Με αφορμή την πολυδιάσπαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Το άρθρο του Απόστολου Λακασά στην Καθημερινή της Κυριακής βασίστηκε εν μέρη τόσο στο παρακάτω κείμενο όσο και σε μια τηλεφωνική μας επικοινωνία. Το θέμα της πολυδιάσπασης των Πανεπιστημίων σε δεκάδες πόλεις την Ελλάδας είναι το θέμα του άρθρου της Καθημερινής, και η σύγκριση με τον Ολλανδία η συμβολή μου. Ενήργησα και για πρώτη φορά λίγο ως δημοσιογράφος, μια και μίλησα με τον πρώην συνάδελφο μου στο EMBL και νυν πρύτανη (για λίγες ακόμα μέρες πριν συνταξιοδοτηθεί!) στην Ουτρέχτη, Gerrit van de Meer για να μου επιβεβαιώσει αρκετά από τα που παρουσιάζω. Το βάζω αυτούσιο, διότι το άρθρο του κ. Λακασά έχει άλλη στόχευση στον τρόπο παρουσίασης του (απόλυτα σωστή κατ'εμέ) από ότι απέκτησε στην πορεία αυτό το κείμενο.

Η Ολλανδία, έχοντας περίπου 50% περισσότερους κατοίκους στον εν τρίτο της έκτασης της Ελλάδας, αλλά και τετραπλάσιο σχεδόν ΑΕΠ, έχει δεκατρία Πανεπιστήμια. Τα Ολλανδικά Πανεπιστήμια βρίσκονται στην πόλη της οποίας το όνομα φέρουν: Άμστερνταμ (με δύο ιδρύματα που βρίσκονται υπό συνένωση), Ουτρέχτη, Λέυδεν, Ρότερνταμ, Χρόνινγκεν, Νάιμεχεν, Άιντχοβεν, Ντελφτ, Βάχενινχεν, Μάαστριχτ, Τβεντε, και Τιλμπουργκ - το νεότερο από αυτά είναι το Μάαστριχτ, που ιδρύθηκε το 1975. Υπάρχει επίσης το Ανοικτό Πανεπσιτήμιο, και ελάχιστα μονοθεματικά ιδιωτικά Πανεπιστήμια: τέσσερις Θεολογικές Σχολές και ένα (εξαιρετικό) Πανεπιστήμιο (Ναϊρόντεν) με ειδίκευση στα μεταπτυχιακά στην διοίκηση επιχειρήσεων. Αντίθετα, τα Πανεπιστήμια Εφαρμοσμένων Επιστημών (hoogeschool), τα “δικά μας” (πάλε ποτέ;) ΑΤΕΙ, είναι πολυάριθμα, πάνω από πενήντα, και βρίσκονται σε αρκετές πόλεις, στις οποίες υπάρχουν και δεκάδες Επαγγελματικές Σχολές (Κολέγια), ιδιωτικά αλλά και δημόσια. Και αυτά τα ιδρύματα βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη πόλη το καθένα - αν και εξαιρέσεις υπάρχουν, π.χ. “αλυσίδες” Κολεγίων. Συχνά έχουν κάποια εξειδίκευση ως προς τις ανάγκες της πόλης που τα φιλοξενεί, προσφέροντας τόσο στην κοινωνία όσο και στην τοπική οικονομία.

Για τη συνέχεια anastassis-perrakis.blogspot.com