29/7/12

Η μητέρα των μαχών και η συνέχειά της

ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΑΚΡΗ
mitsimakris@gmail.com
Οι εξελίξεις στο εσωτερικό της Συρίας έχουν ξεπεράσει την αποτυχημένη διπλωματία. Ο εμφύλιος πόλεμος έχει κλιμακωθεί επικίνδυνα. Το μπααθικό καθεστώς επιστρατεύει, όπως άλλωστε κι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, όλες τις δυνάμεις του για τη «μητέρα των μαχών». Εφόσον ο εμφύλιος έφτασε στην πρωτεύουσα Δαμασκό και πλέον και στην οικονομική πρωτεύουσα το Χαλέπι, όλοι εκτιμούν πως το τέλος πλησιάζει. Μπορεί κανείς να μη γνωρίζει πότε θα συμβεί η τελική πτώση. Διαισθάνονται, όμως, ότι αυτή έρχεται. Ο Τόνι Κάρον, για παράδειγμα, έγραψε στο περιοδικό «Τάιμ» κι αποφάσισε να συγκρίνει την ισορροπία δυνάμεων που υπάρχει ανάμεσα στους δυο αντιμαχόμενους, το μπααθικό στράτευμα και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό κι εκείνη που υπήρχε ανάμεσα στα αμερικανικά στρατεύματα κι εκείνα των Βιετκόνγκ στον πόλεμο του Βιετνάμ το 1968.
Τότε η ισορροπία των δυνάμεων ώθησε τους Αμερικανούς να συνειδητοποιήσουν πως ο πόλεμος ήταν ανίκητος. Ο Κάρον έγραψε λοιπόν πως οι νίκες τις οποίες έχουν πετύχει οι αντάρτες τις τελευταίες εβδομάδες έχουν αποδείξει στους Σύριους πως το καθεστώς δε θα μπορέσει να αποκαταστήσει την ισχύ του σε όλη την επικράτεια ή να καταπνίξει την εξέγερση με τη βία. Αυτό για πολλούς Σύριους σημαίνει το αναπόφευκτο της αλλαγής καθεστώτος –μια συνειδητοποίηση που θα πρέπει να πείσει συμμάχους του Ασαντ είτε να αλλάξουν πλευρά ή να αναζητήσουν εναλλακτικές.

Η επόμενη μέρα
Οι αναλυτές, οι ειδικοί στη διαχείριση κρίσεων, αρθρογράφοι στην «Ελ Παΐς» και την «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ» επισημαίνουν πως η επόμενη μέρα της Συρίας θα πρέπει να ακολουθήσει κάποιες προτάσεις για να είναι επιτυχημένη και να μην καταλήξει η χώρα να μετατραπεί σε «αποτυχημένο κράτος».

 Η πρώτη είναι να μην υπάρξει κενό εξουσίας και να μπορέσει η επόμενη ηγεσία να αναλάβει άμεσα την εξουσία.

 Η δεύτερη είναι να υπάρξει ένα στράτευμα στο οποίο θα ενταχθούν και οι αντάρτες, έτσι ώστε να αποφευχθεί η περίπτωση να επαναληφθούν τα επεισόδια τύπου Λιβύης.

Η τρίτη είναι να προβλεφθούν οι ρεβιζιονιστικές δολοφονίες κυρίως εναντίον των Αλεβιτών (οι οποίοι αποτελούν το 10% του πληθυσμού, αλλά είναι η μειονότητα στην οποία ανήκει η δυναστεία Ασαντ, που ελέγχει τις τύχες της Συρίας τα τελευταία 40 χρόνια).

Η τέταρτη είναι να αποφευχθούν οι προσπάθειες διχασμού του κράτους, γεγονός που θα έχει αντίκτυπο στη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής.

 Η πέμπτη είναι η επόμενη ηγεσία να αποτελείται από όλες τις εθνότητες που συνυπάρχουν στη Συρία. Το παράδειγμα της Νότιας Αφρικής απέδειξε πως το να καθίσουν όλοι στο ίδιο τραπέζι, να έχουν όλοι δικαιώματα και ουσιαστική συμμετοχή είναι βασικό για την επιβίωση του κράτους.

Η έκτη πρόταση είναι πως πρέπει να προστατευθεί, αλλά και να συμμετέχει στην επόμενη μέρα, η κοινωνία των πολιτών. Οι Σύριοι είναι ένας λαός μορφωμένος, ζωντανός, που συζητούσε ακόμη και στις πιο μαύρες μέρες του μπααθικού καθεστώτος. Μια κοινωνία πολιτών με ελεύθερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και η επιστροφή της διασποράς στη χώρα, μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της μετά Ασαντ εποχής.

Η έβδομη είναι να λάβει η χώρα παράδειγμα από τη συνδρομή της διεθνούς κοινότητας σε άλλες μεταπολεμικές κοινωνίες και, αφού αρθούν οι κυρώσεις, να συνδεθεί η εξωτερική βοήθεια με τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, την ανοικοδόμηση. Καλό και για την περιοχή θα ήταν να σταματήσει η επιρροή της Συρίας στο Λίβανο. Μπορεί η επόμενη μέρα να αργήσει, όπως δήλωσε κι ο απερχόμενος επικεφαλής των παρατηρητών του ΟΗΕ, ο Νορβηγός Ρόμπερτ Μουντς. Σϊγουρα όμως θα πρέπει η χώρα και ο υπόλοιπος κόσμος να είναι προετοιμασμένος για αυτήν, διότι η γεωστρατηγική θέση της Συρίας δεν επιτρέπει πειραματισμούς και κυρίως αστάθεια.

1 σχόλιο:

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.