Πραγματικός στόχος είναι το τεμάχιο 6

Το 2003 Κύπρος και Αίγυπτος συμφώνησαν στην οριοθέτηση των μεταξύ τους Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ). Η Τουρκία αιφνιδιάστηκε από την εξέλιξη και ανέφερε ότι η συμφωνία ήταν νομικά άκυρη και κατά συνέπεια μη δεσμευτική. Επειδή, όμως, είναι κυριαρχικό δικαίωμα δύο ανεξάρτητων κρατών να υπογράψουν συμφωνίες οριοθετήσεως των ΑΟΖ τους, ουδείς έλαβε υπ’ όψιν τις τουρκικές διαμαρτυρίες.
Η Τουρκία δεν εκάμφθη αλλά στράφηκε προς την Αίγυπτο. Ο Ερντογάν ζήτησε από τους Αιγυπτίους (και ιδίως από τον ανατραπέντα πρόεδρο Μόρσι που ανήκε στο κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων) να αποκηρύξουν την κυρωθείσα και κατατεθειμένη στον ΟΗΕ συμφωνία με την Κύπρο. Αντ’ αυτής πρότεινε την υπογραφή μιας νέας συμφωνίας θαλάσσιας οριοθετήσεως μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας. Στην προταθείσα οριοθέτηση η Τουρκία αγνοούσε εντελώς τη γεωγραφική παρουσία της Κύπρου η οποία περιοριζόταν μόνον στα χωρικά της ύδατα. Η πρόταση είχε ένα σημαντικό δέλεαρ για την Αίγυπτο. Το προταθέν όριο ήταν τοποθετημένο δεκάδες μίλια βορειότερα του ορίου που χαράχθηκε μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου το 2003. Εάν δεχόταν η Αίγυπτος την τουρκική πρόταση θα «κέρδιζε» πολλές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας περιοχής. Η Αίγυπτος δεν ανταποκρίθηκε. Η τουρκική πρόταση, όμως, παραμένει στο τραπέζι.
Για τη συνέχεια Kathimerini