Συρία: 5 χριστιανοί υπουργοί στην συριακή κυβέρνηση. Το 1/3 των χριστιανών εκτοπίστηκαν. Το 50% των γιατρών, δασκάλων έφυγαν…

Aντιπροσωπεία Σύρων χριστιανών ηγετών σε έδρα ΕΕ στις Βρυξέλλες και Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη

“Ένα αληθινό τσουνάμι παρέσυρε τα παιδιά μας σε θάλασσες και ωκεανούς προς Σουηδία, Γερμανία, Καναδά, Αυστραλία …”, αναφέρει ο Σύρος μελκίτης πατριάρχης Grégoire III Laham.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι η σημερινή διαμάχη στη Συρία δεν είναι “ένας θρησκευτικός πόλεμος”,   ακόμη κι αν η θρησκεία εργαλειοποιήθηκε από τους τζιχαντιστές. Λόγω του πολέμου περί τους 10.000.000 Σύρους, ήτοι περίπου το ήμισυ του πληθυσμού, εγκατέλειψαν τις εστίες τους για να καταφύγουν σε μέρη πιο ασφαλή στη χώρα ή έφυγαν προς Τουρκία, Λίβανο, Ιορδανία, Αίγυπτο ή ακόμη στο εξωτερικό της Μ. Ανατολής.

Ο 83-χρονος Σύρος μελκίτης πατριάρχης επισκέφθηκε στα μέσα Οκτώβρη την ΕΕ στις Βρυξέλλες και τα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη ως μέλος μιας αντιπροσωπείας τριών χριστιανικών Εκκλησιών της Συρίας. Στην αντιπροσωπεία μετείχαν ακόμη από πλευράς του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αντιοχείας και πάσης Ανατολής ο μητροπολίτης της Χομς, Γεώργιος Abou-Zakhem και ο εκπρόσωπος των συρορθόδοξων, μητροπολίτης Χομς και Χάμα, Selwanos Boutros Alnemeh.

Οι χριστιανοί ηγέτες της Συρίας έφεραν στους υπευθύνους της ΕΕ,  της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες (HCR) και στον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σχέδια και μηνύματα που πραγματοποιήθηκαν από 1.200.000 παιδιά μουσουλμάνων και χριστιανών που φοιτούν σε σχολεία των Χομς, Χαλεπιού και Δαμασκού. Αυτοί οι “πρέσβεις των παιδιών της Συρίας” εξαπέλυσαν επ΄ευκαιρία μια κλήση κατεπείγουσα για την ειρήνη.

“Το μήνυμά μας είναι φανερό, επιμένει ο πατριάρχης Grégoire III Laham: μια γενιά χωρίς σχολείο είναι μια χαμένη γενιά, ικανή να ενσωματωθεί λόγω απελπισίας στις τάξεις των τρομοκρατών του Νταές”. Πολυάριθμα παιδιά προσφύγων ή εκτοπισμένων δεν φοιτούν σε σχολείο και αυτά είναι πολύ εύκολοι στόχοι για τους τζιχαντιστές “μια αληθινή βραδυφλεγής βόμβα”.

“Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί, ο ρόλος μας είναι ν΄αναζωογονήσουμε τη ψυχή μιας πολυπολιτισμικής συριακής κοινωνίας. Στις περιοχές που δεν έπεσαν στα χέρια των τζιχαντιστών, χριστιανοί και μουσουλμάνοι ζουν μαζί, ειρηνικά, όπως το έκαναν εδώ και πάνω από 14 αιώνες. Οι χριστιανοί στη Μ. Ανατολή διαδραματίζουν ιστορικά ένα ρόλο μετριοπαθή και κουλτούρας. Πραγματοποιούμε ένα ‘διάλογο ζωής’ με τους μουσουλμάνους, τα παιδιά πάνε μαζί στο σχολείο, υπάρχουν 5 χριστιανοί υπουργοί στην συριακή κυβέρνηση”.

“Οι χριστιανοί έχουν σχολεία, φιλανθρωπικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας. Ως χριστιανοί [στις κυβερνητικές ζώνες], έχουμε μια κανονική ζωή. Εκτός κάθε εμπόλεμης ζώνης μπορούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα, τα μαγαζιά και τα restaurants είναι ανοιχτά, ακόμη κι αν οι τιμές αυξήθηκαν πολύ. Αν δυστυχώς μια περιοχή εκκενωνόταν ολοκληρωτικά από τους χριστιανούς της , θα υπήρχε πολύ υψηλός κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης των μουσουλμάνων”.

Πολλοί χριστιανοί που διέφυγαν από τις εμπόλεμες ζώνες κατέφυγαν στην Tartous, στη Marmarita, κοντά στο κάστρο του Krak των Ιπποτών, στην Κοιλάδα των Χριστιανών. “Αυτοί εκεί είναι σε ασφάλεια!”

Ένα τρίτο των χριστιανών εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό ή έγιναν πρόσφυγες στο εξωτερικό. Επί των 1,5 με 2 εκατομμύρια χριστιανών που ζούσαν στη Συρία πριν τον πόλεμο το ένα τρίτο εκτοπίστηκε από τις μάχες και ένα μέρος ανάμεσά τους είναι ήδη στο εξωτερικό. “Φοβήθηκαν από την εγκατάσταση των τρομοκρατών του Νταές στη χώρα όταν το 2014 εγκαθιδρύθηκε το Ισλαμικό Κράτος και το χαλιφάτο στα εδάφη που έθεσαν υπό τον έλεγχό τους.…”

Οι επιθέσεις κατά 35 χριστιανικών ασσυριακών χωριών των κατά μήκος του ποταμού Khabour στη ΒΑ Συρία, ο αποκεφαλισμός χριστιανών κοπτών σε παραλία της Λιβύης, η κατάκτηση της Μοσούλης και των χριστιανικών χωριών της Κοιλάδας της Ninive, προέκυψε ένας άνεμος πανικού μεταξύ των Σύρων χριστιανών, φέροντάς τους ένα σοβαρό χτύπημα στο ηθικό τους. “Φοβήθηκαν ότι έφθασε η ώρα τους, είναι κάτι σαν επιδημία που εξαπλώνεται. Οι νέοι παροτρύνθηκαν μυστικά να φύγουν.” Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς του Νταές: να ενσπείρει τον τρόμο, να διαιρέσει τα άτομα με ομολογιακές ή εθνικές διαχωριστικές.

Σήμερα σημειώνει ο πατριάρχης των μελκιτών Γρηγόριος III Laham, το 50% των γιατρών – χριστιανών ή μουσουλμάνων– έφυγαν όπως και οι δάσκαλοι. “Και συχνά αυτοί που έφυγαν είναι οι καλύτεροι!”

Αν η Συρία είναι μια γη σημαντική για το χριστιανισμό είναι γιατί εκεί στη Δαμασκό ο Απ. Παύλος βαπτίστηκε και κατηχήθηκε αλλά και γιατί στην τέως αρχαία συριακή πόλη της Αντιόχειας (που σήμερα κατέχει η Τουρκία) για πρώτη φορά οι οπαδοί του Ιησού πήραν το όνομα “χριστιανοί”. cath.ch 29.10.16

dimpenews.com