31/3/12

Υπό το κράτος των τραμπούκων

Tου Σταυρου Τζιμα
http://news.kathimerini.gr
«Θα βγεις στις γειτονιές, θα οργανώσεις προεκλογικές συγκεντρώσεις;», ρώτησα βουλευτή μεγάλου κόμματος που εκλέγεται στη Θεσσαλονίκη. «Είσαι στα καλά σου, δεν είναι εποχές για τέτοια», απάντησε και έχει ενδιαφέρον το πώς σκέπτεται να δραστηριοποιηθεί, αφού κάπως έτσι προβλέπεται ότι θα πράξει και η μεγάλη πλειοψηφία των συνυποψηφίων του ανά την επικράτεια:
«Η μπάλα θα παίξει χαμηλά. Κάποιες μαζώξεις των δέκα-είκοσι ατόμων σε σπίτια, συζητήσεις για την καθημερινότητα και πολύ προσεκτικά. Aπό εκεί και ύστερα ό,τι τσιμπήσουμε λόγω κόμματος και ονόματος. Δεν υπάρχει κλίμα πολιτικής ούτε περιθώρια για δημόσιες εμφανίσεις», συνέχισε και μάλλον ανακουφισμένος πρόσθεσε: «Κοίτα να δεις. Η Βουλή θα κλείσει την Μεγάλη Τετάρτη. Θα ακολουθήσει ένα διάστημα καταλλαγής λόγω Μεγάλης Eβδομάδας και ημερών του Πάσχα και μέχρι ν’ αρχίσει η προεκλογική περίοδος θά ’χουμε φτάσει στην κάλπη. Ετσι θα αποφευχθούν και τα παρατράγουδα».

Εχει δίκιο ο βουλευτής. Αυτή η προεκλογική περίοδος δεν θα έχει σχέση με καμία άλλη της μεταπολιτευτικής περιόδου. Οι κανόνες του πολιτεύεσθαι αλλάζουν δραματικά. Για πρώτη φορά, η κλασική κομματική διαίρεση, Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ ή, αν θέλετε, Δεξιάς-Αριστεράς αντικαθίσταται από τη σύγκρουση μεταξύ πολιτικού εξτρεμισμού και φιλελεύθερης δημοκρατίας. Κάτοχος της «απόλυτης αλήθειας» και φορέας μιας μεσσιανικής αντίληψης για τον πολιτική, ο ανησυχητικά εξαπλούμενος εξτρεμισμός απειλεί να δυναμιτίσει το κλίμα και να οδηγηθούμε στις εκλογές με όρους «προδοσίας» και «πατριωτισμού». Μην έχουμε αμφιβολία ότι καθώς θα οδεύουμε προς την κάλπη, η πολιτική(;) αντιπαράθεση αντί να διεξαχθεί σε επίπεδο θέσεων και προτάσεων για την έξοδο από την κρίση, θα μετατεθεί στο επικίνδυνο πεδίο των «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών», δηλαδή των «εθνικών μειοδοτών» και των «υπερήφανων αντιστασιακών».

Ποιος αλήθεια υποψήφιος βουλευτής που επωμίσθηκε το βάρος της ευθύνης να υπερψηφίσει τη δανειακή σύμβαση ή κάποιος άλλος, ο οποίος δεν έχει να επιδείξει φωτογραφίες στα «κάγκελα της αγανάκτησης», θα τολμήσει να εμφανιστεί σε δημόσιες εκδηλώσεις και να υποστηρίξει τις απόψεις του χωρίς να κινδυνεύσει από ομάδες τραμπούκων, που υπό τον μανδύα του ψευδεπίγραφου πατριωτισμού, θα αποφασίζουν ποιος δικαιούνται να ομιλεί και ποιος όχι;

Υπό αυτές τις συνθήκες και με τα δύο μεγάλα κόμματα να μην εμφανίζονται διατεθειμένα ν’ ανοίξουν μέτωπο εναντίον του πολιτικού εξτρεμισμού, αναρωτιέται κανείς αν μπορεί ν’ αναπτυχθεί ουσιαστικός πολιτικός διάλογος εν όψει των εκλογών. Μάλλον όχι, αλλά εκείνο που σίγουρα δεν πρέπει η δημοκρατία μας να επιτρέψει είναι το δικαίωμα των πολιτικών ηγετών μας να εκφράσουν ελεύθερα τις θέσεις και απόψεις τους. Η επιβράβευση ή τιμωρία μπορεί να έλθει από την κάλπη και μόνο.

3 σχόλια:

  1. Αυτός ο υποβολιμαίος τρόπος να χαρακτηρίζονται με αρνητικό τρόπο όλοι όσοι δικαίως αγανακτούν και να παρουσιάζονται ως "εξ ανάγκης θυσιασθέντες" ή "εθνοσωτήρες" οι μαριονέτες του ανθελληνικής δικτατορίας, είναι μοναδική τέχνη του cool Alexis και των συνεργατών του. Κατακαημένη Καθημερινή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέστε καλύτερα, ότι τινάζονται τα τελευταία πέταλα του γαιδάρου...
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.