Ελλάς - Τουρκία: Πόλεμος για το γιαούρτι. Μέρος Β΄

Μετά τον Καραγκιόζη, τον καφέ, το σουβλάκι, τώρα και το γιαούρτι όχι μόνο το ανακάλυψαν αλλά τους κλέψαμε και την ονομασία.

Καυγά για το όνομα θέλουν να ξεκινήσουν οι Τούρκοι. Αλλά για το ποιος είναι ο «πατέρας» του γιαουρτιού που κάνει θραύση και λατρεύεται σε όλο τον κόσμο με την ονομασία «ελληνικό γιαούρτι» οι γείτονές μας δεν λένε τίποτα! Με αφορμή την απόφαση που δικαιώνει την ελληνική πλευρά στη Βρετανία (ΦΑΓΕ εναντίον Cobani) η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ γράφει ολόκληρο άρθρο για να υποστηρίξει ότι η λέξη γιαούρτι είναι τουρκική και οι Τούρκοι είναι «ο λαός του γιαουρτιού». Εδώ κάπου οι γείτονες έχουν χάσει την μπάλα.

Κατανοητό ότι όλοι οι λαοί ψάχνουν ή εντοπίζουν την ταυτότητά τους σε οτιδήποτε συνδέεται ή νομίζουν πως συνδέεται με αυτή, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να επικρατεί η λογική.

«Ό,τι οθωμανικό, τούρκικο», εννοούν να επιμένουν οι γείτονες

Το να θεωρούν ότι ως συνέχεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας κληρονομούν οτιδήποτε σχετίζεται με αυτή ακούγεται λογικό, αν και δε συμβαίνει το ίδιο με τις γενοκτονίες που προκάλεσαν στους χριστιανικούς λαούς, τις οποίες αρνούνται αν και αποδίδουν «θανάτους» στην οθωμανική διοίκηση. Άλλη κουβέντα αυτή όμως. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μην ξεχνούν οι γείτονες ότι η χώρα τους προέκυψε από κατακτητικούς πολέμους και άρα τη συνένωση πολλών διαφορετικών φυλών από τις οποίες υιοθετήθηκαν ένα σωρό λέξεις, συνήθειες, προϊόντα. Σημαίνει αυτό ότι κάθε λέξη, συνήθεια, προϊόν είναι τούρκικο; Σημασία έχει πώς με λένε ή από πού κατάγομαι; Σημασία έχει να με ονομάζουν γιαούρτι ή να είμαι το αυθεντικό ελληνικό γιαούρτι, το γνωστό στον Πόντο οξύγαλα ή ξύγαλα;

Οξύγαλα το ποντιακόν

Η έρευνά μας δείχνει ότι η λέξη γιαούρτι είναι πιθανότατα περσική αν και δεν αποκλείεται να έχει προκύψει από τη συγχώνευση των ελληνικών λέξεων υγεία και άρτος. Η λέξη οξύγαλα πάντως θα έλυνε όλες τις παρεξηγήσεις… Και το γεγονός ότι ανέκαθεν αποκαλείτο έτσι θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση ενός ισχυρισμού που θα έλεγε ότι αυτό το προϊόν γεννήθηκε στον Πόντο.

Σε κάθε περίπτωση το γιαούρτι, μια από τις αρχαιότερες τροφές, υπήρξε βασικό προϊόν διατροφής στη νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και σε τμήματα της Άπω Ανατολής. Στο βιβλίο του η Διατροφή στον Πόντο, ο αναπληρωτής καθηγητής του ΑΠΘ Θωμάς Σαββίδης, γράφει ότι «οι Έλληνες γνώριζαν το γιαούρτι και ήταν ενημερωμένοι για τις ιδιότητές του. Ο Ηρόδοτος (5ος αιώνας π.Χ.) μνημονεύει το γιαούρτι, ενώ ο Γαληνός (1ος, 2ος αιώνας π.Χ.) εκθειάζει την μαλακτική και καθαρτική του επίδραση».
Για τη συμβολή του γιαουρτιού στη μακροζωία έχουν γίνει σήμερα πλήθος ερευνών. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Θ. Σαββίδης, εάν είχε γίνει παρόμοια ανθρωπολογική μελέτη στον Πόντο, τα αποτελέσματα θα ήταν περισσότερο εντυπωσιακά αφού το γιαούρτι ήταν άφθονο στην περιοχή. Μάλιστα το χαρακτήριζαν «ελιξίριο της ζωής»!

Είναι λοιπόν σαφές ότι το γιαούρτι, το «ελληνικό γιαούρτι» είναι ελληνικό. Τελεία και παύλα. Τώρα εάν οι γείτονες κόπτονται για το όνομα, καλά θα κάνουν να ξαναδούν τι περιέγραφε η λέξη: το ποντιακό οξύγαλα.

Εκτός κι αν οι Τούρκοι θεωρούν πως κατάγονται συνολικά από τον Εύξεινο Πόντο και είναι όλοι Πόντιοι…

Τμήμα σύνταξης pontos-news.gr

Ελληνοτουρκικός πόλεμος για το γιαούρτι