29/10/13

Ο Παυσανίας Κατσώτας για το ποιός είπε το "ΟΧΙ" την νύχτα της 28ης Οκτωβρίου

Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 μέσα από τα απομνημονεύματα του Παυσανία Κατσώτα
Σκίτσο του Παυσανία Κατσώτα
Πρόλογος - ποιος ήταν ο Παυσανίας Κατσώτας 
Ο Παυσανίας Κατσώτας γεννήθηκε στην Στάμνα Αιτωλοακαρνανίας το 1896. Έλαβε μέρος στον Μικρασιατικό πόλεμο ως λοχαγός, προσχώρησε στην "επανάσταση του 1922" και αμέσως μετά συνδέθηκε με την ομάδα αξιωματικών που επηρεαζόταν από τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Έλαβε μέρος στο κίνημα για την επικράτηση της δικτατορίας του Παγκάλου, ενώ ενάμισυ χρόνο μετά, συμμετείχε στο κίνημα του Κονδύλη για την ανατροπή του Παγκάλου. Αμέσως μετά συνδέθηκε με τα "δημοκρατικά τάγματα" ως αντιπλαστηρικός, αλλά μετά την συντριβή τους, έμεινε στάσιμος στον βαθμό του ταγματάρχη για αρκετά χρόνια μέχρι την εθελούσια αποστράτευση του το 1929. Το 1935 ήταν μυημένος στο Βενιζελικό κίνημα αλλά τελικώς δεν συμμετείχε και αθωώθηκε από το δικαστήριο που ακολούθησε. Ο Μεταξάς τον εξόρισε το 1935 στους Φούρνους της Ικαρίας ως Βενιζελικό και επίδοξο συνωμότη κατά του καθεστώτος του.

Ο Κατσώτας μετά την Γερμανική επίθεση και την κατάρρευση της Ελλάδας το καλοκαίρι του 1941, ανέλαβε την διοίκηση της μίας από τις 2 Ελληνικές ταξιαρχίες στην μέση ανατολή, έλαβε μέρος στην μάχη του Ελ-Αλ-Αλαμέιν που δόξασε τα Ελληνικά όπλα, αλλά μετά αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν η μονάδα του στασίασε λόγω της προπαγάνδας της μυστικής αριστεριστικής οργάνωσης ΑΣΟ. Έλαβε μέρος στα "Δεκεμβριανά" με το μέρος των κυβερνητικών και πρωταγωνίστησε στις διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην συμφωνία της Βάρκιζας. Μεταπολεμικά, εκλέχθηκε πολλές φορές βουλευτής Αιτωλοκακαρνανίας με το κόμμα του Σοφοκλή Βενιζέλου το 1946, με το ΕΠΕΚ του Πλαστήρα το 1950, διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών, Βόρειας Ελλάδος, αντιπρόσωπος της χώρας στον ΟΗΕ, Δήμαρχος Αθηναίων το 1954, ενώ ως αρχηγός κόμματος (προοδευτικού εργατοαγροτικού) εντάχθηκε στην "Ένωση Κέντρου" υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, εκλέχθηκε βουλευτής και διορίστηκε υπουργός κοινωνικής πρόνοιας. Συνελήφθη την νύχτα της 21ης Απριλίου από τους κινηματίες, του προτάθηκε να αναλάβει δήμαρχος Αθηναίων και να συνεργαστεί με την "21η Απριλίου, αλλά αυτός αρνήθηκε.

Ο Κατσώτας και η έναρξη του Ελληνο-ιταλικού πολέμου 
Παρά την ροπή του προς την πολιτικολογία, ο Κατσώτας ήταν ιδιαίτερα ικανός αξιωματικός με επιτελικές ικανότητες και αρχηγικές αρετές. Μετά την περήφανη απόρριψη του ιταμού Ιταλικού τελεσιγράφου από τον Μετάξά την νύχτα της 28ης Οκτωβρίου και την έναρξη του Ελληνο-ιταλικού πολέμου, ο Κατσώτας είχε βρεθεί συμπτωματικά στην Αθήνα με λίγες μέρες άδεια από την εξορία του. Τότε χάρις την επέμβαση του υφυπουργού στρατιωτικών συνταγματάρχη ε.α. Παπαδήμα (ο οποίος υπήρξε συμμαθητής με τον Κατσώτα στην σχολή ευελπίδων). Ο Κατσώτας αυθημερόν συναντήθηκε με τον Έλληνα αρχιστράτηγο Παπάγο στην "Μεγάλη Βρεττάνια" και ανέλαβε την διοίκηση του 39ου συντάγματος ευζώνων του Α΄ Σώματος στρατού.

Η κατάληψη των στενών της Σούχας (3 Δεκεμβρίου 1940)   

Μέσα σε 48 ώρες είχε βρεθεί από την Καλαμπάκα στο Μέτσοβο και του ανατέθηκε η διοίκηση μια ίλης ιππικού και 3 πυροβολαρχιών. Ηγήθηκε της επίθεσης της 20ης Νοεμβρίου στον τομέα της γέφυρας της Μερτζανης η οποία διέλυσε τις Ιταλικές δυνάμεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υποχωρούντες Ιταλοί εγκατέλειψαν επί τόπου τέσσερις πλήρεις πυροβολαρχίες με τα κλείστρα, 70 φορτηγά αυτοκίνητα, 300 ποδήλατα, όλμους, πυρομαχικά, τρόφιμα και στρατιωτικό υλικό (ανάμεσα σε αυτό και 2.500 ζευγάρια άρβυλα). Μετά την μεγάλη αυτή νίκη ακολούθησε ο περίφημος ελιγμός των στενών της Σούχας. Τα στενά αυτά αποτελούσαν το κλειδί της τοποθεσίας της κοιλάδας του ποταμού Δρίνου και η κατοχή του θα άνοιγε τον δρόμο των Ελλήνων για το Αργυρόκαστρο.  
Η κατά μέτωπο επίθεση στα στενά θεωρήθηκε αδύνατη από τον Κατσώτα, καθώς το έδαφος δεν βοηθούσε την ανάπτυξη των δυνάμεων του επιτιθέμενου και υπολόγιζε ότι και οι απώλειες θα ήταν βαρύτατες αλλά και το αποτέλεσμα αμφισβητούμενο. Έτσι προτιμήθηκε μια παραπλανητική επίθεση κατά μέτωπο και μια ενεργητική κυκλωτική ενέργεια προς κατάληψη ενός απόκρημνου χιονοσκεπούς υψώματος που δέσποζε στην τοποθεσία πολύ κοντά στο Ελληνικό χωριό Σέλτσκα. Ανάμεσα στους αξιωματικούς που ηγήθηκαν της προσπάθειας ήταν και ο Λοχαγός Γεώργιος Ζωιτάκης, μετέπειτα αντιβασιλέας και ηγετικό στέλεχος της 21ης Απριλίου. Οι κάτοικοι του χωριού που ήταν όλοι Έλληνες βοήθησαν με αυτοθυσία τις Ελληνικές μονάδες να μεταφέρουν βαρύ οπλισμό και πολεμοφόδια στην κορυφή του υψώματος, καθώς δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μεταγωγικά. Τα ξημερώματα της 3ης Δεκεμβρίου 1940 την συμφωνημένη ώρα και υπό σφοδρότατη κακοκαιρία, ξεκίνησε η κατά μέτωπον επίθεση σε συνδυασμό με βολές πυροβολικού από το ύψωμα που πανικόβαλλαν τους Ιταλούς. Μέσα σε λίγες ώρες οι Ιταλοί είχαν εκκενώσει την τοποθεσία, και οι Έλληνες ήταν κύριοι μιας σημαντικής οχυρής τοποθεσίας στον δρόμο για το Αργυρόκαστρο.

Γενικές παρατηρήσεις του Κατσώτα για την φύση του πολέμου στα βουνά της Αλβανίας

Η συνέχεια της εκστρατείας υπήρξε πολύ δυσκολότερη καθώς οι Ίταλοί αμύνονταν σκληρότερα, αλλά κυρίως λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, της έλλειψης ιματισμού και τροφίμων. Οι Έλληνες στρατιώτες δοκιμάστηκαν από ακραίες καιρικές συνθήκες, με ελλιπή ανεφοδιασμό, χωρίς την παραμικρή θέρμανση. Τις συνθήκες αυτές περιέγραψαν οι λογοτέχνες και ακαδημαϊκοί Στρατής Μυριβήλης και Άγγελος Τερζάκης που έζησαν ακριβώς υπό τις ίδιες συνθήκες. Ο Κατσώτας περιγράφει την περίπτωση μονάδας υπό την  διοίκηση του της οποίας οι στρατιώτες της αυτομόλησαν προσωρινά κρυβόμενοι σε σπηλιές και οι οποίοι επέστρεψαν χάρις τις προσπάθειες του ίδιου και επιτέλεσαν το καθήκον τους στο ακέραιο. Ήταν συγκλονιστικό άνθρωποι που είχαν δοκιμαστεί τόσο σκληρά να καταφέρνουν να μην χάνουν το ηθικό τους, αλλά αντιθέτως να φέρουν εις πέρας δύσκολες και επικίνδυνες στρατιωτικές αποστολές.
Σύμφωνα με τον Κατσώτα λίγο πριν την έναρξη του πολέμου υπήρχε διαθέσιμο όλο το απαραίτητο στρατιωτικό υλικό για την συγκρότηση και την ανάπτυξη όλων των μεγάλων μονάδων, επάρκεια που οφειλόταν στις κυβερνήσεις από το 1925 και εντεύθεν. Κατά την γνώμη μου αυτό δεν ισχύει καθώς σύμφωνα με μαρτυρίες στρατιωτικών διαφορετικών πολιτικών τοποθετήσεων (Μαζαράκης, Οθωναίος, Παπάγος), ο Ελληνικός στρατός το 1935 δεν διέθετε επάρκεια στρατιωτικού υλικού. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η παρατήρηση του Κατσώτα για τον πλούσιο οπλισμό που προμηθεύτηκαν οι Έλληνες από τους υποχωρούντες Ιταλούς.Ακόμη και λίγες μέρες μετά την έναρξη του πολέμου ήδη όλες οι Ελληνικές μονάδες διέθεταν πολύ περισσότερα πολυβόλα από όσα προέβλεπε ο οργανισμός τους με τα αντίστοιχα πυρομαχικά, όλα λάφυρα από υποχωρούντες Ιταλικούς σχηματισμούς, ενώ πολλοί διέθεταν χειροβομβίδες.
Επίσης ενδιαφέρουσες ήταν οι παρατηρήσεις του για το σκληροτράχηλο χαρακτήρα των ευζώνων που διοικούσε, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν ποιμένες και ασχολούνταν με αγροτικές εργασίες. Σε πολλές περιπτώσεις οι εύζωνες αντιμετώπισαν το Ιταλικό πεζικό δια της λόγχης σε μονομαχίες σώμα με σώμα, κατά τις οποίες οι Έλληνες κατάφεραν να απωθήσουν όλες τις επιθέσεις με επιτυχία. Υπέμειναν τις σωματικές κακουχίες με αυταπάρνηση και πραγματοποίησαν κάθε δύσκολη αποστολή πεζοπορίας με χαρακτηριστική ευκολία.    


Ι. Β. Δ.


Επίμετρον
Ο Παυσανίας Κατσώτας για το ποιός είπε το "ΟΧΙ" την νύχτα της 28ης Οκτωβρίου"Αισθάνομαι την υποχρέωσιν να είπω εις τους πάντας: Ότι τον
πόλεμο βεβαίως τον έκαμαν τα παιδιά της Ελλάδος από τα οποία, άλλα μεν φονεύθεισαν άλλα κατέστησαν ανάπηρα, άλλα υπέστησαν κακουχίας και στερήσεις τρομεράς η αντιμετώπισαν κινδύνους αφαντάστους, αλλά το "'ΟΧΙ" οφείλεται εις τον Βασιλέα Γεώργιον και εις τον Ιωάννη Μεταξάν, οι οποίοι ως κυβερνήται τότε της Χώρας έδοσαν την ευκαιρία στα παιδιά του 40 να δοξάσουν την Έλλαδα, τον Ελληνικό λαό και τας ενόπλους δυνάμεις του, αι οποίαι αγωνίσθησαν και θυσιάσθησαν δια την τιμήν και την ελευθερίαν της χώρας των...."

Πηγή: Θέματα Ιστορίας

10 σχόλια:

  1. Και τα λέει αυτός που διώχθηκε από τον Μεταξά και μετά τον πόλεμο (θάνατο του Μεταξά). Δηλαδή καθαρά ανιδιοτελώς.
    Αυτά να τα διαβάζουν κάτι "πατριώτες" που μαθαίνουν τα γεγονότα από τα ανιστόρητα παραμύθια της Αυγής και "κάποιων" που προσπαθούν να ξαναγράψουν ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η διαφορα της κριτικής εκείνης της εποχής, με τη διαφορα της σημερινής κριτικής, έχει να κάνει με το ότι εκείνοι οι άνθρωποι έκαναν αντικειμενική κριτική με βάση το εθνικό συμφέρον και ήξεραν να αναγνωρίζουν ποτε κάποιος έπραττε σωστά. Άλλωστε τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και ο στρατηγός Καρούσος.

    Οι πολιτικοί ηγέτες σήμερα δυστυχώς δε διαθέτουν αυτή την ικανότητα, γιατί το μονο που της νοιάζει είναι η στείρα αντιπαράθεση και η ψηφοθηρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η Ιστορία είναι καθαρή. Οι Πόλεμοι αυτού του τύπου κερδίζονται τις πρώτες ημέρες.

    Το απόσπασμα Πίνδου υπο τον Δαβάκη διέθετε 2,500 περίπου αντρες σε 35 χιλιόμετρα και απέναντι του την ειδικά εκπαιδευμένη ιταλική μεραρχια Τζούλια με σχέση 5-1 στο πυροβολικό και 6-1 σε αντρες.

    Συνδετικός κρίκος Ογδοης Μεραρχίας με απόσπασμα Πίνδου ανύπαρκτος.

    Η μάχη στην Πίνδο κερδήθηκε απο την ανυπακοή Κτασιμήτρου κα ιτην αιφνιαδιαστική επίθεση αποσπάσματος Πίνδου στα πλευρά των ιταλών οι οποίοι συνεπαρμένοι απο την ταχύτατη προέλαση προς την Σαμαρίνα τα είχαν αφήσει αφύλακτα

    Ο Δαβάκης είχε αναλάβει δυο μηνες πριν . Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος είχε αναλάβει την ηγεσία της 8ης μεραρχίας το 1939. έλαβε ενισχύσεις της τάξης του 1,300,000 δρχ. και ως ο ιδιος γραφει στο βιβλιο του αλλα και σε οπως αναφερουν απαντες με προσωπική παρέμβαση με την βοήθεια των ντόπιων κατοίκων οχύρωσε τις θέσεις του.Δεν υπάκουσε στην εντολή για υποχώρηση, δεν παραπλανήθηκε απο τους ιταλικούς αντιπερισπασμούς.

    Η Τοποθεσία Ελαίας-Καλαμά , το Καλπάκι οι θέσει κλειδιά της ιταλικής επίθςσης,το μάντρωμα της υποδειγματικό

    Στο βωμό ιδεολογικής αντιπαλότητας το απόσπασμα Πίνδου έλαβε ενισχύσεις 6-7 μέρες μετά .

    Οι ενισχύσεις επίτρεψαν την σταθεροποίηση του μετώπου ανακουφίζοντας τον Παπα΄γο που περιμένε στροφή Ιταλικής επίθεσης στην Θεσσαλονίκη, τον άθλιο δικτατορίσκο Μεταξά που απλά είχε ετοιμαστεί για προσχηματικό πόλεμο λίγων ημερών και επίθεση απ οτην Βουλγαρία

    Πονά δεν πονά αυτή είναι η αλήθεια. Το ΟΧΙ το επιβάλλεις στο πεδίο της μάχης και όχι στα υπόγεια της Μεγάλης Βρετάνιας.

    Ο ίδιος ευθαρσώς ανέφερε πώς το μέτωπο ήταν αδύναμο. Δεν βολεύει ιδεολογικά να εξεταστεί τι σημαίνει αδύναμο και πως μεταφράζεται.

    Οποιςο έχει τα κότσια ας τα ανατρέψει με επιχειρήματα και βιβλιογραφία τον προκαλώ καθαρά και τίμια, αντρίκια και Ελληνικά

    Τέλος ηγέτης λέγεσαι όταν προβλέπεις σήμερα αυτό που οι άλλοι θα ιδιούν αύριο.Τι προεβλέψε ο Δαβάκης; Καλή μελέτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1) http://www.sa-snd.gr/images/h03-itl-eisv-ipiro.jpg

    2)Στις 3 μ.μ. της 28ης Οκτωβρίου 1940 επιδόθηκε από τον Ιταλό πρεσβευτή κόμη Γκράτσι στον πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιω. Μεταξά τηλεγράφημα - τελεσίγραφο, το οποίο και απορρίφθηκε.Πότε άρχισαν οι Ιταλοί να προωθούν τα τμήματα τους ελπίζοντας ότι θα αιφνιδιάσουν το απόσπασμα Πίνδου

    3)Οι ελληνικές δυνάμεις που υπερασπίζονταν τον τομέα της Πίνδου ήταν το Απόσπασμα Πίνδου, υπό τον συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, που αριθμούσε 2.000 και με αποστολή να αμυνθεί στην γραμμή: όρος Σμόλικας-Μόλικας-Καστάνιανη-Κιάφα-Καταφύκι. Οι Ιταλοί παρέταξαν την 3η Μεραρχία αλπινιστών «Τζούλια», δύναμης 10.800 ανδρών. Αποστολή της ήταν να κινηθεί μέσω των ορεινών διαβάσεων προς το Μέτσοβο.

    4) Ο Ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις παρα πολύ ασθενείς τουλάχιστον δια την κρούσιν των πρώτων ημερών Ι.ΜΕΤΑΞΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΣΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ (ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ) ΕΙΣ ΤΗΝ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

    Αν τόσο πολύ σου αρέσουν οι ύμνοι παρέθεσε και τους Υμνους των Αγλλων Αξιωματικών του Βρετανικού Αποσπάσματος στην Ελλάδα για τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ Υπάρχουν ανέτρεξε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ακρίτα,
    Επί του θέματος τα έχουμε πει στο παρελθόν, να μην τα ξαναπούμε, διαπιστώνω και πάλι ότι συνεχίζεις ακάθεκτος τις αστειότητες επί του συγκεκριμένου θέματος και πραγματικά θλίβομαι για την εμπάθεια και τη μικροψυχία σου, που σίγουρα αδικεί και αποδυναμώνει τον αγώνα σου για αυτό που ονομάζουμε Πατρίδα.
    Ξέρω σε πονάει και δεν πρόκειται να συγχωρήσεις ποτέ σ΄ένα Δικτάτορα ότι έκανε τη χώρα του υπερήφανη, λυπάμαι ειλικρινά αλλά αυτό θα το κουβαλάνε όλες οι μετέπειτα γενιές, θέλουν δεν θέλουν κι εσύ μαζί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απο ότι έχει καταλάβει δεν μου αρέσουν οι στρογγυλοποιήσεις στο ονομα καμιάς λογικής. Κατά συνέπεια δεν φέρω εμπάθεια , ο λόγος απλός , συγκεντρωνω αποδειξεις και βγάζω συμπέρασμα. Δεν ξεκινώ απο συμπέρασμα και προσπαθώ να συλλέξω αποδείξεις καταλαβαίνεις τι εννοώ.Η μέν πρώτη πρακτική αδύνατον να ανατραπεί, η δε δεύτερη έωλη.

    Περήφανη την χώρα την κάνει ο λαός , αν είσαι περήφανος για τον ανθρωπο που θαύμαζε Χίτλερ, Μουσολίνι και Κεμάλ Επιλογή σου.

    Για τον άνθρωπο που εφάρμοσε πρώτος την πολιτική εξημέρωσης του "θηρίου" εύγε

    Αν είσαι περήφανος για τον Δούλο των Αγγλων και του Ξενόφερτου Βασιλιά μπράβο σου

    Αν είσαι περήφανος για τον θλιβερό δικτατορίσκο που έδειξε τόσο λίγος σε τόσο κρίσιμες στιγμές- ως απεδείχθη περίτρανα- αλλά η ιδεολογική σου μυωπική στάση δεν στο επιτρέπει δικό σου πρόβλημα

    Η Ιστορική μνήμη είναι πυξίδα, ορθή σε οδηγεί σε ατραπούς, στρεβλή σε οδηγεί σε πρακτικές του τύπου "αράδα παν τα πρόβατα και πίσω παν τα γίδια" και στραβός στραβό οδήγαγε κι ηύραν και οι δύο το βράχο.

    Δεν με πονάει που το επιλέγεις, δεν αντέχεις κάτι άλλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολλά λες και πράγματι τα ¨γιδοπρόβατα¨, που αφθονούν στις μέρες μας, θα τα έβρισκαν ενδιαφέροντα, το πιο ενδιαφέρον βέβαια θα ήταν αν είχες το σθένος να απαντήσεις (στον εαυτό σου), τι θα έλεγες αν το αποτέλεσμα της μάχης ήταν διαφορετικό, ο λαός απέτυχε και ντρόπιασε την πατρίδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. > Αν τόσο πολύ σου αρέσουν οι ύμνοι παρέθεσε και τους Υμνους των Αγλλων Αξιωματικών του Βρετανικού Αποσπάσματος στην Ελλάδα για τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ Υπάρχουν ανέτρεξε<

    1) Σιχαίνομαι του ύμνους, αλλά μού αρέσει η αντικειμενικότητα.
    2) Αφήνω τους ύμνους για τον Βελουχιώτη σε σένα, τον καθ’ ύλην αρμόδιο. Έχεις γράψει αρκετούς, άλλωστε.
    3) «ανέτρεξε» είναι αόριστος του ανατρέχω. Η προστακτική είναι ανάτρεξε. Πότε θα μάθεις ελληνικά;

    >Κατά συνέπεια δεν φέρω εμπάθεια…<

    Ω, καθόλου, είναι φανερό: «τον ανθρωπο που θαύμαζε Χίτλερ, Μουσολίνι και Κεμάλ», «για τον Δούλο των Αγγλων και του Ξενόφερτου Βασιλιά», «τον θλιβερό δικτατορίσκο που έδειξε τόσο λίγος σε τόσο κρίσιμες στιγμές» και δεν συμμαζεύεται … Πρόσεξε μην πάθεις κανένα εγκεφαλικό από το ζόρι σου :-)

    Όσο για τις … (πάντα εκ των υστέρων) στρατιωτικές «αναλύσεις», τι να πω; Κρίμα που δεν είχαμε έναν τέτοιο Ναπολέοντα τότε. Θα είχαμε σίγουρα πάρει την Ρώμη και θα έβγαινε η Βέμπο αληθινή. :-))

    Στην Κρήτη έχομε μία παροιμία: «Όποιος πολυφρουκάται κουζουλού, σα και κιονέ ποδίδει». Επειδή δεν θέλω τέτοιο «ποδομό», σταματώ εδώ.

    ΥΓ: Να ακόμη ένα αρθάκι προς μελέτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο Ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις παρα πολύ ασθενείς τουλάχιστον δια την κρούσιν των πρώτων ημερών Ι.ΜΕΤΑΞΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΣΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ (ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ) ΕΙΣ ΤΗΝ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

    Στον τόπο μου έχουμε μια παροιμία περί μοσχοκύδουνου ανέτρεξε

    Οσο για την Κρήτη και την λατρεία στο Μεταξικό καθεστώς στην επέτειο της Μάχης της Κρήτης αν μας έχει ο Θεός καλά . Μέχρι τότε εξασκήσου στην έτοιμη μασημένη τροφή , θα σε βοηθήσει και ο ανωτέρω γνώστης των σταβλίσιων

    Εμπαθής ανθρωπος που διαβάζει τα πάντα αποτελεί αποκάλυψη και ανακάλυψη που μόνο η αφεντιά σου θα ήταν σε θέση να την φέρει εις πέρας.

    Οσο για την Βέμπο χάρισμα σου προτιμώ τον Μπαγιαντέρα ο καθείς με τις προτιμήσεις του και σε αυτές φαίνεται και η Ελληνικότητα του και η Λαικότητα του.

    Επόμενα αρθράκια σε παρακαλώ να περιέχουν και τους ύμνους του Μεταξά, σε Κεμάλ, Χίτλερ,Αγλους Μουσουλίνι και Ξενόφερτο Βασιλιά ως και την εξημέρωση του θηρίου ως πολιτική στάση.Κάτι έλεγε ο Καζαντζάκης νομίζω περί συνηθειών σωστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.