Φτάνει πια με το «άβατο των Εξαρχείων»

Αυτό που συμβαίνει στα Εξάρχεια είναι ένα από τα συμπτώματα μιας αρρώστιας από την οποία πάσχει όλη η χώρα

Ολα τα κλισέ, με τον τρόπο του το καθένα, εκτός από το ότι είναι βαρετά, πολύ συχνά το μόνο που καταφέρνουν είναι να περιγράφουν την πιο προφανή πτυχή κρύβοντας επιμελώς τις υπόλοιπες. Κανένα κλισέ δεν τα καταφέρνει καλύτερα από το κλισέ του «άβατου των Εξαρχείων», το οποίο, όπως συμβαίνει με τα κλισέ, δεν λέει ψέματα (τα Εξάρχεια είναι άβατο για πολλούς συμπολίτες και εφιάλτης για αρκετούς κατοίκους τους), αλλά κρύβει μια αλήθεια που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη συγκεκριμένη γειτονιά των Αθηνών. 
Δεν λέω ότι αυτό που συμβαίνει στα Εξάρχεια δεν είναι τραγικό. Δεν λέω ότι δεν είναι κατάντια για μια χώρα να υπάρχει μια ολόκληρη περιοχή στο κέντρο της Αθήνας που να έχει γίνει θεματικό λούνα παρκ για τους εκ του ασφαλούς επαναστάτες. Δεν λέω ότι δεν είναι απωθητική η βρώμα από τις μουτζούρες και τις αφίσες σε κάθε εκατοστό ελεύθερης επιφάνειας. Δεν λέω ότι δεν καταλαβαίνω πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα σε μια περιοχή όταν οι ίδιοι οι κάτοικοί της όχι απλώς αναγκάζονται να διαδηλώσουν, αλλά φοβούνται και να το κάνουν στην κεντρική πλατεία της περιοχής και συγκεντρώνονται στα πέριξ. Αυτό που λέω είναι ότι αυτό που συμβαίνει στα Εξάρχεια είναι ένα από τα συμπτώματα μιας αρρώστιας από την οποία πάσχει όλη η χώρα. Αυτό που λέω είναι ότι η συνεχής ενασχόληση με το σύμπτωμα πιθανόν να δείχνει απροθυμία θεραπείας από την αρρώστια.
Για τη συνέχεια AthensVoice