Η προοπτική της τουριστικής και βιομηχανικής ανάπτυξης της Ελλάδας

Η μεγαλόπνοη επένδυση του πολυτελούς ξενοδοχειακού συγκροτήματος πέντε αστέρων «Costa Navarino» στη Μεσσηνία αποτελεί μια από τις φωτεινές εξαιρέσεις για την επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στη γενικότερη αρνητική συγκυρία για την Ελλάδα κατά τα τελευταία χρόνια.

Τα οφέλη για τη Μεσσηνία και την Ελλάδα είναι πολλαπλά. Πρωτίστως οικονομικά. Η αύξηση στις αεροπορικές πτήσεις και τουριστικές αφίξεις στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας, συντελεί στην οικονομική και επιχειρηματική ανάπτυξη ολόκληρου του Νομού. Μεγάλο μέρος από τα κέρδη που αποκομίζονται από τη λειτουργία του υπερσύγχρονου τουριστικού καταλύματος, επανεπενδύονται στην περιοχή της Μεσσηνίας, με επεκτάσεις του ξενοδοχείου, που οδηγούν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στον περιορισμό της ανεργίας και στον εμπλουτισμό του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος. Τα θετικά αποτελέσματα διάχυσης που επιτυγχάνονται, με τις προαναφερθείσες ενέργειες, αναβαθμίζουν τις υποδομές της περιοχής και μετατρέπουν τη Μεσσηνία και γενικά την Πελοπόννησο σε τουριστικό προορισμό υψηλών προδιαγραφών, ικανοποιώντας ακόμη και τις υψηλότερες απαιτήσεις του διεθνούς jet set.

Στην Ελλάδα της κρίσης και της ύφεσης τέτοιες επενδύσεις χρειαζόμαστε άμεσα, και για να ακριβολογούμε… χθες! Η παροχή κινήτρων (φορολογικά, επενδυτικά κτλ.) θα βοηθήσει σημαντικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Παρόμοιο παράδειγμα συνιστά και η ξενοδοχειακή μονάδα της διεθνούς φήμης αλυσίδας ξενοδοχείων «Amanzoe» στην Αργολίδα.

Αυτό που κυρίως χρειάζεται για να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά ο τουριστικός μας κλάδος τους αντίστοιχους των γειτονικών μας χωρών (κυρίως της Τουρκίας, της Κροατίας, της Βουλγαρίας κ.ά.), είναι η βελτίωση του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος, μέσω της αποδοτικότερης εξυπηρέτησης των τουριστών, της κατάλληλα στοχευμένης διαφημιστικής προβολής του φυσικού και πολιτιστικού μας πλούτου και πρωτίστως της ανιδιοτελούς αγάπης για την Ελλάδα από όλους τους εμπλεκόμενους ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς!

Το κλείσιμο του ιστορικού ξενοδοχείου της Κηφισιάς «Πεντελικόν» και η εγκατάλειψη των θέσεων εργασίας που επήλθε, πρόσθεσε άλλη μία «σελίδα στο παρακμιακό τοπίο» της ανασφαλούς πραγματικότητας που όλοι βιώνουμε. Η τρέχουσα κρίση ανατρέπει δεδομένα δεκαετιών. Η αγορά ασφυκτιά. Η ζωή μας αλλάζει.

            Για να μην ξεχνούμε: Ιστορικές επιχειρήσεις όπως η ΒΙΑΜΑΞ, η ΧΡΩΠΕΙ, η ΙΖΟΛΑ, η Πειραϊκή Πατραϊκή, η Pirelli και πιο πρόσφατα η Φίλκεραμ - Johnson, η Χαρτοποιία Θράκης (Diana), η Καπνοβιομηχανία Γεωργιάδης, η Sprider Stores, η Ατλάντικ Σούπερ Μάρκετ, η Nutriart (πρώην Κατσέλης) κ.ά. για διάφορους λόγους διέκοψαν τη λειτουργία τους ή πτώχευσαν. Η αλήθεια, όμως, την οποία ελάχιστοι αναφέρουν, είναι πως η σημερινή κατάσταση στην οικονομία και στην κοινωνία μας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αποβιομηχάνιση της χώρας, στην παραγωγική της ισοπέδωση. Αυτή άρχισε «αθόρυβα» από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, συνεχίστηκε με ταχείς ρυθμούς τις επόμενες δεκαετίες, με τραγικά λάθη και παραλείψεις των πολιτικών ηγεσιών και, ενώ κάποτε εξάγαμε λεωφορεία στην Ελβετία, σήμερα εισάγουμε ακόμη και λεμόνια, ρεβίθια και σπίρτα από Τουρκία, φασόλια και φακές από Καναδά, πατάτες από Αίγυπτο!

Καθημερινή