26/4/19

Μεγάλη Παρασκευή: Αναμνήσεις από τη Λεμεσό και τα χωριά προ της εισβολής

  Γιάννης Πεγειώτης    
Μεγάλη Παρασκευή και στη Λεμεσό προ της εισβολής μες τα μπλε αστικά λεωφορεία επροσκυνούσαμε κατόπιν περιπετειώδους ταξιδίου επτά ή περισσότερους Επιτάφιους. Η υπομονή της μητρός μας ήτο παροιμιώδης. Αλλάζαμε λεωφορεία, περπατούσαμε από την Καθολικήν εις την Αγίαν Νάπαν διά να προσκυνήσουμεν τον Επιτάφιον του Σωτήρος Χριστού και να θαυμάσουμεν τα παιδία μετά της καλής μας μάνας τον στολισμόν τα άνθη, γαρίφαλα ποικίλα τριαντάφυλλα από κήπους μερακλίτικους, κρίνους, πρασινάδες ποικίλες. Νωρίς το απόγευμαν εφτάνναμεν σπίτιν με το πολυτιμότερον λεωφορείον της παιδικής και εφηβικής μας βιωτής, το ταπεινόν μπλε χρώματος λεωφορείον «3».
Εφκάλλαν τα πόθκια μας νερόν κατά το κοινώς λεγόμενον μα δεν επαραπονούμεθα. Εθαυμάζαμεν τους ναούς της πόλεως, τα τέμπλα, την διαφορετικήν κατά ενορίαν τάξην. Την δυναμικήν ανθοφορίαν των πέριξ των ναών κήπων. Δεν είχαν ακόμη επιστρατευθεί ανθοπωλεία και ο στολισμός ήτο εργασία των γυναικών του εκκλησιάσματος με αρχηγόν την κατά τόπους χαρισματούχον μαστόρισσαν των κήπων και των στολισμών. Αυτά βεβαίως αν δεν εφέφκαμεν για το χωρκόν που την Μεγάλην Πέμπτη οπότε άλλα ήταν τα διακονήματά μας εις την ωραίαν Δρούσιαν. Μεγάλη Παρασκευή και ταξιδεύω εις κόμες και πολιτείες της Κύπρου όπου ο βίος και οι περιπέτειαι του μου εδώρισαν περιφορες και ακολουθίες του Επιταφίου με τας τοπικάς παραδόσεις και συνήθειας. Άης Γιάννης Λεμεσός, Απόστολος Αντρέας Χαράκη, Δρούσια, Αθαλάσσα, Αγλαντζιά, Λακατάμια, Ζακάκι.
Ξεχωριστή εμπειρία και βίωσις η Μεγάλη Παρασκευή στην Ιεράν Μονήν Σταυρονικήτα Αγίου Όρους το έτος 1990. Εκείνη τη Μεγάλη Εβδομάδα θα ζούσα το Πάσχα κοντά στην αγάπη αδερφών πολλών και θα βίωνα την όντως αγάπην κοντά στον Στέλιο Κούκο τον φίλο που έστειλε ο Θεός. Κοντά στον Αρχιμανδρίτη Βασίλειο Γοντικάκη που με άκουσε ώρες ολόκληρες με υπομονή. Κοντά στον παπά Ιερεμία τον Αυστραλό που άκουσε τις αμαρτίες και τα δύσκολα του βίου μου. Ήταν μια Κυριακή του Πάσχα κοντά στους μοναχούς και τους λαϊκούς που έμπλεοι χαράς μετά την Αναστασην στην Κληματαριά της Σταυρονικήτα συνομιλούσαν εν αγάπη και άκουαν λόγους σοφούς από τους σοφούς λευκασμένους κοινοβιάτες. Τρίτη χαράματα της Διακαινησίμου θα με οδηγούσε ο φίλος μου ο Λεωνίδας κατάκοφτα από τα μονοπάτια που ήξερε στο κελλί του Αγίου Παϊσίου. Αυτή όμως είναι μια άλλη ευλογημένη συνάντηση.
Ας την κρατήσουμε στην φτωχή μας πτωτικήν καρδίαν...
 Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.