Πρέπει να ακουστούμε

Προκαλεί μεγάλη θλίψη το να παρακολουθεί κανείς το κοινοβουλευτικό έργο τις τελευταίες μέρες. Δημιουργείται έντονη η εντύπωση ότι πολλοί βουλευτές είναι κατώτεροι των περιστάσεων αφού δεν ψηφίζουν με γνώμονα τη λογική και τη γνώση αλλά προτάσσουν εντελώς άσχετα κριτήρια που συχνά έχουν να κάνουν με την προσωπική ιδιοτέλεια ή την εξασφάλιση τη συνέχισης της πολιτικής καριέρας τους. 

Διερωτάται εύλογα κανείς, δεν βλέπουν άραγε οι κυβερνώντες ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, ανάμεσά τους και οι ίδιοι οι πολιτικοί αλλά και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, ούτε καν μπορούν να ξεστομίσουν ή να γράψουν το «Βόρεια Μακεδονία», το «Μακεδόνας» ή το «μακεδονικό» για κάτι που αφορά τα Σκόπια διότι πολύ απλά αυτό ηχεί σαν εθνική και ιστορική βλασφημία; Πώς είναι δυνατόν να αποδεχτεί ποτέ ο ελληνικός λαός μία χοντροκομμένη απάτη που έστησε ο Τίτο για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά δικά του συμφέροντα του πανσλαβισμού σε βάρος της χώρας μας;
 Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν κυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών, οι γείτονες θα συνεχίσουν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες και εμείς θα συνεχίσουμε να τους αποκαλούμε Σκοπιανούς - διότι πολύ απλά δεν πάει η γλώσσα μας να επιβραβεύσουμε και να αποδεχτούμε ένα τερατώδες ιστορικό ψεύδος. 
Ακόμα και ο Κώστας Ζουράρις των ΑΝΕΛ που δηλώνει αριστερός μέχρι το μεδούλι, είπε από το βήμα της Βουλής πως «όταν είπε ο Τσίπρας στα ελληνικά "Βόρεια Μακεδονία", άρχισα να έχω σπασμούς, ρίγος και τάση προς εμετό, όπως όταν μου είπαν τα αδέρφια μου ότι πέθανε η μητέρα μου». 

Ο πολιτικός απατεώνας που έχουμε για πρωθυπουργό, καθώς και η ομάδα των ιδεοληπτικών και απάτριδων συντρόφων του που τον περιστοιχίζει, θέλουν απλώς να ντροπιάσουν τον ελληνικό λαό, να τον εκδικηθούν για την ήττα των συμμοριτών το 1949. Είναι καθαρά ιδεολογικοί οι λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ προδίδει τη Μακεδονία, και δεν το κάνει ούτε λόγω πιέσεων που δέχεται από τους ξένους ούτε βέβαια επειδή τον πήρε ο καημός για το εθνικό συμφέρον.
 Αν τον ένοιαζε τον Τσίπρα πάνω απ' όλα το εθνικό συμφέρον όχι μόνο θα αφουγκραζόταν τον λαό για να έχει τη βούλησή του ως ασφαλή πυξίδα στις επιλογές του, αλλά πριν καν αρχίσει τις διαπραγματεύσεις με τους Σκοπιανούς θα διοργάνωνε εκτενέστατη και πολυήμερη ενημέρωση της Βουλής για ζητήματα βαλκανικής στρατηγικής προσκαλώντας την αφρόκρεμα των σχετικών επιστημόνων που διαθέτει η χώρα μας. 


Και αφού οι βουλευτές θα ενημερώνονταν διεξοδικά όχι μόνο για τα τρέχοντα προβλήματα αλλά και για τις τυχόν παρενέργειες που μπορούν να έχουν στο απώτερο μέλλον ενδεχόμενες λύσεις, και έλυναν όλες τις απορίες τους, μόνο τότε, με όπλο αυτή τη γνώση, θα μπορούσαν να κρίνουν ορθά και να επωμιστούν τις τεράστιες ιστορικές ευθύνες τους. Επίσης, αν ο Τσίπρας είχε το εθνικό συμφέρον πάνω απ' όλα, θα συγκαλούσε έστω μία φορά συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για να τους ενημερώσει για την πορεία της διαπραγμάτευσης αλλά και για να ακούσει τη γνώμη τους και να ωφεληθεί απ' αυτή - όπως έκανε ο Ζάεφ που συγκάλεσε ΠΕΝΤΕ φορές συμβούλιο πολιτικών αρχηγών στα Σκόπια. 

Αντιθέτως όμως η όλη διαδικασία της διαπραγμάτευσης έγινε στα κρυφά, σαν οι υπεύθυνοι να ήθελαν να κρύψουν ένα ένοχο μυστικό. Ακόμη και σήμερα που βρισκόμαστε στα πρόθυρα της ψήφισης της συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή, δεν έχει δημοσιοποιηθεί το επίσημο κείμενό της που φέρει τις υπογραφές των υπουργών και των πρωθυπουργών, παρά μόνο κείμενα στα αγγλικά και τα ελληνικά που πήραν την πρωτοβουλία να δημοσιεύσουν δύο εφημερίδες. Επιπλέον, ακόμα και ο μέχρι πρότινος κυβερνητικός εταίρος του Τσίπρα τον κατηγόρησε από το βήμα της Βουλής ότι τον εξαπάτησε δύο φορές σχετικά με το χρονοδιάγραμμα εξέλιξης της συμφωνίας - πράγμα που επίσης δείχνει ότι κάποιοι δεν είναι καθόλου υπερήφανοι στην πραγματικότητα για αυτό που υπέγραψαν. 


Πριν από 106 χρόνια η πατρίδα ζήτησε από τους Έλληνες να δώσουν τη σωματική τους ακεραιότητα και τη ζωή τους για τη Μακεδονία, προκειμένου να την ενσωματώσουμε στον εθνικό κορμό και να την αποσπάσουμε από τους Τούρκους κατακτητές και τους βουλγαρόφωνους κομιτατζήδες που τρομοκρατούσαν τον ελληνικό υπόδουλο πληθυσμό. Σήμερα οφείλουμε τουλάχιστον να σεβόμαστε τις χιλιάδες εκείνων των αγνών Ελλήνων που έπεσαν στα αιματοβαμμένα πεδία μάχης της Μακεδονίας, και να μην χρησιμοποιούμε ελαφρά τη καρδία και κοροϊδευτικά τιμημένους όρους όπως αυτός του «μακεδονομάχου». Η γενιά εκείνη έκανε το πατριωτικό καθήκον της άριστα και με τον δυσκολότερο και πιο επώδυνο τρόπο. Από εμάς που γεννηθήκαμε σε μια ελεύθερη Ελλάδα και μια ελεύθερη Μακεδονία η πατρίδα ζητάει απλώς να διατηρήσουμε ακέραια όλα όσα εξασφάλισαν με το αίμα τους οι πρόγονοί μας - καθήκον σίγουρα απείρως ευκολότερο από το δικό τους. Ας αναλογιζόμαστε λοιπόν το πραγματικό ηθικό ανάστημά μας και ας είμαστε πιο ταπεινοί απέναντι στους αληθινούς ήρωες. 

Στον αγώνα για την υπεράσπιση των κληρονομικών δικαιωμάτων της Μακεδονίας μας δεν πρέπει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να αφήσουμε μόνους τους Μακεδόνες. Είναι ντροπή και μόνο να σκεφτόμαστε ότι επειδή μένουμε στη νότια Ελλάδα ή στα νησιά ή στο εξωτερικό ή οπουδήποτε αλλού δεν μας αφορά το ζήτημα. 
Οι Έλληνες μεγαλουργούμε μόνο όταν είμαστε απολύτως ενωμένοι, σαν μία γροθιά. Όταν θίγεται ένα κομμάτι του ελληνισμού, θιγόμαστε όλοι. 
Η Ιστορία διδάσκει, και όποιος αγνοεί τα μαθήματά της πληρώνει ακριβό τίμημα. Στον αγώνα που δίνουμε σήμερα για τη Μακεδονία να είστε βέβαιοι ότι μας παρακολουθούν στενά φίλοι και, κυρίως, εχθροί, και μας ζυγίζουν αναλόγως. 
Αλίμονο αν δώσουμε την εντύπωση ενός παρηκμασμένου, αποχαυνωμένου και διαιρεμένου λαού που δεν έχει όρεξη ούτε να θυσιάσει λίγες ώρες ξεκούρασης από την Κυριακή του για να διαδηλώσει για την εθνική του αξιοπρέπεια και ταυτότητα. Κάτι τέτοιο όχι μόνο θα ήταν πραγματική κατάντια για εμάς, τους απογόνους ενδόξων προγόνων, αλλά θα έπειθε τους εχθρούς μας ότι είμαστε ένας λαός ξοφλημένος και παραδομένος, που δεν έχει το σθένος να παλέψει για τίποτα - και αυτό βέβαια θα τους άνοιγε την όρεξη να προχωρήσουν σε ακόμη πιο ιταμές προκλήσεις σε βάρος μας που θα έφταναν μέχρι και τον εθνικό ακρωτηριασμό μας. 

Για τους λόγους αυτούς, και επειδή είμαι βέβαιος πως όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε το ιστορικό δίκιο με το μέρος μας, πιστεύω ότι επιβάλλεται να συμμετέχουμε μαζικά στο συλλαλητήριο της Αθήνας την Κυριακή 20 Ιανουαρίου και, αν μπορούμε, να παρακινήσουμε κι άλλους να έρθουν μαζί μας.
 Πρέπει να ακουστεί δυνατά η φωνή μας, όχι μόνο για να λάβουν το πιο ηχηρό μήνυμα οι βουλευτές (και κάποιοι από αυτούς να ξυπνήσουν από τον λήθαργο του προσωπικού συμφέροντος και του στείρου κομματισμού) αλλά και για να δείξουμε σε όλο τον πλανήτη ότι διατηρούμε άσβεστη τη φλόγα της ελληνικής ψυχής, ότι είμαστε άξιοι συνεχιστές εκείνων που άφησαν τα κόκαλά τους σ' αυτόν τον τόπο, και ότι στον αγώνα για την πατρίδα μας και το έθνος μας δεν θα χάσουμε την πίστη μας ποτέ, δεν θα κουραστούμε ποτέ και δεν θα συνθηκολογήσουμε ποτέ. 

Όλα για τη Μακεδονία μας...

Stirlitz

Ο Τελλος Αγρας αριστερα ,κι ο Τωνης Μιγγος δεξια ,νεκροι για τη Μακεδονια.