19/3/17

16 Μαρτίου 1964 - Ο εκπατρισμός της Ελληνικής Κοινότητας της Κωνσταντινούπολης με την απέλαση και εκδίωξη της από το κράτος της Τουρκίας

16 Μαρτίου 1964

Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ισμέτ Ίνονου στις 16/3/1964 ανακοίνωσε την μονομερή καταγγελία της Ελληνοτουρκικής Σύμβασης του 1930 Εμπορίου, Εγκατάστασης και Διακίνησης με δημοσίευση της απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Με την καταγγελία της Σύμβασης η Εφορία της Πόλης έθεσε υπό επιτήρηση τους Έλληνες υπηκόους και την φορολογική εκποίηση των επιχειρήσεων τους.
Οι απελάσεις ξεκίνησαν με ανακοινώσεις στον τύπο καταλόγων ονομάτων με βαθμιαία αυξανόμενο αριθμό των θυμάτων και περί δήθεν επιζήμιων ενεργειών που είχαν διαπράξει.

Η διαδικασία των απελάσεων άρχιζε με επίσκεψη τις βράδυνες ώρες στις οικίες των θυμάτων από αστυνομικούς με πολιτική περιβολή που προσκαλούσαν τους προς απέλαση στην 4η Διεύθυνση της Αστυνομίας όπου υποχρεωνόταν να υπογράψουν κάτω από απειλές έγγραφο, που δεν επιτρεπόταν να διαβάσουν, με το οποίο «ομολογούσαν» ότι είχαν διαπράξει κατασκοπία κατά της Τουρκίας.
Τους δινόταν η εντολή να εγκαταλείψουν την χώρα μέσα σε μερικές μέρες με τον περιορισμό να έχουν μαζί τους 20 κιλά σε προσωπικά και 20 δολάρια συνάλλαγμα.
Με την διαδικασία αυτή απελάθηκαν 1072 Έλληνες της Πόλης.
Οι ανακοινώσεις καταλόγων συνεχίστηκαν μέχρι την 16/9/1964 και μετά από την ημερομηνία αυτή πλέον εξαναγκάστηκαν σε εκπατρισμό οι υπόλοιποι Έλληνες υπήκοοι όταν έληγε η άδεια παραμονής τους.
Εξαιρέθηκαν της απέλασης οι ανήκοντες στην Ρωμαιοκαθολική και Προτεσταντική Εκκλησία πράγμα που δείχνει την στοχοποίηση κυρίως της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας.
Την ίδια περίοδο όμως απελάθηκαν και 300 Εβραίοι με Ελληνική υπηκοότητα.

2 σχόλια:

  1. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον κάποιος να παραθέσει την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στον διωγμό των Ελλήνων της Πόλης.Ορίσμενοι μελετητές την περιγράφουν απο ερασιτεχνική έως αδιάφορη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευριπίδης Μπίλλης
    Να η αντίδραση της τότε "Ελληνικής" κυβερνήσεως.
    Όταν τον Μάρτιο του 1964 απελαυνόταν ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης από τις προαιώνιες εστίες του, ο τότε υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος Κωστόπουλος (του Παπανδρέου) δεν είπε ως ο Αβέρωφ για την Κύπρο λίγα χρόνια μετά, ότι η Κωνσταντινούπολη είναι μακράν.
    Είπε ότι "η Ελλάδα είναι πολιτισμένη χώρα και δεν θα προβεί σε αντίποινα". Έτσι με τον "πολιτισμό" του Παπανδρέου που σίγουρα τον γνώριζαν οι Τούρκοι, έσβησε ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης. Που οι τούρκοι δεν είχαν καταφέρει να τον εξολοθρέψουν με τη γενοκτονία του Σεπτεμβρίου του 1955.
    Που πάλιν τότε τα κατάπιε ο "εθνάρχης” Καραμανλής, με το μνημόνιο Πιπινέλλη που το υπέγραψε για να χρησθεί πρωθυπουργός. Όπως δέχθηκε και να προδώσει την Κύπρο.
    Τέλος να θυμηθούμε ότι για την ΔΔΟ του 1964, το σχέδιο Άτσεσον (που αν γινόταν δεκτό σήμερα η Κύπρος θα ήταν Kibris), ο επονομαζόμενος κατά τη γνώμη κατ ευφημισμό, "γέρος της Δημοκρατίας" , έδινε στους Τούρκους και το Καστελόριζο. Που σώθηκε όπως και η ΑΟΖ με τα πετρέλαια, χάριν στον Μακάριο.
    Να θυμίσω δε ότι και η δικτατορία και η απώλεια της Κύπρου, ήταν απόρροια της προσπάθειας του Παπανδρέου (του "γέρου της Δημοκρατίας" ) να εκτελέσει εντολές που του δόθηκαν για εκθρονισμό του τότε Βασιλέα. Για να γίνει η χώρα, χωρίς ισορροπία εξουσιών, το σημερινό χωραφάκι του εκάστοτε υπηρέτη τρίτων πρωθυπουργού της Ελλάδας.
    Υ. Γ. Υπάρχει νουνεχής γνωρίζων την τότε κατάσταση που να πιστεύει ότι ο Παπανδρέου ο "γέρος κτλ" θα έκανε ότι έκανε χωρίς έγκριση των Αμερικανών; Ή ότι ο Ανδρέας ίδρυσε την παραστρατιωτική οργάνωση Ασπίδα στον στρατό (που προκάλεσε όλα τα ανωτέρω) τυχαία;;
    Τέλος είδατε κανένα ιστορικό να ερευνά τα ανωτέρω;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.