9/2/19

Παντελής Σαββίδης: Τι προέκυψε από την επίσκεψη στην Τουρκία

Οι κ.κ. Τσίπρας και Κοτζιάς υποθήκευσαν το μέλλον της Μακεδονίας με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οι προϋποθέσεις για γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή, αν και όταν θελήσουν να τις κάνουν οι δυνάμεις, έχουν τεθεί. Η Συμφωνία δίνει όλα τα περιθώρια. Το τραγικό, χωρίς το μεγαλείο που έχουν οι τραγωδίες, είναι ότι ο Τσίπρας επιχαίρει διότι η αναγνώριση της γειτονικής χώρας, με όσα περιλαμβάνει η συμφωνία, ήταν ένα διαχρονικό αίτημα της κομμουνιστικής Αριστεράς και πιστεύει πως αυτό του δίνει τη νομιμοποίηση του χώρου τον οποίο θέλει να εκφράσει. Σε μια στιγμή που η άκριτη αποδοχή και υλοποίηση των υποδείξεων από Βερολίνο και Ουάσινγκτον έχουν δημιουργήσει αμφιβολίες σε δυνάμεις του χώρου του οι οποίες δεν είναι τόσο ευεπίφορες στα ιδεολογήματα του μεσοπολεμικού κομμουνιστικού διεθνισμού.
Και στέκονται κριτικά, ακόμη, και στην τυφλή παγκοσμιοποίηση.
Το βλέμμα και η έγνοια του Τσίπρα είναι οι βουλευτικές εκλογές. Αυτές σκέφτεται και οι κινήσεις του εκεί αποβλέπουν.
Χρησιμοποιώντας ένα προπαγανδιστικό δίκτυο πιστεύει πως θα καταφέρει να περάσει ως επιτυχίες και στο εσωτερικό τις «λύσεις» στις διμερείς σχέσεις της χώρας για τις οποίες οι Δυτικές δυνάμεις τον ευλογούν. Αυτήν τη στιγμή ο Τσίπρας απολαμβάνει αναγνώριση στις Δυτικές πρωτεύουσες ακριβώς αντίθετη από τις εντυπώσεις που δημιούργησε στο εσωτερικό.
Επόμενη προγραμματισμένη κίνησή του επρόκειτο να είναι οι σχέσεις με την Αλβανία, κάτι για το οποίο μας προϊδέασε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Εμπόδιο στην προσπάθεια εκείνη στάθηκε ο πρόεδρος της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα.
Για να γίνουν αντιληπτές οι δυσκολίες αυτής της σχέσης υπενθυμίζω πως επί Σημίτη η Αθήνα θέλησε να δώσει μια λύση στην υπόθεση των τσάμηδων, αλλά το τίμημα ήταν τόσο υψηλό που η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε.
Δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς τι διημείφθη πίσω από τις κλειστές πόρτες μεταξύ Τσίπρα και Ερντογάν. Αλλά αυτήν την περίοδο ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο. Ο Τσίπρας ζητάει κάποια κίνηση που θα τον διευκολύνει ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης. Ο Ερντογάν βρίσκεται σε ακόμη δυσκολότερη θέση. Η οικονομία του δεν πάει καλά, και στην Ουάσινγκτον τα κέντρα που στήριξαν την εκλογή του και την πολιτική του τα πρώτα χρόνια έχουν μεταστραφεί εναντίον του.
Δεν αποκλείεται να έχει την τύχη του Μαδούρο.
Έτσι, λοιπόν, για να αποφύγει ο Τσίπρας κάποιο καταστρεπτικό θερμό επεισόδιο, ανακοινώνεται η επανέναρξη των συνομιλιών για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης σε επίπεδο γενικών γραμματέων των υπουργείων Εξωτερικών, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η υφαλοκρηπίδα, αν και η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι η σχετική συζήτηση για την υφαλοκρηπίδα έκλεισε όταν διαπραγματεύθηκε το θέμα ο Αποστολίδης και επελέγη η φόρμουλα της φυσαρμόνικας. Δεν αποκλείεται να γίνουν εκατέρωθεν υποχωρήσεις για πολιτικούς λόγους.
Η δεύτερη κίνηση είναι η ανακοίνωση για συνομιλίες των δύο υπουργών Άμυνας, η οποία προβλήθηκε ως πολύ σημαντική με την υπογράμμιση της σχέσης που ανέπτυξαν οι κ.κ. Αποστολάκης και Ακάρ ως αρχηγοί ΓΕΕΘΑ. Υπάρχουν δύο σχετικές επιφυλάξεις. Η τουρκική πολιτική δεν επηρεάζεται από τον παράγοντα των προσωπικών σχέσεων. Η δεύτερη, και πιο σημαντική, ότι δεν είναι θετικό συνομιλίες τέτοιας μορφής να διεξάγονται σε υψηλό επίπεδο. Αν αποτύχουν τι θα γίνει;
Σκεπτικισμό επίσης δημιουργούν ως προς το τι ακριβώς εννοούν οι δύο ηγέτες με τις αναφορές τους στο Κυπριακό. Ο Ερντογάν μίλησε για πολιτική ισότητα. Ο Τσίπρας για ομοσπονδιακή λύση.
Επί της ουσίας τίποτε σοβαρό δεν θα προκύψει από την επίσκεψη, αν και διαρροές διπλωματικών κύκλων θέλησαν να τονίσουν την επανεκκίνηση της «θετικής ατζέντας». Ως θετική ατζέντα νοείται η ενασχόληση με ζητήματα χαμηλής πολιτικής, αν και τα ζητήματα αυτά μπορούσαν να προσεγγισθούν σε επίπεδο υπηρεσιακών παραγόντων.
Η Ελλάδα εμμένει στο Διεθνές Δίκαιο, η Τουρκία προβάλλει σκληρή ισχύ. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε, η Τουρκία αμφισβητεί τη Λοζάνη και το Διεθνές Δίκαιο.
Τέλος, ο Τσίπρας ακολουθεί τη νέα τακτική της κινητικότητας που επέβαλε ο Κοτζιάς. Χωρίς πείρα και γνώση, με ιδεοληψίες και επιπολαιότητα ανοίγουν ζητήματα επικίνδυνα για την ασφάλεια και τα συμφέροντα της χώρας. Έχουν εγκαταλείψει το δόγμα Μολυβιάτη: Σπεύδε βραδέως.

4 σχόλια:

  1. Κε Σαββίδη, πέφτεις κι'εσύ στα ίδια σφάλματα που πέφτουμε όλοι οι νεοέλληνες :

    Λες: "ο Τσίπρας επιχαίρει διότι η αναγνώριση της γειτονικής χώρας, με όσα περιλαμβάνει η συμφωνία, ήταν ένα διαχρονικό αίτημα της κομμουνιστικής Αριστεράς και πιστεύει πως αυτό του δίνει τη νομιμοποίηση του χώρου τον οποίο θέλει να εκφράσει. Σε μια στιγμή που η άκριτη αποδοχή και υλοποίηση των υποδείξεων από Βερολίνο και Ουάσινγκτον έχουν δημιουργήσει αμφιβολίες σε δυνάμεις του χώρου του οι οποίες δεν είναι τόσο ευεπίφορες στα ιδεολογήματα του μεσοπολεμικού κομμουνιστικού διεθνισμού."

    Με όλο το σεβασμό: Εχεις κόλλημα με τον κακό κομμουνισμό και την καλή αμερική που θα μας σώσει από αυτόν.

    Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Ελληνας είναι ο χειρότερος εχθρός του Ελληνα.

    Οπότε δικαιολογείσαι.

    Αλλά έτσι δικαιολογείς και κάθε παρέμβαση του ξένου παράγοντα ο οποίος εκμεταλλεύεται αυτήν την εχθρότητα.

    Καλύτερα λοιπόν να εστιάσεις στον ξένο παράγοντα τις κατηγορίες και να αφήσεις τα περί κομμουνιστών και μη κομμουνιστών Ελλήνων, όπου σίγουρα θα πέσεις σε λάθη.
    Αλλά κι'αν δεν πέσεις σε λάθη,απλά θα κάνεις λάθος να σκαλίσεις μιά τελειωμένη ιστορία.

    Ο εμφύλιος έχει τελειώσει κε Σαββίδη,ας κοιτάξουμε να μην φτιάξουμε και άλλον με την βοήθεια των ξένων...

    Ελεος!!!
    Τι χαζές αναλύσεις είναι αυτές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συγνώμη το κολλημα με την καλη Αμερικη απο που προκύπτει?
      Οσο για το χαζεσ αναλυσεισ ειναι απαραδεκτο.

      Διαγραφή
    2. O εμφύλιος έχει τελειώσει, αλλά όχι για άλλους...αν γνωρίζεις τι αντιπροσωπεύουν οι Πρέσπες και γιατί έγινε εκεί η συμφωνία, θα καταλάβαινες.

      Διαγραφή
    3. Ηταν συνολκά λάθος και απαράδεκτη η αντιμετώπιση των σκοπίων...
      Οπως είναι συνολικά απαράδεκτη η υποδούλωσή μας στην δύση μέσω πολλών τρόπων και κυρίως μέσω του νομίσματος.
      Αυτά είναι θέματα σοβαρά προς ανάλυση.
      Τα λοιπά είναι άρες-μάρες...
      Αλλά όλοι οι κολλημένοι "δεξιοί" γουστάρουν υποδούλωση στους γερμανούς που με την σειρά τους υπακούουν στις ΗΠΑ ,αλλά γιά όλα φταίει η ψευδοαριστερά του τσίπρα.
      Ετσι;
      Ρε σε τι χώρα ζω;

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.