20 Σεπτεμβρίου
2001: Απευθυνόμενος στο Κογκρέσο των
Ηνωμένων Πολιτειών και τον αμερικανικό
λαό, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους
ανακοινώνει την στρατιωτική επέμβαση
στο Αφγανιστάν
Ο Πόλεμος κατά
της Τρομοκρατίας (αγγλικά: War on Terror, WOT),
επίσης γνωστός ως Παγκόσμιος Πόλεμος
κατά της Τρομοκρατίας (Global War on Terrorism,
GWOT), είναι μια αλληγορία του πολέμου
αναφερόμενη στη διεθνή στρατιωτική
εκστρατεία που άρχισε μετά τις επιθέσεις
της 11ης Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες
Πολιτείες.
Ο Πρόεδρος των
ΗΠΑ Τζορτζ Μπους χρησιμοποίησε για
πρώτη φορά τον όρο «πόλεμος κατά της
τρομοκρατίας» στις 20 Σεπτεμβρίου του
2001. Η κυβέρνηση Μπους και τα δυτικά μέσα
ενημέρωσης έχουν χρησιμοποιήσει τον
όρο για να υποστηρίξουν τον παγκόσμιο
στρατιωτικό, πολιτικό, νομικό και
εννοιολογικό αγώνα κατά των δύο οργανόσεων
που ορίζονται ως τρομοκρατικές και των
καθεστώτων που κατηγορούνται για την
υποστήριξη τους. Αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί
με ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες που
συνδέονται με ισλαμικές τρομοκρατικές
οργανώσεις συμπεριλαμβανομένης της Αλ
Κάιντα και των ομοϊδεατών της.
Η εισβολή στο
Αφγανιστάν έγινε 7 Οκτωβρίου 2001. Ο πόλεμος
κατά της Αλ Κάιντα υποστηρίχθηκε αρχικά
από το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά
και αργότερα από ένα συνασπισμό από 40
χώρες, συμπεριλαμβανομένων όλων των
μελών του ΝΑΤΟ.
Το 2013, ο Πρόεδρος
Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες
Πολιτείες δε βρίσκονται πλέον σε πόλεμο
κατά της τρομοκρατίας, όπως και ότι ο
στρατός πρέπει να δώσει έμφαση σε
συγκεκριμένους εχθρούς και όχι σε μια
τακτική. Ο ίδιος δήλωσε: «Πρέπει να
καθοριστεί η προσπάθειά μας όχι σαν
ένας απέραντος παγκόσμιος πόλεμος κατά
της τρομοκρατίας, αλλά μάλλον ως μια
σειρά από επίμονες, στοχευμένες
προσπάθειες για να κτυπηθούν συγκεκριμένα
δίκτυα βίαιων εξτρεμιστών που απειλούν
την Αμερική».
Με πληροφορίες
από Wikipedia
Ὅταν στίς 11 Σεπτεμβρίου τοῦ 1973, ἐδολοφονεῖτο μαζί μέ τήν Κοινοβουλευτική Δημοκρατία τῆς Ἀργεντινῆς, ὁ "εξτρεμιστής που απειλούσε τίς ΗΠΑ" Πρόεδρος τῆς Ἀργεντινῆς Σωτήριος Ἀλλιέντε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτοῦ ὁποίου τά τελευταῖα λόγια πρίν δολοφονηθῆ στό προεδρικό μέγαρο, ἦσαν ὅτι θά νικήσῃ στό τέλος ὅπως πάντα ὁ λαός, διότι ὁ λαός δέν νικᾶται,
ἡ 11η Σεπτεμβρίου κατέστη ἡ ἡμέρα μνήμης τῆς ἀνατρεπτικῆς δράσεως κατά τῆς Δημοκρατίας, τῶν ὑπό τόν κ. Κίσσσiντζερ πράγματι ὑπηρεσιῶν τῶν ΗΠΑ.
Τὀτε στίς ὑπηρεσίες αὐτές, θά ἦταν ὑψηλόβαθμο στέλεχος, ὁ πατέρας Γεώργιος Θάμνος (George Bush), πατέρας τοῦ Προέδρου πού κήρυξε τόν πόλεμο κατά τῆς τρομοκρατίας καί γενικῶς τῶν ἀσύμμετρων ἀπειλῶν.
Τυχαῖα σύμπτωση ἡ ἡμερομηνία τῆς 11ης Σεπτεμβρίου τοῦ 2001, νά σκεπάσῃ στίς ἴδιες τίς ΗΠΑ, τήν ἡμέρα ἐθνικῆς ντροπῆς τους;
-τήν ἡμέρα δηλαδή τῆς 11ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1973;
Εἶναι ἀπίθανο νά πρόκειται γιά σύμπτωση,
διότι ὑπάρχουν καί ἄλλα παράξενα (βλ. σχετικό βιβλίο τοῦ Τιερρύ Μεησάν)
ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐνημέρωση καθ'ἑαυτή καί τίς συνθῆκες πτώσεως τῶν διδύμων πύργων τῆς Νέας Ὑόρκης, καθώς καί πράγματα προδήλως προσχεδιασμένα κατά τήν διαχείρηση τῆς κρίσεως ἀπό τίς ἴδιες τίς ὑπηρεσίες τῶν ΗΠΑ, πού συνδέονται με τή 11η Σεπτεμβρίου τοῦ 2001
(μέχρι τοῦ σημείου νά λέγεται ὅτι ὁ πρόεδρος Μπούς, πληροφορηθείς τό γεγονός, ἀντέδρασε χωρίς ἔκπληξη -ἄν καί αὐτό εἰδικῶς, μπορεῖ νά ὀφείλεται στόν ἀσυνήθιστο βαθμό εὐφυΐας του).
Εἶναι δέ ἐξ ἄλλου χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ Πρόεδρος Ὀμπάμα, μέ τήν ὡς ἀνω ἀναφερόμενη δήλωσή του
[περί τοῦ ὅτι «Πρέπει να καθοριστεί η προσπάθειά μας όχι σαν ένας απέραντος παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, αλλά μάλλον ως μια σειρά από επίμονες, στοχευμένες προσπάθειες για να κτυπηθούν συγκεκριμένα δίκτυα βίαιων εξτρεμιστών που απειλούν την Αμερική»]
πολύ λίγο ἀπέχει ἀπό τό περιλαμβάνῃ στά ἐν λόγω ἐξτρεμιστικά δίκτυα που απειλούν την Αμερική" ἀκόμη καί περιπτώσεις ἀνατροπῶν τῆς Δημοκρατίας, ἀφοῦ δέν ὁρίζεται πλέον ἡ ἀπειλή ὡς ἀσύμμετρη, ὅπως εἶχε κάνει ὁ Πρόεδρος Μμπούς υἱός, οὔτε τί μπορεῖ νά θεωρεῖται "βίαιος ἐξτρεμισμός" πού ἀπειλεῖ ὄχι μόνον τίς ΗΠΑ ἀλλά ὁτιδήποτε στήν Ἀμερική ὁλόκληρη, κατά τήν ἑκάστοτε ἀντίληψη τῶν ΗΠΑ, ἐννοεῖται.
Συνεπῶς, ἔχουμε μιά προσπάθεια ἀντιστροφῆς τῆς ἰδεολογικῆς πολιτικῆς φορτίσεως τῆς 11ης Σεπτεμβρίου
ἀπό ἡμέρα μνήμης μιᾶς μεγάλης ἐθνικῆς ντροπῆς γιά τίς ὑπηρεσίες τῶν ΗΠΑ, καί τοῦ Κίσσινγκερ προσωπικῶς, σέ ἡμέρα προβολῆς μιᾶς πρόσθετης ἰδεολογικῆς-στρατιωτικῆς ἰσχύος τῶν ΗΠΑ,
καί ἀπό ἡμέρα μνήμης τῆς δολοφονίας, ἀπό τίς ΗΠΑ, τῆς δημοκρατίας καί τῆς βουλήσεως καί τῶν θεσμῶν ἑνός Λαοῦ τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς,
σέ ἡμέρα μνήμης μιᾶς, τρομοκρατικῆς πράγματι, ἐπιθέσεως κατά τῶν ΗΠΑ - Ἐπιθέσεως ἀπό ποίους ὅμως;
(Συνεχίζεται)
Β καί τελευταῖο Μέρος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕἰρήσθω καί τοῦτο: Ὁ Ἀλλιέντε, δέν εἶναι ἄμοιρος εὐθυνῶν γιά τήν ἐκτροπή πού πῆραν τά πράγματα, ἀλλά καί ἄν εἶχε ἄψογη δημοκρατική συμπεριφορά, πάλι τό ἴδιο θά συνέβαινε
[ἁπλῶς θά δυσκολευόταν λίγο ὁ Πινοσέτ νά βρῆ συνεργάτες γιά τό πραξικόπημα στήν κορυφή τῆς ἡγεσίας τοῦ στρατοῦ τῆς Ἀργεντινῆς (θά κατέφευγε τό πιθανότερο σέ λίγο κατώτερους ἀξιωματικούς, πάντα μέ τήν βοήθεια τῶν ὑπηρεσιῶν τῶν ΗΠΑ].
Ποιά ἦταν ἡ μεγάλη ἀστοχία τοῦ 'Αλλιέντε;
Εἶχε ἐκλεγεῖ Πρόεδρος μέ μόνο τό 1/3 τῶν ψήφων τῆς Βουλῆς, στή τελευταία ψηφοφορία, καί ἀντί νά συμπεριφερθῆ ὡς "Πρόεδρος μειοψηφίας", δηλαδή γιά τήν διαχείριση μόνο τρεχουσῶν ὑποθέσεων, συμπεριεφέρετο ἀπό λάθος βασική (ὑποσυνείδητη) ἀνθρωπολογία-ἐκκλησιολογία του, τήν Παπική, ὡς "Πάπας" πού ἀφοῦ ἐκλεγεῖ, ὅπως καί ἄν συμβῆ αὐτό, κυριαρχεῖ ἀπολύτως.
Ἤθελε νά καταστήσῃ τήν Ἀργεντινή ἕνα "ἀριστερό κράτος".
Στήν δημοκρατία ὅμως, αὐτός πού ἐκλέγεται δέν ἐκπροσωπεῖ μόνο τό κομμάτι ἤ τάξη τοῦ λαοῦ πού τόν ἐξέλεξε, οὔτε κι ἄν φθάνει τό κομμάτι αὐτό στό 80%, ἀλλά,
τίς ἀντίθετες ψήφους καί γνῶμες, καθώς καί τή ἔνταση τῆς ἀντιθέσεώς τους, τίς λαμβάνει συνεχῶς ὑπ'ὄψη του καί τοῦτο πρωτίστως ὄχι θεωρητικῶς μόνο, ἀλλά καί πρακτικῶς: τίς σέβεται.
Γι'αὐτό μιά ἐξουσία πού ἔχει μειοψηφία στόν λαό, ἐκλεγμένη τυπικῶς βέβαια, δικαιοῦται νά συμπεριφέρεται μόνο διαχειριστικῶς, μόνο γιά τά τρέχοντα, καί αὐτό, τόσο περισσότερο, ὅσο λιγώτερο ἐκπροσωπεῖ ὁλόκληρο τόν λαό πράγματι. Ὄχι νά κάνη ἤ νά "σέβεται" συμφωνίες Πρεσπῶν, ἤ ούδέτερο τό ὀρθόδοξο χριστιανικό κράτος μας.
Διότι πράγματι, στό τέλος ὁ Λάος πάντα νικᾶ.
Συμπέρασμα: Ἡ 11η Σεπτεμβρίου σηματοδοτεῖ τό πέρασμα ἀπό τήν Δημοκρατία ὡς κυρίαρχη πολιτισμική συνιστῶσα τοῦ λεγομένου δυτικοῦ πολιτισμοῦ, στήν Τυραννία, μέ πρόσχημα τίς καλές προθέσεις, σήμερα τῶν ΗΠΑ, καί αὕριο Κύριος οἶδεν ποίου...
Τι Λωζάνη τι Κοζάνη … Τι Χιλή τι Αργεντινή;
ΔιαγραφήΑν σταματούσες να γράφεις σεντόνια και να λές αυτά τα πράγματα με πέντε σειρές, θα τα διαβάζαμε όλοι.
Διαγραφή