Του Lawrence W. Reed
Στις 16 Ιουνίου, 1992, η Daily Telegraph δημοσίευσε την προκλητική δήλωση του πρώην ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ: «Ο Ιησούς ήταν ο πρώτος σοσιαλιστής, ο πρώτος που αναζήτησε μια καλύτερη ζωή για την ανθρωπότητα».
Ίσως θα έπρεπε η δήλωση του πρώην «τσάρου» της USSR να θεωρηθεί τουλάχιστον απρόσεχτη ή ακόμα και απαράδεκτη. Ένας άνθρωπος που ανέβηκε στην κορυφή μιας άθεης αυτοκρατορίας με ένα θλιβερό ιστορικό σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, πιθανότατα δεν υπήρξε ποτέ καλός μελετητής της Βίβλου. Από την άλλη όμως, σίγουρα ήξερε ότι αν ο σοσιαλισμός δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την αναζήτηση «μιας καλύτερης ζωής για την ανθρωπότητα», τότε ο Ιησούς δεν θα ήταν ο πρώτος υπέρμαχος αυτής της διεκδίκησης.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Χριστιανός για να διαπιστώσει το λάθος του Γκορμπατσόφ. Μπορεί να είναι ένα άτομο οποιασδήποτε πίστης ή με καθόλου πίστη για όλα. Απλά, πρέπει να εκτιμήσει τα γεγονότα, την ιστορία και τη λογική. Μπορεί ακόμη και να είναι κάποιος Σοσιαλιστής - αλλά με ανοιχτό μυαλό - για να συνειδητοποιήσει ότι ο Ιησούς δεν ανήκε στο στρατόπεδο του.
Για τη συνέχεια Liberal
Βλέποντας τις ανωτέρω σκέψεις, θεωρώ πως πρέπει να δούμε, πως οι πρώτοι Χριστιανοί, όταν έφτιαξαν τις πρώτες Εκκλησίες τους, λειτούργησαν στο χώρο της της ανθρώπινης δραστηριότητας που ονομάζεται οικονομία, όπου και σήμερα η αδικία και η εκμετάλλευση βασιλεύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήH Εκκλησία συνιστά στα μέλη της, συγκεκριμένο τρόπο ζωής, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, που αναφέρεται στις σχέσεις με τον Θεό, τον «πλησίον», και τον εαυτό τους. Ο συγκεκριμένος αυτός τρόπος ζωής, είναι ουσιώδης και καθοριστικής σημασίας.
Ας δούμε πως λειτούργησε η πρώτη Εκκλησία του Χριστού στα Ιεροσόλυμα στον τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας της Οικονομίας.
Οδηγός μας σε αυτήν την προσέγγιση το βιβλίο "ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ" . Η πρώτη Εκκλησία στα Ιεροσόλυμα
Οργάνωσαν την νέα τους ζωή στην Εκκλησία, με νέες κοινωνικές σχέσεις εισάγοντας την κοινοκτημοσύνη ως θεσμό . "Όλοι οι πιστοί ήτανε σαν μία οικογένεια και τάχανε όλα κοινά. Πουλούσαν τα υπάρχοντά τους κινητά και ακίνητα και τα μοίραζαν μεταξύ τους ,ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός". Συνεχίζοντας την "διακονία του λόγου" οι Απόστολοι πέτυχαν να μεγαλώσει η Εκκλησία και να φτάσει τους 5.000 πιστούς. Τότε το "κατεστημένο" διαβλέποντας ότι απειλούνταν οι δικοί τους θεσμοί, από το μήνυμα του Ευαγγελίου και τους νέους θεσμούς που υλοποιούσαν με τις πράξεις τους οι Χριστιανοί, άρχισαν να λαμβάνουν μέτρα καταστολής (συλλήψεις, φυλακίσεις, ανακρίσεις των Αποστόλων) όμως τίποτε δεν πετύχαιναν αντίθετα η Εκκλησία των Ιεροσολύμων μεγάλωνε και δυνάμωνε. και " Όλο το πλήθος των πιστών είχανε μια ψυχή και μια καρδιά και κανένας δεν έλεγε πως κάτι από τα υπάρχοντά του είναι ατομική του ιδιοκτησία αλλά τα είχανε όλα μαζί κοινά. Με μεγάλη δύναμη οι Απόστολοι κηρύττανε την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και σε όλους ήταν απλωμένη πλούσια η χάρη του Θεού. Κανένας φτωχός δεν υπήρχε ανάμεσά τους". "Και δίνανε στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του". Με την ευλογία του Θεού το πλήθος των πιστών αυξανόταν και όταν τότε παρουσιάστηκαν κάποια παράπονα από τους Ελληνιστές κατά των Εβραίων, ότι παραμελούνται στην καθημερινή διανομή οι χήρες τους, καλέσανε οι δώδεκα Απόστολοι σε γενική συνέλευση τους πιστούς και τους είπανε: "Δεν είναι σωστό εμείς ν΄ αφήσουμε τον λόγο του Θεού και να υπηρετούμε σε τραπέζια. Γι αυτό αδελφοί κυττάχτε να βρείτε από ανάμεσά σας εφτά άτομα, με καλό όνομα, με πνεύμα Άγιο και σοφία, στους οποίους εμείς θ΄ αναθέσουμε το έργο αυτό. Κι΄ εμείς θα αφοσιωθούμε στην προσευχή και στην διάδοση της Χριστιανικής διδασκαλίας. Η πρόταση έγινε με χαρά δεκτή από το πλήθος κι εξέλεξαν τον Στέφανο. κλπ...." Έτσι έγινε η πρώτη διάκριση των διακονημάτων στη "διακονία του λόγου" και στην "διακονία των τραπεζών".
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε τα εξής, ως προς την λειτουργία της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας στον χώρο της Οικονομίας.
Η δραστηριότητά της εξελίσσεται στο τμήμα της διανομής των αγαθών και υπηρεσιών με αυτονομημένους δικούς τους νέους θεσμούς και δεν εκτείνεται στον τομέα της παραγωγής των. Αυτό σημαίνει ότι, στον τομέα της παραγωγής των αγαθών, ο κάθε Χριστιανός μέλος της Εκκλησίας λειτουργούσε ατομικά, στα πλαίσια των θεσμών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Δηλαδή είχε επικεντρώσει την δραστηριότητά της η Εκκλησία, ως συλλογική κοινωνική οντότητα, μόνο στο τμήμα της διανομής του συνόλου των προσφερομένων από τα μέλη της αγαθών, που αυτά τα ίδια είχαν παράξει. Στόχος της ήταν , να επιτύχει δια της διανομής των, σύμφωνα με τις ανάγκες των μελών της, την υλοποίηση της εντολής του Κυρίου, "αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν". Επιτύγχανε έτσι λειτουργώντας, δια της διανομής των αγαθών, η Εκκλησία, την "αδελφοποίηση" των πιστών μελών της.
Βαλτε του ιδεες και θα μας πει οτι αν ζουσε σημερα θα ψηφιζε τσιριζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαχρονικά οι οπαδοί του υπαρκτού σοσιαλισμου ήταν αντίχριστοι το ξέρουμε αυτό γιατί να διαφέρει ο Τσίπρας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝεοφιλελευθερος ήταν και μαλιστα θα εκοβε και τα επιδοματα στους ανεργους διοτι ο μη εργαζομενος μηδε εσθιετω !
ΑπάντησηΔιαγραφή