20/6/16

Ποιοί και γιατί μαύρισαν την Κύπρο και τον Ανδρέα Μαυρογιάννη; Οι “φίλοι” και “εταίροι”…

Ο διαπραγματευτής πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης. Φωτογραφία ΚΥΠΕ 
Ο διαπραγματευτής πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης. Φωτογραφία ΚΥΠΕ

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Δεν είχα υπόψη μου να γράψω και να σχολιάσω την τυχόν εκλογή του κ. Ανδρέα Μαυρογιάννη -και συνεπώς της Κύπρου- στην Προεδρία της ετήσιας (71ης) φθινοπωρινής Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Εάν τα πράγματα πήγαιναν κατ´ ευχή, η επιτυχία θα ήταν τέτοιας πολιτικής αλλά και υπαρξιακής σημασίας για την Κυπριακή Δημοκρατία, που τα πράγματα θα μιλούσαν μόνα τους και τα πολλά σχόλια, πέραν των συγχαρητηρίων, θα ήταν περιττά.
Γράφω γιατί χάσαμε. Έστω και με διαφορά λίγων μόνο ψήφων (94-90).

Και διότι γνωρίζω γιατί και πως χάσαμε, όπως γνωρίζουν στο κυπριακό ΥΠΕΞ και όπως γνωρίζει και ο κ. Ανδρέας Μαυρογιάννης. Την Κύπρο και τον Μαυρογιάννη τους μαύρισαν οι φίλοι μας, της λεγόμενης ευρωατλαντικής κοινότητας -νατοϊκά κράτη και κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Την Κύπρο και τον Μαυρογιάννη τους καταψήφισαν όλα εκείνα τα κράτη που εδώ και 4 δεκαετίες (και μερικά από το 1960), καταπολεμούν την αυτή καθαυτή ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Ένα αυτόνομο κυπριακό κράτος στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου τους δημιουργεί συνεχή πολιτική ναυτία. Τους καταψήφισαν οι άσπονδοι φίλοι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτοί που συνεχώς κάνουν πλάτες στο πάλαι ποτέ “κοσμικό” κεμαλικό μοντέλο, που σήμερα μεταλλάχθηκε σε “μετριοπαθές” ισλαμικό, αλλά παραμένει πάντοτε “μοντέλο” προς μίμηση από τα μη δυτικά κράτη, κατά τους Δυτικούς πάτρωνές του.

Την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη πολέμησαν πρωτίστως οι Εγγλέζοι, ακολουθούμενοι κατά πόδας από τους Σκανδιναβούς- με τη Νορβηγία, του “ευρωατλαντόπληκτου” Έσπεν Μπαρθ Άιντα, να πρωτοστατεί. Την καταψήφισε η Ουάσινγκτον. Και την καταψήφισε η Αυστραλία του Αλεξάντερ Ντάουνερ. Εδώ υπάρχουν και περισσεύουν οι ψήφοι που έκαναν τη διαφορά.

Μπορεί να χάθηκαν κάποιοι ψήφοι στην Αφρική λόγο του εχθρικού λόμπι που έκανε ο εκπροσώπος της Παλαιστίνης, όπως μας πληροφορεί ο ανταποκριτής του ΚΥΠΕ στην Νέα Υόρκη, ο Αποστόλης Ζουπανιώτης. Οι Παλαιστίνιοι θεωρούν πως η Κύπρος έχει στραφεί υπέρ του Ισραήλ και κατά των Παλαιστινίων. (Αυτή είναι μια λανθασμένη εκτίμηση και θα διαφανεί σύντομα με την αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους από την Λευκωσία. Είναι μια θέση που επίσης συγκρούεται με το ιστορικό των σχέσεων της Κύπρου με τους Παλαιστίνιους. Δεν είναι όμως αδικαιολόγητη η θέση αυτή, αν δει κανείς τον εντελώς “άγαρμπο” τρόπο που κάποιοι στην Κύπρο και όχι τυχαίοι -όπως ο αρχηγός του ΔΗΣΥ κ. Νεοφύτου- βγάζουν τη γλώσσα τους και την πέννα τους περίπατο σε κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, χρησιμοποιώντας πολιτικές υπερβολές και αχρείαστο λεξιλόγιο, χωρίς να συμβουλεύονται το ΥΠΕΞ- διότι προφανώς τα ξέρουν όλα).

Όμως το πρόβλημα δεν ήταν κάποιο ψήφοι στην Αφρική ή στην Ασία, που δόθηκαν στον ανθυποψήφιο του κ. Μαυρογιάννη. Η ήττα δεν προέκυψε από την Ανατολή. Προήλθε από τη Δύση. Και ήταν προσχεδιασμένη- δούλεψαν οι άσπονδοι φίλοι μας για την καταψήφιση της κυπριακής υποψηφιότητας. Αυτό είναι που έγινε.

Αν δούμε την υποψηφιότητα της Κύπρου από τη “δική” τους σκοπιά -αυτή των ευρωατλαντιστών- τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα. Καταρχάς πρέπει να υπομνηστεί πως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) είναι και παραμένει- με τα όποια προβλήματά του- ο πιο σημαντικός οικουμενικός θεσμός της μεταπολεμικής έννομης τάξης. Και αν εκλέγονταν ο κ. Μαυρογιάννης, στο πρόσωπό του η Κυπριακή Δημοκρατία θα προέδρευε του πιο αντιπροσωπευτικού του οργάνου, που είναι η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού. Θυμίζω επίσης πως μόλις δύο χρόνια πρίν, το 2012, η Κυπριακή Δημοκρατία προέδρευσε του δεύτερου πιο σημαντικού θεσμού στον κόσμο- περιφερειακού όμως- που είναι η ΕΕ. Και τότε “λύσσαξαν” οι άσπονδοι φίλοι μας αλλά δεν υπήρχε απολύτως τίποτα που μπορούσαν να κάνουν.

Μια κυπριακή προεδρία της 71ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ δεν θα ήταν τιμή μόνο για το Ανδρέα Μαυρογιάννη και για την Κύπρο, θα ήταν και μια κατά κράτος νίκη του κυπριακού κράτους, δηλαδή της Κυπριακής Δημοκρατίας, και μια κατά κράτος ήττα όλων αυτών-πέραν της Τουρκίας, βέβαια,- που εδώ και δεκαετίες επιβουλεύονται την κρατική της υπόσταση και επιδιώκουν, συστηματικά, την κατάλυσή της.

Όλο τον μήνα Σεπτέμβριο, ένας κύπριος διπλωμάτης της Κυπριακής Δημοκρατίας θα προέδρευε της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Και το ένα κράτος που θα ήταν “εκλιπών” από τη Γ. Σ. του ΟΗΕ, εφόσον επέμενε στο γινάτι του πως δεν υπάρχει, τάχατες, κυπριακό κράτος, και πως η Κυπριακή Δημοκρατία-της οποίας εκπρόσωπός της θα προήδρευε – είναι “εκλιπούσα”, θα ήταν η Τουρκία. Και κάθε φορά που θα συνέρχονται η Γ.Σ., η Τουρκία ή θα “έπεζε πελλόν” ή θα έπρεπε η αντιπροσωπεία της να μαζεύει τα μπογαλάκια της και να σηκώνεται να φεύγει από την αίθουσα της Γ. Σ.

Όμως ένα τυχόν κατάντημα της Τουρκίας στη Γ. Σ. δεν θα ήταν το μείζων. Θα ήταν απλά μια “παράπλευρη” συνέπεια. Το μείζων ήταν και παραμένει η κατάλυση του κυπριακού κράτους. “Οσονούπω”, μας λένε όλες οι χώρες που μαύρισαν Κύπρο-Μαυρογιάννη, η “λύση” έρχεται. Το λένε σχεδόν καθημερινά, με τελευταίο παράδειγμα τον Πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, να επαναλαμβάνει, παρουσία του Γ.Γ. του ΟΗΕ, πως θα πρέπει να υπάρξει “λύση” μέσα στο 2016. Δεν αναφέρομαι καν στους “δύο” ηγέτες που “συντονισμένα” μας παίζουν τη ίδια κασέτα.

Και η “λύση” που έχουν όλοι αυτοί υπόψη, είναι η λεγόμενη “Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία”, μια συνθήκη που για να υπάρξει πρέπει, εξ´ορισμού, να καταλυθεί το κυπριακό κράτος του 1960- με τη συναίνεση της μεγάλης πλειοψηφίας του κυπριακού λαού.

Είναι λοιπόν ποτέ δυνατό να βρισκόμαστε στο “παραπέντε” της “λύσης” και να έχουμε την Κυπριακή Δημοκρατία – ένα κράτος με ημερομηνία “λήξης” κατά τους δυτικούς ηθικοπλάστες- να προεδρεύει του πιο σημαντικού οικουμενικού θεσμού της μεταπολεμικής εποχής και της διεθνούς έννομης τάξης; Δεν γίνεται. Τελεία και παύλα.

Και όχι μόνο. Δεν μπορεί να προεδρεύει ένα κράτος με ημερομηνία “λήξης”, αλλά να προεδρεύει και ένα άτομο – ο κ. Μαυρογιάννης- που έχει άλλη πολύ πιο σοβαρή δουλειά να επιτελέσει ως “διαπραγματευτής” της μιας από τις “δύο” κοινότητες στην Κύπρο. Δεν μπορεί ο κ. Μαυρογιάννης να “κουνάει το μαντήλι” και να λέει “bye-bye” , σε μια “διαδικασία” που βρίσκεται στο “παραπέντε” και να πηγαίνει να γίνεται πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ανδρέα, δεν γίνεται. Τέλεια και παύλα.

Από όσα διαβάζουμε στον κυπριακό τύπο, το κυπριακό ΥΠΕΞ έβγαλε ήδη τα συμπεράσματά του: μας πούλησαν οι εταίροι μας, λένε. Για να βγάλουν όμως ορθά συμπεράσματα, θα πρέπει να πάνε πάρα πέρα. Πρέπει να κάνουν την διασύνδεση -το “linkage”που λένε στη γλώσσα της διπλωματίας- με το κυπριακό, όπως εκτιμώ και ανέλυσα πιο πάνω.

Στην περίφημη κλασσική ταινία “Ο Νονός”, στο δεύτερο μέρος (1974), ο Νονός, πλέον, Michael Corleone, μας θυμίζει τί τον συμβούλευσε ο πατέρας του: “να κρατείς τους φίλους σου κοντά, αλλά τους εχθρούς σου κοντύτερα” (“keep your friends close but your enemies closer”.)

Αν μάθουν κάτι στο ΥΠΕΞ από αυτή την εμπειρία, θα είναι κέρδος. Αλλιώς η μουσίτσα ο Άιντα – του οποίου η χώρα η Νορβηγία πρωτοστάτησε στη ήττα του Μαυρογιάννη- θα τους πηγαινοφέρνει στην πηγή μέχρι να του παραδώσουν και τα αυγά και τα πασχάλια. Και ειδικά ο συμπαθής Ανδρέας Μαυρογιάννης, δεν θα έχει καμιά δικαιολογία.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το πόσο επιτήδειοι είναι οι Νορβηγοί προκύπτει και από ένα εξαιρετικά σημαντικό και αιματηρό γεγονός. Η Νορβηγία του Άιντα κατέχει το παγκόσμιο πρωτείο στην οργανωμένη δολοφονία του μεγαλύτερου θηλαστικού στον πλανήτη: της φάλαινας. Οι Νορβηγοί δολοφονούν ετησίως περισσότερες φάλαινες-για “επιστημονικές”, τάχατες, μελέτες, αλλά όμως φτιάχνουν καλλυντικά από το λάδι τους- παρά όσες δολοφονούν, μαζι, η Ιαπωνία και η Ισλανδία. Καταφέρνουν οι επιτήδειοι Νορβηγοί να κρατουν το γεγονός αυτό μακριά από τη δημοσιότητα και αποφεύγουν, έτσι, τον διεθνή στιγματισμό και τα μποϋκοτάζ!
  • Αφιερώνω το κείμενο αυτό στη μνήμη του Αριστείδη Καρατζιά , ιστορικού του ελληνισμού, εκδότη, ανιδιοτελούς πατριώτη, ανθρωπιστή και φιλόζωου, που έφυγε απρόσμενα. Στο καλό Άρι- άφησες εμβληματικό έργο πίσω σου που πλουτίζει βιβλιοθήκες σε όλο τον κόσμο.
http://mignatiou.com/2016/06/pii-ke-giati-mavrisan-tin-kipro-ke-ton-andrea-mavrogianni-i-fili-ke-eteri/

1 σχόλιο:

  1. Θερμά συγχαρητήρια στον καθηγητή κ. Ευρυβιάδη για το αποκαλυπτικό και εξόχως δ ι δ α κ τ ι κ ό αυτό άρθρο του.
    ΄Οσον και άν -φοβούμαι- διδάσκει σε ανεπιδέκτους μαθήσεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.