31/5/14

Διδάγματα από το 1453 για επιλογές του 2014!

Σάββας Καλεντερίδης
Η μελέτη της Ιστορίας και οι επετειακές εκδηλώσεις, πέραν της διατήρησης της εθνικής και της ιστορικής μνήμης, πρέπει να έχουν και έναν εμπροσθοβαρή χαρακτήρα, για να φωτίζουν το μέλλον του έθνους και του Ελληνισμού.

Χθες ήταν η επέτειος της Αλωσης της Πόλης, το 1453, όταν η πόλη των πόλεων, η Βασιλεύουσα, 2.211 χρόνια μετά την ίδρυσή της από τους Μεγαρείς ως Βυζάντιο και 1.123 χρόνια από τη μετονομασία της σε Κωνσταντινούπολη από τον πρώτο αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο, έπεφτε στα χέρια των Οθωμανών, αφού προηγουμένως, το 1204, είχε καταληφθεί και λεηλατηθεί από τους Σταυροφόρους.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν μία από τις μακροβιότερες αυτοκρατορίες στην ιστορία της ανθρωπότητας, γεγονός που από μόνο του αποδεικνύει ότι είχε ένα διοικητικό και πολιτικό σύστημα ελκυστικό στους αλλόφυλους υπηκόους της που άντεχε στον χρόνο και στις δοκιμασίες, καταφέρνοντας να προσαρμόζεται σε διαφορετικές ιστορικές εποχές και περιόδους αλλά και να αντιμετωπίζει μείζονες απειλές, κυρίως εξ Ανατολών.
Παρότι το καίριο και ορατό πλήγμα το δέχτηκε το 1204 η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με την πρώτη άλωση από τους Σταυροφόρους, ο καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε στην απώλεια εδαφών και στρατηγικού βάθους ήταν η εμφάνιση του Ισλάμ (7ος αιώνας), που στην αρχή ένωσε τους Αραβες και στη συνέχεια τους λοιπούς ανατολικούς λαούς, στρέφοντάς τους εναντίον της αυτοκρατορίας και της ίδιας της Κωνσταντινούπολης.
Ομως αυτό που θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς την τελευταία περίοδο της ζωής της είναι το γεγονός ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ως σύστημα διοίκησης και ως κοσμοσύστημα, έπαψε να είναι ελκυστική για τους λαούς και εθνότητες που άλλοτε συμμετείχαν σ’ αυτή με τη θέλησή τους.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η υπερβολική φορολόγηση στην οποία είχε καταφύγει η βυζαντινή διοίκηση την τελευταία περίοδο πριν από την Αλωση, με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα έξοδα λειτουργίας της κρατικής μηχανής αλλά και οι ανάγκες εξοπλισμού του στρατού, ο οποίος καλούνταν πλέον να αντιμετωπίσει την οθωμανική λαίλαπα, που ήταν ήδη προ των τειχών της Κωνσταντινούπολης.
Αναδιφώντας, μάλιστα, κανείς στις τουρκικές πηγές, συναντά αναφορές που λένε ότι λαοί, φυλές και εθνότητες της Ανατολής υποδέχονταν τους Οθωμανούς κατακτητές, οι οποίοι τότε, σημειωτέον, δεν είχαν καν δική τους γραφή, περίπου ως λυτρωτές, που θα τους απελευθέρωναν από τα ασφυκτικά φορολογικά δεσμά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Δηλαδή, είχαν φτάσει σε σημείο να υποδέχονται ως λυτρωτές τους απολίτιστους και τους βαρβάρους, που θα τους απελευθέρωναν από τους πολιτισμένους Βυζαντινούς. Μ’ αυτόν τον τρόπο η αυτοκρατορία άρχισε να χάνει σταδιακά εδάφη από τις περιφέρειές της, για να φτάσει σε σημείο να περικυκλωθεί από τον στρατό του Μωάμεθ του Πορθητή, ο οποίος προηγουμένως είχε συμπληρώσει με περισσή στρατηγική τέχνη τον μηχανισμό της πολιορκίας της, που είχε στήσει ο Γιλντιρίμ Μπαγιαζίτ.
Αλλο ένα στοιχείο που οδήγησε στην Αλωση είναι το γεγονός ότι η Κωνσταντινούπολη αποστερήθηκε σταδιακά από τη μια πλευρά της εσωτερικής της ενότητας και από την άλλη των διεθνών συμμαχιών της. Αξιοσημείωτο είναι ότι στρατεύματα ορθόδοξων λαών συμμετείχαν με την πλευρά των επιτιθέμενων Οθωμανών εναντίον της επίσης ορθόδοξης Κωνσταντινούπολης, την οποία όμως υπερασπίστηκαν με γενναιότητα και αυτοθυσία, μέχρι θανάτου, 700 καθολικοί Γενοβέζοι.
Εν κατακλείδι, η Πόλη έπεσε 
-επειδή δεν έκανε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στους μηχανισμούς διοίκησης που επέβαλλε η γεωιστορική συγκυρία,
-επειδή έχασε την ελκυστικότητά της ως κοσμοσύστημα, έναντι άλλων ανταγωνιστικών παραγόντων που εμφανίστηκαν στην περιοχή,
-επειδή έχασε τη δύναμή της ΚΑΙ λόγω του εσωτερικού διχασμού (ενωτικοί-ανθενωτικοί)
-επειδή αποστερήθηκε των παραδοσιακών συμμάχων της, λόγω λανθασμένων επιλογών της ηγεσίας, και
-επειδή από ένα σημείο και μετά φέρθηκε με πρωτοφανή σκληρότητα στους υπηκόους της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι πολιτικές σκληρής φορολόγησης που ακολούθησε για να καλύψει λάθος πολιτικές, παραλείψεις και κενά που έχουν προαναφερθεί.
Ολα αυτά απομάκρυναν ορισμένους από τους υπηκόους της αυτοκρατορίας και τους οδήγησαν ακόμα και να στραφούν προς τους βάρβαρους Οθωμανούς, γυρίζοντας την πλάτη στην πολιτισμένη Κωνσταντινούπολη, που όμως είχε χάσει την επαφή με τον απλό λαό.
Θεωρούμε ότι είναι σχετικά εύκολο να αναζητήσει και να βρει κανείς ομοιότητες του τότε με το τώρα και να εξηγήσει γιατί οι μέχρι χθες νομιμόφρονες ψηφοφόροι εστράφησαν εκεί όπου εστράφησαν στις τελευταίες εκλογές.
 Δημοσιεύθηκε στην "δημοκρατία"

21 σχόλια:

  1. Σάβα,

    Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά η πόλη δεν έπεσε για τους λόγους που λες.
    Παρασάγκας δεν έπεσε γι αυτούς τους λόγους.
    Μπορεί σε κάποιες συγκυρίες να έγιναν και φιλίες με τους
    Σελτζούκους ή τους Οθωμανούς,
    αλλά έπαιξαν αυτές οι συμμαχίες τόσο μεγάλο ρόλο, όσο ένα
    μυρμήγκι μπορεί να ενοχλήσει έναν ελέφαντα.

    Το Βυζάντιο έζησε και επέζησε 1123
    χρόνια κυρίως γιατι έλαμπε με τον πολιτισμό του!

    Καταστράφηκε γιατι από το 900 είχε να πολεμήσει τους Αραβες τους Τούρκους τους Φράγκους τους Τούρκους πάλι τους Νορμανδούς τους Γερμανούς τους Βούλγαρους τους Γάλλους τον παπισμό τους Γότθους
    τους Βυσιγότθους και μια σειρά άλλους δευτερεύουσας σημασίας.
    Τώρα αν
    "Αναδιφώντας, μάλιστα, κανείς στις τουρκικές πηγές, συναντά αναφορές που λένε ότι λαοί, φυλές και εθνότητες της Ανατολής υποδέχονταν τους Οθωμανούς κατακτητές, οι οποίοι τότε, σημειωτέον, δεν είχαν καν δική τους γραφή, περίπου ως λυτρωτές, που θα τους απελευθέρωναν από τα ασφυκτικά φορολογικά δεσμά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας" ε, τι θέλεις να πούν οι τουρκικές πηγές; Οτι κατέστρεψαν δύο πολιτισμούς; Τον Αραβικό και τον Ελληνικό;
    Τέτοια θα γράφουν, οι λαοί της Ανατολής μας έγλυφαν τα χέρια γιατι τους χαρίζαμε φόρους.

    Δεν μας λες όμως και τίποτε για την διαφορετική φορολογία που επεβαλαν μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών και με αυτόν τον τρόπο εξανάγκασαν λαούς ολόκληρους να γίνουν μουσουλμάνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η εξουσία του Βυζαντίου σε ελάχιστες ιστορικές του περιόδους είχε χάσει την επαφή του με τον λαό.
    Το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος πολέμησε μαζί με τον απλό λαό και με τον κλήρο δείχνει πόσο ενωμένοι ήταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγγέλα
    γιατί να με στενοχωρήσεις.
    Σε μεγάλο βαθμό οι μαζικοί εξισλαμισμοί οφείλονται στις "φοροελαφρύνσεις" που αναγνώριζαν οι Οθωμανοί στους εξωμότες.
    Μα ακριβώς αυτό λέω στο άρθρο μου.
    Οι μαζικοί εξισλαμισμοί, που έγιναν σε κάποιο βαθμό λόγω της σκληρής φορολογίας του Βυζαντίου, στέρησε από τον Αυτοκράτορα κρίσιμες πληθυσμιακές μάζες και ζωτικό χώρο στην Ανατολή, παράγοντες που λειτούργησαν υπέρ των Οθωμανών και του Σουλτάνου.
    Πού είναι η διαφωνία μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η μετά το 1204 περίοδος,έχει την αξία της,αλλά εγώ θα εστιάσω στα πριν απο αυτήν και στην αποδυνάμωση της αυτοκρατορίας έναντι των δυτικών, την οποία θεωρώ καταλύτη για την α' άλωση και την εδαφική συρρίκνωση στα ανατολικά.
    Ήταν η εγκατάλειψη της ναυτικής ισχύος και η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος στις χερσαίες απειλές,με συνέπεια το εμπόριο και τα έσοδα από αυτό αλλά και ο έλεγχος του θαλάσσιου χώρου γενικότερα να παραχωρηθεί στις ιταλικές ναυτικές πόλεις. Κοντόθωρα οι αυτοκράτορες παρέδωσαν σε ξένους το θαλάσσιο εμπόριο, αφού τους ήταν αρκετό να εισπράττουν ανέξοδα δασμούς χωρίς καν να συντηρούν στόλο, ούτε να εμπλέκονται σε ναυτικές επιχειρήσεις.
    Το 1204 οι Βενετοί πανίσχυροι πλέον μετέφεραν μια μεγάλη στρατιά μισθοφόρων από την Ευρώπη έξω από τα τέιχη της Βασιλεύουσας και την κατέλαβαν. Την ευκαιρία την έδωσε ο Α.Κομνηνός που ήθελε πίσω τον θρόνο του,αλλά οι Βενετοί και ο Πάπας είδαν ένα δώρο απρόσμενο να τους προσφέρεται τότε.
    Μετά από αυτήν την άλωση και τα τετελεσμένα στην ανατολή, από την προέλαση/εγκατάσταση των Σελτζούκων στην Μ.Ασία,η μόνη ελπίδα θα ήταν ένα κράτος στα πρότυπα της Αυτοκρατορία της Νίκαιας,ένα κράτος παραγωγικό και αυτάρκες με σεβασμό στον λαό και χωρίς "δυνατούς".Αυτήν την αρετή της Νίκαιας δεν την διατήρησε μετα το 1261 η Κωνσταντινούπολη.Ξέπεσε και πάλι στις φεουδαρχικές έριδες περί προνομίων, στην εκμετάλλευση/εγκατάλειψη του λαού,την διαφθορά και όλα όσα ως συνέπεια είχαν την αποξένωση από το κράτος των απλών ανθρώπων, οι οποίοι ως διέξοδο δέχονταν άραβες και τούρκους ως ελευθερωτές τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Σάβα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι λέμε τα ίδια σχετικά με την φορολογία. Αλλά χρονικά για την μετά την Αλωση περίοδο. Η Άλωση δεν έγινε για φορολογικούς λόγους. Θα μπορούσαν να είχαν κάνει όλοι οι Αυτοκράτορες μετά τον Αλέξη Κομνηνό, πολλά πράγματα διαφορετικά από αυτά που έκαναν, (δολοπλοκίες, εμφύλιες συμπλοκές, μικρότητες κλπ.) αλλά με όλους αυτούς τους εχθρούς αμφιβάλω αν θα την γλυτώναμε.
    Ο Βασίλιεφ λέει ξεκάθαρα ότι έφταιξε η Δύση, που άφησε την Κωνσταντινούπολη μόνη της.
    Ο Ράνσιμαν λέει χειρότερα κατά της Δύσης. Αυτός λέει ότι το 1204 οι Φράγκοι σκότωσαν την Αυτοκρατορία όταν ήταν ζωντανή.
    Ο Οστρογκόρσκι μιλάει για οργανωμένη επίθεση της Δύσης και του παπισμού.

    Το 1453 η Βασιλεύουσα ήταν ήδη ένα πτώμα.

    Δεν υπήρχε σωτηρία από πουθενά, αφού η Δύση - ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ - αδιαφόρησε για τον χριστιανικό κόσμο, απλώς γιατί αυτός ήταν ελληνικός.

    @ gkpompia,
    Καμία Αυτοκρατορία δεν αντέχει τόσους πολλούς και τόσους λυσσαλέους εχθρούς .
    Εκείνο που μπορεί απλώς να διαπιστώσει κανείς με το Βυζάντιο είναι η κυρίαρχη σημασία ενός καλού ή ενός κακού Αυτοκράτορα.
    Όταν το Βυζάντιο είχε την τύχη να κυβερνιέται από έναν άξιο Αυτοκράτορα κατάφερνε να νικά τους εχθρούς του, όμως με πολλές θυσίες ΚΑΙ από τον λαό ΚΑΙ από τον κλήρο (μάλιστα από τον κλήρο, καλό είναι να το γνωρίζουν οι αντικληρικοί και οι άθεοι) .
    Οι Άραβες διψούσαν και πεινούσαν. Έφτασαν μέχρι το Παρίσι και εγκαταστάθηκαν στην Ισπανία. Τα σπαθιά τους δεν άφησαν ούτε σπαρτά όρθια. Κατέστρεψαν τους σιτοβολώνες της Αυτοκρατορίας, γιατί αυτοί ήταν νομάδες.
    Αφού το Βυζάντιο ησύχασε με αυτούς ήρθαν οι Σλάβοι, οι Βούλγαροι, οι Σελτζούκοι, οι Νορμανδοί, οι Φράγκοι, οι Γερμανοί, οι Οσμάνοι .
    Αλλά κυρίως οι Φράγκοι: Η Δύση ξύπναγε ορεξάτη μετά τον Μεσαίωνα. Η απληστία της ήταν ανίκητη!
    Κατέστρεψε την καθ ημάς Ανατολή, και μετά την Αμερική την Νότια και Βόρεια την Ασία την Αφρική και την Αυστραλία.
    Τι να λέμε για την διαφθορά του Βυζαντίου τώρα, Ψήλοι στ άχυρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΟΠΟΊΑ ΟΜΟΙΟΤΗΣ
    Tό έτος 1354 στό θρόνο της Βασιλεύουσας βρίσκεται ο Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος, γιός του Ανδρόνικου Γ' καί της Άννας της Σαβοΐας. Όμως τό κράτος πού διοικεί είναι μόνο κατ'όνομα αυτοκρατορία καί στήν πραγματικότητα είναι υποτελές στούς Τούρκους. Η παρακμή είναι αποκαρδιωτική. Η ηγεσία είναι ανάξια, διεφθαρμένη, άτολμη, εκλιπαρεί τή Δύση γιά βοήθεια καί υπακούει τυφλά στόν Οθωμανό σουλτάνο. Ο λαός είναι μαλθακός, χωρίς εθνική συνείδηση, δέν μάχεται τόν εισβολέα ο οποίος κατακτά τήν μία πόλη μετά τήν άλλη καί έχει πλέον εισβάλει καί στά ευρωπαϊκά εδάφη του Βυζαντίου.
    Η κατάσταση των παραγμάτων του 14ου αιώνα αυτόματα παραπέμπει τόν αναγνώστη στήν σημερινή πραγματικότητα. Καί σήμερα έχουμε ένα διεφθαρμένο κράτος χωρίς θαρραλέα ηγεσία πού υπακούει τυφλά τήν Δύση καί ασπάζεται τίς επιθυμίες των Οθωμανών οι οποίοι διακαώς επιζητούν νά εισχωρήσουν στήν Ευρώπη. Ο λαός είναι ανιστόρητος, αδιάφορος, τόν ενδιαφέρει η καλοπέραση, η ευκαιριακή αύξηση του μισθού καί σάν υπνωτισμένος παρακολουθεί τίς εξελίξεις. Οι ηγέτες του επιθυμούν δυνατή καί Ευρωπαϊκή Τουρκία, αλλά δύσμοιρη Ρωμιοσύνη, ισχυρά Τουρκία σημαίνει ασθενής Ελλάδα. Οι ηγέτες επιθυμούν παγκοσμοιοποίηση καί πολιπολιτισμό, αλλά δύσμοιρε λαέ ο πολυπολιτισμός πού σου υπόσχονται είναι αντίστοιχος του πολιπολιτισμού πού ζήσαμε στά χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ανελεύθερος, δεσποτικός καί βάρβαρος. Σου λένε νά ζήσουμε χωρίς σύνορα, χωρίς σημαίες, χωρίς θρησκείες, χωρίς εθνικότητα, νά συνυπάρξουμε πολλοί λαοί μαζί, όπως τότε, μόνο πού τώρα θά είμαστε όχι κάτω από τήν σκέπη του σουλτάνου αλλά κάτω από τήν σκέπη των πολυεθνικών, των εταιρειών πετρελαίου, των βιομηχανιών του πολέμου, του αμπεπλουτισμένου ουρανίου καί του λευκού φωσφόρου, του Αμερικανικού Πενταγώνου, των υποκριτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπης. Ξεχνούν νά σου πούνε μία λεπτομέρεια. Οτι μαζί μέ τόν εθνισμό μας καί τήν ταυτότητά μας θά χάσουμε τήν Δημοκρατία καί μαζί μέ αυτή τήν Eλευθερία μας. Ελευθερία καί Δημοκρατία πού κερδίσαμε όταν κάναμε τήν Eθνικιστική μας Eπανάσταση καί επαναφέραμε τήν σημαία μας, τήν θρησκεία μας, τά σύνορά μας καί τίς παραδόσεις μας. Νά μήν ξεχνάμε ότι η παγκοσμοιοποιήση εφαρμόστηκε μέ τό όνομα διεθνισμός από τούς κομμουνιστές καί οδήγησε σέ ένα σύστημα πού παρήγαγε σκλάβους. Θά πετύχουν τώρα οι καπιταλιστές πιό δίκαιο διεθνιστικό σύστημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εν τω μεταξύ, στόν 14ο αιώνα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων ξεπουλά τήν πίστη του καί εξισλαμίζεται γιά νά ζήσει μέ άνεση καί ασφάλεια κάτω από τήν αιγίδα της νέας αυτοκρατορίας πού γεννιέται πάνω στό σώμα της παλιάς πού αργοπεθαίνει. Η Εκκλησία αγκυλωμένη στά δόγματα της, ενδιαφέρεται μόνο νά διατηρήσει τά κτήματά της καί τόν πλούτο των μοναστηριών της, μοναστήρια πού είναι γεμάτα από νέους ανθρώπους οι οποίοι αντί νά πολεμήσουν γιά τό χώμα των πατεράδων τους, ζούν άνετα από τόν κόπο των αγροτών πού καλλιεργούν τά απέραντα εκκλησιαστικά κτήματα.
    Ο Ιωάννης ήταν πεπεισμένος πως μόνο μέ βοήθεια από τήν χριστιανική Δύση θά μπορούσε νά διώξει τους Τούρκους εισβολείς. (Ένα ολέθριο λάθος τό οποίο τό πληρώνε καί τό πληρώνει ακριβά η Ρωμιοσύνη). Έτσι άρχισε νά μεταβιβάζει τμήματα της αυτοκρατορίας του στούς δυτικούς. Τό 1355 παρεχώρησε τή Λέσβο στόν Γενουάτη Gattilusio καί τήν Χίο στή οικογένεια του επίσης Γενουάτη Ιουστινιάνη. Τό ίδιο έτος έστειλε επιστολή στόν πάπα Ιννοκέντιο ΣΤ' ζητώντας ενισχύσεις καί δίδοντας ταυτόχρονα υπόσχεση γιά τήν υποταγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στήν εξουσία της Ρώμης. Στό μεταξύ στή Θράκη η πίεση των Τούρκων γίνoταν πιό αισθητή. Ο γιός του σουλτάνου Ορχάν, Σουλεϊμάν, λεηλατούσε τίς πόλεις της Θράκης, παίρνοντας μαζί του αιχμαλώτους καί γυναίκες γιά τά χαρέμια του, ενώ τό 1360 κατέλαβε τό Διδυμότειχο, τό 1362 τήν Αδριανούπολη, καί τό 1363 τή Φιλιππούπολη. Είχε προηγηθεί η Καλλίπολη τό 1354, όταν επωφελούμενος από ένα ισχυρό σεισμό πού κατέστρεψε τά τείχη της, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά, τήν κατέλαβε καί εγκαταστάθηκε φέρνοντας μαζί του πολλούς Τούρκους εποίκους. Η επίκοιση συνηθίζονταν από τους Οθωμανούς ώστε νά οικοιοποιούνται ευκολότερα τίς περιοχές πού κυρίευαν. Τό 1362 πέθανε ο Ορχάν καί τόν διαδέχτηκε ο επίσης δραστήριος γιός του Μουράτ ο οποίος έκανε τήν Αδριανούπολη πρωτεύουσά του καί εγκατέστησε στήν περιοχή Τούρκους διώχνοντας από εκεί τους ντόπιους πού μεταφέρθηκαν βίαια στή Μικρά Ασία.
    Ο Ιωάννης Ε' ανέλαβε νά ταξιδέψει ο ίδιος για νά ζητήσει βοήθεια. Το καλοκαίρι του 1369 ξεκίνησε για τή Ρώμη καί στίς 18 Οκτωβρίου του ίδιου έτους υπέγραψε εκεί τήν ομολογία της καθολικής πίστης. Ο ιστορικός Donald Nicol μάς περιγράφει γλαφυρά τήν τελετή πού έλαβε χώρα: "Ο πάπας περιστοιχιζόμενος απ' όλους τούς Καρδινάλιους, κάθισε στό θρόνο του, στήν κορυφή των σκαλοπατιών του Αγίου Πέτρου γιά νά δεχτεί τήν ταπεινή υποταγή του Αυτοκράτορα των Γραικών. Ο Ιωάννης γονάτισε τρείς φορές καί φίλησε τό πόδι του πάπα, τά χέρια καί τό στόμα."
    Οποία αισχύνη γιά τόν διάδοχο των Μακεδόνων καί των Κομνηνών! Οι απόγονοι των αρχόντων έγιναν ζητιάνοι καί οι δικοί τους απόγονοι θά γίνονταν ραγιάδες. Παρ' όλη τήν ντροπή καί τήν ταπείνωση ουδέποτε οργάνωσε η Δύση μία σοβαρή σταυροφορία γιά νά διώξει τούς ασιάτες εισβολείς από τά χώματα της Ελληνικής Αυτοκρατορίας.
    ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΑ ΞΕΡΕΤΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΑ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΜΑΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ.
    Η ΖΗΜΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΥ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.
    ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΘΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΛΕΝΕ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.
    ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑΤΙ Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΡΑΙΚΥΛΟΥΣ.ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
    ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ.
    ΕΑΛΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΠΟΛΙΣ. ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΜΠΕΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΑΔΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ.
    ΜΠΟΡΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα ήθελα να συνεισφέρω κι εγώ στην παραπάνω γόνιμη συζήτηση επισημαίνοντας τα εξής:
    1. Μονίμως αναφερόμαστε στην Άλωση της Πόλης από τους Δυτικούς παραγνωρίζοντας το ιστορικό γεγονός της σφαγής των Λατίνων του 1182 (Ιταλών κυρίως)από τον όχλο, με την ανοχή του τότε Αυτοκράτορα.
    http://en.wikipedia.org/wiki/Massacre_of_the_Latins
    2. Την ευκολία με την οποία τα σταυροφορικά στρατεύματα έφτασαν έξω από τα τείχη της Πόλης πράγμα αδιανόητο για σοβαρό και δυνατό κράτος και πολύ περισσότερο για αυτοκρατορία.
    3. Την αδιάκοπη εδαφική συρρίκνωση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μετά το θάνατο του Βουλγαροκτόνου, γεγονός που κατά την άποψή μου οφείλεται στην έλλειψη στρατηγικής, την αποτυχία εξελληνισμού των σλαβικών πληθυσμών των Βαλκανίων (μάλλον λόγω απροθυμίας των κρατούντων να τους εξελληνίσουν) και την παραμέληση της οικονομίας και των οργανωτικών δομών του κράτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Anastasie,

    "Μονίμως αναφερόμαστε στην Άλωση της Πόλης από τους Δυτικούς παραγνωρίζοντας το ιστορικό γεγονός της σφαγής των Λατίνων του 1182 (Ιταλών κυρίως)από τον όχλο, με την ανοχή του τότε Αυτοκράτορα"

    Ο ένα παραπονιέται γιατι υποταχτηκαμε στην Δύση και εσύ γιατι σφάξαμε μερικούς. Ο Ράμφος, στην δουλική του θέση για τους σημερινούς Φράγκους, αυτά λέει. Εμείς φταίγαμε που ο πληθυσμός της πόλης από 1,000,000 έπεσε σε 100,000!
    Ο όχλος είχε πολλούς λόγους να είναι εξαγριωμένους με τους Λατίνους, καλα θα κάνουμε να διαβάζουμε την ιστορία ολόκληρη και όχι μια παραπομπή της Βίκι προσπαθώντας να δημιουργήσουμε εντυπώσεις.
    Αυτό το σπόρ του αυτομαστιγώματος έχει καταντησει αηδία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. <> λεει <>
    η βενετσιανικη γιατι δεν αναφερεται
    πριν <<-οι νεοελληνες για παραδειγμα- αναφερουν την σφαγη των Λατινων το 1182>>;
    υπηρχε 'η δεν υπηρχε το 1182; μηπως τρωγονταν μεταξυ τους σαν τα σκυλια οι παροικιες αυτες και επηρεαζαν 'η και καθοριζαν εξελιξεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ange-ta

    Συμμερίζομαι την άποψή σου για τα περί αυτομαστιγώματος. Η αποσιώπηση όμως ιστορικών γεγονότων δεν μας βοηθά στο σχηματισμό της πλήρους εικόνας των πραγμάτων και κατά συνέπεια δε μας βοηθά στο να καταλήξουμε στα σωστά συμπεράσματα.
    Ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο θέμα (το οποίο όξυνε περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις), η Άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους υπήρξε πρωτίστως αποτέλεσμα πολιτικής και στρατιωτικής ανικανότητας. Το να λέμε ότι τα αίτια ανάγονται αποκλειστικά στη διαχρονική εχθρότητα της Δύσης, των Αράβων, των Τούρκων και όποιου άλλου, είναι η μισή ή και λιγότερο από τη μισή αλήθεια. Ο γεωπολιτικός χώρος που καταλάμβανε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και καταλαμβάνει εν μέρει η σημερινή Ελλάδα, είναι το απόλυτο γεωπολιτικό τρόπαιο. Το να θεωρείς ότι οι εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις, αναδυόμενες δυνάμεις κλπ θα σε αφήσουν στην ησυχία σου να ζεις τη νιρβάνα σου, είναι τουλάχιστον αφελές. Πρέπει επομένως να μεριμνάς για την άμυνα, αποτροπή, προβολή ισχύος κλπ. Το Βυζάντιο εκείνης της περιόδου, όπως και η σημερινή Ελλάδα, είχε πάψει να ασχολείται μ'αυτά, με τα γνωστά αποτελέσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ange-ta Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου, αλλά δεν κατανοείς την σημασία της θαλάσσιας ισχύος και τις ζημιές που προκαλεί στην ασφάλεια και την οικονομία του η παραίτηση από αυτήν.
    Είπες ότι καμία Αυτοκρατορία δεν αντέχει τόσους πολλούς εχθρούς,και συμφωνώ αλλά μόνο στην περίπτωση που τους αντιμετωπίζει μόνο με στρατιωτικά μέσα και πάντα μόνη της. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε εκτός από ισχυρό στρατό-στόλο και διπλωματική υπηρεσία με εξαίρετο μηχανισμό συλλογής πληροφοριών σε τεράστιες αποστάσεις από τα όρια της. Συνήπτε συμμαχίες,έστρεφε άλλους κατά των εχθρών της(π.χ. Χαζάροι κατά Αράβων τον 7ο αιώνα).Επίσης,αποδεχόταν ρεαλιστικά να πληρώνει ακόμη και φόρο σε εχθρικά κράτη για να μην της επιτεθούν(πχ στους Πέρσες)για να διεξάγει η ίδια επιθετικό πόλεμο αλλού.
    Δεν συμφωνώ με την θέση για την απόλυτη εξάρτηση από το πρόσωπο του αυτοκράτορα στην συνολική της ισχύ.Το κράτος είχε θεσμούς και διοίκηση που λειτουργούσαν και κατά τις περιόδους αδύναμων ή ανίκανων αυτοκρατόρων.Και πάντως μπορούσε να καλύπτει τις ζημίες.
    Τέλος, δεν είναι ψύλλοι στα άχυρα η διαφθορά διότι είναι ο παράγοντας εκείνος που αποδυνάμωνε πάντα την αυτοκρατορία και μετά την μακεδονική δυναστεία σταδιακά με αποκορύφωμα το 1204 την κατέστρεψε, αφού αποξένωσε τον λαό από την άμυνα της χώρας και την παραγωγή σε περιοχές κρίσιμες όπως τα ακριτικά θέματα.
    Η Νίκαια ως παράδειγμα αναυγκρότηης και υγιούς κρατικής λειτουργίας ήταν ο οδηγός, αλλά η τάση πρίν το 1204 της συγκέντρωσης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας από τους λίγους ευνοούμενους επανήλθε και πάλι μετά το 1261 και ήταν καταδικάστική αφού εξανέμισε κάθε ελπίδα επιβίωσης.
    Δεν μας φταίνε οι δυτικοί για το Ματζικέρτ(1076).αλλά οι εσωτερικές έριδες.Αυτο εννοώ όταν λέω διαφθορα εξουσίας.Ένας ολιγάρχης να φτάνει να εγκαταλέιπει τον αυτοκράτορα για να χάσει τον πόλεμο ώστε να του αφαιρεθεί ο θρόνος,ανεξάρτητα από την ζημιά που θα προκάλέσει στο κράτος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ένα από τα σοβαρότερα σφάλματα των αυτοκρατορων της Νίκαιας ήταν η ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκράτορας,γιατί δυστυχώς μαζί της αναστήθηκε και όλο το άθλιο σύστημα που είχε επικρατήσει πριν το 1204 και είναι κάτι, που παραδεχθηκαν και οι ίδιοι.
    Ωστόσο πρέπει πραγματικά να σταθούμε στις ομοιότητες με το σήμερα και όχι να προβληματιστουμε,αλλά να δράσουμε!
    Η απόλυτη διαφθορά, η οποία έχει ολοκληρωτικά επικρατήσει στο δημόσιο βίο αλλά και στην καθημερινοτητα, η μαλθακοτητα και η αδιαφορία των πολιτών για τα κοινά, η απαξίωση της ιστορίας και των αξιών μας, η παράδοση των θαλασσών μας στον αντίπαλο, του κράτους μας σε ξένους, του πολιτισμού και της ιστορίας μας σε εχθρούς, είναι η αρχή του τέλους της ανεξαρτητης πολιτικής οντότητας του ελληνισμού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Αναστάσιε,
    Ποιός αποσιωπά τα γεγονότα; Εγώ;
    Για την σφαγή των Λατίνων έχω αναφερθεί άλλη μια φορά σ αυτό το ιστολόγιο. Όποιος θέλει να κατανοήσει τα γεγονότα πρέπει πιο πριν να τα γνωρίζει. Αν θέλεις πάρε να διαβάσεις την Ιστορία των Σταυροφοριών του Στίβεν Ράνσιμαν και θα καταλάβεις.
    Διάβασε να δεις πώς έμπαιναν οι Σταυροφόροι στις χριστιανικές πόλεις (όχι μόνο στις πόλεις των απίστων, όπως τους έλεγαν) , τι σφαγές έκαναν, τι λεηλασίες, βιασμούς, αρπαγές και μετά να ξαναμιλήσουμε. Διάβασε να δεις πώς κατέστρεψαν την Κύπρο, την Αντιόχεια, την Κέρκυρα. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΙΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ αναφέρεις ότι τα αποσιωπούμε. . Διάβασε πώς έκαιγαν την Πόλη επί μία βδομάδα και πόσο χρυσάφι κουβάλησαν στην Βενετία!
    Όπως γράφει και ο Ουμπέρτο Εκο , αναφερόμενος στον Νικήτα Χωνιάτη «Κι ακόμα ανάλογα με το από πού φυσούσε ο άνεμος, έρχονταν από διαφορετικά σημεία της πόλης αρώματα μοσχοκάρυδου, κανέλας, πιπεριού και ζαφοράς, σιναπιού και πιπερόριζας, έτσι που, ναι, η ωραιότερη πόλη του κόσμου καιγόταν, αλλά σαν ένα μαγκάλι με αρωματικά! 62 χρόνια μετά ο Παλαιολόγος βρήκε μόνο 100.000 από 1.000.000 κατοίκους!! Είχαν πεθάνει είτε από τις σφαγές των Λατίνων, είτε από την πείνα είτε από τις αρρώστιες.
    Λοιπόν τι να λέμε τώρα;
    Μας ξινίζει η κατακραυγή του όχλου εναντίον της ληστοσυμμορίας των Λατίνων που είχε πέσει πάνω στον βυζαντινό λαό και του έπαιρνε όλον του τον κόπο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ gkpompia

    Διαφωνούμε ως προς την ερμηνεία των γεγονότων. Προδοσίες υπήρχαν, αλλά δεν ήταν το κυρίαρχο! Οι Σταυροφορίες ξεκίνησαν το 1060 και δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να αποδυναμώνουν μια ζωντανή Αυτοκρατορία. Το Ματζικέρτ ήταν μια τραγική ημερομηνία τεράστιας σημασίας για την Αυτοκρατορία . Αλλά ερμηνεύουμε τα γεγονότα επειδή τα ξέρουμε. Αν η Πόλη δεν έπεφτε, μπορεί το Βυζάντιο να ξανάβρισκε το σφρίγος του, μπορεί όμως και όχι. Ο Ράνσιμαν είναι πολύ θετικός περί αυτού που λέω. Το Βυζάντιο είχε καταφέρει τα ακατόρθωτα με τις συνεχείς επιδρομές των απολίτιστων.
    Δεν έχω διαβάσει πουθενά περί προδοσίας στο Ματζικέρτ. Ξέρεις, κάπου πρέπει να πούμε ότι παίζει και η τύχη ένα ρόλο. Το Ματζικέρτ ήταν μια μεγάλη ατυχία. Δεν ήταν όμως ούτε η πρώτη και δυστυχώς δεν θα είναι ούτε η τελευταία μας ατυχία.
    Αν θα έριχνα σε κάποιους τις ευθύνες θα ήταν κάπως έτσι:
    Τύχη: 5%
    Φράγκοι: 60%
    Τούρκοι: 30%
    Κακή διαχείριση διαφθορά: 5%

    Σήμερα:
    Τύχη: -10%
    Φράγκοι: 40%
    Τούρκοι: 30%
    Κακή διαχείριση διαφθορά: 40%

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. όταν ο στρατός γίνεται μισθοφορικός τότε και δεν πολεμά για ιδανικά και ο λαός αποκόπτεται από το κρισιμότερο στοιχείο συμμετοχής του. νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και η πολιτεία του του είναι ξένη. καθένας αγαπά αυτό για το οποιο κοπιάζει. όλα τα άλλα έπονται. γιατί να πληρώσει φόρο σε κάτι ξένο; γιατί να νοιαστεί για την διοίκηση; Και αντίστροφα: γιατί να ενδιαφερθει το κράτος όταν ο ισχυρός καταπατά το κτήμα του ανίσχυρου αν δεν τον υπολογίζει ως στρατιώτη; γιατί να μην καταργήσει το αλληλεγγυο; Ο Μακιαβέλλι είχε πεί (τουλάχιστον) ένα σωστό: τα καλά όπλα κάνουν τους καλούς νόμους. Και η Μακεδονία και η Ρώμη από επαγγελματικούς στρατούς την πάτησαν. Από εκεί και πέρα όλες οι άλλες αιτίες έπονται και από λαό μαλθακό και ιδιωτεύοντα δεν αντιμετωπίζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ :


    http://www.iokh.gr/2011/06/blog-post_25.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  19. Ετσι είναι!

    Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιτίθονται με μισθοφόρους, γι αυτό και θα πεθάνουν. Ενώ η Ρωσία που έχει όλον τον λαό με το μέρος της θα είναι η επόμενη κυρίαρχη Δύναμη.

    Στα καθ ημάς: Οι Τούρκοι έχουν τον δικό τους φανατισμένο λαό και εμείς έχουμε εκμαυλιστές του λαού τύπου Ρεπούση, Ράμφο, Λιάκο και δεν συμμαζεύεται. Η Πατρίδα και η Τιμή είναι αρετές για τους "γραφικούς"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΦΟΒΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΣΤΥΧΙΑ
    Τα πράγματα κύριοι είναι απλά. Όταν αυτός που επιβουλεύεται τη χώρα σου στήνει μηχανισμούς υπονόμευσης και γιάφκες πρακτόρων με στόχο την αποσταθεροποίηση και το συνολικό επανακαθορισμό της εθνικής σου κυριαρχίας…
    του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
    http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/06/normal-0-false-false-false-el-x-none-x.html

    Τότε δεν παίρνεις αγκαλιά τον πολιτικό σου πολιτισμό για ν αντιμετωπίσεις τις οργανωμένες συμμορίες πληρωμένων γενίτσαρων, εθνικών υπονομευτών και επικίνδυνων δολιοφθορέων…
    Τότε δεν ανέχεσαι τους Δούρειους ίππους να δρουν ασύδοτα μέσα στην ίδια σου τη χώρα με σκοπό την υπερωρίμανση συνθηκών διάλυσης και αποδόμησης της εθνικής σου κυριαρχίας…
    Τότε δεν υποκλίνεσαι στο ρημάδ της ΔΗΜΑΡ και στα κάθε λογής νεοταξίτικα ανδρείκελα που φύτεψαν στο κουφάρι της χώρας σου για να το δηλητηριάσουν…
    Το τσίρκο των Ρεπούσηδων, σήμερα υπάρχει και αύριο αφανίζεται υπό το βέρος και της εθνομηδενιστικής πολιτικής του προστυχιάς.
    Τούτη χώρα όμως υπάρχει και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει, όχι μικρότερη απ ότι χθες, και σε κάθε περίπτωση με...
    την εθνική κυριαρχία της όχι κουτσουρεμένη, επειδή συγκυριακά ανέλαβαν τη διαχείριση της τύχης της προσκυνημένα νεοταξίτικα τσουτσέκια.
    Όταν λοιπόν αυτοί οι μηχανισμοί της υπονόμευσης, στήνονται, ανδρώνονται και απειλούν ανοικτά – συνεπικουρούμενοι από έξωθεν επεμβάσεις – τότε αυτό που όλοι οφείλουμε και πρωτίστως η πολιτική αλλά και η δικαστική εξουσία του τόπου, είναι...

    Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/06/normal-0-false-false-false-el-x-none-x.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ a

    > Και η Μακεδονία και η Ρώμη από επαγγελματικούς στρατούς την πάτησαν<

    Πώς ακριβώς την "πάτησαν"; Η μεν Μακεδονία, δια του Αλεξάνδρου, επεξέτεινε τα όρια της Ελλάδος, όσο ούτε ο ίδιος μάλλον είχε φανταστεί, δημιουργώντας μία τεράστια αυτοκρατορία. Όμως, επειδή η αυτοκρατορία ήταν προσωποπαγής, διαλύθηκε μετά των θάνατο του ιδρυτού της και υπετάχθη στην Ρώμη.

    Η Ρώμη, όμως, έκτισε την δική της αυτοκρατορία, η οποία κράτησε πολλούς αιώνες, πριν έλθει η παρακμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.