Η Κίνα εορτάζει εφέτος τα 40 χρόνια από την εκκίνηση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας του Ντέγκ Σιαοπίνγκ για φιλελευθεροποίηση της οικονομίας

.
Το 1978 το κινεζικό κράτος συμμετείχε κατά 100% στη παραγωγή του ΑΕΠ. Ενός αναιμικού ΑΕΠ, αφού το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν 50 δολάρια.
Το 1992 η κρατική συμμετοχή στο ΑΕΠ είχε υποχωρήσει στο 86%. Η "ανάδυση" του ιδιωτικού τομέα οδήγησε σε αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος στα 366 δολάρια.
Το 2017 ο ιδιωτικός τομέας παρήγαγε το 60% (!!!) του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα τον εικοσαπλασιασμό του κατά κεφαλήν εισοδήματος στα 7500 δολάρια.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης με τη χώρα μας:
- το 1975 το κράτος συμμετείχε με περίπου 30% στο ΑΕΠ.
- το 1989 η κρατική συμμετοχή είχε αυξηθεί στο 50%.
- το 2009 το κράτος γνώρισε την μεγαλύτερη γιγάντωση του (60% του ΑΕΠ), ενώ αντίστοιχα ο ιδιωτικός τομέας την μεγαλύτερη συρρίκνωση (40%).
- σήμερα, μετά από 9 χρόνια, υποτίθεται, μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων, η αναλογία είναι 55%-45% υπέρ του κράτους.

Και αυθόρμητα προκύπτει το ερώτημα: είναι δυνατόν σε μια καπιταλιστική οικονομία δυτικού τύπου η κρατική συμμετοχή στην οικονομική δραστηριότητα να είναι 55%, σημαντικά υψηλότερη από εκείνη μιας κομμουνιστικής

μητρόπολης;

George Billinis