31/3/18

Τα έχουμε κάνει μαντάρα, αλλά ας προσέξουν οι επίδοξοι επιβουλείς της Ελλάδας μας

Παντελής Σαββίδης
Δεν είναι μόνο η οικονομία την οποία οι κυβερνώντες για πολλά χρόνια την Ελλάδα –αλλά και οι σημερινοί– οδήγησαν από αδιέξοδο σε αδιέξοδο. Είναι και τα εθνικά θέματα, αλλά και πολιτικές που ευνούχισαν τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ως συνήθως, όλα εκλαμβάνονται στραβά στη χώρα από την πολιτική ηγεσία. Η στροφή της Ευρώπης προς την ήπια πολιτική εξελήφθη από τις ελληνικές κυβερνήσεις ως εγκατάλειψη του στρατεύματος.
Μια αντίληψη ευδαιμονίας με κάθε τίμημα κυριάρχησε κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, και έννοιες όπως πατρίδα, εθνική κυριαρχία, εθνικό συμφέρον, προάσπισή τους, Ένοπλες Δυνάμεις κτλ. ενοχοποιήθηκαν από μια κλίκα «διανοουμένων» την οποία προσεταιρίστηκε ο τότε πρωθυπουργός, αποδέχθηκε την ιδεολογία τους και την κατέστησε κυρίαρχη, αν και αριθμητικά είναι αναντίστοιχη με το κακό που έχει κάνει.
Το κακό το βλέπουμε σήμερα. Ενώ η Τουρκία εξοπλίστηκε σαν αστακός και απειλεί την εθνική κυριαρχία της χώρας, η ελλαδική πλευρά δείχνει αδυναμία να υπερασπίσει τα συμφέροντά της.
Και δεν είναι μόνο οι σχέσεις με την Τουρκία όπου εκδηλώνεται αυτή η αδυναμία. Ακόμη και στις σχέσεις με τα γειτονικά Σκόπια, με τα οποία η κάθε είδους σύγκριση ευνοεί την Ελλάδα, εκδηλώνεται μια τρομερή αδυναμία να προωθηθούν τα ελληνικά συμφέροντα. Και αυτό, παρά τα γεγονός πως η κύρια αιτία της διαμάχης, το όνομα της γειτονικής χώρας, ευνοεί συντριπτικά τις ελληνικές θέσεις.
Το ίδιο και με την Αλβανία. Εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί βρέθηκαν, επιβίωσαν και πλούτισαν στην Ελλάδα, και το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τον κόσμο αυτό για τη διαμόρφωση ενός θετικού κλίματος στο λαό της γειτονικής χώρας, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο. Υποτίθεται, ακόμη, πως εδώ που έφτασαν τα πράγματα, κύριο όργανο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας είναι η συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα Τίρανα επιθυμούν σφόδρα να γίνουν μέλος της Ένωσης και, παρά την επιθυμία τους αυτή, αρνούνται να διευθετήσουν εκκρεμότητες με την Αθήνα – απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξή τους στην Ευρώπη. Αντιθέτως, επηρεάζονται από την Τουρκία η οποία δεν είναι μέλος της Ένωσης.
Όλα αυτά δείχνουν πλήρη εγκατάλειψη των δομών του κράτους και των λειτουργιών του. Μια ιδεολογία παραίτησης κυριάρχησε από το ΄90 και εδώ, και το αποτέλεσμα είναι εμφανές.
Εκεί που τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα είναι οι σχέσεις με την Τουρκία. Τα όργανα του ελληνικού κράτους δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως η ανατολική χώρα δεν ιδρώνει ιδιαιτέρως σήμερα με την επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, και η μόνη γλώσσα που μιλά είναι η ισχύς.
Η υπόθεση των οκτώ τούρκων στρατιωτικών και των δύο Ελλήνων ομήρων είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις αδυναμίας αποτελεσματικής υποστήριξης των αρχών της ελληνικής πολιτικής.
Αν και ο πλήρης εκφυλισμός της πολιτικής ισχύος άρχισε ιδεολογικά από τα μέσα του ’90 όπως προαναφέρθηκε, η αδυναμία στην ισορροπία μεταξύ των δύο χωρών υπήρχε από την επομένη της Λοζάνης, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα. Και αυτό έπρεπε να ανησυχήσει τις πολιτικές εξουσίες από τότε.
Ενώ η Τουρκία ακολούθησε μια προγραμματισμένη εξωτερική πολιτική με στόχο την ισχυροποίησή της, η Ελλάδα, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν έδωσε την απαιτούμενη προσοχή ή δεν μπόρεσε να κυβερνηθεί από ικανές προσωπικότητες. Αυτό δείχνει το αποτέλεσμα.
Οι αγιογραφικές προσπάθειες των κυβερνητών της με την απόσταση της σημερινής ματιάς καταρρέουν.
Η Αθήνα δεν βρίσκεται σε δύσκολη θέση διαχείρισης των σχέσεών της με την Άγκυρα μόνο σήμερα, με την υπόθεση των «οκτώ». Βρέθηκε και στη δεκαετία του ’20, όταν κατηγορήθηκε ότι ευνοούσε τους «συντηρητικούς» κύκλους της μειονότητας στην αντιπαράθεσή τους με τους «νεωτεριστές» κεμαλικούς.
Αναφέρομαι στη γνωστή υπόθεση του Μουσταφά Σαμπρί, του τελευταίου θρησκευτικού ηγέτη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατέφυγε με μια δυναμική μουσουλμανική ομάδα («παλαιομουσουλμάνοι») στη Θράκη, αντικεμαλικού φρονήματος και προσηλωμένη στο Κοράνι. Αυτού του κλίματος ήταν και η πλειοψηφία της μειονότητας. Αυτή η ομάδα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας στη διείσδυση του τουρκισμού στη Θράκη, αλλά το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν κατάφερε να την αξιοποιήσει αλλά αναγκάστηκε και να ...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

6 σχόλια:

  1. Η εκπαιδευση και εννοω την παιδεια μας που ηταν ανοχυρωτη σε οποιονδηποτε εισβολεα ειναι η αιτια για τα δεινα μας!Οταν απο την μια η τηλεοραση,η τεχνολογια,βομβαρδιζουν τον νεο την νεα να γινουν απλα καταναλωτικα προιοντα και οι γονεις ενδιδουν γιατι πρεπει να ειναι ιν οταν δεν δινουμε καμια σημασια στην ιστορια μας,αυτο λεγεται ψωνισμα!Δυστυχως το εξυπνο πουλι απο την μυτη πιανεται και ψωνιστηκαμε χασαμε την επαφη μας με την αληθεια μας με την ιστορια μας την παραδοση μας,την θρησκευτικοτητα μας πραγματα που αναγεννουσαν το εθνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι πολιτικοι ευνουχισαν τις ενοπλες δυναμεις και εκαναν τους ανωτερους αξιωματικους κλητηρες τους για να τρωνε την Πατριδα ανενοχλητοι και να μην ξαναπαθουν τα ιδια που ειχαν παθει στο παρελθον , για τον ιδιο λογο δυελισαν και την παιδια χεζοντας πανω στο ιδανικο Πατρις- θρησκεια- οικογενεια¨. Δυστυχως ο Ελληνας μονο με πολεμο θα σωσει την Ελλαδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι από τα μέσα της δεκαετίας του 90, αλλά, από τα μέσα της δεκαετίας του 70, άρχισε το αποτρόπαιο έργο του εκμαυλισμού του λαού η ποικιλώνυμη και ενίοτε "εθναρχική" ηγεσία του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ύπαρξη και ισχυρότατων ένοπλων δυνάμεων λειτουργεί αποτρεπτικά για τους εποφθαλμιούντες γείτονες. Το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι ικανό να το συνειδητοποιήσει αυτό. Οι γείτονες μας που είναι πολιτιστικά υποδεέστεροι μας φθονούν και δεν θα πάψουν ποτέ να μας επιβουλεύονται. Οπότε αφού δεν μας σέβονται πρέπει να τους μάθουμε να μας φοβούνται ώστε να μην τους περνά καν από τη σκέψη οτι θα μας βλάψουν χωρίς να μείνουν άμεσα και πολλαπλάσια ατιμώρητοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. _Βρίσκω τό ἀνωτέρω ἄρθρο τοῦ κ. Παντελῆ Σαββίδη ὄντως ἐξαιρετικό.
    _Τά λάθη μας, εἶναι τό ἑξῆς ἕνα: Ἐπαναπαυθήκαμε.
    Ἐξ οὗ,
    προχειρότητα στίς ἀναλύσεις,
    ἀγνόηση τοῦ αἰσθημάτος δικαίου καί τῆς αἰσθήσεως κινδύνων τοῦ λαοῦ,
    μανιπουλάτσιο (χειραγώγηση) τοῦ λαοῦ (=τύφλωση ἡγεσίας)
    ὑπερβολική ἐμπιστοσύνη στήν Εὐρώπη,
    τυφλή ἐμπιστοσύνη στίς ΗΠΑ,
    παραμερισμός ὅσων ἁρμοδίων ἐπισημαίνουν κινδύνους,
    περιφρόνηση ἤ καί ὑπονόμευση σέ ὅσους πασχίζουν ἔξυπνα νά βοηθήσουν ἄν καί τυπικῶς δέν εἶναι ἁρμόδιοι,
    ἀντίσταση κατά ὅσων προτείνουν ἄμυνα,
    ἐπίθεση κατά ὅσων κρίνονται κομματικῶς ἤ μιντιακῶς ἐπιζήμιοι,
    κατάργηση τῶν φυσικῶν "ἀντισωμάτων" τῆς κοινωνίας (ἀξιῶν, προσώπων καί κυρίως Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας), κατά ποικίλων ἐνδημουσῶν παραλόγων ἀντιθέσεων (ἕπεται διχόνοια μέχρι σχιζοειδοῦς τύπου παράνοια τοῦ κοινωνικοῦ σὠματος),
    ἐπναπαυθήκαμε, ἀλλά ὄχι ὡς λαός, κυρίως ὡς "ἁρμόδιοι".

    Γι' αὐτό καί τό ἀμυντικό δόγμα, "φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους" (μετά ἀπό δίκη πλέον σἠμερα, ἐννοεῖται, ἀλλά χωρίς παραγραφές),
    ἀνεβάζει τόσο πολύ τίς ἱκανότητες ἀμύνης μας,
    ὥστε ἀνησυχοῦν ὅσοιθέλουν νά κάνουν τό Ἑλληνικότατο ἐδῶ καί 3.000 χρόνια Αἰγαῖο μας,
    "πλατεία Μεϊντάν" ὑπό τόν ἔλεγχό τους,
    καί πού γι'αὐτό βάζουν τόν Κοτζιά νά δωρίζει τό ὄνομα Μακεδονία (δέν καταλαβαίνει, δέν καταλαβαίνει, δέν καταλαβαίνει! -πόσο συνδέεται ἡ ὑπεράσπιση τῆς Ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας, μέ τήν ὑπεράσπιση τοῦ Αἰγαίου)
    ὁ ὁποῖος βοφτίζει "μεταφυσικό" τό ὄνομα Μακεδονία καί "φυσικἠ" τήν δωρεά του στά Σκόπια !
    -συνμπλέοντας δέ μέ τόν κ. Κοτζιά, ὁ Τοῦρκος βαφτίζει ὄνειρο τήν Ἑλληνικότητα τοῦ Αἰγαίου καί τῆς Κύπρου, καί μάς καλεῖ νά τά ξεχάσουμε!

    ΥΓ. Μήπως καταλάβατε τώρα, κε Κοτζιά, τί κάνετε, ;δηλαδή ὅτι συνδέονται οἱ ἐπικοινωνιακές στρατηγικές σας κατά τῆς αἰσθήσεως πραγματικότητας τοῦ Ἐλληνικοῦ λαοῦ, μέ τίς ἀντίστοιχες τουρκικές,
    ἀλλά καί τό δόσιμο τοῦ όνόματος Μακεδονία ἄρον-ἄρον, μέ "σταύρωση" τῆς Ἑλλάδος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.