6/7/16

Ένα δημόσιο αποχαιρετιστήριο του Ντίνου Τομάζου προς φίλους και συγγενείς (εξ αίματός τε και εξ αγχιστείας(!)


Πολυαγαπημένα μου αδέρφια και λοιποί συγγενείς και φίλοι,
Ολοκληρώνοντας τον μεγαλύτερο μέχρι τώρα κύκλο της ζωής μου (2/3 = 42 ολόκληρα χρόνια μακριά από το κατεχόμενο έκτοτε σπίτι μου, 1/3 του αιώνα = 33 ολόκληρα χρόνια στην ξενιτειά, ¼ του αιώνα = 27 ολόκληρα χρόνια στη φιλόξενη Μελβούρνη, όπου και το προσφυγικό μου), αποχωρίζομαι τους ανθρώπους μου, επιστρέφοντας προσωρινά στο ελεύθερο κομμάτι του τόπου μου. Με ανάμεικτα αισθήματα αποκόπτω τον δεύτερο ομφάλιο λώρο και επιχειρώ την αξιοποίηση των μέχρι τώρα γνώσεων και εμπειριών μου μέσα από τις δραστηριότητες της Agora Dialogue για τις οποίες θα σας κρατήσω ενήμερους/ες.
Ευχαριστώ θερμά όλους εσάς που με περιβάλατε με στοργή και αγάπη όλα τούτα τα χρόνια, καθώς και όλους εσάς που δέν με αφήσατε να ξεχάσω τις ρίζες μου.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον καθένα ξεχωριστά –από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο– στην οικογένεά μου (εξ αίματός τε και εξ αγχιστείας(!), συμπεθέρους, νύφες και γαμπρούς, αδερφοτέχνια, εγγόνια, βαφτιστικά, κουμπάρους/ες και φίλους/ες καρδιακούς!).

Οφειλόμενο ιδιαίτερο ευχαριστώ:

στον αδερφό μου τον Έλληνα, που ακούραστα και αδιάλειπτα με ιδιαίτερη στοργή ηγήθηκε της οικογένειάς μας στη μακρινή Αυστραλία,

στην αδερφή μου την Ήρα, που στέκεται ακόμα πραγματική δεύτερη μάνα όλων μας,

στον μεγαλύτερο μου αδερφό τον Κόκο, που στάθηκε δεύτερος πραγματικός πατέρας από τον καιρό που γεννήθηκα,

στον μικρότερο αδερφό μου τον Παύλο που, αν και νεαρότερος όλων μας, διαδραματίζει ολοένα και περισσότερο τον ρόλο του πάτερ φαμίλιας!

Εύχομαι ολόψυχα υγεία και επιτυχία στους προσωπικούς στόχους του καθενός.

Είμαι σίγουρος ότι ο μεταξύ μας δεσμός είναι και θα παραμείνει στέρεος, όπως είμαι επίσης βέβαιος ότι στην πραγματικότητα οι χιλιομετρικές αποστάσεις δεν είναι ούτε οι μεγαλύτερες ούτε απαγορευτικές για την ουσιαστική επικοινωνία και την αγάπη ανάμεσά μας.

Σας αφήνω τη φροντίδα του τάφου της μάνας μας, που περιμένει την ανάσταση του τόπου μας για να ανταμώσουν ξανά τα άγια οστά της με εκείνα του πατέρα και του αδερφού μας στην ελεύθερη τότε Αμμόχωστο.

Επιστρέφοντας, προσβλέπω να ξανανιώσω την παρουσία του Γιώτη μας να ατενίζει από την Κακοπετριά τη σκλαβωμένη γη μας,

να ανταμώσω τους άλλους δικούς μου ανθρώπους και την άλλη μισή οικογένειά μου, τα αδέλφια μου και τις οικογένειές τους, που στερήθηκα σε μεγάλο βαθμό κατά τα χρόνια της παραμονής μου στην Αυστραλία: την Πέπα, την Ευούλα, τη Δέσπω, τη Ρία (το διδυμάκι μου, το άλλο μου μισό), τον Νικολάκη, την Ανδρούλα στο εθνικό κέντρο.

Με συγκίνηση αφήνω πίσω όλους εσάς τους αγαπημένους μου και με ανάλογη συγκίνηση προσβλέπω να βρεθώ με εξίσου αγαπημένους μου στον τόπο μας.

Με άπειρη αγάπη

ντίνος


1 σχόλιο:

  1. Η οικογένεια Τουμάζου,προσφέρειστον Αγώνα για διατήρηση της Ελληνικότητος της Κύπρου επί τρεις τουλάχιστον γενιές.
    Η προσφορά αρχίζει απο σπονδές αίματος-ζωής, συνεχίζεται με το πρότυπο της καλής κι αγαθής οικογενείας και εκτείνεται στην αδιάληπτη πνευματική προσφορά.
    Καλωσορίζω τον Ντίνο,που παρά το γεγονός ότι ζούσε χιλιάδες μίλια μακριά, ήταν πάντοτε παρών και απεριόριστα δοτικός στην Πατρίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.