Υεμένη: Τα τεράστια στρατιωτικά μέσα που χρησιμοποιούνται εναντίον της Υεμένης είναι άχρηστα απέναντι στην αποφασιστικότητα των Χούθι

Οι δυνάμεις επίθεσης συνεχίσουν να βηματίσουν σημειωτόν εδώ και δύο εβδομάδες, παρά τα τεράστια στρατιωτικά μέσα που κινητοποιήθηκαν ενάντια σε μια μέτρια οπλισμένη αντίσταση, αλλά προικισμένη με τεράστιο θάρρος. Μια δεύτερη αποβατική φορτηγίδα χτυπήθηκε σοβαρά πριν από μερικές ημέρες. Ενώπιο της ανικανότητας των Σαουδαράβων και των Εμιράτων (που μόλις έχασαν έναν αρχηγό επιτελείου), να κερδίσουν σημαντικούς πόντους σε αυτό το ανθρώπινα αποτρόπαιο πόλεμο, οι πραγματικοί χορηγοί (οι ΗΠΑ, Ισραήλ, Βρετανία και Γαλλία) υποχρεώθηκαν να βάλουν το χέρι στη φωτιά. Αυτοί οι χορηγοί έχασαν μόλις και ένα σημαντικό όργανο πολέμου, ήτοι το ψυχολογικό πολέμο.

Έτσι, διαπιστώθηκε ότι η επικοινωνία τους, είτε με τη μορφή των στρατιωτικών δελτίων είτε αντανακλάται από τα ηχεία αντήχησης που έχουν γίνει τα περισσότερα δυτικά μέσα ενημέρωσης, αυτή η επικοινωνία έχει χάσει την αξιοπιστία της. Απελπισμένοι να ειδωθεί αυτή η επίθεση, η οποία γίνεται ένα ανθρωπιστικό σκάνδαλο σε πλανητικό επίπεδο, με ό, τι αυτό συνεπάγεται, ως κατάρρευση μεγάλης εμβέλειας όσον αφορά την εικόνα μάρκας των δυτικών χωρών, οι χορηγοί αναζητούν μια παράκαμψη.

Αυτή τη παράκαμψη σκέφτηκαν να τη βρουν σε μια πονηριά που φαντάστηκε από εκείνους τους δασκάλους του φαύλου τεχνάσματος που είναι οι Άγγλοι. Στέλνοντας έναν κουλουριασμένο διαπραγματευτή κάτω από τη μάσκα της εγκαρδιότητας του (όπως μόνο οι Άγγλοι ξέρουν να παράγουν) για να προσπαθήσει να εξαπατήσει τους Χούθι. Οι Χούθι είναι σίγουρα ειλικρινείς άνθρωποι, αλλά ξέχασαν να είναι ανόητοι όπως κάποιοι από τους Άραβες ηγέτες στις γειτονικές χώρες. Ο Άγγλος που στάλθηκε από τον Feltman (ΟΗΕ), ο Martin Griffiths, είχε προτείνει την παράδοση της πόλης Hodeida και ολόκληρης της νοτιοδυτικής ακτής στον ΟΗΕ, δηλαδή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στον Martin Griffiths οι Χούθι απάντησαν ότι δεν είχαν κανένα πρόβλημα τα έσοδα από το λιμάνι της Hodeida να χρησιμοποιούνται υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών προς όφελος του λαού της Υεμένης. Αυτό φυσικά δεν βοηθούσε όσους βρίσκονταν πίσω από τον Griffiths. Ο Griffiths είχε ζητήσει επίσης κατά την τελευταία του περιοδεία στην Υεμένη, συνάντηση με τον Χούθι ηγέτη, Abdelmalek Al Houthi. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε ευγενικά επειδή οι Χούθι μύρισαν μια παγίδα για την οποία απέφυγαν να μιλήσουν.

Όσον αφορά αυτή την άρνηση συνάντησης, η υπόθεση εργασίας μου είναι η εξής. Αντιμέτωποι με τον αδιέξοδο που γνωρίζει η στρατιωτική περιπέτεια τους στην Υεμένη και με τις ψυχολογικές συνέπειες που δημιουργεί, οι Δυτικοί αποφάσισαν να προσπαθήσουν να εξαλείψουν σωματικά τον ηγέτη των Χούθι. Πάντα σύμφωνα με την υπόθεσή μου, το δεύτερο επείγον αίτημα που υποβλήθηκε από τον Griffiths για συνάντηση και που απορρίφθηκε από τους Χούθι, ήταν να επιτρέψει τον «εντοπισμό» του Abdelmalek αλ-Χούθι με σκοπό να τον γεωτοποθετήσουν για να μπορέσουν να του στείλουν, αν δινόταν η ευκαιρία, ένα μη επανδρωμένο οπλισμένο αεροσκάφος.

Το γεγονός είναι ότι εδώ και 4 χρόνια που διαρκεί αυτός ο βρώμικος πόλεμος, οι υπηρεσίες πληροφοριών (και όχι από τις μικρότερες) που εμπλέκονται, δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν τα «ίχνη» του χαρισματικού ηγέτη των Χούθι, λες και ο τελευταίος διατάζει τους ανθρώπους του από μια άλλη διάσταση.

Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά

 Le Dessous des Cartes

reseauinternational