29/10/12

Απαξιώνοντας την ιστορική μνήμη

της Ελίνας Γαληνού
Ζήσαμε άλλη μια ιστορική παρέλαση εν μέσω Μνημονίων και αγωνιών για το μέλλον της χώρας. Η 28η Οκτωβρίου όμως, γιορτάστηκε τελικά σε όλη την Ελλάδα, σε αρκετά καλύτερο κλίμα από το περυσινό, παρ΄όλα τα μικροεπεισόδια που προέκυψαν μετά την λήξη της. Ας πούμε ότι αυτά ήταν αναμενόμενα, αν και η πείρα θα έπρεπε να μας έχει δείξει ότι δεν βοηθούν ιδιαίτερα. Εστω, ας δεχτούμε ότι η αγανάκτηση και οργή του κόσμου έχει ξεχειλίσει πια, ενώ οι αντοχές του έχουν στερέψει, πράγμα που το διαμήνυσε ευθέως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είναι γεγονός ότι μετά από τόσες σκληρές δοκιμασίες που περάσαμε και περνάμε, η φόρτισή μας είναι μεγάλη και ίσως κάποιοι από μας αδυνατούν να την ελέγξουν...
Ακόμα όμως και αν είναι δικαιολογημένα όλα αυτά, οι Ελληνες έχουν δικαίωμα να γιορτάσουν μια σημαντική τους ιστορική επέτειο, όπως η μέρα του ΟΧΙ ή να τιμούν το έπος του 40 και τις μάχες των στρατιωτών μας στην Αλβανία. Εχουν δικαίωμα να επικαλούνται την αγωνιστικότητα των προγόνων τους-που δεν είναι τόσο μακρινοί-όσον αφορά την αντίσταση που προέβαλαν προς τον κατακτητή και τη σημασία της για την τύχη της λοιπής Ευρώπης. Κάποιοι μάλιστα επιμένουν ίσως όχι άδικα, ότι αυτό δεν είναι απλό δικαίωμα, μα και χρέος. Χρέος προς όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας που έδωσαν τη ζωή τους, για την ιερή έννοια της ελεύθερης πατρίδας. ή
Δεν μπορούμε να επέμβουμε βέβαια στο μυαλό και την ψυχή των νέων ανθρώπων, ώστε να τους εμφυσήσουμε την ίδια συγκίνηση που βιώνουν οι βετεράνοι του 40 και οι εγγύτεροί τους. Ισως δεν αγαπούν όλοι την Ιστορία ή δεν τους έμαθαν να την αγαπούν. Ισως τα σύγχρονα πιεστικά προβλήματα της ζωής, να μην αφήνουν μεγάλο χώρο για τέτοιες συγκινήσεις, αν και είναι λάθος να αποκόβεσαι από το παρελθόν σου, γιατί αποκόβεις έτσι ένα κομμάτι από το μέλλον. Δεν έχει όμως κανένας δικαίωμα να πηγαίνει σε μια τελετή, μια παρέλαση ή μια εκδήλωση ιστορικής μνήμης για να την απαξιώσει. Δυστυχώς όμως, το είδαμε και αυτό να συμβαίνει στην προχτεσινή παρέλαση, μέσα από τις δηλώσεις κάποιου κομματάρχη, ο οποίος ευαγγελίζεται "νέα εποχή".  Σύμφωνα με την δική του άποψη, "όλα αυτά που γιορτάζονται στις 28 Οκτωβρίου είναι ψέμματα και δεν αξίζει να γιορτάζονται..." Επ΄ αυτών, δεν νομίζω ότι υπάρχει δυνατότητα να γίνει κάποιο σχόλιο, πέρα από την διαπίστωση ότι πρόκειται για ένα πολύ θλιβερό φαινόμενο..
Ολοι εμείς που γεννηθήκαμε στην μεταπολεμική εποχή, εννοείται ότι μιλάμε τελευταίοι, εφ΄όσον βρίσκονται ακόμα εν τη ζωή τόσοι βετεράνοι εκείνης της περιόδου. Βετεράνοι που πολέμησαν στην Αλβανία, στη μάχη της Κρήτης, στην Εθνική Αντίσταση ή οι ιερολοχίτες του πολιορκούμενου Τομπρούκ και της μάχης του Αλαμέιν..Υπάρχουν αρκετοί επιζώντες που τους βλέπεις και μόνο να διηγούνται τις μαρτυρίες τους, και σου προκαλούν δέος. Πώς είναι δυνατόν να βγάλεις όλους αυτούς τους ανθρώπους ψεύτες, όταν τόσες από τις εμπειρίες τους είναι αποτυπωμένες μέσα από ιστορικά αρχεία, φωτογραφικό υλικό, ακόμα και ντοκυμαντέρ; Σβήνει η Ιστορία με μια μονοκοντυλιά, επειδή αυτό βολεύει κάποιους για πολιτικούς ή δημαγωγικούς λόγους;
Δεν είναι θέμα κομμάτων ή πολιτικών αποχρώσεων η υπόθεση αυτή, αλλά θέμα αρχών, οι οποίες απ΄ότι βλέπουμε, απαξιώνονται ολοένα από τους σύγχρονους φερόμενους "προοδευτικούς", οι οποίοι μακάρι να ξέραμε τελικά, σε ποιές σταθερές αξίες σκοπεύουν να επενδύσουν. Θυμάμαι όμως ένα περιστατικό επί εποχής Ανδρέα Παπανδρέου που δήλωνε κι΄αυτός προοδευτικός όπως ξέρουμε και συγκρίνω εποχές.. Σε κάποια επιμνημόσυνη τελετή στη Βουλή αφιερωμένη στη μνήμη του Ελευθερίου Βενιζέλου, έγινε ένα επεισόδιο μεταξύ κάποιων βουλευτών και ακούστηκαν ανεπίτρεπτες εκφράσεις για το όνομα του τιμώμενου. Τότε ο πρωθυπουργός Α.Παπανδρέου, παρενέβη, ανέβηκε στο βήμα και είπε "Δεν κρίνω τις απόψεις των κ.κ. βουλευτών για το εν λόγω θέμα...Ομως σ΄ένα μνημόσυνο, δεν έρχονται για να υβρίσουν"  και χτύπησε το χέρι του δυνατά...
Εάν η πρόοδος σημαίνει να φτύνεις τις θυσίες των προγόνων σου, τότε καλύτερα να μας λείπει...

6 σχόλια:

  1. Self criticism has never been easy. Post-Modernism has offered the left a perfect cover for their own intelectual void. There are no universal truths or values, only the individual's opinions who might change as the individual sees fit to his interests.

    Creating such a world, where shadows are considered reality, will bring humanity back to a very dark past.

    The role of every true Greek is to prevent this from happening. The economic crisis should not be the excuse to bring to power even more destructive forces.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελίνα,συγγνώμη κιόλας,αλλά άδικα χάνουμε το χρόνο μας.

    Όταν φτάσαμε ως χώρα στο σημείο,το τσοπανόσκυλο του Σαμαρά,του Πρωθυπουργού,που διόρισε ξεδιάντροπα ρουσφετολογικά στην ΕΡΤ ως διευθυντή ενημέρωσης,που εμείς πληρώνουμε,και αυτός να ''κόβει'' δημοσιογράφους όποτε δεν γλύφουν την κυβέρνηση,δείχνει την ξεφτίλα μας ως χώρα.

    Είναι πολλά τα σημάδια,και δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλο και πυκνώνουν οι φωνές που λένε ότι τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε απο τη Χούντα.

    Κάποιοι νομίζουν ότι θα πάμε μπροστά ως χώρα με μεθόδους και τακτικές του 40 και του 60.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ασε το 40 και το 60 Χρήστο, γιατί όσο θα κοιτάς πίσω, τόσο χειρότερα θα σου φαίνονται τα τωρινά.

    NickoAppeles your comment should be considered as a moral target. But we need many people to believe in it.
    Elina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Απαξιώνοντας την ιστορική μνήμη”

    Άνθρωποι χωρίς αρχές και παραδόσεις είναι πιο εύκολο να τους διαχειριστείς συνδυάζοντας το φυσικά με κατάλληλες τεχνικές χειρισμού.
    Είναι «παιχνίδι» πομπού και δέκτη. Ο πομπός μπορεί να εκπέμπει ότι θέλει το θέμα είναι τι κάνει ο δέκτης.
    Η ιστορία μας, τα ιερά και όσια μας βάλλονται- «τροποποιούνται για το καλό» με μεθοδικό τρόπο διότι αυτό είναι «ρεαλισμός» και το «σωστό» σύμφωνα με τη γνώμη κάποιων.
    Αν ξεχάσεις ποιος είσαι, ποια είναι η ιστορική πορεία σου(στον δρόμο που ανοίγεις εσύ) και τι στόχους έχεις, καταλήγεις ένα υπάκουο τίποτα μέσα σε μια μάζα του τίποτα. Ένας απλός αριθμός και τίποτα άλλο.
    Σε όποιον αντιστέκεται στην απαξίωση της ιστορίας, χρησιμοποιούν τη μέθοδο του χαρακτηρισμού(είσαι αυτό, είσαι εκείνο, είσαι το άλλο) και κάθε είδους απειλή και βία.
    Η ιστορική και ψυχολογική υπονόμευση καθώς και η δημιουργία κάθε είδους κοινωνικών προβλημάτων(μικρών και μεγάλων) είναι βασικές προϋποθέσεις ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή αντίσταση σε οτιδήποτε. Κάθε εργαλείο στην υπονόμευση εξυπηρετεί έναν μικρό ή σημαντικό στόχο απαραίτητο για τη συνέχεια.
    Το πειραματόζωο καλοπιάνεται για να χαλαρώσει και να μην είναι σε ετοιμότητα.
    Στη συνέχεια σοκάρεται δυνατά και αργότερα με συνδυασμό παλαιότερων και νεότερων τεχνικών εθίζεται και ουσιαστικά δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι πλέον πειραματόζωο.
    Η υπονόμευση γίνεται σταδιακά και με μέθοδο.
    Οι πράκτορες και οι χρήσιμοι ανυποψίαστοι ηλίθιοι είναι βασικά εργαλεία μιας σωστής και άριστα οργανωμένης διαδικασίας υπονόμευσης.
    Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και ποιο είναι το όραμα μας για μια Ελλάδα δικιά μας και ανεξάρτητη. Η Εθνική Ανεξαρτησία και η Εθνική υπερηφάνεια είναι συνεχής καθημερινός αγώνας. Δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται.
    Το ιστορικό όραμα ενός Έθνους δεν είναι οι αριθμοί αλλά οι άνθρωποι.
    Οι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι που πιστεύουν στον σκοπό και επιμένουν μέχρις εσχάτων.
    Ελληνισμός πάνω απ’ όλα σημαίνει Ελευθερία . Επανάσταση σε κάθε καταπίεση. Φως Ελευθερίας, φως Δικαιοσύνης, φως Ισότητας, φως Δημοκρατίας.
    Φως που διαλύει κάθε «εκλεκτό» σκοτάδι.
    Αυτό είναι το αληθινό φως.
    Το φως που φωτίζει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.
    Το φως λοιπόν λόγχισε τους Ιταλούς εισβολείς το 1940 όπως και τα ασκέρια του πολυχρονεμένου μας σουλτάνου χρόνια πριν.
    Το φως του μυαλού, το φως της ψυχής που θέλει να ναι Ελεύθερη.
    Δεν έχουμε δικαίωμα να κλαψουρίζουμε.
    Δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε πίσω.
    Δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε όπως δεν το ξέχασαν όλοι οι υπόλοιποι πριν από εμάς.
    Αυτή είναι η δύναμη μας. ΘΥΜΗΣΟΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ.

    Ζήτω η Ελλάς!

    ΥΓ: Ξυδάκι σε όποιον δεν αρέσει το τελευταίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπράβο Γιώργο, συγχαρητήρια για τις σκέψεις σου.
    Δεν χρειάζεται ξυδάκι που λές. Υπάρχει ο ορθός λόγος που αποστομώνει.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Απαξιώνοντας την ιστορική μνήμη"

    Ειδικά φέτος είχαμε τη χειρότερη απαξίωση τής ιστορικής μνήμης μέσω τού ολοκληρωτικού ευτελισμού τών παρελάσεων. Γιατί όταν η παρέλαση γίνεται αυστηρά πριβέ, δηλαδή αποκλειστικά και μόνο για τα μάτια μερικών δεκάδων ρεμαλιών πάνω στις εξέδρες ενώ ο λαός έχει αποκλειστεί με τείχη αστυνομικών και στρατιωτών (!) καθώς επίσης και με ατέλειωτα κάγκελα (κάγκελα παντού, ακόμα και στα μυαλά), έ, το επόμενο φυσιολογικό βήμα είναι η κατάργησή τους για να τελειώνει η φαρσοκωμωδία έτσι που την καταντήσανε.

    Αλήθεια, πώς να αισθάνονταν άραγε όλοι αυτοί που έπεσαν υπέρ πατρίδος από το '40 ως το '44 αν μπορούσαν να δουν για χάρη ποιών "έντιμων" οφθαλμών έγιναν οι παρελάσεις φέτος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.