28/9/16

Η Αντιγόνη γεννήθηκε για ν’ αγαπά τη Βικτώρια Νούλαντ: Πρόκειται περί εθνικής διαστροφής

Το Θέατρο της Αρχαίας Σαλαμίνας. Φωτογραφία ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣΤο Θέατρο της Αρχαίας Σαλαμίνας. Φωτογραφία ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Γράφει ο Χρήστος Σιοπαχάς
  • Τα εθνικά μας πράγματα είναι τόσο διάφανα πρόστυχα κι εμετικά, για να μπορεί κάποιος να καμώνεται ότι δεν βλέπει τον πραγματικό παραγωγό και της δεύτερης, μετά την περσινή με τον θοκικό Ιππόλυτο, “επανάκτησης της Σαλαμίνας”
(Γ. Σαββινίδης, Φιλελεύθερος)
Πρόκειται περί εθνικής διαστροφής.
Αφού οι Τουρκοκύπριοι μουτζαχεντίν, οι οποίοι γενοκτόνησαν, μαζί με τον τουρκικό στρατό, το 1% των Ελλήνων της Κύπρου, λεηλάτησαν και κατέχουν, μαζί με τους έποικους, το 37% των εδαφών μας, “δεν είναι εχθροί μας, είναι αδελφοί μας”, τότε και η Αντιγόνη των τριών κρατικών θεάτρων του Ελληνισμού δεν γεννήθηκε για να μισεί, αλλά ν’ αγαπά τον Τούρκο σφαγέα και βιαστή των χιλιάδων αδελφών της (παιδιών, γυναικών, ανδρών), ν’ αγαπά τις μυστικές υπηρεσίες της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορίας που οργάνωσαν τα χουντικά ελληνικά πραξικοπήματα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ν’ αγαπά τον Κίσινγκερ, τον Ετζεβίτ, τον Κάλαχαν, ν’ αγαπά και τον μεγάλο φίλο της Κύπρου Μπάιντεν, τον Κέρι και τη Νούλαντ (ιδιοκτήτρια του κοινού ανακοινωθέντος Αναστασιάδη – Έρογλου) και όλο το κακό συναπάντημα του ΝΑΤΟ, που αγωνίζεται, υπό το ψευδώνυμο “διεθνής παράγων”, να επανενώσει ολόκληρη την Κύπρο με την Τουρκία, για να περάσουν τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου στα χέρια των αγγλοσαξονικών και εβραϊκών εταιρειών.

«Η παράσταση», σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΘΟΚ, “εντάσσεται στο πλαίσιο της διαδικασίας επίλυσης του κυπριακού ζητήματος, με σκοπό να έρθουν κοντά οι κοινότητες με πολιτιστικές εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου”.
Αυτά διδάσκουν εδώ και δεκαετίες οι αγγλοσάξονες στα σεμινάρια της CIA, των μυστικών υπηρεσιών και των ΝΑΤΟϊκών παραφυάδων τους. Ότι το λεγόμενο “κυπριακό πρόβλημα» δεν είναι πρόβλημα εισβολής – κατοχής – εκτοπισμού – εποικισκού – διεθνών εγκλημάτων πολέμου, αλλά πρόβλημα ψυχολογικής φύσεως ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Και ότι η λύση του “ζητήματος”, σύμφωνα με τον ανανικό Ηγέτη της δικής μας ελληνοκυπριακής κοινότητας, “δεν θα έχει νικητές και ηττημένους, ούτε τη δυνατότητα επιβολής εξουσίας της μίας πλευράς επί της άλλης και θα παρέχει τη δυνατότητα συνύπαρξης, συνδημιουργίας και προκοπής μέσα σ’ ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος”.
Αυτή δεν είναι λύση, είναι ο απόλυτος επί Γης πολιτικός δημοκρατικός πολιτειακός παράδεισος!
Το ανέβασμα της Αντιγόνης στην τουρκοκρατούμενη Σαλαμίνα δεν είναι απλώς “μια παράσταση, μια χειρονομία, μια κίνηση καλής θέλησης”, όπως ισχυρίστηκε ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθέτης της παράστασης, αλλά μια συμβολική πολιτική πράξη υπέρ του νέου, χειρότερου απ’ το πρώτο, ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, που ετοιμάζουν οι ίδιοι ΝΑΤΟϊκοί μηχανισμοί που ετοίμασαν και το πρώτο. Πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται περί “δουλειάς που ενώνει τους ανθρώπους με την τέχνη του θεάτρου”.
Περί βρομοδουλειάς πρόκειται. Περί παραγγελιάς, περί συμβολαίου εξωραϊσμού και αναγνώρισης των τετελεσμένων της τουρκικής κατοχής. Καμία τέχνη δεν μπορεί να ενώσει τον σφαγέα και τον σφαγιασθέντα.
Ο Στ. Λιβαθινός είχε την εξαιρετική τιμή και τύχη να ηγηθεί, ως διευθυντής και σκηνοθέτης, αυτός πρώτος, για πρώτη φορά, και των τριών εθνικών θεάτρων του Ελληνισμού. Κι αντί, ειδικά τώρα, ένα βήμα πριν την υπογραφή των τετελεσμένων της εισβολής απ’ τη συναπαρτία των ανανικών νεοταξικών κομμάτων Ελλάδας και Κύπρου, να σταθεί, ως άξιος επί σκηνής ποιητής στ’ αχνάρια των μεγάλων Ελλήνων ποιητών, όρθιος απέναντι στην εξουσία, να “αισθάνεται όχι απλά και μόνο αλληλέγγυος, αλλά ταυτισμένος κυριολεκτικά με τη φυλή του”, ανεβάζει την Αντιγόνη του Σοφοκλή, ταυτιζόμενος με τον Κρέοντα(!) και οδηγεί, σύμφωνα με τις επιθυμίες αυτών που πλήρωσαν την ορχήστρα, τον χορό τριών κρατικών ελληνικών θιάσων, μαζί με τα κρατικά σύμβολα-σημαίες των θεάτρων αυτών, στην τουρκοκρατούμενη, λεηλατημένη και κατεχόμενη Σαλαμίνα της Κύπρου, προς τέρψιν των οφθαλμών και της ψυχής του γενοκτόνου Αττίλα.
“… με σκοπό να έρθουν κοντά οι κοινότητες με πολιτιστικές εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου”. Κανονική πλύση εγκεφάλων επαγγελματιών προπαγανδιστών. Γι’ αυτό εκθέτουν τους καλλιτέχνες. Επί σκοπώ. Για να μη μείνει τίποτα όρθιο. Κανένα αποκούμπι για τον λαό. Ότι και οι ποιητές συμφωνούν και συστρατεύονται μαζί τους.
Ανάμεσα σ’ αυτούς και ηθοποιοί που λάμπρυναν με την παρουσία τους τις ελληνικές θεατρικές σκηνές;! Ντροπή και θλίψη. Ακόμη δεν μας έδωσαν τα κόκκαλα του αγνοούμενου Πολυνείκη να τα θάψουμε.

Η κατάσταση στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου
Πριν από 21 χρόνια, με επισκέφθηκε στον ΘΟΚ η υπεύθυνη πολιτιστικών υποθέσεων της Παιδείας και Πολιτισμού της Πρεσβείας των ΗΠΑ στη Λευκωσία. Το πιο κάτω απόσπασμα, αποτελεί μέρος επιστολής μου προς τον υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού για την κατάσταση στον ΘΟΚ.
«15 Ιουνίου 1999
Κον Ουράνιο Ιωαννίδη
Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού Κοινοποίηση: Υπουργικό Συμβούλιο Κυπριακής Δημοκρατίας, Γραμματέα Υπουργικού Συμβουλίου
Θέμα: Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου
Κύριε Υπουργέ,
[…] Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο. Άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις βεβαιώνουν πως, κατά την εκλογή του διευθυντή το 1995, αναμείχθηκαν όχι μόνον όλα τα πολιτικά κόμματα της Κύπρου, αλλά και η Πρεσβεία των ΗΠΑ. Γιατί; Για να κάνουν τη χάρη σε άνθρωπο που έχει σχέσεις μαζί τους; Και γι’ αυτό, αλλά και για έναν άλλο σπουδαιότερο λόγο.
Αμέσως μετά τον διορισμό μου, με επισκέφθηκε η ακόλουθος Μορφωτικών Υποθέσεων της Πρεσβείας των ΗΠΑ και μου πρότεινε τη χορηγία «δικοινοτικών» προγραμμάτων (κοινές παραγωγές με Τουρκοκύπριους ηθοποιούς, παραστάσεις σ’ όλη την Κύπρο κ.λπ.). Αντιπρότεινα να μας επιχορηγήσουν την αμοιβή ενός σκηνοθέτη ή άλλου συντελεστή. Επειδή η ακόλουθος επέμενε στα «δικοινοτικά προγράμματα», παρακάλεσα να μου κάνει την πρόταση γραπτώς. Πώς όμως η Πρεσβεία των ΗΠΑ θα αιτιολογούσε επαρκώς το κατηγορηματικό ΟΧΙ στην ωφέλιμη γνωριμία του ΘΟΚ με την αμερικάνικη θεατρική οικογένεια και το αρχοντικό ΝΑΙ στη συνεργασία του ΘΟΚ με τα τουρκοκυπριακά θέατρα. Γραπτή πρόταση δεν πήρα ποτέ. Ούτε και είχα οποιεσδήποτε άλλες επισκέψεις Αμερικανών στο γραφείο μου.
Σχετική είναι και η προσπάθεια των Αμερικανών να «προσφέρουν» (σύμφωνα με μαρτυρία καθηγητή) βιβλιοθηκάριο στο νεοσυσταθέν Πανεπιστήμιο Κύπρου. Οι λόγοι είναι ευνόητοι. Ευνόητοι είναι και οι τρόποι ανταμοιβής. Μια υποτροφία ή μια πληρωμένη επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί πάντα ένα καλό δέλεαρ για τους πρόθυμους να συνεργασθούν. […]»

Ερωτήματα προς Γενικό Ελεγκτή:
Ποιος πλήρωσε πέρσι (παράσταση Ιππόλυτου) και ποιος θα πληρώσει φέτος τα έξοδα της “δικοινοτικής εκδήλωσης” στη Σαλαμίνα; Η Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Λευκωσία; Η PRIO; Η EEA grants (Iceland Liechtenstein Norway), που χρηματοδότησε και τις δικοινοτικές εκδρομές της ΕΔΟΝ; Ο ΘΟΚ; Οι Τουρκοκύπριοι δικαιούνται, εκτός από δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και δωρεάν εισιτήρια θεάτρου;
Μαζί μ’ αυτούς δικαιούνται δωρεάν εισιτήρια και οι Ελληνοκύπριοι σαλαμινομάχοι, οι οποίοι θα μεταφερθούν δωρεάν με λεωφορεία στην κατεχόμενη Σαλαμίνα για να την επανακτήσουν;! Αν ναι, γιατί δεν δικαιούνται τις αντίστοιχες παροχές και οι θεατές της ίδιας παράστασης στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου; Ρατσιστικές διακρίσεις ανανιστών υπέρ ανανιστών;

http://mignatiou.com/2016/09/i-antigoni-gennithike-gia-n-agapa-ti-viktoria-noulant-prokite-peri-ethnikis-diastrofis/

2 σχόλια:

  1. Ο Μακαριος Δρουσιωτης ενας εκ των συμβουλων του προεδρου και μαχιμος ερευνητης δημοσιογρφος γιατι δεν μιλα για τα εκατομυρια των Αμερικανων, και σε ποιους δινονται για να προωθηθει μια λυση τυπου Αναν ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το βασικο προβλημα της Κυπρου ειναι οτι γειτνιαζει με το Σιωνιστικο μορφωμα που λεγεται ΙΣΡΑΗΛ. Αν ειχε μυαλο η ηγεσια των Ελληνων, θα ειχε αντιληφθει τον θανασιμο κινδυνο που διετρεχε το νησι οταν μετα τον πολεμο ιδρυθηκε το κρατος ΙΣΡΑΗΛ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.