23/12/17

Εθνικής σημασίας ζήτημα - Wall Street Journal: Ελαιόλαδο, ο πράσινος χρυσός της Ελλάδας που παραμένει ανεκμετάλλευτος

Παράγουμε για να το συσκευάζουν και να καρπώνονται τεράστια οφέλη Ιταλοί και Ισπανοί
Μίνα Αγγελίνη
Η Ελλάδα είναι 3η παγκοσμίως σε παραγωγή ελαιολάδου, αλλά μόλις το 4% του ελαιολάδου που πωλείται παγκοσμίως συσκευασμένο είναι ελληνικό - Αν το ελληνικό λάδι δεν εξαγόταν χύμα στην Ιταλία αλλά συσκευαζόταν θα μπορούσε να αποφέρει στην Ελλάδα επιπλέον €250 εκατ. ετησίως
Το ελληνικό ελαιόλαδο, γνωστό ως "πράσινος χρυσός", θα έπρεπε να αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για τον εξαγωγικό τομέα της χώρας. Ωστόσο, προσφέρει ένα μάθημα για να ξεπεραστούν οι οικονομικές δυσκολίες γιατί η χώρα μας παραμένει βαθιά μη ανταγωνιστική παρά τις ασφυκτικές πιέσεις με την πάροδο του χρόνου να ενισχύσει την οικονομία της, επισημαίνει η δημοσιογράφος Νεκταρία Σταμούλη σε ανταπόκρισή της από την Μεσσηνία σε άρθρο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Wall Street Journal».

Υπό τον τίτλο:«Greece’s Olive Oil Industry Offers a Lesson on Economic Hurdles» (Η βιομηχανία ελαιόλαδου στην Ελλάδα προσφέρει ένα μάθημα για τις οικονομικές δυσκολίες), το εκτενές άρθρο της εφημερίδας αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Οι εργάτες στο ελαιοτριβείο του κυρίου Γιάννη Σκιαδά, πίεζαν τις βραβευμένες ελιές της Καλαμάτας για να πάρουν το πυκνό, αρωματικό λάδι, γνωστό τοπικά ως «πράσινος χρυσός», το περισσότερο από το οποίο θα σταλεί στο εξωτερικό και θα αναμειχθεί με ιταλικό ελαιόλαδο. Ο κ. Σκιαδάς θα μπορούσε να κερδίσει τα τριπλάσια αν δημιουργούσε μία εταιρεία για το λάδι του και το πουλούσε μόνος. Ωστόσο, αυτό θα απαιτούσε επένδυση σε κάθε βήμα, από την καλλιέργεια έως το marketing. ΄Όμως η ρευστότητα που προσφέρουν οι Ιταλοί πελάτες είναι ελκυστική μετά από μία δεκαετία σχεδόν οικονομικού πόνου στην Ελλάδα. «Ο Θεός να έχει καλά τους Ιταλούς», δήλωσε ο κ. Σκιαδάς.  
Η Ελλάδα, στο ελαιόλαδο θα μπορούσε να έχει σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, με το κλίμα που είναι ιδανικό για την καλλιέργεια, καθώς και μία μείωση 22% του εργατικού κόστους από το 2010, περίπου όταν ξεκίνησε η κρίση. Αλλά η χώρα δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το χαμηλό κόστος για να ξεπεράσει τις οικονομικές κακουχίες. Η αξία των ελληνικών εξαγωγών μειώθηκε πέρυσι, παρά τα χρόνια προσπαθειών για την προώθηση ανάπτυξης βασισμένης στα προϊόντα που εξάγονται. 

Επώδυνη η αποτυχία των ελαιοπαραγωγών
Το επίμαχο δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι, η αποτυχία των ελαιοπαραγωγών στην Ελλάδα να βγουν στη διεθνή αγορά με το δικό τους λάδι είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Η Ελλάδα είναι 3η παγκοσμίως σε παραγωγή ελαιολάδου, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, αλλά μόλις το 4% του ελαιολάδου που πωλείται παγκοσμίως συσκευασμένο είναι ελληνικής προέλευσης,σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (2015). Κι αυτό γιατί οι Έλληνες παραγωγοί ελαιόλαδου έχουν κυρίως «κολλήσει» στο να παράγουν για άλλους, χωρίς να μπορούν ή χωρίς να θέλουν να επενδύσουν στο να δημιουργήσουν εταιρικό προϊόν δικό τους το οποίο μπορεί να πουληθεί σε καλές τιμές στις ξένες αγορές. Μόνο το 27% του ελληνικού ελαιόλαδου εξάγεται ως εταιρικό προϊόν, σε σύγκριση με το 50% της Ισπανίας και το 80% της Ιταλίας.
«Η Ελλάδα δεν έχει επενδύσει στο να δημιουργήσει «brand name», όπως η Ιταλία και η Ισπανία», δήλωσε η κ. Χριστίνα Σακελλαρίδη, επικεφαλής του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων. «Τώρα είναι δύσκολο να βγεις στον ανταγωνισμό» πρόσθεσε. Επιμένοντας στο λάδι χύμα προς πώληση και όχι ως εταιρικό προϊόν, η Ελλάδα χάνει 250 εκατομμύρια ευρώ σε έσοδα κάθε χρόνο, σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Τράπεζας, τα οποία χρειάζεται απεγνωσμένα. Γι’ αυτούς που επενδύουν το όφελος μπορεί να είναι σημαντικό.
Πρώτο Θέμα

4 σχόλια:

  1. Η οικονομία παει καλά μόνο σε κοινότητες και κοινωνίες όπου υπάρχει υψηλός βαθμός εμπιστοσύνης και αλληλοσυνεργασίας ανάμεσα στα μέλη της. Για παράδειγμα, υπάρχει χωριό στη Χαλκιδική όπου ενωμένοι οι κάτοικοι έχτισαν μαζί τα σπίτια κάθε οικογένειάς τους, άριστες κατασκευές, με αποτέλεσμα την άνοδο της ποιότητας ζωής. Σε άλο χωριό του Βόλου υπάρχει το υψηλότερο κατα κεφαλή αγροτικό εισόδημα στη χώρα, επειδή έβαλαν ένατιμο και ικανό ηγέτη να τους οργανώσει.

    Είναι ζήτημα τιμής και ικανοτήτων δέκα ανθρώπων σε κάθε περιοχή για να την αναπτύξουν. Όπου δεν υπάρχει εντιμότητα και συνεργασία οι περιοχές θα πεθαίνουν. Όπου οι έντιμοι και ικανοί πολίτες ενώνουν δυνάμεις θα έρχετε και ο πλούτος.

    Οι παραγωγοί είναι απαράδεκτοι να μην μπορούν να ενωθούν και να εξάγουν αυτόνομα. Ενωμένοι μπορούν να οργανωθούν, ας μην περιμένουν καμία πίτα από τον ουρανό. Ενότητα, εντιμότητα, εμπιστοσύσνη, αρχές και αξίες, ή διαφορετικά ή λαμογιά θα φέρει τελικό ρήμαγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ψάξε Ανάβρα, Δημήτρης Τσουκαλας, ο άνθρωπος που έπρεπε να έχει την υπόθεση ανάπτυξης της χώρα μας στα χέρια του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το βασικό ζήτημα με το ελαιόλαδο αλλά και γενικά με τα εξαγωγικά προϊόνταν είναι ότι παράγεις με βάση την επιθυμία του τελικού καταναλωτή. Στην Ελλάδα θέλουμε 16κιλη συσκευασία διότι ακριβώς καταναλώνουμε τεράστια ποσότητα κάθε χρόνο. Οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί όμως θέλουν λίτρα και μισόλιτρα. Αν θέλουμε να πουλάμε στον τελικό Ευρωπαίο και Αμερικανό καταναλωτή πρέπει οι παραγωγοί και οι συνεταιρισμοί να συσκευάσουν σε μικρές συσκευασίες και να πάνε να βρουν τον τελικό καταναλωτή. Θα πας και θα βρεις το Walmart, το Kroger, το Safeway και λοιπά σούπερ μάρκετ, θα του προσφέρεις συκευασίες στο μισό και ένα λίτρο, θα έχει το κλασικό περιθώριο κέρδους του, πιθανόν το 40% επί της τιμής και θα του δώσεις χιλιάδες τόνους κάθε χρόνο, με άλλα λόγια την ποσότητα που παράγουν νομοί αν όχι διαμερίσματα, όχι ο μεμωνομένος παραγωγός. Περιγράφει αυτό την Ελληνική επαρχία σήμερα; Πρόκειται 10,000 παραγωγοί να καθίσουν μαζί να φτιάξουν έναν συναιτερισμό για να εκμεταλλευτούν τις τιμές του ξένου λιανοπωλητή χωρίς να σφαχτούνε για το ποιος θα είναι απο πάνω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.