21/3/14

Ποιους και γιατί τους ξεβράζει το Ποτάμι...


Το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη φαίνεται να βρίσκει «κοίτη» στην ελληνική κοινωνία, παρά το γεγονός πως οι λαϊκιστές κυρίως το κατηγορούν για λαϊκισμό, οι αριστεροί για φιλελευθερισμό και οι φιλελεύθεροι σαν αριστερισμό.
Επαναλαμβάνω όπως και πριν 15 μέρες στο άρθρο «Ποιοι φοβούνται το Ποτάμι» πως, το μήνυμα που φέρνει το Ποτάμι δεν αφορά τόσο αν το νερό που κατεβάζει είναι περισσότερο «θολό» από αυτό των άλλων κομμάτων, αλλά  κυρίως τη δίψα της ελληνικής κοινωνίας για νέα πρόσωπα και φρέσκες ιδέες.
Το μήνυμα που έφερε η εμφάνιση του Ποταμού και η εκτόξευση στις δημοσκοπήσεις είναι πως και αύριο το πρωί αν εξαφανιστεί, θα αναβλύσουν καινούργιοι παρόμοιοι σχηματισμοί, γιατί όλοι πλέον διαβάζουν στις εξελίξεις την ανάγκη της κοινωνίας να αλλάξει σελίδα.

Κατά «το μέσο είναι το μήνυμα» στην προκειμένη περίπτωση το μήνυμα είναι η αποδοχή που βρίσκει το καινούργιο. Μέχρι την εμφάνιση του Ποταμού, το μόνο νέο που είχε αναδείξει αυτή η κρίση στην πολιτική σκηνή, ήταν η Χρυσή Αυγή και μέσω του ΣΥΡΙΖΑ η ανάδειξη της παλαβής αριστεράς των μαοϊκών-σταλινικών στον αφρό των εξελίξεων. Δηλαδή, είχε αναδείξει σε πρωταγωνιστές τους χειρότερους εφιάλτες του ναζισμού και του κομμουνισμού.

Ο ψυχολογικός κύκλος της κρίσης 

Στην αρχή αυτής της κρίσης επικράτησε ο αιφνιδιασμός. Κανείς δεν πίστευε πως η Ελλάδα χρεοκόπησε και αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ. Ήταν η εποχή της άρνησης και περίοδος που ένας πολιτικός διάτων(όπως αποδεικνύεται σήμερα) αστήρ της κρίσης υποστήριζε: Είναι μύθος η χρεοκοπία.
Μετά την άρνηση ακολούθησε ο θυμός. Ήταν η εποχή της Πλατείας Συντάγματος και της μούτζας όπου επωάστηκαν τα μαύρα, κόκκινα κλπ αυγά του φιδιού. 
Μετά ήρθαν οι εκλογές του 2012 και ο άλογος θυμός μπήκε στην κάλπη και από εκεί στη Βουλή.
Μετά το θυμό ακολουθεί το συνειδητοποίηση της νέας κατάστασης και το παζάρι με την πραγματικότητα.
Μετά η κατάθλιψη και έσχατη η αποδοχή της νέας πραγματικότητας ως αφετηρίας για επανεκκίνηση. Κάπως έτσι περιγράφει την φάση ενός ψυχολογικού κύκλου το μοντέλο Kubler-Ross.
Χρυσή Αυγή, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και τώρα Ποτάμι και πάει λέγοντας ήταν οι πολιτικές αξιοσημείωτες απαντήσεις αυτών των διακυμάνσεων...
Από την πρώτη ομάδα νέα πρόσωπα στη σκηνή έφερε η ΧΑ, ενώ οι υπόλοιπες αφορούσαν την ανακύκλωση παλιών προσώπων που έφεραν μερίδιο ευθύνης για την κρίση και προσπαθούσαν να αποποιηθούν, να επωφεληθούν και να επιβιώσουν πολιτικά και επαγγελματικά.
Το Ποτάμι είναι η τελευταία νέα εμφάνιση και ορίζει την φάση που η κοινωνία εγκαταλείπει την περίοδο του άλογου θυμού που ενδύθηκε ιδεολογικά σχήματα του παρελθόντος και φιλοδοξεί να αντικαταστήσει το πολιτικό σκηνικό που χρεοκόπησε με νέες συνθέσεις.
Το πιθανότερο είναι πως σύντομα θα προκύψουν νέα Ποτάμια και από το χώρο της κεντροδεξιάς, με νέα πρόσωπα, άλλες αντιλήψεις χωρίς τις πελατειακές δεσμεύσεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος. Κυρίως όμως χωρίς τους ανεπάγγελτους πολιτικούς που γεννήθηκαν στους κομματικούς σωλήνες της μεταπολίτευσης.

Το νέο δίπολο ή τρίπολο...
Σε κάθε εποχή οι κοινωνίες ισορροπούν και προχωρούν μέσω της ταλάντωσης μεταξύ ενός διπόλου συντηρητικών και προοδευτικών ιδεών. Αμφότερες είναι το ίδιο χρήσιμες. Απλός ο συρμός κάθε εποχής κάνει τις μεν ή τις δε περισσότερο προσφιλείς.
Αριστοκρατικοί, δημοκράτες, γιακωβίνοι, γιρονδίνοι, μοναρχικοί, φιλελεύθεροι, δεξιοί, αριστεροί αποτελούν τις δυο εναλλασσόμενες όψεις του ίδιου νομίσματος σε κάθε εποχή.
Μεταπολεμικά και μεταπολιτευτικά στην Ελλάδα το δίπολο ήταν μεταξύ αριστεράς και δεξιάς.
Οι όροι αριστερά και δεξιά σήμερα είναι κενοί περιεχομένου, κούφιες λέξεις. Αποτελούν το άλλοθι για να συνεχίζουν να κάνουν καριέρα στην πολιτική οίτινες από τη μια και την άλλη πλευρά.
Το δίπολο αυτό φαίνεται να φτάνει στο τέλος του. Όπως έφτασε στο τέλος του παλιότερα το δίπολο μοναρχικών και φιλελευθέρων.
Εξ ου και ο πανικός που προκάλεσε η φράση του κ. Θεοδωράκη πως το Ποτάμι «κλέβει» ιδέες  από αριστερά και φιλελευθερισμό.
Για να καταλάβουμε σήμερα τι κόμματα χρειαζόμαστε κι εμείς και οι υπόλοιπες χώρες της Δύσης, πρέπει να εντοπίσουμε ποια είναι τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, η τεχνολογία έχει φτάσει εδώ που  είναι και θα συνεχίσει να εξελίσσεται. Οι άνθρωποι ενημερώνονται τάχιστα σε όλο τον πλανήτη και μπορούν επίσης να αναπτύσσουν δραστηριότητες σε όλο τον πλανήτη. Μπορούν να μένουν στη Σαντορίνη ή τα νησιά Ανταμάν και να εργάζονται στην Φρανκφούρτη ή της Νέας Υόρκης. Μπορούν να αγοράζουν και να πωλούν προϊόντα μέσω διαδικτύου παντού όπου εξαπλώνεται αυτό. Η μόλυνση του περιβάλλοντος δεν σταματά σε εθνικά σύνορα. Οι δορυφόροι όλων ίπτανται πάνω από τα κεφάλια όλων.
Υπό τη σκιά αυτών των δεδομένων μερικά από τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι:
  • Η ισχυρή μεταναστευτική πίεση στις χώρες της Δύσης.
  • Η δημογραφική γήρανση τω χωρών της Δύσης.
  • Η βόμβα του ασφαλιστικού συστήματος λόγω δημογραφικής γήρανσης.
  • Ο ανταγωνισμός με άλλες 200 χώρες για την προσέλκυση επενδύσεων.
  • Ο φορολογικός ανταγωνισμός που δεχόμαστε από γειτονικές χώρες.
  • Ο ανταγωνισμός που δεχόμαστε από χώρες φθηνού εργατικού κόστους.
  • Η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος στη χώρα και την Ευρώπη έτσι ώστε οι αποταμιευτές να νιώθουν ασφαλείς και ο κλάδος να λειτουργήσει σαν αναπτυξιακός μοχλός. (Ποιος θα καταθέσει τα χρήματα σε μια εθνικοποιημένη τράπεζα την οποία διοικεί κάποιος αφισσορυπαντής του κ. Λαφαζάνη;)
  • Η αλλαγή της νοοτροπίας ενός λαού που έχει εθιστεί πως η καλύτερη λύση για το μέλλον είναι μια αργομισθία στο δημόσιο.
  • Η αλλαγή της νοοτροπίας των επιχειρηματιών οι οποίοι έχουν συνηθίσει πως το κλειδί της επιτυχίας είναι στα λαδώματα δημοσίων υπαλλήλων και τα «κονέ» με πολιτικά πρόσωπα...
Δεν υπάρχουν αριστερές ή δεξιές λύσεις για παραπάνω προβλήματα γιατί οι απαντήσεις που δίνουν οι αριστεροί και δεξιοί του παρόντος πολιτικού συστήματος μοιάζουν με δυο σταγόνες νερό. Αφορούν το παρελθόν του τελευταίου ψυχρού πολέμου και την διεθνή οικονομία των ελεγχόμενων ισοτιμιών που χρεοκόπησε στα στις αρχές της δεκαετίας του ’70.

Ενώ τα σύνορα της χώρας πιέζονται από την μετακίνηση φτωχών μεταναστών, τα παιδιά μας αποτελούν ήδη αυτό που ονομάζεται σύγχρονοι νομάδες που μετακινούνται ή δεν μετακινούνται και εργάζονται, διασκεδάζουν, εκπαιδεύονται σε πολλές γλώσσες, διαφορετικούς πολιτισμούς και περιοχές του πλανήτη. Όλα αυτά απαιτούν νέες μορφές πολιτικής έκφρασης. Ούτε ο Στρατούλης, ούτε ο Μιχαλολιάκος, ούτε ο Κουτσούμπας, ούτε ο Παυλόπουλος με τον Πολύδωρα με το υπόλοιπο θέατρο σκιών  αποτελούν υποκείμενα αυτής της έκφρασης.
Οι παραπάνω τεκτονικές αλλαγές προσδίδουν θολερότητα και αντιφατικότητα  στο Ποτάμι αλλά και τις άλλες νέες ανάλογες κινήσεις που θα ακολουθήσουν.
Κατ’ αυτήν την έννοια το Ποτάμι φαίνεται να λειτουργεί σαν καταλύτης και είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί και ένα Ποτάμι από το χώρο που με τα σημερινά δεδομένα ορίζεται σαν κεντροδεξιά. Όσο λιγότερα πρόσωπα από αυτά που διέπρεψαν δια της πελατειακής παρουσίας και της πολιτικής απουσίας του διαθέτει τόσο πιο γρήγορα θα αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο. 
Καθώς η οργή υποχωρεί, το κέντρο του πολιτικού συστήματος ανακτά βαρύτητα εκ νέου με νέα δεδομένα.
Η Ελλάδα αλλάζει, προς το καλό αυτή τη φορά...

Οι απαραίτητες  θεωρίες συνωμοσίας

Ο βαθμός οπισθοδρομικότητας και η αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας από την αριστερά κυρίως μετριέται μεν την ευκολία που αποδέχεται τις θεωρίες συνωμοσίας.  Το ΚΚ αποτελεί εδώ και δεκαετίες τρανή απόδειξη. Το ίδιο επαναλαμβάνεται και με το ΣΥΡΙΖΑ.
Κάθε τι που δεν μπορούν να το αντιληφθούν με το στενό ιδεολογικό οπλοστάσιο το αποδίδουν σε αποτέλεσμα διεργασιών σκοτεινών δυνάμεων.
Κατ’ αυτή την έννοια το Ποτάμι προσπαθούν να το αποδώσουν σε πρόσχημα παρέμβασης  του μιντιακού και επιχειρηματικού κατεστημένου.
Το εγχώριο κρατικό μιντιακό και επιχειρηματικό κατεστημένο αν είχε σχέδιο και στρατηγική η χώρα δεν θα είχε φτάσει εκεί που είναι. Δυο φορές προσπάθησε να επηρεάσει την ανάδειξη ηγεσίας στα δυο μεγάλα κόμματα, το μόνο που πέτυχε είναι να αναδειχτούν οι αντίπαλοι.
Εξάλλου το ίδιο βρίσκεται σε αποδρομή ισχύος και αυτό που προσπαθεί είναι να περισώσει και όχι να επιβάλει.

2) Μετά την κατάθλιψη η αποδοχή και ακολουθεί η αισιοδοξία...

Συνήθως οι αιφνίδιες αλλαγές στην ζωή των ανθρώπων, σύμφωνα με το μοντέλο των Kubler-Ross δρομολογούν τα πέντε παρακάτω στάδια αντίδρασης:
α)Άρνηση της πραγματικότητας,
β)θυμός,
γ)«παζάρι» μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας,
δ)κατάθλιψη,
ε)αποδοχή...

Κώστας Στούπας


Πηγή:www.capital.gr

11 σχόλια:

  1. Τρομερό άρθρο κ Στούμπο. Να μας ξανάρθετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευγε Κωστα Στουπα!

    Και ακομα πιστευει η παρανοια τυπου Τραγκα-τζαμπαμαγκα πως μας ψεκαζουν και πως δεν εχει κοστος η ηλιθιοτητα.

    - Ο Άδωνις Γεωργιάδης στον Ελεύθερο Σκοπευτή 20Mar14
    https://www.youtube.com/watch?v=n0apfTKLVVw&list=UUq0v2E0c0AXRcmnNZi4uqOA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Σίγουρα εχει κόστος η ανικανότητα του Άδωνι Γεωργιάδη."
    Δεν το λέω εγώ.
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_16.html?showComment=1395009349050#c3576548501577193418

    Αφού ο Δημόκριτος κρίνει το μέλος της κυβέρνησης Άδωνι Γεωργιάδη ως ανίκανο, του οποίου η ανικανότητα έχει κόστος, ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ, ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο πολιτικός βόθρος που συναίνεσε στην εξαίρεση των κομματόσκυλων που είναι αποσπασμένα στα πολιτικά γραφεία από τη διαθεσιμότητα είναι ανάξιος λόγου.

    Συγκεκριμένα ως προς τους βουλευτές της ΝΔ, που εκλέχθηκαν με την ατάκα "όχι τους αρεστούς αλλά τους άριστους", είναι ... δεν θα πω τί είναι. Υπάρχουν άλλοι, πιο αρμόδιοι από εμένα.

    Θέμα άσχετο με το μνημόνιο, την ΕΕ, την κρίση και οτιδήποτε άλλο. Θέμα καθαρά αξιοκρατίας.
    "Γενιά του Πολυτεχνείου" vs. "Αξιοκρατία", το αποτέλεσμα γνωστό.
    "Νέα Ελλάδα" με τη χειρότερη νοοτροπία της "Γενιάς του Πολυτεχνείου", που συνεχίζει να ζει εις βάρος των επομένων γενεών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...δίψα της ελληνικής κοινωνίας για νέα πρόσωπα και φρέσκες ιδέες...

    Όπως πάντα ανώριμοι οι Έλληνες χωρίς να έχουν καταλάβει ακόμα τι πραγματικά έχει συμβεί θα επιλέξουν τα λάθος πρόσωπα στη λάθος στιγμή. Τίποτα το καινούργιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δημόκριτε παιδί μου, σταμάτα να αποφεύγεις την πραγματικότητα!

    Δήλωσες ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση είναι ανίκανη. Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι μέλος της κυβέρνησης. Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες που βάζεις για να καταστεί ασαφές το σαφέστατο: αποκάλεσες και τον Άδωνι Γεωργιάδη ανίκανο.

    Αφού λοιπόν όλοι τους είναι ανίκανοι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να πεις είναι να φύγουν. Για να μη σου μπαίνουν εμμονικές ιδέες περί μιας άλλης εθνομηδενιστικής συνιστώσας, του ΣΥΡΙΖΑ, σε πληροφορώ ότι είναι αστείο και να το σκέφτεσαι.
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8579.html?showComment=1395215214545#c8398064822391261625

    Αν έχεις θέμα με το ποιός θα έρθει μετά, για να δεις ότι δεν έχω κάποιο ψυχολογικό ούτε καμιά κάψα, προχώρα εσύ και πες μας τί λες να κάνουμε. Πάρε τον skal, τον andpik, τον Κριστιάν και τους υπολοίπους του ιστολογίου και φτιάξτε κυβέρνηση.

    Για να μη νομίζεις ότι αστειεύομαι, ρίξε μια ματιά στη σημερινή κυβέρνηση σε σύγκριση με την υπηρεσιακή μεταξύ των 2 εκλογών. Καμία σχέση. Η νύχτα με τη μέρα. Συννεφιασμένη μεν, αλλά μέρα.

    Δεν ψήφισε υπέρ κομματόσκυλων,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/twitter.html?showComment=1395386461757#c7133454089452304451

    δεν εξαπάτησε περί μνημονίου,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8605.html?showComment=1395432067944#c2981894660462998270

    δεν έκανε οικονομική ανάλυση επιπέδου για να γελάει ο πλανήτης με την πατρίδα μου,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8579.html?showComment=1395215567823#c2298912032332518340

    δεν έκανε στρατηγικά εγκλήματα επιπέδου ΜΑΛΤΑ ΓΙΟΚ,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/h-shell.html?showComment=1395259717440#c1092185303334817717

    Ούτε εσύ λοιπόν παιδί μου Δημόκριτε ούτε -δυσυχώς- κάποιοι άλλοι αρμόδιοι έχετε καταλάβει ότι η υπερκομματικότητα δεν μπορεί να οριστεί ή να υπηρετηθεί από κομματικούς ή από θιασώτες του δόγματος "να γίνουν όλα από κάποιον άλλον και θα περιμένω στη γωνία να πάρω προστασία το θετικό αποτέλεσμα". Δεν φτάσαμε σε αυτό το σημείο εθνικής κατάντιας σε μια μέρα. Επετράπη στους πολιτικούς να το μαμήσουν σε τέτοιο βαθμό. Ακόμα και τη στιγμή του non-paper δεν υπήρξε γενική επιστράτευση του σκότους για να επιβληθεί στη μάζωξη των ευθυνόφοβων. Αν είχε γίνει, θα ήμασταν από το Σεπτέμβριο του 2012 εκτός μνημονίου. Πολλά τα ζητήματα.

    Όσο μιλάς υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας μιας αδιέξοδης αστικής δημοκρατίας που αδυνατεί να παράξει εθνικά βιώσιμο αποτέλεσμα, είσαι μέρος του προβλήματος. Αόρατο χέρι χρειαζόμαστε. Όχι του Smith. Κάτι από Bakunin.

    Κάποτε έλεγα ότι το παρόν ιστολόγιο είναι manual. Ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. >>Anaconda είπε...
    "Σίγουρα εχει κόστος η ανικανότητα του Άδωνι Γεωργιάδη."
    Δεν το λέω εγώ.
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_16.html?showComment=1395009349050#c3576548501577193418
    Αφού ο Δημόκριτος κρίνει το μέλος της κυβέρνησης Άδωνι Γεωργιάδη ως ανίκανο, του οποίου η ανικανότητα έχει κόστος, ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ, ...
    21 Μαρτίου 2014 - 9:27 μ.μ<<

    Συνεχιζεις να βαζεις λογια στο στομα, οπως αποδεδειγμενα επραξες και νωριτερα εδω (Δημοκριτος 19.3.2014 - 10:32 μ.μ.) .

    Η σωστη φραση ειναι "Σιγουρα εχει κοστος η ανικανοτητα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο/Η Anaconda είπε...
    Δημόκριτε παιδί μου, σταμάτα να αποφεύγεις την πραγματικότητα!
    Δήλωσες ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση είναι ανίκανη.<<

    Λαθος,

    >>Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι μέλος της κυβέρνησης. Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες που βάζεις για να καταστεί ασαφές το σαφέστατο: αποκάλεσες και τον Άδωνι Γεωργιάδη ανίκανο.
    Αφού λοιπόν όλοι τους είναι ανίκανοι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να πεις είναι να φύγουν. Για να μη σου μπαίνουν εμμονικές ιδέες περί μιας άλλης εθνομηδενιστικής συνιστώσας, του ΣΥΡΙΖΑ, σε πληροφορώ ότι είναι αστείο και να το σκέφτεσαι.
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8579.html?showComment=1395215214545#c8398064822391261625<<

    διαστρεβλωνεις τα λεγομενα.

    Κανουν λαθη και ειναι μερικα ανικανοι; Μαλιστα.

    >>Αν έχεις θέμα με το ποιός θα έρθει μετά, για να δεις ότι δεν έχω κάποιο ψυχολογικό ούτε καμιά κάψα, προχώρα εσύ και πες μας τί λες να κάνουμε.<<

    Διαλεγουμε και ψηφιζουμε.

    >>Πάρε τον skal, τον andpik, τον Κριστιάν και τους υπολοίπους του ιστολογίου και φτιάξτε κυβέρνηση.
    Για να μη νομίζεις ότι αστειεύομαι, ρίξε μια ματιά στη σημερινή κυβέρνηση σε σύγκριση με την υπηρεσιακή μεταξύ των 2 εκλογών. Καμία σχέση. Η νύχτα με τη μέρα. Συννεφιασμένη μεν, αλλά μέρα.
    Δεν ψήφισε υπέρ κομματόσκυλων,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/twitter.html?showComment=1395386461757#c7133454089452304451
    δεν εξαπάτησε περί μνημονίου,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8605.html?showComment=1395432067944#c2981894660462998270
    δεν έκανε οικονομική ανάλυση επιπέδου για να γελάει ο πλανήτης με την πατρίδα μου,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8579.html?showComment=1395215567823#c2298912032332518340
    δεν έκανε στρατηγικά εγκλήματα επιπέδου ΜΑΛΤΑ ΓΙΟΚ,
    http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/h-shell.html?showComment=1395259717440#c1092185303334817717
    Ούτε εσύ λοιπόν παιδί μου Δημόκριτε ούτε -δυσυχώς- κάποιοι άλλοι αρμόδιοι έχετε καταλάβει ότι η υπερκομματικότητα δεν μπορεί να οριστεί ή να υπηρετηθεί από κομματικούς ή από θιασώτες του δόγματος "να γίνουν όλα από κάποιον άλλον και θα περιμένω στη γωνία να πάρω προστασία το θετικό αποτέλεσμα". Δεν φτάσαμε σε αυτό το σημείο εθνικής κατάντιας σε μια μέρα.<<

    Πως θα φτιαξουμε την "υπερκομματικοτητα";

    >>Επετράπη στους πολιτικούς να το μαμήσουν σε τέτοιο βαθμό. Ακόμα και τη στιγμή του non-paper δεν υπήρξε γενική επιστράτευση του σκότους για να επιβληθεί στη μάζωξη των ευθυνόφοβων. Αν είχε γίνει, θα ήμασταν από το Σεπτέμβριο του 2012 εκτός μνημονίου. Πολλά τα ζητήματα.
    Όσο μιλάς υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας μιας αδιέξοδης αστικής δημοκρατίας που αδυνατεί να παράξει εθνικά βιώσιμο αποτέλεσμα, είσαι μέρος του προβλήματος. Αόρατο χέρι χρειαζόμαστε. Όχι του Smith. Κάτι από Bakunin.
    Κάποτε έλεγα ότι το παρόν ιστολόγιο είναι manual. Ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό.
    22 Μαρτίου 2014 - 9:25 π.μ.<<

    Και παλι, ποια ειναι λυση, ονομασε την "υπερκομματικη" "αορατο χερι" η οτι αλλο, και πως θα φτασουμε εκει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πείτε με όπως θέλετε, αλλά εγώ δεν πιστεύω από τις δημοσκοπήσεις ούτε κεραία! Το ποτάμι δεν το έχω παρακολουθήσει καθόλου και απλώς μια μέρα μόνον είδα ένα βίντεο που ένας ηλικιωμένος έλεγε στον Θεοδωράκη την ώρα που μιλούσε χαρη σου έκανα τόση ώρα που κάθομαι εδώ γιατί δε λες τίποτα. Αυτου του είδους οι πολιτικές προτάσεις να το πω δεν είναι σωστή η λέξη, γιατί δεν πρότεινει τίποτα, είναι τελείως αναξιες λόγου, το εντυπωσιακό όμως είναι η δημοσιότητα η οποία λαμβάνουν σε αντίθεση με άλλες τέτοιες κινήσεις που λένε και δυο πράγματα! Δεν τα έχω παρακολουθήσει λεπτομερώς, αλλά στο defencepoint κατά καιρούς αναρτουνται άρθρα ενός κυρίου ο οποίος υπογράφει με το όνομα και την ιδιότητα του σε κάποιο κόμμα δημοκρατικών αν δεν κάνω λάθος, κανένα άλλο μέσο βέβαια δεν έχει ασχοληθεί με αυτό το κόμμα, αλλά ασχολούνται με το τίποτα! Οπότε λοιπόν με δημοσκοπήσεις που βγαίνουν με εντολές των λησταρχων και γεννιτσαρων που λυμαίνονται τον ελληνικό λαό και το κράτος της Ελλάδος δεν ασχολούμαι! Η Ελλάδα δεν έχει να χάσει τίποτα κόβοντας δεσμούς νε γενίτσαρους ολιγαρχες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό λοιπόν κύριοι τι σήμαινε ότι εσείς ψάχνετε πως να χτυπήσετε ένα μικρό μέρος του στόχου! Εκείνο που πρέπει να ψάχνετε είναι πως θα χτυπηθεί η ανάξια λόγου ολιγαρχία, η οποια έχει αναλάβει τις τύχες της χώρας!

    Πολύ σωστά όλοι οι πολιτικοί αναλυτές γραφουν πως σε οποιοδήποτε πολίτευμα υπάρχει μη ολιγαρχία η οποια κυβερνά τις πολιτείες, αυτή η ολιγαρχία λοιπόν θα πρέπει να έχει σωστές αρχές και αξιες για να υπερασπίζεται τις τύχες του έθνους!

    Η δικη μας λοιπόν δεν έχει, είναι απάτριδα και δεν πιστεύει σε έθνος, δεν πιστεύει σε τέτοια πράγματα, έχει μετατραπεί σε δυνάστη που καταληστεύει τους σκλάβους της και τους πετάει "ξeροκομματα"! Αυτοί λοιπόν πρέπει να κοπούν από την Ελλάδα! Πολλοί λένε μα αυτοί δίνουν δουλειά, όχι μονο δε δίνουν δουλειά, αλλα στερούν δουλειές κιόλας, γιατί έχουν αποκόψει άλλους που είχαν δυνατότητες να γίνουν και αυτοί μέλη αυτής της ολιγαρχίας με αποτέλεσμα τη δημιουργία μονοπωλίων! Και τα μονοπώλια δυστυχώς δεν είναι τα μονοπώλια του γάλακτος, δεν υπάρχει κανεις ολιγάρχης να που λαοί gala, υπάρχουν μονοπώλια στα μέσα, μονοπώλια στα δημοσια έργα, στις αγοραπωλησίες γης, στην ενέργεια, στην τεχνολογία, εκείνα είναι που φτιάχνουν ολιγάρχες! Εκείνα τα μονοπώλια πρέπει να σπάσουν!

    Απλά το Ποτάμι αποδεικνύει πως και το κεφάλι να κόψεις η Λερναία Ύδρα θα βγάλει καινούριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.