26/4/16

Η σιδηροδρομική γραμμή ενός αποτυχημένου κράτους


Στο βιβλίο τους «Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη» οι Ντάρον Ατζέμογλου και Τζέιμς Ρόμπινσον περιγράφουν την πόλη Ντογκάλες, όπου ένας φράχτης τη χωρίζει σε δύο τμήματα, ένα αμερικνικό και ένα μεξικανικό. Παρότι το μεξικανικό τμήμα ανήκει σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές της χώρας, το εισόδημα του μέσου νοικοκυριού βρίσκεται στο ένα τρίτο του αντίστοιχου της πόλης στην άλλη πλευρά του φράχτη. Στη μεξικανική πόλη το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων είναι σημαντικά μικρότερο από ό,τι στην αμερικανική πόλη, ενώ πολύ μεγαλύτερες είναι η βρεφική θνησιμότητα, η εγκληματικότητα και η διαφθορά.
Συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο φράχτης στην πόλη Ντογκάλες χωρίζει τον ανεπτυγμένο κόσμο με ό,τι αποκαλούμε τρίτο κόσμο. Οι συγγραφείς δεν αποδίδουν την αποτυχία αρκετών χωρών να προσφέρουν στους πολίτες τους ευημερία στο κλίμα, την κουλτούρα ή τη γεωγραφική θέση, αλλά στη λειτουργία των πολιτικών και οικονομικών θεσμών. Χρησιμοποιούν, μάλιστα, το παράδειγμα της Μποτσουάνα –στη χώρα μας αναφέρεται σαν συνώνυμο της ανυποληψίας–, που αν και βρίσκεται δίπλα σε κράτη βυθισμένα στη φτώχεια και τη βία είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της είχε ξεπεράσει αυτό της Σερβίας και της πετρελαιοπαραγωγού Βενεζουέλας το 2015 (πηγή:World Economic Outlook Database του ΔΝΤ).

Για τη συνέχεια AV

6 σχόλια:

  1. Όταν κάποιος έθεσε -βάσιμα- το ζήτημα περί failed state, αγνοήθηκε.
    http://kostasxan.blogspot.gr/2012/09/failed-state.html

    Όταν έβαλε κάποιον βουλευτή να κάνει Επίκαιρη Ερώτηση για το αν η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει failed state, αγνοήθηκε: δεν απατήθηκε ποτέ.
    http://kostasxan.blogspot.gr/2012/10/failed-state.html

    Τώρα η συζήτηση δεν είναι στο "αν" ή στο "τί να κάνουμε για να μην" αλλά στις επιπτώσεις "επειδή κατέληξε να είναι διότι κάποιοι δεν ήθελαν/ενδιαφέρθηκαν να μη γίνουμε". Με ιστορική ματιά, σα να μιλάμε για άλλη χώρα, μια άλλη εποχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Anaconda,
      άντε να πιστέψουμε ότι έγιναν όσα λες και πάλι είσαι εκτός θέματος μάλλον.
      Το άρθρο, όπως και το βιβλίο, αναφέρεται στις πολιτικές και θεσμικές ανεπάρκειες που οδηγούν στην κατάληξη μιας χώρας σε αποτυχημένο κράτος.
      Γι' αυτές τις ανεπάρκειες έχεις να πεις κάτι;

      Διαγραφή
    2. 1. "άντε να πιστέψουμε"; Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις την ύπαρξη εγγράφων με αριθμούς πρωτοκόλλου;...

      2. "Γι' αυτές τις ανεπάρκειες έχεις να πεις κάτι;" Από το 2001 γράφω για αυτές τις ανεπάρκειες, προτείνοντας συγκεκριμένες, απτές, εφαρμόσιμες λύσεις, όχι πορισματολογόντας.

      Λύσεις οι οποίες, σε επίπεδο κυβερνητικού προγράμματος, συνδέουν θεσμικά έννοιες που προσδιορίζουν το 2016 σε άρθρο τους οι Acemoglu και Robinson ως "inclusive political institutions emerge from a balanced increase in state capacity and the distribution of power". Όσοι θυμούνται το θεωρητικό υπόβαθρο τής "Εθνικής Αντιπρότασης" βεβαίως θυμούνται και τα περί steady-state τής ισότητας, το οποίο επίσης περιγράφουν τώρα ως "divergent development historically is the result of institutional differences which start out small but cumulate over time".
      http://economics.mit.edu/files/11338

      Όσοι διαβάζουν το παρόν ιστολόγιο από το 2011, ξέρουν.

      Καλύτερα λοιπόν να ρωτάς τα αυτονόητα πριν ειρωνευτείς έωλα και αβάσιμα έναν σχολιαστή (και το σχόλιό σου να δημοσιευτεί, παρά τον μετριασμό των σχολίων που υφίσταται).

      Καλή Ανάσταση.

      Διαγραφή
    3. Το κείμενο
      http://kostasxan.blogspot.gr/2012/09/failed-state.html
      που ανέφερα στο σχόλιό μου περιγράφει συγκεκριμένα "πολιτικές και θεσμικές ανεπάρκειες που οδηγούν στην κατάληξη μιας χώρας σε αποτυχημένο κράτος."
      Δίνει και λύση, αλλά δεν περιλαμβάνει αποτυχημένους που οδήγησαν την Ελλάδα σε κατάσταση αποτυχημένου κράτους. Ίσως το πρόβλημα βεβαίως να είναι ότι οι -ιστορικά αποδεδειγμένα- αποτυχημένοι θέλουν να σχετικοποιήσουν κάτι απόλυτο, ξεκάθαρο, σαφές και πλέον γνωστό σε όλους τούς αρμόδιους εκτός και εντός Ελλάδος. Τέτοιες μέρες που είναι, δεν πρέπει να ξεχνάμε την ειλικρινή μετάνοια, η οποία οφείλει να γίνεται σεβαστή.

      Διαγραφή
    4. Anaconda,
      δεν σε ειρωνεύεται κανείς.
      Μην έχεις μανία καταδίωξης.
      Με μπέρδεψες, όμως.
      Στο link που παραπέμπεις, πού παραπέμπεις συγκεκριμένα;
      Στο κείμενο ή στο σχόλιό σου;
      Έπειτα, αναφέρεις κάποια Εθνική Αντιπρόταση, χωρίς να μας εξηγείς τι είναι.
      Δεν σε ειρωνεύτηκα, αλλά δε μ' αρέσει να μιλάμε στον αέρα.
      Μπορείς να μου απαντήσεις τα παραπάνω;

      Διαγραφή
  2. Δήλωση άρνησης πραγματικότητας ("δεν σε ειρωνεύεται κανείς") δεν αναιρεί την πραγματικότητα. Το σχόλιό σου ήταν ειρωνικό. Η φράση "Μην έχεις μανία καταδίωξης." αποτελεί το επιστέγασμα τής αποτυχίας να αρνηθείς την πραγματικότητα. Απλά άστο να πάει, δε μαζεύεται.

    Το link βγάζει σε κείμενο.
    Το σχόλιό μου παραπέμπει σε αυτό το link.
    Τί δεν καταλαβαίνεις;

    Η Εθνική Αντιπρόταση είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα τού Ιδρύματος Κοινωνικής Μηχανικής & Ανάπτυξης τού 2012. Χρησιμοποιήθηκε κάποιο κόμμα για να δημοσιοποιηθεί. Όλοι όσοι συμμετείχαν τότε στον διάλογο εντός τού παρόντος ιστολογίου, και πολλοί άλλοι εκτός αυτού, το γνωρίζουν.

    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.