμενος και είπε "δημοψήφισμα" ξύπνησε η Καϊλή! Αν βγει η ΝΔ ο Δήμας ή ο Καλαφάτης ή ο Πανάγος θα γινουν Μπιρμπίληδες.

    Και άντε βρες ή φτιάξε κόμμα που να είναι "ελεύθερο" και όχι φιλογερμανικό. Δεν λέω αντιγερμανικό, λέω όχι 100% προσκυνημένο φιλογερμανικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελίνα,το θέμα του επιτρόπου πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι όπως φαίνεται.

    Προσωπικά πιστεύω ότι μας διώχνουν με τρόπο.Η Γερμανία ασφαλώς και γνώριζε τα συναισθήματα που θα προκαλούσε η άθλια πρόταση της,και ότι σίγουρα δεν θα γινόταν αποδεκτή.Χρησιμοποιεί και εκμεταλεύεται το συναίσθημα για πολιτικούς λόγους,τους οποίους πρέπει να αντιληφθούμε.

    Πιστεύω ότι απο τη μια πλευρά μας διώχνουν και απο την άλλη παραδειγματίζουν τα άλλα κράτη με οικονομικά προβλήματα.

    Με τον τρόπο αυτό κάνει σαφές,ότι όποιος τολμήσει να χρειαστεί τη βοήθεια της,θα το πληρώσει ακριβά,μιας και την ίδια δεν τη συμφέρει να αρνηθεί την παροχή βοήθειας.

    Πιστεύω ειλικρινά,ότι δεν θα διστάσουν να μας χρεοκοπήσουν,ειδικά τώρα που αυξάνονται οι χώρες που ζητούν οικονομική βοήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η Γερμανια συνεχιζει να κερδοσκοπει ασυστολα ποτε με μιζες ,ποτε με απειλες και σταθερα με τοκογλυφικο διαχειρισμο στον τομεα Finance (Παιρνω σχεδον τζαμπα και δινω τοκογλυφικα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. > Επιτέλους, ή ίδια ούτε έχασε από την επικράτηση του ευρώ, ούτε θα χάσει ακόμα και αν καταβάλει τον οβολό της, για να το στηρίξει.<

    Μα πώς να χάσει, αφού αυτή το επέβαλε; Τα έχουμε κατ’ επανάληψη γράψει. Όσο για τις ηθικοπλαστικές συμβουλές, καλύτερα άφησέ τις. Δεν πιάνουν αυτά στην πολιτική κονίστρα.

    > Για να ξαναθυμηθούμε ένα μοιραίο παρελθόν της Deutschland Umberales, που τόσο προσπαθήσαμε να ξεχάσουμε όλοι;<

    Γιατί προσπαθούμε να ξεχάσουμε εμείς το «Deutschland über alles»; Αυτό αφορούσε μόνον στους ίδιους. Το νόημα του είναι ότι ο Γερμανός πρέπει να έχει πάνω απ’ όλα (στην σκέψη, στην καρδιά) την Γερμανία, την πατρίδα του. Καλά θα κάναμε κι εμείς να εφαρμόζαμε το ανάλογο για την Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σωστά τα περί προώθησης εξαγωγών και κυρίως, προιόντων βαριάς βιομηχανίας.
    Ημασταν καλοί πελάτες και σίγουρα θα θέλει να παραμείνουμε.
    Ομως, το θέμα του επιτρόπου δεν μου φαίνεται να έχει σχέση με το διώξιμο που λέει ο Χρήστος. Μάλλον θέλουν να γίνουμε όλοι ένα κράτος, υπό γερμανική κυβέρνηση.
    Το έχω ακούσει αυτό απ΄ευθείας από Γερμανούς, που το πρόβαλαν σαν την καλύτερη λύση για την Ευρωπαική Ενωση. Ενα κράτος, μια κυβέρνηση και κυβερνήτες-αντιπροσώπους σ΄όλες τις άλλες χώρες.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελίνα,αυτό που έγραψες σκοπεύουν οι Γερμανοί αλλά με λιγότερα κράτη,τα προβληματικά κράτη,είτε απο οικονομικής άποψης είτε απο πολιτικής θα πάρουν πόδι,έχουν αυτή τη δυνατότητα.

    Θα κρατήσουν το στενό πυρήνα που πιστεύουν ότι σώζεται.

    Η Ελλάδα είναι προβληματική για αυτούς απο πολλές απόψεις,για παράδειγμα στο θέμα του επιτρόπου,δεν είναι αποδεκτά απο τις νότιες χώρες αυτά,αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τις βορειότερες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ελίνα,

    Τα ταπεινά μου συγχαρητήρια για ακόμα ένα εύστοχο άρθρο σου.

    "Οι ΗΠΑ επωμίστηκαν το Σχέδιο Μάρσαλ για να στηρίξουν την ανασυγκρότηση της Ευρώπης, χωρίς να εξαιρέσουν απ΄αυτό τη Γερμανία, για να αποτραπεί η επανάληψη ενός παλιού σεναρίου που έφερε τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο"

    Κάθε μεγάλη δύναμη στη θέση των ΗΠΑ πιστεύω ότι θα έκανε το ίδιο πράγμα.
    Από τη μια συμφιλίωσε την τότε Δυτική Ευρώπη(όσους ήταν έξω από τη Σοβιετική σφαίρα επιρροής) που ήταν πολύ βασικό αυτό.Δημιούργησε ενιαίο μέτωπο.
    Δεύτερον, η κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ευρώπη είχε ανάγκη τις ΗΠΑ για να σταθεί κάπως "ελεύθερη" και δυνατή απέναντι στην πανίσχυρη ΕΣΣΔ.
    Τρίτον, οι ΗΠΑ έθεσαν τις βάσεις για την κυριαρχία τους μακροπρόθεσμα σε όλο το πλανήτη.
    Το σχέδιο Μάρσαλ ήταν το πρώτο τους βήμα στην "ελεύθερη" Ευρώπη.
    Ο πόλεμος στη Κορέα ήταν το "ΟΧΙ" τους στην ΕΣΣΔ και ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν ουσιαστικά το "ΟΧΙ" της απέναντι πλευράς.
    Παράλληλα αλλά και στη συνέχεια είχαμε έναν αγώνα αντοχής (υψηλού επιπέδου κατασκοπεία, μικρότερες "θερμές" περιφερειακές συγκρούσεις, ανταγωνισμό στο διάστημα κ.α.) από τον οποίο αγώνα οι ΗΠΑ βγήκαν νικήτριες και απόλαυσαν την παντοδυναμία τους ειδικά την δεκαετία του 90.
    Αυτόματα όμως με την επανένωση της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας το όραμα της ενωμένης Ευρώπης όπως το ονειρεύτηκαν κάποιοι έπαψε να υπάρχει πριν καν δημιουργηθεί καλά καλά. Ίσως οι περισσότεροι να μην το αντιλήφθηκαν τότε.
    Αν διαβάσουμε ψυχρά την Ευρωπαϊκή ιστορία θα αντιληφθούμε (είτε συμπαθούμε τη Γερμανία είτε όχι) την Γερμανία ουσιαστικά να πιστεύει ανέκαθεν ότι η Ευρώπη είναι το χωράφι της και της ανήκει να το διοικεί όπως αυτή θέλει.Ακόμα και η σύγχρονη πολιτική στάση των Γερμανών εντός της Ευρώπης αυτό δείχνει. Δεν μπορούν να κρυφτούν. Νομίζω ότι ήδη δεν πολυκρύβονται. Με την οικονομική κρίση οι μάσκες έπεσαν. Όταν η Γερμανία είναι ενωμένη και ισχυρή, η Ευρώπη υποφέρει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
    Δυο φορές προσπάθησε με τα όπλα και απέτυχε. Μπορεί τώρα μέσα σε αυτή τη κρίση να πιστεύουμε ότι μπορεί να απέτυχε με τα όπλα αλλά πετυχαίνει με το χρήμα, ωστόσο είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει στο τέλος.
    Η μοίρα των Γερμανών στην Ευρώπη είναι να φτιάχνουν τα καλύτερα μηχανήματα, να ναι οι πιο οργανωτικοί, να πιστεύουν μέσα τους ότι είναι οι καλύτεροι αλλά ΠΟΤΕ δεν θα καταφέρουν να διοικήσουν την Ευρώπη μόνιμα.Για πολλούς λόγους. Η διοίκηση των Γερμανών είναι πάντα προσωρινή.
    Δεν έχουν τον τρόπο και γενικά...την "ευελιξία" των Βρετανών και των Αμερικανών. Τους Γάλλους τους αφήνω απ' έξω διότι πρώτον είναι πιο δημοκρατικοί και δεύτερον δεν έχουν εκτόπισμα μεγαλύτερο του ΑμερικανοΒρετανικού. Εδώ οι Γερμανοί τους "παίζουν σφαλιάρες" τους Γάλλους.
    Αυτό που με προβληματίζει αρκετά είναι η στάση των "προβληματικών" Ρώσων διότι πρώτον κρατάνε ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας(από την οποία εξαρτάται συνολικά η Ευρώπη και η Γερμανία η οποία μεταξύ άλλων κοιτάει να βάλει πόδι σε "δικά της ευρωπαϊκά" κοιτάσματα για να μην έχει ανάγκη και τόσο τη Ρωσία...) και δεύτερον οι κυβερνώντες στο Κρεμλίνο έχουν επαναφέρει τις παλιές Σοβιετικού τύπου(με νέο μοντέρνο περιτύλιγμα) πιο αποφασιστικές μεθόδους δράσης όταν τους μπαίνεις πολύ "στο ρουθούνι".
    Με λίγα λόγια στο όλο παιχνίδι ισχύος υπάρχει και η...ανανεωμένη Ρωσία που δεν θα δεχθεί να χάσει κομμάτια από τη γεωπολιτική πίτα.
    Είναι συμφέροντα δηλαδή είναι ενέργεια, χρήμα, μικρά κράτη-προτεκτοράτα κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δυστυχώς δεν έχουμε την Ευρώπη που θα θέλαμε.
    Διότι πρώτον, έχει πρόβλημα έξω από το σπίτι της: Η Ευρώπη έχει εξωτερικούς ανταγωνιστές κι ας φαίνονται "φίλοι" ή καλοί "συνεργάτες" της.
    Δεύτερον έχει πρόβλημα μέσα στο σπίτι της:
    Η διαχρονική επιμονή των Γερμανών να διοικούν "όπως αυτοί ξέρουν".
    Τρίτον, η Ευρώπη δεν έχει την απαιτούμενη ισχύ (σε όλα τα επίπεδα)για να σταθεί ως ενιαία υπερδύναμη και να διεκδικήσει με το γεωστρατηγικό της "εκτόπισμα" την πλήρη γεωπολιτική ανεξαρτησία της και όσα κανονικά της ανήκουν.
    Ίσως κάποτε οι λαοί της Ευρώπης τα καταφέρουν αλλά στη παρούσα φάση όχι.
    Πάντως πρέπει να ελπίζουμε. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
    Πάνω απ' όλα πρέπει να πιστέψουμε οι Έλληνες ξανά στην Ελλάδα.
    Δυστυχώς ακόμα δεν πιστεύουμε.
    Θα γίνει κι αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εμ άμα γίνει έτσι, τότε η Γερμανία θα ξαναγραφτεί στην ιστορία για τον διχασμό της Ευρώπης.
    Οσο για τους άλλους (του βορρά), φύλα λόγο καλύτερα για το πώς θα αισθανθούν, έτσι και βρεθούν "σε στενό οικογενειακό κύκλο"
    Και για διευκρίνιση, σου θυμίζω ότι όταν ο συγχωρεμένος σύζυγος της Ολλανδρής βασίλισσας Βεατρίκης, ο γερμανικής καταγωγής Κλάους αρραβωνιάστηκε μαζί της, στην περιοδεία γνωριμίας που έκανε προς τιμή του η βασιλική οικογένεια, οι Ολλανδοί του πετούσαν καμμένα μπαμπάκια και ψόφια κοτόπουλα. Βλέπεις, οι αναμνήσεις από τα "γερμανικά θαύματα" δεν είναι αστεία. Και ...η σοφίτα της οικογένειας Φράνκ στο Αμστερνταμ, έχει κι΄αυτή πολλά να θυμίζει.
    Οπότε...άσε να φτάσουν ως εκεί και βλέπουμε ποιός θα γελάσει τελευταίος.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.