29/4/12

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ «ΣΟΦΟΥ» ΕΚΛΟΓΕΑ


Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τα άλλα.


του Α. Ανδριανόπουλου
Δεν πρέπει να έχουμε πολλές ελπίδες για τις εξελίξεις την επαύριο των εκλογών. Κανένας δεν έχει την διάθεση να συνεργασθεί με κανένα και στο μυαλό όλων δεν είναι το μέλλον της χώρας αλλά το πώς θα επικρατήσουν των ιδεολογικά συγγενέστερων πολιτικών σχηματισμών. Αλλά και οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, πιθανότατα άσχετοι επί της ουσίας οι περισσότεροι, επικεντρώνουν τις ερωτήσεις και αναλύσεις τους στις προσωπικές και ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα παρά στην ουσία των προβλημάτων και στις προτεινόμενες, αν υπάρχουν, λύσεις.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα βρίσκεται στις διαθέσεις και στην ψυχική κατάσταση του εκλογικού σώματος. Κακώς πολλοί καταγγέλλουν για λαικισμό κόμματα και πολιτικούς. Οι περισσότεροι υποψήφιοι προσφέρουν στον κόσμο αυτό ακριβώς που θέλει να ακούσει. Υπερβολικές υποσχέσεις, βαρύγδουπες αρλούμπες για το αύριο, επίθεση κατά των όποιων ξένων ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι για εμάς και αγιοποίηση όλων εκείνων που τελείως αδιαφορούν για την χώρα μας και τους προοπτικές της.
Μέσα στην υπερβολική λαολαγνεία που κατακλύζει την κοινωνία μας κυρίαρχο ρόλο παίζει η γνωστή πλέον άποψη περί «σοφού» εκλογικού σώματος. Αν κρίνει όμως κανείς από τις δημοσκοπήσεις και τις σχετικές τοποθετήσεις του εκλογικού σώματος βλέπουμε πως αυτή υποτιθέμενη σοφία εξαντλείται σε τοποθετήσεις με βάση το ρεύμα της εποχής, τις διαπιστώσεις των γνωστών σταρ των μήντια και την έκθεση που έχει κάποιος στο γνωστό τρισκατάρατο για πολλούς αλλά λατρεμένο τελικά τηλεοπτικό γυαλί. Τι σόι σοφία προδικάζει η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή η κομμάτων που αν ψάξεις τις θέσεις και τις προτάσεις τους δεν είναι τίποτε παραπάνω από θολά συνθήματα δίχως την απειροελάχιστη αυριανή προοπτική.
Τελικά ο κόσμος σύρεται, ανεξάρτητα από την κρισιμότητα των στιγμών, από συνθήματα που στο παρελθόν συνέβαλαν για να βρεθούμε στην σημερινή άθλια κατάσταση. Ο κόσμος, όπως έγραφε και ο Νίτσε, “πιστεύει” με φανατισμό γιατί ακριβώς «δεν θέλει να γνωρίζει την αλήθεια». Ο καθένας υποστηρίζει πως επιθυμεί την αλήθεια για να σχηματίσει γνώμη η άποψη. Όπως όμως λέει κι’ ο Τζών Λόκ, δεν θέλει πραγματικά μια σωστή κι αντικειμενική ανάλυση, γιατί αυτή «δεν ταιριάζει με τις προκαταλήψεις, την ζωή και τα σχέδια ζωής του».
Από την άλλη μεριά μπροστά στα πολύπλοκα προβλήματα της εποχής μας ο ψηφοφόρος αναζητά απλές και κατανοητές λύσεις. Κατά τεκμήριο κοντά στα συμφέροντά του και με συνθηματολογία που του χαιδεύει τ΄ αυτιά. Δύσκολα κατανοεί την ουσία των ζητημάτων. Σκεφθείτε να δίνετε ένα δύσκολο οικονομικό πρόβλημα στο χειρότερο τμήμα της πανεπιστημιακής τάξης των οικονομικών. Θα τραβάτε μάλλον τα μαλλιά σας με το αποτέλεσμα. Αναλογισθείτε με τρόμο τι γίνεται λοιπόν στην κοινωνία όπου, οι περισσότεροι εκλογείς ούτε καταλαβαίνουν ούτε και ενδιαφέρονται να μάθουν οικονομικά. Αποφασίζουν όμως για το τι δέον γενέσθαι!!
Το πρόβλημα με την εκλογική ετυμηγορία είναι πως ο εκλογέας που αποφασίζει δίχως ουσιαστική γνώση του πραγματικού προβλήματος – παρασυρόμενος απλά από τις διακηρύξεις παρατάξεων που θέλουν να του χαιδέψουν τ’ αυτιά – δεν κάνει κακό μόνο στον εαυτό του. Παρασύρει στα αδιέξοδα και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, η και εκατομμύρια, άλλους. Η άποψη πως μπορεί η κοινή συνισταμένη της λαικής ψήφου να είναι «σοφή» δεν έχει βάση στην πραγματικότητα. Διότι έτσι, με μεγάλες λαικές πλειοψηφίες που στήριξαν πολιτικές άφρονες κι ελλειμματικές, ο τόπος έχει κυλίσει στα αδιέξοδα. Και η επόμενη φάση περιμένει στην γωνία. Κατά συνέπεια η αντίληψη πως οι δημοκρατικές ετυμηγορίες δεν οδηγούν ποτέ σε καταστρεπτικά πολιτικά αποτελέσματα δεν είναι ακριβής. Στις περισσότερες περιπτώσεις η λαική επιλογή στηρίζεται σε σφαλερή απεικόνιση της πραγματικότητας. Τα μοντέλα της πραγματικής ζωής που παρουσιάζονται στους ψηφοφόρους στηρίζονται σε βαθιά, συνεχόμενη και συστηματικά εσφαλμένη προβολή της αλήθειας. Και είναι φυσικό, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, τα αποτελέσματα να μην αντανακλούν αυτό που θα ήταν καλό για τον τόπο.
Ουσιαστικά τώρα δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι ανάγκη όμως να κοιτάξουμε βαθιά στους θεσμούς και να αναζητήσουμε μεθόδους μέσω των οποίων ο εκλογέας να είναι πραγματικά πληροφορημένος. Ωστε να διαμορφώνει αντιλήψεις όσο γίνεται πιο κοντά στα πραγματικά προβλήματα. Για να διασωθεί η δημοκρατία. Και να εξασφαλισθεί η ευημερία…

Δημοκρατία είναι η παθολογική πίστη στη συλλογική σοφία της ατομικής άγνοιας.


Η διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας είναι ότι στη δημοκρατία ψηφίζεις πρώτα και παίρνεις διαταγές μετά. Στη δικτατορία, δεν χρειάζεται να χάσεις τον καιρό σου ψηφίζοντας.



Οι άνθρωποι δεν πρέπει να βλέπουν πως φτιάχνονται δυο πράγματα: οι νόμοι και τα λουκάνικα.




Γνωμικά από το gnomikologikon.gr

3 σχόλια:

  1. Μέσα στην υπερβολική λαολαγνεία που κατακλύζει την κοινωνία μας κυρίαρχο ρόλο παίζει η γνωστή πλέον άποψη περί «σοφού» εκλογικού σώματος. Αν κρίνει όμως κανείς από τις δημοσκοπήσεις και τις σχετικές τοποθετήσεις του εκλογικού σώματος βλέπουμε πως αυτή υποτιθέμενη σοφία εξαντλείται σε τοποθετήσεις με βάση το ρεύμα της εποχής, τις διαπιστώσεις των γνωστών σταρ των μήντια και την έκθεση που έχει κάποιος στο γνωστό τρισκατάρατο για πολλούς αλλά λατρεμένο τελικά τηλεοπτικό γυαλί. Τι σόι σοφία προδικάζει η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή η κομμάτων που αν ψάξεις τις θέσεις και τις προτάσεις τους δεν είναι τίποτε παραπάνω από θολά συνθήματα δίχως την απειροελάχιστη αυριανή προοπτική... του Α. Ανδριανόπουλου

    μην κατουράς στην θάλασσα γιατί θα το βρεις στο αλάτι >Άγνωστος<

    Έρχεται τώρα όψιμα ο Ανδριανόπουλος να μας πει ότι η γη είναι στρογγυλή, κατηγορεί ότι τα συνθήματα της Χρυσής Αυγής "δεν έχουν αυριανή προοπτική και ουσιαστικά αναδιατυπώνει αυτά που γράφει ο Χίτλερ στον "Αγών μου"

    ενδεικτικά από σελ 79 :Γιατι μην πιστεύετε ότι πάντα αυτές τις εκλογές γίνονται με βάση την ευθυκρισία και την λογική ...
    δεν θα νομισθεί ελπίζω ότι, οι εθνηγήτορες εκλέγονται από τις εκατοντάδες των ψηφοδελτίων όπoυ υπάρχουν οι πραγματικά καλλιεργημένοι άνθρωποι. Δεν πιστεύω να νομίζετε ότι το πνεύμα κυριαρχεί σε αυτές τις ψηφοφορίες ...
    Πιο εύκολα μπορει να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας παρά να εκλεγεί για το κοινοβούλιο ένας πραγματικός άνθρωπος αξίας ..


    τρατζικ κύριε Ανδιανόπουλε

    Και το ερώτημα είναι :
    Συμφωνούμε με την άποψη του Ανδριανόπουλου ή τον θεωρούμε φασίστα και δεν πρέπει να του ξαναδώσουμε βήμα στον τύπο και στα ιστολόγια να διατυπώνει τέτοιες ακραίες απόψεις ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι πράγματι θλιβερό να βλέπει κανείς πολύ έξυπνους ανθρώπους αντί να λειτουργήσουν με τρόπο που είναι συμβατός με την εξέλιξη των ανθρώπων να συνεχίζουν να μας θυμίζουν σλόγκαν της εποχής των δουλοπάροικων. Η προβληματική των μορφικά πανομοιότυπων ιδεολογιών του μοντερνισμού (φιλελευθερισμός, φασισμός, κομμουνισμός) αφορούσε μια εποχή με δύο παράλληλες και αλληλένδετες ιστορικές καταστάσεις. Πρώτον, την μετά-φεουδαρχική εποχή όταν λόγω του φαινομένου της δουλοπαροικίας απουσίαζαν πολίτες και γι’ αυτό εκκολάφθηκαν ιδεολογικά δόγματα έμμεσης αντιπροσώπευσης που θα κατασκεύαζαν ανθρώπους-πολίτες σύμφωνα με τις πολιτικές διαστροφές του κάθε Λόκ ή Μάρξ. Δεύτερον, την αποικιακή εποχή και την ακόμη πιο στυγνή εποχή της δήθεν κοσμοϊστορικής σύγκρουσης των δύο υπερδυνάμεων που διαδέχθηκε την αποικιακή εποχή.
    Δημοκρατία είναι η ολοένα πιο στενή σχέση εντολέα πολίτη και εντολοδόχου διακυβέρνησης. Τα υπόλοιπα είναι παρωχημένες εκλογικεύσεις της εποχής των δουλοπαροίκων. Εδώ και τώρα η δημοκρατία στην Ελλάδα περνά μέσα από την καταψήφιση του έξωθεν εξαρτημένου παλαιοκομματισμού, η δημιουργία μιας δυναμικής αντί-μνημονιακής μετάβασης σε μια νέα εποχή πιο δημοκρατική και η συσπείρωση των ελλήνων γύρω από κεντρικά ζητήματα και έσχατες λογικές δημοκρατίας και ελευθερίας.
    Για περισσότερα στο σημείωμα που και δημοσιεύτηκε και εδώ στο Ινφογνώμων:
    Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
    http://www.ifestosedu.gr/112ekloges12.htm
    Θέματα που αναλύονται:
    1. Ο πολιτικός θάνατος του δικομματισμού και η διαχείριση της μετάβασης
    2. Η εντολοδόχος αντι-μνημονιακή μεταβατική διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας / Συντακτική Συνέλευση.
    3. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα. 3. Ασφαλής σωτήρια μετάβαση – ριζική πολιτική ανασυγκρότηση
    4. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα
    5. Οι Έλληνες δεν θέλουν δώρα μόνο διαγραφή των επαχθών και καταχρηστικών βαρών
    6. Η ψήφος της 6ης Μαίου ως μέσο απελευθέρωσης και νέας αφετηρίας
    7. «Πρακτικά» ζητήματα. Δημόσιες δαπάνες, κοινωνική συνοχή/δικαιοσύνη, ιδιοκτησία νοικοκυριών και σταθερή μετάβαση
    8. Συμπεράσματα

    Π. Ήφαιστος www.ifestosedu.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Π. Ηφαιστος

    "Δημοκρατία είναι η σχέση του εντολέα-πολίτη και εντολοδόχου διακυβέρνησης.."
    Θεωρητικά, αυτός είναι ο ορισμός της. Παραβιάζεται όμως, όταν η εντολή του πολίτη στον εντολοδόχο-διακυβέρνηση, αντιστρέφεται από τον δεύτερο, σε εργαλείο εξουσιασμού και ποδηγέτησης. Αυτό δεν συνέβη εδώ; Και δυστυχώς, σ΄αυτό συνέβαλαν τα επικοινωνιακά τρύκ και η χειραγώγηση της ψυχολογίας των μαζών.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.