29/7/15

Πως θα σωθούν οι Τράπεζες από τα capital controls και η οικονομία από το Grexit

Καρακούσης Αντώνης 
Η Ελλάδα έχει μια τελευταία ευκαιρία παραμονής στην ευρωζώνη, αλλά η σκληρότητα των όρων απαιτεί πειθαρχίες
Όσοι παρακολουθούν από κοντά τις ελληνικές εξελίξεις γνωρίζουν ότι το σενάριο ενός Grexit έχει μεν απομακρυνθεί, αλλά παραμένει ως ενδεχόμενο στο ευρωπαϊκό τραπέζι.
Ορισμένοι μάλιστα θεωρούν ότι η διατήρησή του στο τραπέζι πηγάζει από τη σκληρότητα της συμφωνίας και από την τιμωρητική διάθεση που συνεχίζουν να έχουν οι δανειστές απέναντι στη χώρα μας.
Κατά την εκδοχή ορισμένων, η Ελλάδα έχει όντως μια τελευταία ευκαιρία παραμονής στην ευρωζώνη, αλλά η σκληρότητα των όρων απαιτεί πειθαρχίες που δεν τις έχει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, με αποτέλεσμα το πιθανότερο είναι να αποτύχει και άρα οικειοθελώς να οδηγηθεί στο Grexit, να το χρεωθεί δηλαδή εκ ολοκλήρου και έτσι να απαλλάξει τους ευρωπαϊκούς κύκλους που διακαώς το επιθυμούν από την ευθύνη και την κατηγορία διάσπασης της ευρωζώνης.

Ως ενδεικτική της καχυποψίας και των αρνητικών διαθέσεων που επικρατεί σε ορισμένους ευρωπαϊκούς κύκλους είναι η διατήρηση της επιθετικότητας των capital controls.

Τέσσερις εβδομάδες από την επιβολή τους παραμένουν αυστηρά για τις ελληνικές επιχειρήσεις που κράτησαν τα αποθέματά τους εντός του τραπεζικού συστήματος, τα αιτήματά τους αντιμετωπίζονται με γραφειοκρατική διάθεση, οι καθυστερήσεις στην εισαγωγή πρώτων υλών είναι μεγάλες και γενικώς επιτείνουν τις συνθήκες ύφεσης, οι οποίες τείνουν να επικρατήσουν στην ελληνική οικονομία.

Στις Τράπεζες δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους για αυτές τις συνθήκες, επισημαίνοντας ότι στις παρούσες συνθήκες επιβραβεύονται οι επιχειρήσεις που φρόντισαν να μεταφέρουν τα διαθέσιμά τους στο εξωτερικό και πνίγονται στην κυριολεξία όσες τα διατήρησαν εντός του χειμαζόμενου ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Θα μπορούσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ελευθερώσει λίγους χρηματοδοτικούς πόρους μέσω του ELA και να επιτρέψει στις επιχειρήσεις που διατηρούν λογαριασμούς στην Ελλάδα να χρησιμοποιούν το απόθεμά τους τουλάχιστον για αγορές πρώτων υλών, ώστε να αποφευχθούν απολύσεις και λουκέτα εξαιτίας αυτών των τόσο πιεστικών συνθηκών απόλυτου στραγγαλισμού της ρευστότητας.

Επιπλέον, αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πίστευε πραγματικά την ελληνική παραμονή στην ευρωζώνη θα μπορούσε με μια δήλωση να εγγυηθεί τη φερεγγυότητα των ελληνικών Τραπεζών, να δηλώσει κατηγορητικά ότι απορρίπτει την ιδέα του κουρέματος των καταθέσεων και βεβαίως με την επίτευξη της συμφωνίας να σπεύσει να καλύψει τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης, να εισφέρει τα πρώτα 10 δισ. ευρώ που έχει υποσχεθεί και έτσι να καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Στην περίπτωση αυτή όλα θα ήταν διαφορετικά και δεν θα χρειαζόταν να φθάσουμε ασθμαίνοντας μέχρι το Δεκέμβριο, απειλούμενοι σε κάθε βήμα και κάθε στιγμή.

Είναι αλήθεια βεβαίως ότι η ελληνική κυβέρνηση έκανε ότι μπορούσε τους προηγούμενους μήνες να εξαντλήσει κάθε απόθεμα εμπιστοσύνης, αλλά από τη στιγμή που υποχώρησε και αποδέχθηκε να νομοθετήσει μέτρα και πολιτικές, να δηλώσει δηλαδή εμπράκτως τη μεταστροφή τους, οφείλουν και οι άλλοι ηπιότερη στάση, κατανόηση και αλληλεγγύη.

Η ελληνική κυβέρνηση όφειλε ενόψει των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο εταίρων και δανειστών να έχει συγκροτήσει εθνική στρατηγική για τον τραπεζικό τομέα, να έχει στόχευση για τις Τράπεζες, να ξέρει τι θέλει και τι επιδιώκει, αν νοιάζεται ή όχι για τον αφελληνισμό τους, αν είναι διατεθειμένη να χάσει μια επένδυση 15 δισ. ευρώ, 3.000 καταστημάτων και περίπου 40.000 εργαζομένων στα Βαλκάνια, την Κύπρο και την Ανατολική Ευρώπη, αν δηλαδή είναι διατεθειμένη να διατηρήσει ένα πλούτο που με κόπο δημιούργησαν εμπνευσμένα πρόσωπα τις προηγούμενες δύο δεκαετίες.
Μέχρι τώρα πάει στις διαπραγματεύσεις στα τυφλά, χωρίς συμβούλους, χωρίς δικηγόρους, χωρίς διαβούλευση, χωρίς ελάχιστες απαιτήσεις, χωρίς εντέλει υπεράσπιση περιουσιακών στοιχείων υψηλής απόδοσης και άμεσης χρησιμότητας στην επιδιωκόμενη ανάκαμψη της οικονομίας.

Όσοι έτυχε να λάβουν γνώση των ευρωπαϊκών σχεδίων που κοινοποιήθηκαν πριν την κρίσιμη σύνοδο, γνωρίζουν ότι αν αυτή αποτύγχανε θα ακολουθούσε επιχείρηση ολοκληρωτικής δέσμευσης του τραπεζικού συστήματος από τους εταίρους και δανειστές.

Οι θυγατρικές των ελληνικών Τραπεζών στο εξωτερικό θα απαλλοτριώνονταν σε μια νύχτα, τα περιουσιακά στοιχεία κρατικών οργανισμών στο εξωτερικό θα δεσμεύονταν και οι Έλληνες επίσημοι θα αντιμετωπίζονταν σαν οικονομικοί εγκληματίες.

Επειδή αυτά αποσοβήθηκαν και τώρα υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία διάσωσης οφείλουν οι υπεύθυνοι να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για μια συμφωνία και στο βαθμό που αυτή υπάρξει να φροντίσουν ώστε να αμβλυνθούν το ταχύτερο οι συνέπειες της προηγούμενης περιόδου.

Και αυτό δεν θα συμβεί παρά μόνο με σχέδιο, επεξεργασμένη στρατηγική και σε συνεργασία με εκείνους που γνωρίζουν και έχουν χειρισθεί παρόμοιες καταστάσεις.

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος οφείλει να συνεργασθεί με τις διοικήσεις των Τραπεζών ώστε να προσέλθει εξοπλισμένος με σχέδιο και επιχειρήματα στις διαπραγματεύσεις για την κατά το δυνατόν ταχύτερη εξομάλυνση των οικονομικών συνθηκών.

Αλλιώς και τα μέτρα θα χρεωθεί και το Grexit θα τον απειλεί βήμα - βήμα, μέρα - μέρα.
ΒΗΜΑ

2 σχόλια:

  1. " αλλά η σκληρότητα των όρων απαιτεί πειθαρχίες που δεν τις έχει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, με αποτέλεσμα το πιθανότερο είναι να αποτύχει και άρα οικειοθελώς να οδηγηθεί στο Grexit"

    Μάλλον μία άλλη διατύπωση χρειάζεται η φράση:

    " αλλά η σκληρότητα των όρων απαιτεί πειθαρχίες που δεν μπορεί να τις έχει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και αυτό το γνωρίζει η ομάδα Σόιμπλε, με αποτέλεσμα να αποτύχει και να να οδηγηθεί στο Grexit, όπερ και ο στόχος".

    Μάλλον κάπως έτσι είναι το πράγμα και με τις συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις, καθίσταται ηλίου φαεινότερο.

    Ο τίτλος "Πως θα σωθούν οι Τράπεζες από τα capital controls και η οικονομία από το Grexit" προδιαθέτει τον αναγνώστη ότι θα διαβάσει κάποια/ες συγκεκριμένη/ες λύση/εις, αλλά στο άρθρο δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Απλές διαπιστώσεις κάνει, χωρίς να μάς λέει τίποτε καινούριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καμαρώστε το συλλογισμό του πολύχρωμου παπαγάλου του Σημιτικού παρακράτους.

    "η διατήρησή του (GREXIT) στο τραπέζι πηγάζει από τη σκληρότητα της συμφωνίας και από την τιμωρητική διάθεση που συνεχίζουν να έχουν οι δανειστές απέναντι στη χώρα μας."

    Ένα ολόκληρο άρθρο με ατέλειωτες μπουρδολογίες, στηριγμένο στην πρωτοφανή άποψη ότι ΚΑΛΩΣ οι Ναζί του Βερολίνου επέβαλαν μία σκληρή συμφωνία και ΚΑΛΩΣ έχουν τιμωρητική διάθεση απέναντι στην χώρα μας.

    Το εμετικώς καταδικαστέον, γίνεται πλήρως αποδεκτόν και δή μετ΄ επαίνων, και επ΄ αυτού οικοδομείται και η αμερόληπτος πολιτική ανάλυση.

    Ο εν θέματι συστήνεται ώς Έλλην και απαιτεί να μας ενημερώσει για μάθουμε την αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.