Για την Αποτροπή Ερντογάν στο Αιγαίο

Λάζαρος Μαύρος

Γ Ν Ω Σ Τ Ο Τ Α Τ Η ανέκαθεν η τουρκική βουλιμία για το Αιγαίο σε βάρος της Ελλάδος, κατά τ’ άλλα, συμμάχου στο ΝΑΤΟ και υποστηρίχτριας τής ένταξης τής Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ομοούσια με τη βουλιμία της εναντίον της Κύπρου. Και της Δυτικής Θράκης. Μακροχρόνια αδιάπτωτη. Κατά καιρούς εκδηλωνόμενη σε αυξομειούμενη έξαρση.

Ως διαρκής «προσημείωση» διεκδίκησης πάγιων «ζωτικών τουρκικών συμφερόντων», για τα κατάστιχα του ΝΑΤΟ και του διεθνούς παράγοντα. Και, κατά περίπτωση, συνάμα, προς εσωτερική εθνικιστική λαϊκιστική κατανάλωση. Με συστηματικά, όμως, μεθοδευόμενη, επίμονα, την ανάπτυξη των τουρκικών δυνατοτήτων για την… εν καιρώ «αιφνίδια» αποτόλμησή της.

Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Ε Ν Ο απ’ τους Τούρκους το Αιγαίο και στους σαφέστατα διατυπωμένους και γραπτώς ( «Στρατηγικό Βάθος» Νταβούτογλου, σελ. 243) επεκτατικούς στόχους τής νεο-οθωμανικής στρατηγικής των ανελθόντων από το 2002 στην εξουσία και έκτοτε κυβερνώντων Ισλαμιστών τού κ. Ερντογάν.

Το προανήγγειλε ο ίδιος ο Ερντογάν εσχάτως, Πέμπτη, 29η Σεπτ. 2016, εκτοξεύοντας τα βέλη του, μετά από… 93 χρόνια, και κατά της γενέθλιας τού απολέσαντος τα υπολείμματα τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τουρκικού κράτους, Συνθήκης της Λωζάννης τού 1923. Μεμφόμενος ότι οι τότε Τούρκοι ιθύνοντες (ο «θεοποιημένος» στην Τουρκία Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ κι ο διάδοχός του Ισμέτ Ινονού) «έχασαν μέσ’ απ’ τα χέρια τους» τα νησιά τού Αιγαίου…

Σ Η Μ Ε Ρ Α, η και αιματηρώς διακυβευόμενη -και λόγω Κουρδικού και λόγω Τζιχαντιστών και λόγω Συριακού- αναδιάταξη συσχετισμού ισχύος και η διαφαινόμενη ανακατανομή εδαφών, με την Τουρκία τού Ερντογάν δίπλα στο επίκεντρο «πνιγόμενη», με τις υπερδυνάμεις Ρωσία και ΗΠΑ συν Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και λοιπούς Ευρωπαίους σε δοκιμές άλλης ρότας, είναι εξαιρετικά προσφερόμενη ευκαιρία για να ξεδιπλωθεί αποφασιστική και αποτελεσματικότερη η ελληνική στρατηγική τής ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ:

Π Ρ Ω Τ Ι Σ Τ Ω Σ διπλωματική - διεθνοπολιτική, εργώδους και πεισματικής, παγκόσμιας νυχθημερόν επιχείρησης στριμώγματος τής τουρκικής βουλιμίας, από αμφότερα τα κράτη τού Ελληνισμού. Στην Ε.Ε., στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ, στις όποιες διμερείς, διακρατικές σχέσεις και παντού.

Σ Τ Η Ρ Ι Γ Μ Ε Ν Η Σ στη δεδηλωμένη εμφανώς, πειστική και εμπράκτως αξιόπιστη, αποφασιστικότητα αξιοποίησης τής στρατιωτικής Αποτρεπτικής Ισχύος: Και στο Αιγαίο και στη Θράκη και στην Κύπρο. Μ’ εκείνον τον σαφή κανόνα τού «προεπιβουλεύειν αυτοίς μάλλον ή αντεπιβουλεύειν» (να τους προλάβωμεν μάλλον εις τα σχέδιά των παρά να ματαιώσωμεν αυτά εκ των υστέρων), τον οποίο πρότεινε διά στόματος Κερκυραίων προς Αθηναίους πριν από 2.500 χρόνια ο Θουκυδίδης, στο Α-33 της Ξυγγραφής του.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Πρώτος πατήρ δημοσίως - αν καλώς ενθυμούμεθα - του όρου «μια ορθολογικά σκεπτόμενη Τουρκία», ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και συνοδός του Προέδρου Αναστασιάδη στις συνομιλίες κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, όστις επανέλαβε χθες («Αλήθεια», σελ.11) τον κεντρικό πυρήνα των ευσεβοποθισμών και των ψευδαισθήσεων ΠτΔ-ΔηΣυ-ΑΚΕΛ κ.ά., ότι, «μόνο αν η Τουρκία αναγνωρίσει τα ΟΦΕΛΗ των στρατηγικών της στόχων μέσα από την επίλυση του Κυπριακού», έχει άραγε υποψιαστεί ποτέ, ποια είναι ακριβώς για τον «τουρκικό ορθολογισμό» τα στρατηγικά οφέλη που η ίδια η Τουρκία (και όχι ο ίδιος) έχει αποφασίσει δι’ εαυτήν;
Λάζ. Α. Μαύρος

Σημερινή