Ένα τραπεζικό δάνειο είναι μια σύμβαση ανάμεσα σε δύο πρόσωπα: ένα νομικό (την Τράπεζα) κι ένα φυσικό (τον ιδιώτη) ή επίσης νομικό (σε περίπτωση που ο δανειολήπτης είναι εταιρεία). Είναι μια σύμβαση ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. Να το ξαναπώ, γιατί δεν φαίνεται να το έχουμε καταλάβει: ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. Δηλαδή αφορά αυτούς τους δύο αποκλειστικά και κανέναν άλλον (εκτός αν οικειοθελώς συμμετάσχει ως τριτεγγυητής). Και οι δύο παίρνουν ρίσκο. Η σύμβαση το αποτιμά, μέσω του επιτοκίου και των εγγυήσεων στα οποία συμφωνούν δανειστής και δανειζόμενος. Αν το δάνειο δεν εξυπηρετηθεί, το καθένα από τα συμβαλλόμενα μέρη θα πληρώσει τη ζημιά που του αναλογεί, στο νομικό πλαίσιο που ισχύει την στιγμή της σύναψης της σύμβασης. Αν, για παράδειγμα, ο δανειστής κάψει το σπίτι που αγόρασε και μετά αυτοκτονήσει, η Τράπεζα δεν θα πάρει μία. Αν ο δανειστής χάσει τη δουλειά του και οι τιμές των ακινήτων πέσουν κατακόρυφα, η Τράπεζα θα βρεθεί με ένα σπίτι κατασχεμένο που θα αξίζει λιγότερο από τα χρήματα που δάνεισε και ο δανειολήπτης θα βρεθεί και με χρέος και χωρίς σπίτι. Αυτές είναι οι δύο ακραίες περιπτώσεις κακής εξέλιξης της σύμβασης. Ανάμεσά τους υπάρχουν κι άλλες.
Για τη συνέχεια ThePresident
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.