2/3/17

Κύπρος, Αγγλία και Ευρωπαϊκή Ένωση

Σταύρος Καλεντερίδης*
Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτέλεσε αφενός η ημέρα μνήμης του μεγάλου ήρωα του ελληνικού έθνους Γρηγόρη Αυξεντίου και αφετέρου οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την ειλημμένη απόφαση εξόδου της Αγγλίας από την Ε.Ε. (Brexit). 
Εν αντιθέσει με τις απόψεις κάποιων που, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω υποστήριξης συγκεκριμένων συμφερόντων, πρεσβεύουν την περιθωριοποίηση και υποβάθμιση της χώρας μας, στην πραγματικότητα η Ελλάδα δεν ανήκει απλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά συγκεκριμένα η χώρα μας αποτελεί την ψυχή αυτής της ηπείρου.
Είναι μάλιστα ιστορικό καθήκον της χώρας μας να οδηγήσει το ολιγαρχικό και ανελεύθερο μόρφωμα των Βρυξελλών στην πραγματική δημοκρατία. Αντίστοιχα, είναι ηθική υποχρέωση των κρατών-μελών να εξασφαλίσουν ένα υγιές οικοδόμημα από χώρες πραγματικά δημοκρατικές, που συμβάλλουν στη διατήρηση της ειρήνης και της προόδου στη Γηραιά ήπειρο, αλλά και εν γένει στον κόσμο. Η Αγγλία δεν είναι μια τέτοια χώρα.
Στις 3 Μαρτίου του 1957 ο 29χρονος Γρηγόρης Αυξεντίου πολεμάει για τη ζωή του. Βρίσκεται παγιδευμένος στο κρησφύγετο του και μάχεται σαν λιοντάρι, ολομόναχος απέναντι σε 60 Άγγλους κατακτητές που τον έχουν περικυκλώσει. Πολεμάει μοναχός καθώς έχει διατάξει τους τέσσερις συναγωνιστές που βρίσκονταν μαζί του να βγουν από το κρησφύγετο για να σωθούν. Ο ίδιος, αν και τραυματισμένος, θα πολεμήσει ως υπέρμαχος της ελευθερίας, αψηφώντας ηρωικά τους Άγγλους δυνάστες του ελληνισμού για 10 ολόκληρες ώρες. Αγγλικές ενισχύσεις που κατέφθασαν στην περιοχή, έριξαν βόμβες πετρελαίου στο κρησφύγετο και τότε μόνο κατάφεραν να νικήσουν τον για πάντα ανίκητο Γρηγόρη.  
Δυστυχώς, 60 χρόνια μετά, ο κατακτητής παραμένει μέχρι και σήμερα στο ελληνικό νησί, και εγγυάται τη διχοτόμηση του για να εξασφαλίσει τη γεωπολιτική του παρουσία και επιρροή στην Μέση Ανατολή. Παραμένει αμετανόητος και δίχως να λογοδοτεί ή να ντρέπεται ενώπιων του ΟΗΕ, της Ε.Ε. ή άλλων διεθνών φορέων. Όπως άλλωστε παραμένει με την ίδια ιδιότητα του κατακτητή και στο Γιβραλτάρ, και στα νησιά Μαλβίνας (Φώκλαντ κατά τους Άγγλους). Εξίσου επαχθής είναι η παραμονή του κατακτητή στην κατεχόμενη Ιρλανδία (Βόρεια Ιρλανδία κατά τους Άγγλους). Προφανώς δεν μπορεί να μιλάει για δημοκρατία και ελευθερία μια χώρα που λειτουργεί με κατεχόμενες δυνάμεις και νέο-αποικιοκρατικές πολιτικές. Μια αμιγώς ιμπεριαλιστική χώρα, που επιτέθηκε στο Ιράκ με την ψεύτικη πρόφαση των όπλων μαζικής καταστροφής και τις επακόλουθες καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή.
Ας κρατήσει λοιπόν η αμετανόητη και επηρμένη Αγγλία τους βασιλιάδες, τους λόρδους, και τα λοιπά αναχρονιστικά ολιγαρχικά απομεινάρια και ας αρχίσουμε να καθαρίζουμε το πρόσωπο και την ψυχή της Ένωσης. Και όταν αυτή επιστρέψει για την επανένταξη της – μιας και είναι νομοτελειακά βέβαιο πως οι λύσεις της ανθρωπότητας θα δοθούν με τη συνεργασία και τη σύνθεση και όχι με την απομόνωση και την περιθωριοποίηση – ας βρει απέναντι της μια πραγματικά δημοκρατική Ένωση. Δημοκρατική κατά τα ελληνικά (και όχι νέο-ελληνικά) πρότυπα. Και τότε ας της ζητηθούν τα αυτονόητα ως προαπαιτούμενα για την επιστροφή της στην ενωμένη Ευρώπη. Να σταματήσει μια και καλή να διχάζει και να διαφεντεύει τις ζωές των πολιτών άλλων χωρών. Να εξαφανιστεί από την Κύπρο και να ζητήσει συγνώμη από τον Ελληνισμό για τα εγκλήματα εναντίον μας. Να τελειώσει με τα απομεινάρια της αποικιοκρατίας και να δώσει οριστικό τέλος στη σύγχρονη σκλαβιά που η ίδια συντηρεί.
Καθίσταται επομένως σαφές, πως μία τέτοια χώρα με τη μορφή της σημερινής Αγγλίας, που αδυνατεί να συμφιλιωθεί με το αμαρτωλό παρελθόν της και να ζητήσει συγνώμη από την ανθρωπότητα – κάτι το οποίο δεν έχει κάνει ποτέ (για την εγκληματική κατάτμηση της Μ. Ανατολής, την καταστροφή της Παλαιστίνης, την εκδούλευση της Ινδίας, τον εκμαυλισμό της Αφρικής, τους πολέμους του οπίου στην Κίνα, κ.ά.), δεν έχει καμία θέση σε μια πραγματικά δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι καιρός να επιστρέψει η ηθική στις διεθνείς σχέσεις και να προσπαθήσουμε για αυτό αντί να εξυπηρετούμε τις πολιτικές ισορροπίες, τον καθωσπρεπισμό, τη διαφθορά και το διεθνές έγκλημα. Είναι καιρός να διεκδικήσουμε δημοκρατία στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ελευθερία και ειρήνη, και να αναγκάσουμε να συμβιβαστούν και να «συνθηκολογήσουν» οι πολέμιοι αυτών των μεγαλόπνοων ιδεών και όχι οι χώρες που τις εμπνεύστηκαν και τις υποστηρίζουν.
Σταύρος Καλεντερίδης είναι πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος και επικοινωνιολόγος, εκ των εμπνευστών της κίνησης δέλτα.
Μάθε για το δέλτα http://todelta.gr/
Γίνε υποστηρικτής του δέλτα
http://todelta.gr/participate/

11 σχόλια:

  1. Με αυτά τα δεδομένα ο Άλμπρεχτ Χάουσχόφερ, ο εθνικός συντηρητικός, ανέπτυξε ένα σχέδιο ειρήνης, που ήταν αφ’ ενός σε συμφωνία με αυτά που πρέσβευε η Γερμανική Αντίσταση – όπως αντιπροσωπεύονταν λ.χ. από το γκρουπ Χάσσελ/Πόπιτς/Μπεκ – αλλ’ από την άλλη πλευρά δεν ήταν μακρυά από την ιδέα του Χίτλερ περί καταμερισμού του κόσμου μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας. Αυτό το πλάνο απέβλεπε στην νέα τάξη της Ευρώπης μέσα στα εξής πλαίσια:
    1. Η Γερμανία ελευθερώνει όλα τα εδάφη που κατέκτησε μέχρι τώρα στη Δυτική και Βόρειο Ευρώπη – μέχρι ένα μέρος της Αλσατίας και Λωραίνης. Λεπτομέρειες για τα όρια θα κανονιστούν σε μια γαλλο-γερμανική διάσκεψη.
    2. Η Γερμανία αναγνωρίζει την Αγγλικά Αυτοκρατορία και την επικυριαρχία της επί των θαλασσών.
    3. Η Αγγλία αναγνωρίζει τα Γερμανικά συμφέροντα στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.
    4. Η Γερμανία θεωρεί την «διευθέτηση των (γερμανικών) ανατολικών συνόρων ως ειδικό πρόβλημα, το οποίο πρέπει να λυθεί από τα απ’ ευθείας επηρεαζόμενα κράτη, χωρίς την συμμετοχή άλλων εθνών».
    5. Οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης.
    6. Εγκαθίδρυση Ευρωπαϊκού Αστυνομικού Σώματος.
    7. Μεταφορά των αποικιών εντός κοινής Ευρωπαϊκής κυριότητος.
    Για να πραγματοποιήσει αυτό το πλάνο ο Άλμπρεχτ Χάουσχόφερ – ένα πλάνο που στερούσε από την Αγγλία απ’ όλα εκείνα για τα οποία είχε βγει μαζί με τη Γαλλία στον πόλεμο, και που εκτός από την ανατροπή του Χίτλερ δεν έδινε στην Αγγλία τίποτε που να την προασπίζει από γερμανική ηγεμονία στην ηπειρωτική Ευρώπη – απεφάσισε περί το τέλος του καλοκαιριού του 1940, να παίξει ένα διπλό παιχνίδι: ήθελε να φτάσει στο στόχο του και με τη βοήθεια του Εςς, εκτός από τις προσωπικές του προσπάθειες. Έτσι, έγινε ο Άλμπρεχτ Χάουσχόφερ, όπως σωστά λέει ο Χάμιλτον ο νεώτερος, «μια από τις πιο ελκυστικές και μυστηριώδεις φυσιογνωμίες, που παραμόνευε πίσω από τα παρασκήνια του Γ΄Ράιχ».
    Τα παραπάνω αποτελούν πιστή αντιγραφή από το βιβλίο: «Ο πατέρας μου Ρούντολφ Εςς, Η πτήση στην Αγγλία, Η αιχμαλωσία», σελ. 106 – 107, Wolf Rudiger Hess, εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ, 1η έκδοση στην Ελλάδα Δεκέμβριος 2002, 1η έκδοση 1984 Langen – Georg Muller, Verlag GmbH, Munchen – Wien.
    Τώρα αν βλέπεται κι εσείς κάποια ομοιότητα με την πορεία της "Ενωμένης Ευρώπης" όπως τη βιώνουμε σήμερα αλλά και την πάντα ιδιαίτερη σχέση της Βρετανίας με αυτήν και το επικείμενο BREXIT μάλλον είναι απλή σύμπτωση!!! Ίσως γιατί όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί: " η ιστορία πολλές φορές επαναλλαμβάνεται ως φάρσα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Αγγλία δεν κατέστρεψε μόνο τον Ελληνισμό, αλλά υπήρξε και σύμμαχός του σε εποχές κρίσιμες.
    Η Αγγλία, σε αντίθεση με τη Γερμανία και άλλους, ενθάρυνε την επέκταση της χώρα μας προς το βορά. Η Ελλάδα δεν θα είχε διπλασιαστεί χωρίς Αγγλική στήριξη. Η Γερμανία δεν υπήρξε περισσότερο φιλελληνική από την Αγγλία. Εγκλημάτισε κατά της χώρας μας, αλλά όχι περισσότερο από κάποιους άλλους.

    Αν δεν είχαν γίνει πράκτορες των Γερμανών πολλοί αξιωματικοί μας δεν θα είχαμε χάσει και τη Μικρά Ασία. Αυτά νομίζω. Η αντι-Αγγλική, αντι-Αμερικανική, αντι-Εβραϊκή, αντι-Ρωσική υστεριά και άλλες είναι φτιαγμένες από Γερμανούς πράκτορες που έχουν καταστρέψει τη νέα Ελλάδα, και που κυριαρχούν ακόμα στις στρατιωτικές και ιστορικές σχολές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γιατί η γερμανία που αιματοκύλισε την ευρώπη δυο φορες και τώρα μετατρέπει την ελλάδα σε λωρίδα τις γάζας έχει θέση στην Ευρώπη? Eδώ δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε πραγματική δημοκρατία στην ελλάδα, και ούτε καν σε τοπικό επίπεδο, θα το εφαρμόσουμε εμείς στις Βρυξέλλες? Τώρα μάλιστα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ θέλω να πιστεύω οτι οι Αυξεντίου και Παλληκαρίδης και άλλα ηρωϊκά παληκάρια και σήμερα θα αντιστέκονταν μπροστά σε αυτή την σημερινή ευρωπαϊκή τυραννία.

    Και όση σχέση μπορεί να έχουν αυτή η ευρωπαϊκή ένωση με την ψυχή της ευρώπης ως ηπείρου, άλλη τόση είχαν οι τριάκοντα τύραννοι του 403 πΧ με τη αθηναϊκή δημοκρατία.

    Οι αντιστοιχίες μεταξύ του τώρα και του τότε, μεταξύ δηλαδή του καθεστώτος της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης και του καθεστώτος των τριάκοντα τυράννων είναι πάμπολλες.

    Aυτό θα συμβουλεύαμε τότε τον Θρασύβουλο να κάνει, να μείνει υποτελής στους τύραννους μήπως εκ των έσω μπορέσει να τους άλλαξει;

    Κατά τα άλλα με τιποτε δεν κατανοώ την σχέση των ηρώων Αυξεντίου κ.ά με την ένωση του τσίρκου τύπου Σόϊμπλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επί τέλους κάποιος τα λέει και ευτυχώς αυτός είναι ένας νέος άνθρωπος μορφωμένος και με όραμα . Ολοκάθαρες και στέρεες κουβέντες:
    Προφανώς δεν μπορεί να μιλάει για δημοκρατία και ελευθερία μια χώρα που λειτουργεί με κατοχικές δυνάμεις και αποικιοκρατικές πολιτικές.
    Είναι σημαντικό το γεγονός ότι θεμέλιο αυτού τού κειμένου είναι η αναφορά στον Ήρωα Μάρτυρα Γρηγόρη Αυξεντίου ("Γρηγόρη Αυξεντή") που μαζί με τον Αρχηγό του Γεώργιο Γρίβα Διγενή και την Ε.Ο.Κ.Α. ξεφτίλισαν κατά την δεκαετία τού 1950 οριστικά και ανεξίτηλα το αγγλικό crown και την βρετανική τάχατες αυτοκρατορία. Μπορεί η κοινοπολιτεία να μασκαρεύεται ακόμη σε μετάλλαξη-προέκταση τού "empire", όμως το λιοντάρι της πλέον ξεδοντιάστηκε και έμεινε οριστικά και αμετάκλητα φαφούτικο. Μόνο τα νύχια τού έμειναν πια για να παλεύει και να συνεχίζει τις βλάβες που κάποτε προκαλούσε ωρυόμενο σε ολόκληρο τον πλανήτη. Sic transit gloria mundi.
    Όσο και αν παρελαύνουν σε πομπές χρυοστολισμένοι οι λόρδοι και τα λοιπά κατάλοιπα τής αλαζονικής Βικτωριανής αυταπάτης, με την αμετανόητη ανάλγητη ένοικο τού Μπάκινγχαμ επι κεφαλής, η τραγική κωμωδία τους τελείωσε.
    Μόνοι τους σε μια αυτοκτονική έξαρση οι θλιβεροί υπήκοοι τής γρηάς βασίλισσας αποφάσισαν με το brexit να βάλουν ταφόπλακα στο παρδαλό μνημείο τής αιματοβαμμένης ανθρωποβόρου δόξας τού παρελθόντος τους.
    Και πράγματι όπως σωστά σημειώνει ο Σταύρος Κ. αυτό αποτελεί ξεκίνημα για μιά κάθαρση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ευκαιρία για την αναζωογόνηση των αρχών και αξιών με τις οποίες ιδρύθηκε, για να γίνει επί τέλους αυτό που τής πρέπει : η Δημοκρατική Ευρώπη που θα ανοίγει δρόμους σε ένα καλύτερο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ἡ Μεγάλη Βρετανία, δέν ἔχει γνωρίσει τόν πολιτισμό. Τόν ἔχει ἀντιγράψει ἀπό τόν ἑλληνορρωμαϊκό κόσμο. Ὅπως καί ἡ Κεντρική καί Βόρεια Γερμανία καί ἡ Βόρεια Γαλλία (παρόμοια καί ἡ Βόρεια Ἰταλία, δηλαδή Λομβαρδία κλπ).
    Τά ὀνόματα παραπλανοῦν: Πρόκειται φυλετικῶς ἀλλά καί πολτισμικῶς γιά τήν Μεγάλη Νορμανδία, τήν Ντωϋτσλάνδη (= Deutschland= Τευτ(σ)ονία) καί τήν Φραγκία. –Για νά καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται, λέγω τοῦτο:
    Ὅταν μπῆκαν οἱ βάρβαροι Νορμανδοί στό Παρίσι, τό 805 μ.Χ., τό Παρίσι ἀριθμοῦσε 5.000 κατοίκους. Οἱ Φρἀγκοι τότε εἶχαν δεχθῆ τόν ἑλληνορωμαϊκό πολιτισμό καί τόν χριστιανισμό (ὡς Ὀρθοδοξία) ἀλλά μέ πολλάστοιχεῖα βαρβαρότητάς τους. Τρόμαξαν ὅμως, μετά ἀπό 300 χρόνια ἐκπολιτισμοῦ τους, ἀπό τήν ὠμότητα τῶν νέων βαρβάρων, τῶν Νορμανδῶν: Στά σπίτια τοῦ Παρισιοῦ, στίς πόρτες, οἱ Νορμανδοί, κάρφωσαν τά κομμένα κεφάλια τοῦ σφαγέντος ἀπό αὐτούς ἄρρενος πληθυσμοῦ τῶν Φράγκων.
    Ἐπανερχόμεθα στό τί ἔκαναν μέ τόν πολιτισμό μας οἱ Νορμανδοἰ, οἱ Φράγκοι καί οἱ Τεύτονες (-Λομβαρδοί κλπ). Ἀντιγράφοντας τά δευτερεύοντα, κατέστρεφαν τά πιό σημαντικά, τίς ρίζες τοῦ πολιτισμοῦ. Εἶχαν συμβουλές ἀπό ... «ἐξευρωπαϊσμένους» μέ ἰταλικά καί λατινικά ὀνόματα ἑβραίους «φιλοσόφους». Καί σχημάτισαν, καί ἀπό μόνοι τους, τήν ἐπηρμένη ἰδέα, ὅτι ὡς φυλετικῶς ἀνώτεροι θά ἵδρυαν καλλίτερο πολιτισμό ἀπό τόν Ἑλληνικό καί Ρωμαϊκό! (περί ἐπάρσεως: στά σημερινά γοτθικά-τευτονικά, στα «γερμανικά», τό «νά σηκώσῃ κάποιος τήν μύτη του», δέν σημαίνει ὅτι δείχνει περηφάνεια, ἀλλά ὅτι «ξέρει καλά!»). , ἀνάλογα, στόν λεγόμενο ἀγλγοσαξωνικό κόσμο, τό νά σφίξης τά χείλη καί νά κουνήσης τό πηγούνι πρός τά κάτω, μέ σημαίνει ὅτι μιλᾶς ἀξιόπιστα!).
    Πολιτογράφησαν λοιπόν οἱ ἀργά ἐκπολιτιζόμενοι βάρβαροι (Γότθοι-Τεύτονες, οἱ Νορμανδοί μετα τῶν Γότθων Σαξώνων καί Γότθων Ἄγγλων, οἱ Φράγκοι καί οἱ Λομβαρδοί κλπ.), ἑαυτούς ὡς Ρωμαίους καί κληρονόμους τῆςἀρχαιότητος! Καί μέ ἔπαρση (ὕβρη) καί κοντόφθαλμη προοπτική (Προκρούστη) ἄρχισαν νά καταστρέφουν τόν πολιτισμό χιλιετηρίδων, μαζί με τήν προσέγγιση στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Ζῶντος.
    Δηλαδή κατέστρεψαν συστηματικά στήν Δύση τήν Ὀρθοδοξία, τήν ὁποία ἀντικατέστησαν ἀπό αἱρετικές ἀπόψεις, μόλις ἄρχισαν νά μποροῦν νά διατυπώνουν ἀφηρημένα νοήματα στήν λατινική. Κοινωνία καί φέουδο-κράτος χωρίς ἀνάγκη πράγματι Θεοῦ: Παπισμός ἀρχικά, πού εἶναι κατά βάθος ἀθεῒα, ὅπως ἄλλωστε ἀποκαλύφθηκε πλήρως μετά τό 1790. Καί ἀθεϊσμός ὡς βάσις κρατικῆς ἀσυδοσίας, τήν ὁποία αὐξάνουν ἑκάστοτε, ὁλοένα καί περισσότερο, μέχρι δικτατορίας καί ναζισμοῦ, γιά νά μήν χάσουν τήν ( φυσικῶς ἐκ τῆς ἀσυδοσίας φθίνουσα ) κρατική «ἰσχύ».
    Ἀντικατέστησαν δέ, τήν RES PUBLICA μετά τοῦ Δημοσίου δικαίου της, ἀπό φεουαρχικ΄ς ἀρχές καί ἤθη. Πολτιεία-Κράτος, χωρίς πραγματικό δημόσιο χῶρο. Ὅλα φυλετικά-φεουδαρχικά-ρατσιστικά καί ὀλιγαρχία τῶν ἰσχυροτέρων, ἀντί δημοσίου χώρου, ἀντί δικαιώματων πολιτῶν, ἀντί δημοκρατίας τῶν πράγματι καλλιτέρων .
    Στήν Μεγάλη Βρετανία, ἐνωρίτερα διεπίστωσαν ὅτι χρειζόταν χειραφέτηση ἡ οικονομία ἀπό τήν ἀσφυκτική φεουδαρχικη δομή. Οἱ Νορμανδοί πού χρησιμοποιοῦσαν τούς προηγηθέντας βαρβάρους Ἄγγλους καί Σάξωνες γιά φεουδαρχική κυριαρχία, ὡς κατώτερους εὐγενεῖς, ἄρχισαν νά τούς χρησιμοποιοῦν καί γιά ἀστική ταξη. Στήν ὁποία προσλαμβάνουν τυχοδιῶκτες ἐκ τῶν φυλετικῶς "κατωτέρων", πού ἦσαν καί εἶναι ἡ πλειοψηφία, Κελτικῆς κυρίως ἀλλά καί Ρωμαιο-ἑλληνικῆς καταγωγῆς.
    Αὐτούς ἔστελναν οἱ Νορμανδοί νά σκοτώνονται στήν Κύπρο ὡς «Ἄγγλοι στρατιῶτες» τό 1955 καί μετά. Ὅπως καί ὁ βορειοϊταλός Μουσολίνι πού ἔστειλε στήν Ἑλλάδα τό 1940, γιά νά νά σκοτωθοῦν ἀπό τούς Ἕλληνες, κυρίως οἱ ἀναλώσιμοί του, οἱ καταγόμενοι ἀπό τήν Νότια Ἰταλία....
    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Β Μέρος
    Τελικά, ἡ «Ἀγγλία» , ἀκριβέστερα πρέπει νά λέγεται Μεγάλη Νορμανδία. Διότι, τό Μεγάλη Βρετανία προέρχεται μᾶλλον ἀπό τό ὅτι ἡ κατάκτησις τῶν τότε (11ος αἰών μ.Χ.) «Ἀγγλικῶν» νήσων, δηλαδή νήσων κατακτημένων ἀπό Ἄγγλους Γότθους καί Σάξωνες Γὀτθους (ἀδελφά φύλα τῶν Τευτόνων), ἔγινε μετά ἀπό τήν κατάκτηση τῆς πρώτης ἀποικίας τῶν Νορμανδῶν, τῆς Βρετἀνης, πού βρίσκεται στήν σημερινή Βόρεια Γαλλία.
    Ἡ νέα κατάκτησις ἤ ἀποικία τῶν Νορμανδῶν ἦταν πλέον ἡ «Μεγάλη Βρετάνη» πού εὔκολα ἔγινε Μεγάλη Βρετανία (συνήθεια ὅλων τῶν βαρβάρων, εἶναι νά μήν μποροῦν νά ἀφομοιώσουν καλά τό νέο, ἀλλά νά τό ταυτίζουν ἀρχικά μέ κάτι τό γνωστό σέ αὐτούς).
    Αὐτά, δέν σημαίνουν ὅτι ὅλη ἡ βαρβαρότητα αὐτή δέν ἔχει κάπως ἐκπολιτισθῆ καί ἐπιφανεικῶς ἐξημερωθῆ ἔκτοτε. Ἀλλά γράφονται γιά νά ξέρουμε περί τίνος πρόκειται, ὅταν ἀκοῦμε γιά «ἰδιωτικοποιήσεις» δημοσίων ἀγαθῶν, γιά βαρεῖες φορολογίες χάριν δανειστῶν τοῦ Δημοσίου, γιά περιφρόνηση τῶν ἐκλογῶν ἤ γιά χειραγωγήσεις τῶν ἐκλογικῶν σωμάτων,καί γιά ζωτικά συμφέροντα τοῦ βασιλείου( εἴτε Kingdom, εἴτε Reich).
    Ἀντιθέτως πρός τούς Νορμανδούς τῆς Μεγάλης Βρετανίας, οἱ Φράγκοι (συγγενές φύλο πρός τούς Γότθους), καί οἱ Γερμανοί καί Αὐστριακοί (πού δέν εἶναι Γότθοι παρά σέ μικρό ποσοστό), εἶναι ἐσωτερικῶς-προσωπικῶς διῃρημένοι. Διότι οἱ ἐξ αὐτῶν ἀπόγονοι εὐγενῶν, π.χ. Ντέ Γκώλ, οἱ Φόν...., δηλαδή Φραγκο-Γότθοι, παράλληλα μέ τόν μερικό ἐκπολιτισμό τους, πού τούς κάνει φίλους τῆς δημοκρατίας, καί τοῦ δημοσίου χώρου, τύπου ἀρχαίας Ρώμης κυρίως, κωλύονται ἀπό τόν παραδεδομένο παπισμό (....ἀθεΐα) , καί τἠν ἀποτυχία διορθώσεώς του χωρίς ὀρθοδοξία (προτεσταντισμός, ... ἀτομοκεντρισμός), στό νά ἐκπολιτισθοῦν βαθύτερα.
    Ὅλοι αὐτοί διατηροῦν ἡγετικές τάξεις πού συνεργάζονται μεταξύτους καί καλλιεργοῦν τό μίσος κατά τῶν πολιτικῶν καί τῶν πολιτισμικῶν στοιχείων που θά στεροῦσαν ἰσχύ ἀπό τό ὅλο σύστημα ἐξουσίας τους, ἀποδίδοντάς την εἴτε στόν Θεό εἴτε στόν λαό πράγματι.
    Τρέμουν δέ τό ἀνυπέβλητο ὕψος καί τό ὑπερούσιο βάθος τῆς Ὀρθοδοξίας, τό φιλοσοφικό βάθος καί τήν κοσμική δύναμη τοῦ Ἑλληνορρωμαϊκοῦ πολιτισμοῦ, τόν ὁποῖον εἰκονικῶς ἐκθειάζουν καί ὀλίγον μιμοῦνται, καί συντηροῦν τά τυπικά στοιχεῖα τοῦ συστήματός τους ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ. Προσπαθοῦν δέ νά προσετερισθοῦν τήν Κίνα κλπ, γιά νά μεγαλώσουν φυσικῶς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ας μην ξεχνάμε κι ας μην κατηγορούμε άλλους για την νίλα του 1974. Πας αντίλογος δεκτός.
    1) Ο Μακάριος και ο Παπαδόπουλος για δικούς τους λόγους ο καθένας, έδιωξαν την ελληνική ταξιαρχία από την Κύπρο το 1967, δηλαδή στην πρώτη δύσκολη στιγμή ως έθνος τα έκανε χάλια η ηγεσία μας.
    2) Η Κύπρς τό ´παιζε αδέσμευτη με στρατιωτική ισχύ μηδέν και κυρίως ένα μέσω ψυχρού πολέμου εκτός ΝΑΤΟ.
    3) Ο πανηλίθιος Ιωαννίδης έκανε ό,τι έκανε στην Κύπρο πιστεύοντας ότι, οι τούρκοι θα έμεναν θεατές και κανείς τρίτος δεν τού έστηνε παγίδα υποκινώντας τους τούρκους.

    Το άρθρο του Σταύρου θέλει να ενώση και να ξυπνήση τους Έλληνες λέγοντας κάποια πράγματα από μιά σκοπιά εντελώς ρητορική. Ας προσέχουμε λοιπόν ως λαός, μην ξαναπάθουμε τα ίδια γεγονότα με αυτά του 1974.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Konion,
      1) Και χωρίς τη μεραρχία η άμυνα της Κύπρου ήταν άριστα οργανωμένη το 1974 και ικανότατατη από μόνη της να καταστρέψει την Τουρκική στρατιωτική μηχανή. Με εντολές Αμερικάνικες που πήγαν στα δικά μας επιτελεία στην Αθήνα, κατεστράφει το σχέδιο άμυνας, δεν άνοιξαν οι αποθήκες, κατεστράφησαν πυροβόλα και άλλος εξοπλισμός, μονάδες έλαβαν οδηγίες να μην πολεμήσουν. Δεν φταίει το ότι δεν είχαμε δυνάμεις στην περιοχή, είχαμε.
      2) Αυτό ήταν το τραγικότερο όλων των λαθών μας. Η πολιτική μας ήταν ηλίθια.
      3) Ο Ιωαννίδης είχε πίστη στη σημαντικότατη υπεροπλία της αεροπορίας και του ναυτικού μας, και δεν είχε κανένα φόβο διότι γνώριζε ότι τότε η Ελλάδα μπορούσε να καταστρέψει την Τουρκία με ευκολία. Δεν ήταν ηλίθιος, ήταν επικίνδυνος και διαταραγμένος βασανιστής, αλλά όχι προδότης. Δεν πίστευε ότι οι στρατηγοί και αρχηγοί θα προδώσουν την υπόθεση και θα γονατίσουν στις Αμερικάνικες απειλές ότι θα μας πάνε μέχρι τον Όλυμπο. Ο Ιωαννίδης μαζί με άλλα ακραία στοιχεία που έδρασαν στην Κύπρο και δολοφόνησαν κόσμο, έδωσαν την ηθική αφορμή για να πραγαμτοποιηθεί το 1974. Με βασανισμούς, δολοφονίες και σφαγές αμμάχων έχεις χάσει το παιχνίδι από την αρχή. Αυτά άνοιξαν τις πύλες για την καταστροφή μας. Το μάθημα που πρέπει να πάρουμε από τη νέα ιστορία μας είναι Ενότητα, ομόνοια. Με αυτά θα μπορέσουμε να κάνουμε μελέτη και να φτιάξουμε νικηφόρες στρατηγικές.

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.