29/6/12

Ο Πούτιν, «Βυζαντινός Αυτοκράτορας» στην Εγγύς Ανατολή

Ισραήλ Σαμίρ  Komsomolskaya Pravda
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Μαχμούντ Αμπάς στα εγκαίνια
 του ρωσικού πολιτιστικού κέντρου στη Βηθλεέμ.
Σε αντίθεση με τους δυτικούς ομόλογους του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν χρειάζεται να χαϊδέψει το Ισραήλ με την ροή του τριχώματος, λέει ο αρθρογράφος της δημοφιλούς  εφημερίδας  Komsomolskaya Pravda. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στους Αγίους Τόπους, ο Πούτιν «καταιόνισε» τις αυταπάτες του Ισραήλ για ρωσική υποστήριξη για στρατιωτική δράση εναντίον του Ιράν.

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Σπάνιο είναι να συμφωνήσουν οι Ισραηλινοί με τους Παλαιστίνιους, αλλά το πέρασμα του Ρώσου Προέδρου έγινε δεκτό από όλους τους με σπάνια ομοφωνία, που δεν συναντάται συχνά σε αυτού του είδους επίσκεψη αστραπή [25 - 26 Ιούνιος].
Το Ισραήλ αριθμεί περίπου ένα εκατομμύριο Ρώσους μετανάστες. 
Επίσημα, επρόκειτο ο Πούτιν να εγκαινιάσει ένα μνημείο στη μνήμη των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού που έπεσαν στις μάχες κατά της ναζιστικής Γερμανίας, και ένα ρωσικό πολιτιστικό κέντρο στη Βηθλεέμ, αλλά η αντιπροσωπεία αριθμούσε πολλούς  αξιωματούχους του πετρελαϊκού τομέα και του φυσικού αερίου που είχαν έρθει για επιχειρηματικές συζητήσεις. 


Λίγοι είναι οι βασιλείς που έτυχαν των τιμών που επιφυλάχτηκαν στον Πούτιν στους Αγίους Τόπους, οι οποίοι είδαν να περάσουν πάρα πολλούς ανθρώπους. 
Η μεγάλη εφημερίδα Ha'aretz παρομοίασε αυτή την επίσκεψη με αυτή ενός Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Ας θυμηθούμε ότι η Παλαιστίνη ήταν κάποτε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και κάποια φώτα του Μεγαλείου Της λάμπουν ακόμα στη Ιερουσαλήμ και στη Βηθλεέμ.

Η θέση της Ρωσίας στον κόσμο, θα έχει γνωρίσει ιλιγγιώδεις αλλαγές τα τελευταία χρόνια! 
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, οι δειλές απόπειρες της χώρας μας για να ακουστεί μια ανεξάρτητη φωνή για την Εγγύς Ανατολή είχε προσελκύσει μόνο γελοιοποίηση και περιφρόνηση από τους Ισραηλινούς ηγέτες. Θυμάμαι έτσι, μια αντίδραση του Σιμόν Πέρες, του σημερινού πρόεδρου, ο οποίος ήταν τότε πρωθυπουργός η απλός υπουργός. Κατευθείαν, είχε  απάντησει με περιφρόνηση σε προτάσεις της Μόσχας: «Ποιοι νομίζουν ότι είναι στη Μόσχα; Τους ζητήσαμε τίποτα; Ποιος νοιάζεται για το τι σκέφτονται;».
Ο καιρός πέρασε, και σήμερα, αυτός ο ίδιος ο Σιμόν Πέρες είναι πανευτυχής να ακολουθήσει τον Ρώσο προέδρο, να τρέξει πλάι του. Παρά λίγο, θα αγκάλιαζε τις μπότες, υποστηρίζοντας την ίδια ώρα ότι η Συρία και το Ιράν πρέπει να τοποθετηθούν στο ίδιο επίπεδο.

Ο Πούτιν, αγγελιοφόρος και πρέσβης της ειρήνης

Από τη Ρωσία εξαρτάται η ισορροπία δυνάμεων στη Εγγύς Ανατολή. 
Η δήλωση αυτή έγινε ταυτόχρονα από τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστινίους, ακόμη και αν σκέφτονταν με αντίθετα οράματα. 


Όπως ένας πλούσιος υποψήφιος γαμπρός που φλερτάρει δυο αντίπαλες νύφες, ο Πούτιν έδειξε επιφυλακτικός, διατήρησε την ισορροπία, μίλησε με αυτοσυγκράτηση, χωρίς να ήταν κρύος.  
Κάλεσε τους Ισραηλινούς να κάνουν ειρήνη με τους Παλαιστίνιους, και δέχτηκε να μετέφερει  μήνυμα από το Νετανιάχου στον Μαχμούντ Αμπάς, το οποίο περιείχε πρόταση συνάντησης και  επανέναρξης των συνομιλιών. Αλλά αυτό δεν ενθουσιάσε όμως τους Παλαιστίνιους, για τους οποίους οι διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ δεν χρησιμεύουν σε σχεδόν τίποτα.
Όπως έλεγε ο διάβολος στο Πούσκιν, «εμείς δεν παίζουμε για τα χρήματα, αλλά για να περάσουμε στην αιωνιότητα».

Όπως το περιμέναμε, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι ήθελαν να εξασφαλίσουν την υποστήριξη της Ρωσίας για τον βομβαρδισμό του Ιράν, αλλά οι αναφορές τους σε μια ενδεχόμενη επίθεση καταιονίστηκαν. 
«Μην ξεκινήσετε τέτοια περιπέτεια που θα μετανιώσετε στη συνέχεια», δήλωσε ο Πούτιν, προσθέτοντας: «Θυμηθείτε το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Αυτοί οι πόλεμοι δεν οδήγησαν σε τίποτα το καλό». 

Όσον αφορά τη Συρία, επανέλαβε ότι ακόμη και αν η Ρωσία δεν ήταν εκεί για να υπερασπιστεί τον Μπασάρ αλ Άσαντ, υπήρχαν στρατηγικοί δεσμοί μεταξύ της Μόσχας και της Δαμασκού. Η Ρωσία λοιπόν δεν θα αφήσει τη Συρία. Και πρόσθεσε: «Εξάλλου, δεν θα πετυχαίνατε τίποτα, γιατί κανείς δεν ξέρει ποιος θα ανέλαβε την εξουσία στη συνέχεια στη Δαμασκό».

Στη Βασιλική του Παναγίου Τάφου, ο Πούτιν έγινε δεκτός σαν επικεφαλής ενός Ορθόδοξου Κράτους. Ο Πατριάρχης ήρθε να τον συναντήσει με άκουσμα θρησκευτικών ύμνων. 
Το βράδυ, πήγε στο Τείχος των Δακρύων, τονίζοντας για άλλη μια φορά ότι η Ρωσία ήθελε την ειρήνη και μια ειρηνική ύπαρξη για τους Ισραηλινούς Εβραίους. 

Αντίθετα με τους περισσότερους πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Δυτικής Ευρώπης, δεν έχει ανάγκη να χαϊδέψει το Ισραήλ στην κατεύθυνση του τριχώματος για χάρη των αντιδράσεων του εβραϊκού λόμπι στη χώρα του. Διατήρησε μια φιλική ατμόσφαιρα, αλλά χωρίς δουλοπρέπεια.


Για τις ισραηλινές εφημερίδες, ήταν «η επίσκεψη ενός πρέσβη της ειρήνης». 
Στη Βηθλεέμ, ένας από τους ομορφότερους δρόμους της Γεννήσεως θα φέρει από δω και στο εξής το όνομά του. 


Στο ημερολόγιο τους, ο Πούτιν και ο Λαβρόφ [ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών] θα μπορούσαν κάλλιστα να γράψουν: «γυρίσαμε σπίτι κουρασμένοι, αλλά ικανοποιούμενοι».


4 σχόλια:

  1. Δυστυχώς ο διάδοχος τής Βυζαντινής αυτοκρατορίας είναι η Ρωσσία. Εμείς απορρίψαμε τήν χιλιόχρονη ιστορία μας καί ήδη στά σχολικά χρόνια ο όρος "βυζαντινή ιστορία" έχει αντικατασταθεί από τήν "μεσαιωνική ιστορία".

    Εϊπαμε πρώτος στόχος είναι η απαλοιφή τής μνήμης. Η Ρεπούση ζεί καί βασιλεύει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Μέσα από μία σειρά συγκρούσεων-Θερμοπύλες(Λεωνίδας),Αρτεμίσιο ,Σαλαμίνα(Θεμιστοκλής),Πλαταιές (Παυσανίας),Μυκάλη-Οι Έλληνες αντιμετώπισαν τους Πέρσες και τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν με τα υπολείμματα του στρατού τους τον Ελλαδικό χώρο (480-479πΧ)."
    Η περιγραφή των Περσικών πολέμων(σε 8 γραμμές,ΕΛΕΟΣ!!!) απόσπασμα από την "Ιστορία του αρχαίου κόσμου"του Αντώνη Ν. Μαστραπά (Γενικής Παιδείας) που διδάσκετα την Α!!! Λυκείου!!!
    Εάν σας δημιουργηθεί η απορία με
    ποιόν τρόπο θα μπορέσει το παιδί να εμπεδώσει ότι Λεωνίδας που πολέμησε τους Πέρσες, δεν είναι αυτός που πουλάει ψησταριές κάπου κοντά στο Γκάζι και ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία ,θα σας απογοητεύσω!Δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος!!!Τα παιδιά επίσης δεν θα μάθουν εάν οι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες ή απλώς "τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν τον Ελλαδικό χώρο "!
    Στον πρόλογο του βιβλίου ο συγγραφέας μας πληροφορεί...
    "Ως προς την διάρθρωση του περιεχομένου ο συγγραφές δεν είχε το περιθώριο πολλών επιλογών,ακολούθησε το πρόγραμμα σπουδών που είχε συντάξει η αρμόδια ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
    Ωστόσο η επιλογή του υλικού και η παρουσίασή του είναι έργο για το οποίο εξ'ολοκλήρου ευθύνεται ο ίδιος.Οι γνώσεις και ο τρόπος παρουσίασής τους ,δηλαδή η ανάδειξη ή ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ! γεγονότων , η προβολή και ο συσχετισμός ιστορικών φαινομένων ,ακόμα και η επιλογή εικόνων,των χαρτών και των παραθεμάτων που υποστηρίζουν το γνωστικό αντικείμενο του βιβλίου,αφορούν τον συγγραφέα".
    -Εκτός από τα πασαλείμματα!!! αρχαίας ιστορίας υπάρχουν στο ίδιο βιβλίο και πασαλείμματα Ρωμαϊκής και Βυζαντινής ιστορία που διδάσκεται όμως σε άλλη τάξη του Λυκείου!!!.
    Συνεπώς προς τι η ύπαρξη της ύλης αυτής στο συγκεκριμένο βιβλίο ,που καθιστά αναγκαία την επιγραμματική περιγραφή της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και συρρίκνωση της ύλης στο ελάχιστο ??? Προσπάθεια εκ μέρους του παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τη δημιουργία ισχυρού άλλοθι είναι αυτό?Εκεί στο παιδαγωγικό Ινστιτούτο ,κατοικούν ακόμη Έλληνες?
    Τα συμπεράσματα δικά σας!
    Υ.Γ Το τσιγάρο λένε βλάπτει σοβαρά την υγεία! Λέτε και η ιστορία να βλάπτει το ίδιο σοβαρά, πέραν της υγείας της Τουρκίας και του μουσουλμάνου μετανάστη και την υγεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο ΠΟΥΤΙΝ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΛΕΓΟΤΑΝ ΜΑΝΟΥΗΛ ΚΟΜΝΗΝΟΣ


    «Φορώντας το στέμμα, το κοσμημένο με στροβίλια, ντυμένος με τον μεγάλο αυτοκρατορικό μανδύα, τόσο κατάφορτο με πετράδια που ήταν άκαμπτος, κρατώντας στα χέρια τ' αυτοκρατορικά σύμβολα, ο Μανουήλ, διέσχισε την πόλη έφιππος». Ο Ρενώ του Σατιγιόν, πεζός, κρατούσε τ' άλογό του απ' τα χαλινάρια. Πίσω του, έφιππος, προχωρούσε ο Βαλδουίνος Γ'. Την πομπή την υποδέχτηκε ο λαός και τα διάφορα ιερατεία μ' επικεφαλής τον Λατίνο πατριάρχη, που φορούσε άμφια ποντίφικα και κρατούσε το Ευαγγέλιο στα χέρια.

    «Έπειτα, κάτω απ' τους ήχους των σαλπίγγων, τους κρότους των τυμπάνων και τους εκκλησιαστικούς ύμνους, η πομπή μπήκε στην πόλη διασχίζοντας ένα παρδαλό πλήθος, όπου ο Σύρος διαγκωνιζόταν με τον Νορμανδό, και κατευθύνθηκε μέσα απ' τους δρόμους, που ήταν στολισμένοι με χαλιά, παραπετάσματα, πρασινάδες και λουλούδια, προς τη Μητρόπολη, απ' όπου ο Αυτοκράτορας πήγε στο παλάτι.

    Τίποτα δεν τάραξε την αυτοκρατορική αποθέωση. Οκτώ μέρες συνέχεια, οι γιορτές διαδέχονταν η μια την άλλη. Στα κυνήγια, όπως και στα κονταροχτυπήματα, Έλληνες και Λατίνοι συναγωνίζονταν σε επιδεξιότητα». Η αφήγηση των χρονογράφων θυμίζει εδώ κάποιο θαυμαστό τάπητα με θέμα μεσαιωνικής εποποιίας: «Πάνω σ' ένα άλογο, που η σαγή του στήθους και των καπουλιών ήταν σκεπασμένη με χρυσά στολίδια, ο Αυτοκράτορας, ντυμένος με το μεγάλο αυτοκρατορικό μανδύα, πιασμένο με μια πόρπη στον δεξί ώμο, για ν' αφήνει ελεύθερο το χέρι, παρέλασε μπροστά απ' τα πλήθη, με τη λόγχη ορθή στο χέρι, ενώ επικεφαλής της άλλης ομάδας προχωρούσε ο πρίγκιπας της Αντιόχειας, καβάλα σ' άσπρο άτι, φορώντας πάνω απ' τη σιδερόπλεκτη πανοπλία τον πολεμικό του χιτώνα, με το κεφάλι σκεπασμένο με το κωνικό κράνος.»

    Rene Grousset - Ιστορία των Σταυροφοριών

    Eίσοδοs του Μανουήλ Κομνηνού στην Αντιόχεια, 1159

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ούτε ο όρος "βυζαντινή ιστορία" είναι σωστός, αφού η μετονομασία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε "βυζαντινή", έγινε από τον Hieronymus Wolf τον 16ο αιώνα. Μεσαιωνική Ιστορία (του Ελληνισμού) είναι νομίζω σωστό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.