Μα, τι είναι αυτά που λέει ο κ. Κοτζιάς; Ρώτησε κανέναν κι επαναφέρει το Κυπριακό στο θεμέλιο του που είναι η παρουσία κατοχικών στρατευμάτων; «Όταν», λέει, «πριν μερικούς μήνες έθεσα για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες το ζήτημα των εγγυήσεων και επανέφερα το Κυπριακό στο θεμέλιο του, που είναι η παρουσία κατοχικών στρατευμάτων στη μεγαλόνησο, πολλοί με κοίταξαν παράξενα. Σήμερα, θεωρείται ως ένα ζήτημα που πράγματι πρέπει να συζητηθεί. Πάρα πολλές διεθνείς δυνάμεις έχουν αποδεχθεί την άποψη που έχουμε κι εμείς και βέβαια πριν από όλα η Κυπριακή Δημοκρατία, και νομίζω αυτό το γεγονός δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την Τουρκία». 
Εδώ κ. Κοτζιά μου, στον τόπο του εγκλήματος, όποιος το λέει αυτό εξακολουθούν να τον βλέπουν παράξενα. 
Δεν ακούσατε για τις διάφορες ομάδες, που ανακαλύπτουν καινούργια θεμέλια του Κυπριακού; 
Δεν ακούσατε τους πολιτικούς μας ηγέτες, που πιστεύουν στην κοινωνικοποίηση και τον εκπολιτισμό της κατοχής;
 Ακόμα και ότι στην Κύπρο δεν υπήρξαν ποτέ πρόσφυγες, μας είπαν, κι εσείς μιλάτε για κατοχικά στρατεύματα; 
Τα ξεπεράσαμε αυτά κύριε υπουργέ, περάσαμε σε άλλη φάση, πιο πολίτικαλ κορέκτ. Δεν σας ενημέρωσε ο κ. Κασουλίδης ότι οι Τούρκοι έκαναν υποχωρήσεις και αποδέκτηκαν το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο; 
Να σας στείλουμε αν θέλετε και το προχτεσινό άρθρο του πατριάρχη του σουρεαλισμού και πρώην ομολόγου σας, Νίκου Ρολάνδη, για να καταλάβετε ότι εμείς πια δεν βλέπουμε κατοχικά στρατεύματα, τα συνηθίσαμε τόσο πολύ, που φτάσαμε στο μεταφυσικό επίπεδο να τα σβήνουμε από την οθόνη μας. 
Ολόκληρο στρατό κατοχής 40.000 ενόπλων τον εξαφανίζουμε μ΄ ένα delete στο μυαλό μας. Σου λέει, ο Ρολάνδης κι όλοι οι νερουλάδες του Ερντογάν, ότι το πρόβλημα των εποίκων, τη διζωνικότητα, τις χωριστές πλειοψηφίες, τους σφετεριστές που έγιναν χρήστες, είναι προβλήματα που έχουμε επειδή δεν παραδοθήκαμε πιο έγκαιρα στην τουρκική βουλιμία… 
Ίσως, αν τους ρωτήσετε τι εννοούν, να σας εξηγήσουν ότι τώρα που παρήλθε ο χρόνος κι άσχετα αν «το δίκαιο έχει διαχρονική υπόσταση και χάνεται μόνο όταν ο φορέας του το απεμπολήσει» (Γ. Πικής, 12/3/2012), πρέπει να τα δεχθούμε ένα προς ένα τα τετελεσμένα. 
Κι ας βλέπουμε μπροστά μας τον αφελληνισμό της Κύπρου, ας είναι με μαθηματική ακρίβεια που μας οδηγούν σε ένα κράτος μαριονέττα της Άγκυρας (κάποιοι δεν έχουν πλέον ούτε αναστολές και το ονομάζουν με περηφάνια, Χονγκ Κονγκ της Τουρκίας), ένα κράτος δυσλειτουργικό, άδικο, αντιδημοκρατικό, ένα κράτος που θα το κατοικούν πειραματόζωα τα οποία θα προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο. 
Μας ζητούν, λοιπόν, να τα δεχθούμε αυτά και να το βουλώσουμε διότι οι προηγούμενοι τα έκαναν μούσκεμα κι εμείς πρέπει να πληρώσουμε το λογαριασμό. 
Και ξαφνικά, κ. Κοτζιά μου, μας λέτε ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος; Ότι επαναφέρατε το Κυπριακό στη σωστή του βάση, στο θεμέλιο του, που είναι η παρουσία κατοχικών στρατευμάτων κι ότι μάλιστα αυτό άρχισαν να το αποδέχονται οι ξένοι; Ρωτήσατε, όμως, αν το αποδέχονται οι δικοί μας πρώτα;
Αυτή η σοφή πολιτική, που είναι σίγουρα προσωπική σας, να προτάσσετε το ότι η Ελλάδα δεν θέλει να είναι εγγυήτρια, δείχνει πράγματι έναν άλλο δρόμο, που βάζει την Τουρκία και τη Βρετανία ενώπιον ευθυνών. Τόσα χρόνια δεν ξέρουμε γιατί δεν το έλεγαν οι προηγούμενοι, πάντως δείχνει ότι η πεπατημένη δεν είναι η ορθή οδός και είναι καιρός να αλλάξει.