24/6/19

Μύθοι και αλήθειες για το πανεπιστημιακό άσυλο


του Ορέστη Καλογήρου
Ακόμη μία κατασκευή από τις αναρίθμητες στη χώρα είναι ότι “καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο”. Στα 600-700 χρόνια που υπάρχει το universitas σε ολόκληρο τον κόσμο και στα 180 χρόνια που υπάρχει στην Ελλάδα ποτέ και πουθενά δεν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση για το άσυλο. Η μοναδική περίπτωση στην παγκόσμια και ελληνική πανεπιστημιακή ιστορία είναι η περίοδος 1982-2009 (27 χρόνια στα 180 του ελληνικού πανεπιστημίου), όταν ο 1268/82 (εμπνεύσεως του τότε βοηθού και συνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Πανούση, παράξενους κύκλους κάνει η ιστορία!) προέβλεπε ότι, για να μπει η αστυνομία στο πανεπιστήμιο, πρέπει να συνεδριάσει μία τριμερής επιτροπή (πρύτανης, φοιτητής, διοικητικός) και ομόφωνα να αποφασίσει.
Η διάταξη αυτή δεν ρύθμιζε το πανεπιστημιακό άσυλο, αλλά όριζε πότε και πώς καλείται η αστυνομία να αντιμετωπίσει παράνομες πράξεις. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με το άσυλο. Πανεπιστημιακό άσυλο είναι ένα στοιχείο του εθιμικού δικαίου που προστατεύει την ελεύθερη διδασκαλία και έρευνα και σε μία (ορθή) διασταλτική ερμηνεία του προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Βέβαια σε μία δυτικού τύπου κοινοβουλευτική δημοκρατία η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών προστατεύεται καθ’ άπασαν την επικράτεια. Ο νόμος 4009/2011 της Διαμαντοπούλου δεν “κατήργησε το πανεπιστημιακό άσυλο”. Κατήργησε το άρθρο 1268/82 που ρύθμιζε το πώς και πότε καλείται η αστυνομία. Και δεν το αντικατέστησε με κανένα άλλο. Στην ουσία επανέφερε την κατάσταση που ισχύει σε όλες τις χώρες του κόσμου και που ίσχυε στην Ελλάδα από το 1836 έως το 1982 και από το 2009 έως σήμερα, δηλαδή στο εθιμικό δίκαιο. Με τον τρόπο αυτό επεστράφη στον εισαγγελέα η δικαιοδοσία να παραγγέλνει επέμβαση της αστυνομίας, όταν διαπιστώνει ότι τελούνται παράνομες πράξεις, που δεν έχουν καμία σχέση με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Η διαμάχη περί ασύλου είναι ψευδεπίγραφη.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για τη διεκδίκηση εκ μέρους περιθωριακών ομάδων ενός ιδιότυπου άβατου για την αστυνομία, που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την ελεύθερη διδασκαλία και έρευνα ούτε με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Από καθαρή ιδεοληψία η απαίτηση αυτή των περιθωριακών ομάδων για αστυνομικό άβατο υποστηρίζεται από όλες τις εκφάνσεις της Αριστεράς. Η αυθαίρετη αυτή κατασκευή φαίνεται ότι επανέρχεται από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το 2015 το ελληνικό πανεπιστήμιο θα γίνει και πάλι ένας τόπος στον οποίο δεν θα ισχύουν οι νόμοι που ισχύουν σε ολόκληρη την επικράτεια και που είναι κάτι αποδεκτό από όλους.
Η επαναφορά αυτής της κατασκευής θα έχει ως μόνο αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό της ταλαιπωρίας του δημόσιου πανεπιστημίου και της απαξίωσης της περιουσίας του έλληνα φορολογούμενου. Θα συμβάλει δηλαδή στην περαιτέρω διάλυσή του. Κάτι που κανείς δεν ζητά ούτε στην κοινωνία ούτε στο πανεπιστήμιο εκτός από τις περιθωριακές ομάδες. Επειδή έτσι θέλουν ο κ. Μπαλτάς και ο κ. Κουράκης.
Το κείμενο αυτό γράφηκε λίγες ώρες πριν από την επιχείρηση εκκένωσης του ΕΚΠΑ από την αστυνομία τα ξημερώματα της Παρασκευής. Η επιχείρηση εκκένωσης της πρυτανείας του ΕΚΠΑ από την αστυνομία έγινε δυνατή ακριβώς λόγω του νόμου Διαμαντοπούλου, που θέλει να καταργήσει ο κ. Μπαλτάς. Η επαναφορά του άβατου για την αστυνομία, που εξήγγειλε συμπτωματικά(;) μία ημέρα πριν από την εκκένωση ο κ. Μπαλτάς, δεν θα επιτρέψει την επόμενη φορά στον εισαγγελέα να δώσει την εντολή.
Έτσι θα μπορούν και πάλι δεκατέσσερα άτομα να κρατήσουν σε ομηρία ένα πανεπιστήμιο όχι μόνον δεκαεννέα ημέρες αλλά και 199 ημέρες. Όπως έγινε το 2006 πρωτοστατούντων των κυρίων Μπαλτά και Κουράκη. 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» 19 Απριλίου 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.