28/6/18

Τα ανήθικα πλεονεκτήματα της Αριστεράς

Από σχολική θεατρική  παράσταση Δημοτικού σχολείου.
Αν κοιτάξουμε πίσω στο 2015 και προσπαθήσουμε να αναγνωρίσουμε ποιος ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας που οδήγησε στην εκλογή του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τον Ιανουάριο και στην επανεκλογή του το Σεπτέμβριο, θα καταλήξουμε αναμφίβολα σε ένα συμπέρασμα: ήταν η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ότι δεν είχε καμία συμμετοχή στη φαύλη οικονομική διαχείριση, στη διαφθορά και στον εκμαυλισμό του δημόσιου βίου που κυριάρχησαν στη χώρα για πολλά χρόνια με ευθύνη των μεταπολιτευτικών Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και είχαν ως αποτέλεσμα την κρατική χρεοκοπία. Ήταν αυτό που με περισσή αυταρέσκεια και έπαρση τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ονόμασαν το "ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς".
Βέβαια, η συγκεκριμένη επιτυχία δεν θα ήταν δίκαιο να πιστωθεί αποκλειστικά στους υπεύθυνους επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ και την τωρινή του ηγεσία. Είχαν προηγηθεί δεκαετίες συντονισμένης και μεθοδικής προσπάθειας και εργασίας στον τομέα της προπαγάνδας από την ευρύτερη Αριστερά. 
Υπήρξαν χιλιάδες "στρατευμένοι" διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημιουργοί του λόγου, δημοσιογράφοι, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας που από τη λήξη του Εμφυλίου και μετά φρόντισαν να εμποτίσουν αυτήν την αντίληψη περί "ενάρετης" Αριστεράς στο συλλογικό υποσυνείδητο της ελληνικής κοινωνίας.
Ήταν αυτοί που επί μακρά σειρά ετών καλλιεργούσαν και "πουλούσαν" μία εξιδανικευμένη εικόνα των κομμουνιστικών καθεστώτων που καταδυνάστευαν τους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης, της Κίνας και άλλων χωρών παγκοσμίως.
Ήταν οι ίδιοι που ζητούσαν, διακριτικά στην αρχή, εντονότερα στη συνέχεια, να εφαρμοστούν τα σοσιαλιστικά πειράματα και στη χώρα μας, παρουσιάζοντας ως αδιέξοδη και αποτυχημένη τη συντηρητική και ευρωπαϊκή πορεία που ακολούθησε η χώρα μας μετά τη λήξη του Εμφυλίου. 
Ήταν αυτοί που διέδωσαν τον αντιαμερικανισμό, που φιλοτέχνησαν την εικόνα της "Ευρώπης των Μονοπωλίων", που στήριξαν την προσπάθεια για θυματοποίηση της "αθώας" Αριστεράς στα μάτια της κοινής γνώμης και κατηγόρησαν ως αντιδραστικούς όλους τους μεταπολεμικούς ηγέτες της Ελληνικής Δημοκρατίας, ακόμη και τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Η επιβολή της τυραννίας από τη χούντα των συνταγματαρχών και η εθνική καταστροφή της Κύπρου ήταν τα γεγονότα που συνετέλεσαν καθοριστικά στο να εμπεδωθεί από την ελληνική κοινή γνώμη η άποψη ότι τελικά η Αριστερά είχε δίκιο σε αυτά που έλεγε. Η εδραίωση αυτής της πεποίθησης σε ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας μετά το 1974 ήταν που ανέδειξε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος με την οξυδέρκεια που τον χαρακτήριζε ήταν ο πολιτικός που αντιλήφθηκε πρώτος την τεράστια δυναμική της ιδεολογίας της Αριστεράς στο μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό.
Ως κόμμα της Σοσιαλιστικής Αριστεράς αυτοπροσδιορίστηκε και πρωταγωνίστησε το ΠΑΣΟΚ. Με ακραίες και ριζοσπαστικές θέσεις στην αρχή, με μετριοπαθέστερες απόψεις στην πορεία της "ωρίμανσής" του αργότερα. Ποτέ όμως δεν έπαψε να εκφράζει ένα μεγάλο μέρος πολιτών που ένιωθαν Αριστεροί. Η αντιδεξιά ρητορεία που υιοθετήθηκε εξαρχής από το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιήθηκε στο πέρασμα των χρόνων για να κρατήσει την απόσταση μεταξύ των οπαδών του και της συντηρητικής παράταξης, που κατά κύριο λόγο εξέφραζε και εκφράζει ακόμη η Νέα Δημοκρατία. Η ίδια αυτή ρητορική ήταν που διατήρησε στα μυαλά μεγάλου μέρους των πολιτών τον μύθο της "καλής" Αριστεράς και της "κακής" Δεξιάς και τον μετέφερε έως τις μέρες μας.
Σε αυτήν την αντίληψη περί αγνότητας της Αριστεράς πάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει την υπέρβαση και να προσεταιριστεί το σύνολο σχεδόν των διαψευσμένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που από το 44% του 2009, βρέθηκε στο 12% το 2012 και στο 4,5% τον Ιανουάριο του 2015 μετά τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ. Μάλιστα, η παρουσία στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ ενός νεότατου σε ηλικία πολιτικού που είχε αριστερές "αγωνιστικές" περγαμηνές από τα μαθητικά του χρόνια, αλλά δεν είχε λάβει ποτέ κανένα δημόσιο αξίωμα και άρα ήταν υπεράνω υποψίας, τη στιγμή που όλοι του οι πολιτικοί αντίπαλοι είχαν διατελέσει σημαίνοντα στελέχη του "σάπιου" συστήματος, επιβεβαίωνε τον ισχυρισμό περί "καθαρότητας" και "ηθικού πλεονεκτήματος" που διακήρυττε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι, βρέθηκαν πολλοί ψηφοφόροι που, αν και ιδεολογικά δεν ανήκαν σε αυτόν το χώρο, πίστεψαν το 2015 το αφήγημα περί "ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς" και παρέβλεψαν εντελώς το γεγονός ότι στην πραγματικότητα ο πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ στελεχωνόταν και διοικούταν από ανθρώπους μαρξιστικών πεποιθήσεων,  που στην πλειονότητά τους είχαν μείνει για πολλά χρόνια στο περιθώριο της ελληνικής πολιτικής σκηνής, περιμένοντας να έρθει η ώρα να εφαρμόσουν τις παρωχημένες ιδέες τους.
Και ας μην πει κάποιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μαρξιστικό κομμουνιστικό κόμμα. Το διατυμπανίζουν όλα του τα κορυφαία στελέχη, από τον Υπουργό των Οικονομικών Τσακαλώτο, μέχρι τον "αναμορφωτή" του ασφαλιστικού συστήματος Κατρούγκαλο και κάποιους γραφικούς που στο Υπουργείο τους έχουν αναρτήσει φωτογραφίες του Άρη Βελουχιώτη. Για να μην πούμε για αυτούς που έφυγαν μετά την "κωλοτούμπα" του 2015 και ίδρυσαν στη συνέχεια διάφορα αποκόμματα που καλύπτουν όλο το φάσμα της κομμουνιστικής φιλοσοφίας. Ακόμη και πολλοί που δεν το διαλαλούν, υπήρξαν παλαιότερα μαρξιστές, ενώ κανείς τους δεν τολμά να αποκηρύξει δημοσίως τον Μαρξ, τον Στάλιν και τις Κομμουνιστικές δικτατορίες του περασμένου αιώνα.
Όπως αποδείχθηκε πολύ γρήγορα, μετά τους ερασιτεχνισμούς και τους καταστροφικούς χειρισμούς του πρώτου εξαμήνου του 2015, πέρα από το υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα η "πρώτη φορά Αριστερά" δεν είχε να επιδείξει ως Κυβέρνηση κανένα άλλο πλεονέκτημα. Απεναντίας, αποδείχθηκε τραγικά κατώτερη των περιστάσεων και δημιούργησε για τη χώρα μία κατάσταση ακόμη χειρότερη από αυτήν που παρέλαβε.
Όμως, κατά ένα εντελώς παράδοξο τρόπο, η ίδια δεν υπέστη τις απώλειες και τη φθορά που κανονικά θα έπρεπε να έχει υποστεί μετά τα όσα έκανε. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, μετά την ιστορική "κωλοτούμπα", βγήκε σχεδόν αλώβητη, παρά το γεγονός ότι έκανε άλλα από αυτά που είχε υποσχεθεί και παρά το γεγονός ότι την εγκατέλειψε ένα μεγάλο μέρος του στελεχιακού δυναμικού της. Ακόμη και σήμερα, μετά την εφαρμογή ενός σκληρότατου τρίτου "αριστερού" μνημονίου με εξοντωτικά μέτρα, μετά τη διάψευση όλων των υποσχέσεων και προσδοκιών, μετά τα ψεύδη και τον εμπαιγμό που υφιστάμεθα ως πολίτες, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της Κυβέρνησης είναι από χλιαρές έως ανύπαρκτες.
Οι περισσότεροι αποδίδουν την αξιοθαύμαστη αντοχή της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στη μαγική γοητεία του Αλέξη. Άλλοι στο ότι οι άλλες παρατάξεις δεν έχουν τίποτε καινούργιο και φρέσκο να επιδείξουν. Η αλήθεια, κατά τη γνώμη μου, είναι διαφορετική. Και λιγότερο ρομαντική. Πιστεύω ότι η "πρώτη φορά Αριστερά" καταφέρνει να διατηρεί την επιρροή της σε μεγάλο μέρος των πολιτών διότι χρησιμοποίησε και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τα ανήθικα πλεονεκτήματα που είχαν και έχουν όλες οι γνήσιες μαρξιστικές, λαϊκιστικές "Αριστερές" όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρώτο και σημαντικότερο πολιτικό πλεονέκτημα της Αριστεράς διαχρονικά είναι ότι πουλάει ελπίδα στα χαμηλότερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Στο "προλεταριάτο" όπως το όρισε αυθαίρετα ο Μαρξ ως την μία από τις δύο κοινωνικές τάξεις που θα δώσουν την τελική μάχη των τάξεων. Στους ταλαιπωρημένους από την ανέχεια και τα βάσανα της βιοπάλης, σε όσους νιώθουν εγκαταλειμμένοι και απόκληροι. Σε αυτούς η Αριστερά τάζει ότι θα τους αποκαταστήσει δίνοντάς τους περισσότερα, και μάλιστα όχι με κάποιο αναπτυξιακό σχέδιο ή με αύξηση του γενικότερου βιοτικού επιπέδου, όπως είναι ηθικά σωστό, αλλά αρπάζοντας από αυτούς που έχουν, από τους "αστούς", όπως επίσης αυθαίρετα ορίζει ο Μάρξ την αντίπαλη κοινωνική τάξη του "προλεταριάτου". Και με σκοπό να εξαφανίσει τις όποιες αναστολές των απλών ανθρώπων απέναντι στις "επαναστατικές" ληστρικές προτάσεις της για βίαια αναδιανομή του πλούτου, η "ανθρωπιστική" Αριστερά φρόντιζε από τότε που δημιουργήθηκε και φροντίζει ακόμη να καλλιεργήσει στο ακροατήριό της ένα βαθύ μίσος απέναντι σε όσους συνανθρώπους έτυχε να έχουν δημιουργήσει ή (ακόμη χειρότερα) να έχουν κληρονομήσει κάποια περιουσία. Εκμεταλλεύεται έτσι, όχι μόνο τη δυστυχία των απελπισμένων ή τη δυσαρέσκεια των "μη προνομιούχων", αλλά και όλα τα αρνητικά συναισθήματά τους απέναντι σε όσους έχουν μία καλύτερη τύχη.
Η αναδιανομή του "κεφαλαίου" θα γίνει μετά από βίαια επανάσταση, που θα φέρει την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και την κατάργηση των παλιών σχέσεων παραγωγής. λένε οι Μαρξ-Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο του 1848. Όμως οι σύγχρονοι μαρξιστές όπως ο Τσακαλώτος, η Φωτίου και η Αχτσιόγλου έχουν βρει πιο μοντέρνους ανήθικους τρόπους: με την ανελέητη φορολόγηση όσων έχουν ακόμη δουλειά ή περιουσία και την παροχή δωρεάν υπηρεσιών και εκτάκτων επιδομάτων ελεημοσύνης σε όσους υποφέρουν, σύμφωνα πάντα με την κρίση του κόμματος.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το συγκεκριμένο πλεονέκτημα γίνεται τόσο ισχυρότερο όσο αυξάνει το πλήθος των αναξιοπαθούντων και όσο χαμηλώνει το βιοτικό τους επίπεδο. Μία φτωχοποιημένη κοινωνία, σαν αυτές της βιομηχανικής επανάστασης του 19ου αιώνα ή όπως πλησιάζει να γίνει η σημερινή Ελληνική κοινωνία, είναι το ιδανικό περιβάλλον για να πουλήσει ελπίδα η Αριστερά.  Αυτός είναι και ο λόγος που η φανατική Αριστερά δεν πουλάει στις κοινωνικά και οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, διότι εκεί το Κράτος φροντίζει να δημιουργούνται θέσεις εργασίας ώστε να μην πέσουν στη φτώχεια και την απελπισία οι πολίτες του, ενώ τα κοινωνικά επιδόματα δίνονται σε αυτούς που έχουν ανάγκη κατόπιν πρόβλεψης και σχεδιασμού και όχι με γιούρια στις περιουσίες των νοικοκυραίων.
Στην ελληνική εκδοχή του το ανήθικο πλεονέκτημα της υπόσχεσης για υφαρπαγή της περιουσίας του άλλου ή για παροχή δωρεάν αγαθών σε βάρος αυτών που πληρώνουν γίνεται ακόμη πιο δυνατό, αφού στη δεξαμενή των αναξιοπαθούντων χωράνε και όσοι έχουν σύμφωνα με δικό τους κριτήριο ανάγκη ενίσχυσης από το Κράτος-πατερούλη. Για παράδειγμα αυτοί που αποκρύπτουν τα εισοδήματά τους ή αυτοί που θεωρούν ότι πρέπει να τους παρέχονται δωρεάν οι υπηρεσίες ενέργειας, επικοινωνίας, μεταφορών κλπ., σε βάρος φυσικά των "ταξικών εχθρών" τους που πληρώνουν για όλους.
Ένα δεύτερο πλεονέκτημα της μαρξιστικής Αριστεράς ως πολιτικού οργανισμού είναι ότι οι αποφάσεις της ηγεσίας δεν αμφισβητούνται. Τα μαρξιστικά κόμματα στελεχώνονται κατά βάση από δογματικούς.  Αφού η ίδια η ιδεολογία βασίζεται σε δόγματα (παραδείγματος χάριν ότι υπάρχουν μόνο δύο τάξεις, οι "προλετάριοι" και οι "αστοί" ή ότι είναι ιστορικά προδιαγεγραμμένο πως θα επικρατήσει το προλεταριάτο ή ότι οι αστοί δεν ενδιαφέρονται να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των προλετάριων κλπ), τότε και οι άνθρωποι που ασπάζονται τη θεωρία γίνονται δογματικοί. Δηλαδή, δεν αμφισβητούν το δόγμα, κατά συνέπεια δεν αμφισβητούν και το κόμμα που υποστηρίζει το δόγμα, και επειδή το κόμμα εκφράζεται μόνο από την ηγεσία του, τελικά δεν αμφισβητούν την ηγεσία του κόμματος και τις αποφάσεις της.  Συνέβη όπου κυβέρνησαν Κομμουνιστικά Κόμματα και συμβαίνει ακόμη όπου έχουν απομείνει. Η χώρα μας είναι νέα στη λέσχη των χωρών υπό κομμουνιστική ηγεσία.
Η ανηθικότητα του πλεονεκτήματος που περιεγράφηκε πιο πάνω έγκειται στο ότι η απουσία κριτικής και αμφισβήτησης πηγάζει από τον περιορισμό της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης που επιβάλλεται στα μέλη και τα στελέχη των μαρξιστικών οργανισμών. Πολλές φορές μάλιστα, ο περιορισμός αυτός δεν επιβάλλεται μόνο δια της πειθούς, αλλά και δια της τρομοκράτησης αυτών που θα τολμήσουν να αναπτύξουν διαφορετικές απόψεις. Αμέτρητες οι περιπτώσεις, διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα, διαφωνούντων που εξοντώθηκαν πολιτικά, ηθικά ή και φυσικά ακόμη, από το ίδιο τους το Κόμμα που υπηρέτησαν με προσήλωση. Ζηνόβιεφ, Καμένεφ, Τρότσκι, Ζαχαριάδης, Βελουχιώτης μερικές από τις πιο γνωστές περιπτώσεις.
Καθόλου συμπτωματικό λοιπόν το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση των αποφάσεων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμη και όταν αυτές έρχονται σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα ή τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί) και ότι όλοι ψηφίζουν ό,τι τους δοθεί εντολή να ψηφίσουν, μπαίνοντας στη γραμμή σαν στρατιωτάκια.
Ένα τρίτο σημαντικό και επίσης ανήθικο πλεονέκτημα της γνήσιας μαρξιστικής-λενινιστικής Αριστεράς είναι η υιοθέτηση της πρακτικής του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Ο Μαρξ περιγράφει στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο με ποιο τρόπο θα πρέπει οι προλετάριοι να συμμαχήσουν με τους αστούς για να εξοντώσουν μαζί τη φεουδαρχία, όπου αυτή υφίσταται ακόμη, και όταν ξεμπερδέψουν με αυτήν να στραφούν ενάντια στους αστούς που είναι ο πραγματικός εχθρός τους. Ή όπως το είπε και ο Λένιν "αν το συμφέρον της υπόθεσης το απαιτήσει, τότε, φυσικά, μπορείς να συνάψεις σχέσεις ακόμα και με τη γιαγιά του διαβόλου".
Χωρίς τις ηθικές αναστολές που έχει ένας τυπικός "αστός" πολιτικός, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ιδεολογία του και τις πράξεις που την εκφράζουν, ο γνήσιος αριστερός ηγέτης (βλέπε Αλέξης) δεν έχει κανένα πρόβλημα να συμμαχήσει με τον οποιονδήποτε (βλέπε Πάνος) για να εξασφαλίσει την ανέλιξη και την παραμονή του στην εξουσία. Με την ίδια λογική, αν το απαιτεί το συμφέρον της, δηλαδή η παραμονή στην καρέκλα της εξουσίας, η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί άνετα να γίνει σύμμαχος και συνεργάτης και της Μέρκελ, και του ΝΑΤΟ και του Τραμπ και όποιου άλλου εκπροσωπεί και εκφράζει αυτά που η ίδια η Αριστερά υποτίθεται εξορκίζει. Και ύστερα δεν έχει κανένα πρόβλημα να στραφεί εναντίον όσων κρίνει ότι δεν συμφέρει πια να συνεργάζεται μαζί τους, όπως ήδη προετοιμάζεται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, με μοχλό τη συμφωνία που υπογράφηκε με την FYROM. Και όπως θα κάνει σύντομα και με τους Ευρωπαίους "συμμάχους", για να πουλήσει ξανά "αντίσταση" και "ανεξαρτησία".
Ένα τελευταίο ανήθικο πλεονέκτημα που με συνέπεια χρησιμοποιεί η Αριστερά είναι οι οργανωμένοι μηχανισμοί προπαγάνδας τους οποίους στήνει με θαυμαστή μεθοδικότητα. Θα πει όμως κάποιος, μόνο η Αριστερά το κάνει αυτό; Η απάντηση είναι ναι, μόνο η Αριστερά το κάνει τόσο καλά και οργανωμένα. Με ένα δίκτυο ανθρώπων της σε θέσεις σε νευραλγικούς χώρους διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, όπως τα Πανεπιστήμια, τα Σχολεία, το Θέατρο, η Τηλεόραση, οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις κλπ, καταφέρνει να διαμορφώνει απόψεις στον πολύ κόσμο ή να κατευθύνει προς όφελός της κινητοποιήσεις και το κοινωνικό κλίμα.
Αναφέρθηκε σε προηγούμενες παραγράφους με ποιο τρόπο κατάφερε η Αριστερά να μπολιάσει στην ελληνική κοινωνία την αντίληψη ότι αυτή και μόνο εκπροσωπεί στην πολιτική σκηνή την ηθική και τον ανθρωπισμό. Με τις ίδιες μεθόδους συνεχίζει να εργάζεται και να σκάβει μέσα στα μυαλά των ανθρώπων. Ποιος ξεχνά πόσο πολύ συνέβαλαν συγκεκριμένοι σατιρικοί καλλιτέχνες στη διάδοση και στην εμπέδωση μέσα από την Τηλεόραση και το Ραδιόφωνο της αντιμνημονιακής φιλολογίας και στη δημιουργία μίσους εναντίον των υποστηρικτών της αναγκαιότητας των μεταρρυθμίσεων; Είναι τυχαίο γεγονός η σταθερή και ύπουλη απαξίωση όσων "ενοχλούν" το αριστερό αφήγημα;


 Όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ήδη από τώρα αποκαλείται "Κούλης", όπως ο Σαμαράς ήταν ο "Αντωνάκης" και ο εκλιπών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο "γκαντέμης". Ενώ ο Τσίπρας παραμένει πάντα ο "Αλέξης". Ή μήπως ήταν τυχαίες οι προσπάθειες να δοθούν άδειες σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες και τηλεοπτικά κανάλια, ενώ ακόμη και σήμερα η κατάσταση στο τηλεοπτικό τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει; Ή είναι σύμπτωση που οι όλοι σχεδόν οι Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ είναι πανεπιστημιακοί Καθηγητές, πρώην συνδικαλιστές ή δημοσιογράφοι που διέπρεψαν προεκλογικά στην "κατήχηση" και το "διαφωτισμό" ενός λαού που βρέθηκε τότε σε πλήρη σύγχυση;
Ας μην απορεί κανείς πώς συμβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας να παραμένουν σταθεροί στη θέση τους, ενώ τα πάντα και οι πάντες γύρω τους γκρεμίζονται και πώς ψηφίζονται τόσο αντιλαϊκά και αντιαναπτυξιακά μέτρα χωρίς την παραμικρή αντίδραση από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή τον κόσμο. Να μην αναρωτιέται πώς γίνεται να τους πλέκουν το εγκώμιο όλοι οι Δανειστές και Σύμμαχοι, παρά την ολοφάνερη αποτυχία της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να ξαναστήσει την Οικονομία στα πόδια της. Ας μην αγανακτεί που Κυβέρνηση και Τσίπρας δεν υπολογίζουν καθόλου τη γνώμη των πολιτών, ακόμη και σε εθνικά θέματα όπως αυτό των Σκοπίων. Να μην εξανίσταται που όπως φαίνεται θα είναι σημαντικό το ποσοστό των ψηφοφόρων που θα ξαναψηφίσουν το ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Υπάρχουν οι λόγοι που συμβαίνουν αυτά.
Αλλά, παρακαλώ μην ξανακούσω ότι ο λόγος είναι το "Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς"...
drastis​​   Capital

11 σχόλια:

  1. ...όχι άλλο κάρβουνο !!!!
    καπιταλ ΙΟΥΝΙΟΣ 2018.
    πιο κάτω κι απ τον πάτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οσο και αν δεν σ αρέσει Έλληνα φορολογουμενε η πραγματικότητα φανέρωσε ακριβώς τι είναι το κάρβουνο και ποιος είναι ο πάτος...

      Διαγραφή
  2. Ένα κατεβατό αμπελοφιλοσοφίες, αλλά για την ταμπακιέρα κουβέντα.

    40 χρόνια λεηλασίας του Δημοσίου από τους κατσιαπλάδες επιχειρηματίες με την ενεργό συμμετοχή των πολιτικών (όχι όλων βεβαίως) του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

    Το ανήθικο πλεονέκτημα του Δημοκρατικού τόξου που θα έλεγε και ο Μπένυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε αυτο το ανηθικο πλεονεκτημα που σωστα λες περιεχεται και το εξης παραδειγμα." Ειχαμε συγκεντρωση οι συμμαθητες.Πηγαμε ολοι.Σαραντα αντρες γυναικες.Το 70 ο/ο τοτε ηταν αριστεροι.Καθε παραλλαγης.Εκπληκτος παρατηρησα οτι ηταν ολοι διορισμενοι στο δημοσιο.!!Μα ολοι !!Δεν στεκει ειπα....υπηρξαν εξουσιες μη αριστερες !! Τι στο καλο ??Μα ακομη και τα στουρναρια ολα !!! Κι εκει να δεις χαρουλες....φιλοφρονησεις...αυτοκινητα λουξ...διακοπες ...ταξειδια...λακοστ και Αντιντας...ταβερνες...σκι....σιγουριαγια το μελλον....ασε μια υπεροψια αχαλινωτη....ασε που παντρευουν τα διορισμενα παιδια τους μεταξυ τους στην λογικη 1+1 μισθο ισον 2......Ρωτησα μια κυρια ....εσυ δεν ειχες δεκα χρονια δεσμο με τον ...Χι.....τον πηρες τελικα ?? Οχι δεν τον πηρε....πηρε καθηγητη ...κι η ιδια ηταν....πιο κοντο...πιο ασχημο...πιο επαρχιωτη....διοτι ο ωραιος....δεν ειχε αυτο το κολπο...ειχε ασαφεια στο θεμα και δεν ηταν πολυ αριστερος ....μισο ηταν.Να ενα αλλο ανηθικο πλεονεκτημα των θεωριων .Παρ λα θεωρια αλλ ακτουαλε....Φτιαξαμε το παραμυθι και το ...ζουμε....αλλα το παραμυθι παραμυθι....το κουκι και το ρεβηθι....Θαυματα ...αλλα τα ματια της αλεπους κι αλλα της κουκουβαγιας....Εδω κανεις δεν θελει να παραδεχτει οτι το θεμα δεν ειναι ...ουτε ηταν ποτε πολιτικο......Ειναι θεμα ηθικο...η αλλιως ποσο ψυχικα γαιδαρος εισαι.....Αν θες να λες εσυ ψεμματα στον εαυτο σου ...πες....Λυπαμαι αλλα δεν θα σε ακολουθησω.....Τραβα τον δρομο μονος σου...

      Διαγραφή
    2. Το κακό όμως με τους καρτικοδίαιτους κατσιαπλάδες επιχειρηματίες συνεχίζεται (πχ η αττική οδός που έπρεπε να παραδοθεί στο δημόσιο).Οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες με τα υπερκοστολογημένα έργα δεν έχουν κόμμα, όταν καταλάβουν ότι κάποιος πρωθυπουργό τελειώνει πηγαίνουν στον επόμενο.
      Η κυβέρνηση της αριστεράς συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων που κατηγορεί. Είναι που τα έσκιζε τα μνημόνια ο ψεύτης.Τουλάχιστον οι προηγούμενοι δεν παρέδωσαν όνομα, ιθαγένεια και γλώσσα στους Σλάβους των Σκοπίων, ούτε άνοιξαν θέματα με τους Αλβανούς.
      Αν υπήρχε πατριωτική αντιπολίτευση ο Τσίπρας θα γύριζε εκεί που ξεκίνησε δηλ. στο μηδέν. Απλώς οι πολίτες κρατούν αποστάσεις από το Μητσοτακέικο και Καραμανλήδικο που το έπαιζε πατριώτης και ψήφισε όλα τα μνημόνια και δεν μιλάει για την Μακεδονία.
      Βαρεθήκαμε την καραμέλα περί καθαρότητα συριζα. Χρόνια ακούγαμε "ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά", τώρα θα προσθέσουμε και το "αριστερά".
      Κατέστρεψαν την Ελλάδα παρέα!

      Διαγραφή
    3. Κελλυ ...οταν το θεμα ειναι ηθικο αφορα ολους...και τους επιχειρηματιες κι ολους.Αμα ψυχικα εισαι γαιδαρος δεν θα σου κανει επισκευη κανενα κομμα ...καμμια ιδεολογια...καμμια θεωρια...ουτε ο τραπεζικος λογαριασμος ο παχυς η λεπτος.Ο γαιδαρος παντα ..Γκαααα θα κανει...και στο πολιτ μπιρω και στην Γουωλτ στρητ γκααααα.Ο σοφας επισκευης δεν υπαρχει εξω στον ηλιο.Κοιτα ποσες ωρες την μερα πχ. αφιερωνει μια γυναικα για το ...εξω....και ποσες για το μεσα...Ποσες ?? Εισαι γυναικα...πες...Δεν θα σου βαλω καν το ερωτημα ποιο ειναι πιο ..σπουδαιο.Οκ ?? Στο ανω πσραδειγμα μενει να απαντηθει τελικα τι ...αγοραζεις ?? Εξω κουκλα.....μεσα ?? Το ιδιο ισχυει κι αναποδα....

      Διαγραφή
    4. Δημήτρη Κ. όλα τα δάκτυλα δεν είναι ίδια. Το τι κάνουν οι άλλες γυναίκες καλύτερα ρώτα αυτές, το τι κάνω προσωπικά δεν θα σου απαντήσω γιατί δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ. Και το ..έξω χρειάζεται και το ..μέσα. Το έξω κούκλα μπορεί να είναι και το μέσα κούκλα και όχι πανούκλα (όπως εννοείς). Ίσως φαίνομαι συντηρητική, όμως αυτός είναι ο χαρακτήρας μου που βασίστηκε στις αυστηρές αρχές των γονιών μου.
      Εσύ ποιές πράξεις θεωρείς ηθικές και ποιές ανάρμοστες;
      Τα κόμματα έτσι όπως έχουν εξελιχθεί είναι μόνο για τις καρέκλες και την κρατική επιχορήγηση. Αυτή η νοσηρή νοοτροπία να πάω στον βουλευτή για τον α΄ή β΄λόγο είναι κατάπτυστη.Το ίδιο κατάπτυστη είναι και η συμπεριφορά του βουλευτή όταν σε θυμάται μόνο στις εκλογές. Μετά δεν μετράς.

      Διαγραφή
    5. Δημήτρη συμφωνώ απόλυτα "περί ηθικής" είναι σπουδαία τοποθέτηση και εξαιρετικής σημασίας! Διότι αυτό το ηθικής αφορά όμως και την Δικαιοσύνη.Εκεί είναι το ένα κλειδί, διότι νόμους έχουμε να φαν και οι κότες, και Σύνταγμα έχουμε! Θες κάποιους νόμους αλλιώς? Μάλιστα! Μαζί σου κι εγώ να τους αλλάξουμε να τους κάνουμε καλύτερους! Πρέπει να αποσυνδεθεί η δικαιοσύνη στο πολιτικό επίπεδο από την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία!Ένα ακόμα είναι ουσιαστικός έλεγχος των δρόμων του χρήματος για ΟΛΟΥΣ!Αυτός είναι και ο λόγος που αυτοί κάνουν την δουλειά τους και έχει βρεθεί ένα modus vivendi και αυτοί κάνουν πως κυρβενούν, εμείς κάνουμε πως τους ψηφίζουμε, κάνουμε και κανένα ζικ -ζακ "αριστερά", "δεξιά", κι αυτοί κι εμείς κι έπειτα τα "παίρνουν" μέχρι εκεί που γουστάρουν κι από κάτω χάος εμείς κάνουμε πως ζούμε!Εσύ λες Σύριζα, ο άλλος Ν.Δ. και πάει λέγοντας μέχρι το 2060 κι έχει ο Θεός...ατέλειωτα θέματα φίλε! ΈΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΝΟΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΑΝΤΟΥ!Αλλά μετά θα μιλήσουμε για το ποιος νομοθετεί,ο ισχυρός φυσικά...βλέπεις πως πάει η δουλειά και έχουμε χάος...φτιάχνεις και 10 συστημηκά κόμματα, απογοητεύονται και κυβερνά το 25%...εν τω μεταξύ τσακώνονται από κάτω ακόμα για τα κόμματα, και λένε ιστορίες του παρελθόντος όχι διδακτικά, αλλά για να τσακωθούν, κανένας δεν βλέπει μπροστά, κι αυτό βολεύει...θες κι άλλα? Ψυχραιμία χρειάζεται και σύνεση και σοφία, γι αυτά προς το παρον έχουμε δρόμο γιατί μ αυτά που βλέπω, άσε καλύτερα, ας παραμείνουμε να κρατάμε ζωντανή την ελπίδα...γιατί αν τα πεις χύμα θα τρομάξεις πολλούς στην ηρεμία που ζουν! Εδώ λένε ψήφισες Αριστερά τον Σύριζα!!Αριστερό κόμμα ο Σύριζα!! Αν είναι δυνατόν...πέρασε αλλά δεν κόλλησε χούντα είναι γατάκι μπροστά του, το χω ξαναγράψει έτσι και τα γεγονότα το επαληθεύουν!Εδώ έχουν τυφλώσει στον ηλεκτρονικό πόλεμο με τον λαό τα ραντάρ όλων...νομίζουν θα βγουν Κύπρο και βγήκαν Μ.Ανατολή! Σου θυμίζει τίποτα?

      Διαγραφή
    6. Για την Κελλυ
      Μιλησα γενικα.Στατιστικα.Ολοι βλεπουμε γυρω.Κανουμε μια εκτιμηση.Ολοι.Κι εσυ.Ασφαλως τα δαχτυλα διαφερουν και καλα κανουν.Ειναι νομος στην φυση η διαφορα.Ομως εσυ αν και μιλουσαμε γενικα το γυρισες στο προσωπο ..εσενα.Σε ρωτησα κατι οχι για σενα.Αλλα σαν εκτιμηση δικη σου με την πειρα της γυναικας.Απεφυγες την εκτιμηση γυρνωντας ολο στο προσωπικο.Χαιρομαι που διαφερεις.Η γνωμη ομως εχει ευθυνη.Ετσι ειπες ...ρωτησε τις αλλες.Αν ηταν να ρωτηδω τις αλλες γιατι ρωτησα εσενα ?? Αδικα προφανως.Δεν θελεις ευθυνη.Οκ....δεκτο.Αν ποτε...αν μου ζητησεις την γεκικη μου γνωμη για κατι θα κανω το ιδιο.Σε ευχαριστω πολυ που μιλησαμε.Καλο βραδυ.

      Διαγραφή
    7. Πολύ καλημέρα σου Δημήτρη. Θα σου απαντήσω στην ερώτηση σου, όμως γνώμη δεν σημαίνει και ευθύνη. Δεν έχω κάποια θέση ισχύος για να έχω και ευθύνη. Την γνώμη μου θα στην πω.
      Τα νέα κορίτσια (όχι όλα) στην πλειοψηφία έχουν ξεφύγει και σε αυτό φταίνε οι μητέρες τους περισσότερο. Υπάρχει και ο παράγων του διαζυγίου και εκεί τα πράγματα πολλές φορές είναι τραγικά. Αφήνουν τις μικρές κοπέλες να κάνουν ότι θέλουν. Στην πορεία άντε να τις βάλεις να κάνουν οικογένεια. Θα αποτύχουν παταγωδώς και για αυτό είναι τόσα διαζύγια ακόμα και μέσα στο 6μηνο του γάμου. Δεν μου αρέσει αυτή η κατάσταση της δήθεν ελευθερίας που καταντάει ασυδοσία. Δεν μου αρέσει να βλέπω 13χρονα, 15χρονα να πίνουν ξενυχτώντας. Δεν μου αρέσει να βλέπω άλλες γυναίκες να "εκτρέπονται" χωρίς λόγο επειδή βαριούνται στην καθημερινή ζωή. Πές με συντηρητική, πές με ότι νομίζεις όμως δεν έχω καμιά ευθύνη για τα πεπραγμένα των άλλων γυναικών. Αν δω το στραβό στο περιβάλλον μου θα το πω στα ίσια και ας γίνω κακιά.

      Διαγραφή
    8. Κελλυ σε ευχαριστω εκ βαθεων .Δεν ηθελα να εκβιασω μια γνωμη.Θα μου αρεζε πολυ ναταν αυθορμητη.Καθε γνωμη εχει ευθυνη.Την ευθυνη της γνωμης.Αναλαμβανεις την ευθυνη οσων λες.Ας πουμε εκτιθεσαι.Το αλλο που λες ειναι η ευθυνη της θεσης ισχυος.Οτι ειπαμε για τις γυναικες αφορουσε την παραμεληση του εσωτερικου κοσμου...της ψυχης και του νου.Δηλ. αυτα που μας ξεχωριζουν απ τα ζωα.Τα κυρια αυτα πραγματα.Απο αποψη αξιας ειναι ανυπολογιστης αξιας σε σχεση με το ...εξω μας.Και αν νιωθεις την αξια ειναι και ακαταμαχητα.πχ...μια σχετικα ...ασχημουλα που ταχε καλα και τα δυο καποτε μου φαινοταν τοσο ομορφη οσο ποτε καμμια ! Μα ουτε θα γυριζα ποτε σε ενα...μοντελο ουτε να το δω.!! Σαν να μην υπηρχε...πουφ πουφ.Ευθυμα το λεω αλλα συνεβει ...Νομιζω καταλαβες οκ ? Και παλι σε ευχαριστω για την ευγενεια σου. Οι λεξεις συντηρητικος...και προοδευτικος...ειναι τοσο σχετικες οσο και το να πεις ..αυτο το ηλεκτρονιο τωρα βρησκεται σ αυτο το σημειο της τροχιας του.Διοτι δεν βρησκεται εκει...αλλα σε ολα τα σημεια ταυτοχρονα οσο παλαβο κι αν φαινεται !! Αρα μη μου λες αυτο..δεν θα σε ταξινομησω καπου .Ναχεις ενα υπεροχο βραδυ.

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.