26/9/19

Στεργιάδης. Τι ήταν τελικά; Θύμα ή θύτης; Πατριώτης ή προδότης;

Ο βραβευμένος με Κρατικό βραβείο συγγραφέας μιλάει στο Andro για το τελευταίο του βιβλίο, τα δραματικά γεγονότα στη Σμύρνη, την αντιπαλότητα Στεργιάδη-Χρυσόστομου, τις σχέσεις με την Τουρκία και τους σημερινούς αποδιοπομπαίους τράγους.  
Είναι ένα γεωγραφικό δεδομένο από το οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Μας έτυχε να είμαστε γείτονες με την Τουρκία. Οσα μας ενώνουν, τόσα και μας χωρίζουν. Φαίνεται, άλλωστε, και από τη σημερινή κρίση γύρω από την εκμετάλλευση του Αιγαίου και τις ακροβασίες του Ερντογάν.
Όμως, υπάρχει αιματηρή προϊστορία στις σχέσεις μας με την όμορη χώρα. Τα δραματικά γεγονότα της Σμύρνης, η κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας, η προσφυγιά και οι αλύτρωτες πατρίδες είναι δεδομένα που έχουν καταγραφεί στο εθνικό υποσυνείδητο. Έφταιξε η επεκτατικότητα των Τούρκων; Το ότι οι ξένες δυνάμεις μάς άφησαν απροστάτευτους; Φταίνε τα δικά μας λάθη, οι αβελτηρίες και το ίδιον της φυλής να τρώει μόνη τις σάρκες της; Πίσω από τα μεγάλα γεγονότα της Ιστορίας κρύβονται πάντα τα δρώντα πρόσωπα. Αυτά που πήραν πάνω τους την ευθύνη των επερχόμενων γεγονότων. Ο βραβευμένος με Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, συγγραφέας Βασίλης Τζανακάρης μιλάει στο Andro με αφορμή το καινούργιο του βιβλίο «Σμύρνη 1919-1922/Αριστείδης Στεργιάδης εναντίον Χρυσοστόμου».


Για τη συνέχεια Andro

12 σχόλια:

  1. Αν ζούσε σήμερα ο Στεργιαδης θα ήταν παγκοσμιοποιητης και εκσυγχρονιστής ενάντια σε κάθε μορφή λαϊκισμού που καταδυναστεύει το λαό και φυσικά ενάντια σε κάθε τι που νοείται ως ελληνική παράδοση. Επειδή ακριβώς ήταν αυτή η ποιότητα του και τα πιστεύω του έφυγε πρώτος οπως και καθε καλος εκσυγχρονιστης και προοδευτικος αφήνοντας το λαό του έρμαιο στη λαίλαπα αυτών που υποστήριζε, ενώ κάποιοι λαϊκιστές τύπου Πατρ. Χρυσοστόμου επειδή ήταν κλασσική περίπτωση ακραίων και ίσως και φασιστών προτίμησαν το βασανισμό και την αγχόνη πάνω στο συνωστισμό από την άνεση του συμμαχικου πλοίου.

    Παραμένει δε μυστήριο το γεγονός ότι δεν ξαναπατησε στην Ελλάδα μέχρι τον θάνατο του. Ήταν φαίνεται μακριά ακόμη η χρυσή εποχή των εκσυγχρονιστών, των οπαδών της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της τήρησης επιζήμιων συμφωνιών για να αποτολμησει κάτι τέτοιο. Κρίμα πιθανόν να είχε χαρακτηρισθεί και εθνάρχης και αυτός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κακό βιβλίο, κακές προθέσεις: νά βγῆ λάδι ὁ Στεργιάδης!
    Ὁ ὑπάλληλος σἐ μιά θέση Κυβερνήσεως, ὁ ἐχθρός τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Ρωμηοσύνης, ὁ ὑπηρέτης τῆς ἀνιστόρητης ἀπο-ἱεροποιήσεως τῆς κοινωνίας ἀ λά γαλλικά τῆς μασωνοποιημένης Γαλλίας τοῦ 1901/1905, ὁ ἐφαρμοοστής τοῦ ὅτι ἄν πονάει κεφάλι λόγω μουσουλμανικοῦ φανατισμοῦ, κόβει κεφάλι τῶν... χριστιανῶν, ὁ πιστός ὑπηρέτης τῆς ἐθνικῆς καταστροφῆς ὡς ὑπεραμυνθείς μετά σθένους...τοῦ νά μείνῃ ἀνυπεράπιστη ἡ Σμὐρνη στή ἐπερχόμενη ἐπίθεση τῶν ἀτάκτων καί τῶν τακτικῶν τοῦ Κεμάλ, ὁ μή σεβασθείς τούς ἱερεῖς καί τίς ὑπάρχουσες δημογεροντίες τῶν Ἑλλήνων-Ρωμηῶν, ὁ "θρησκευτικά οὐδέτερος" κρατιστής, θρησκευτικός ὀπαδός τοῦ τίποτε καί τῆς καρριέρας του, σέ βάρος τῆς δημοκρατικῆς διοικήσεως στή Μικρά Ἀσία, ὁ ἀπομειωτής κάθε τί τοῦ ἱεροῦ, ὁ φίλος τῆς ἀντιθεΐας τῶν φανατισμένων κατά τῶν Ἑλλήνων Τούρκων, ὁ ὀπαδός τοῦ ἀθεϊσμοῦ στήν Διοίκηση καί στό Κράτος.
    Ἡ ἐπιλογή του καί ἀπό τόν Βενιζέλο καί ἀπό τούς φιλοβασιλικούς ἐν συνεχεία, καθώς καί η φυγή του γιά νά μήν βρεθῆ ἀντιμέτωπος μέ τήν δικαιοσύνη, σέ συνδυασμό μέ τό ὄτι οὐδέν ἔγραψε, σημαίνουν ὅτι ἀπεδείχθη ἐκ τῶν ὑστέρων, ὅτι ἦταν ἐξ ἀρχῆς πράκτορας ξένων συμφερόντων. Τί νά γράψῃ γιά τά πεπραγμένα του, ἕνας πράκτορας πού εὐθύνεται γιά τίς σφαγές πολλῶν χιλιάδων Ἑλλήνων; Σέ ποιούς νά ἀπευθυνθῆ; Οὔτε κάν κατάλαβε τί διέπραξε, ἡ παγωμένη καδιά του, διότι ἄν εἶχε καταλάβει κάτι ἔστω λίγο, θά ἔγραφε, θά ἐδικαιολογεῖτο, θά ἐξηγοῦσε...
    Ἔ ἀνέλαβε λοιπόν τό ἔργο αὐτό τῆς δικαιολογήσεως τῶν ἀδικαιολογήτων, σύγχρονος ὀπαδός τῆς τάχα "ἀντικειμενικῆς ἀλήθειας", τῆς χωρίς ἱστορία, χωρίς Θεό, δηλαδή χωρίς Ἰησοῦ Χριστό θεάσεως τοῦ "κράτους", ἄρα καί τῆς μαρτυρικῆς μας ἱστορίας τῆς καταστροφῆς τοῦ 1922...
    Μά κε Τζανακάρη, ἄν εἶναι ἀθῶος ὁ Στεργιάδης, ὡς "καλός ὑπάλληλος" καί ὡς "ἀντικειμενικός κρατικός διοικητής", πού ὅμως δέν σεβάσθηκε κανελνα ἱερό καί ὅσιο, παρά μόνο τήν κρατική-διεθνῆ ἐξουσία πού τοῦ ἔδιδε καθήκοντα πρός ἀνθρώπους, καί πρωτίστως πρός χριστιανούς κατατρεγμένους ἐπί αἰῶνες, καί ὄχι μόνο δικαιώματα ἐπί ἀνθρώπων-ἀντικειμένων, ὅπως ἐξελάμβανε, ἄρα, φταίει ὁ Χρυσόστομος πού τόν ἐκλιπαροῦσε νά ἐπιτρέψῃ τή ὀργάνωση πολιτοφυλακῆς τῶν Ρωμηῶν ἐπερχομένου τοῦ Κεμάλ, , γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Σμύρνης, φταῖνε ὅσοι δεν κατάλαβαν τί ἄξιος "ούδέτερος" διοικητής ἦταν ὁ μισέλλην Στεργιάδης, καί κυρίως φταῖνε οἱ σφαγμένοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσέξτε, ἔλαβε ὀ συγγραφέας Βασίλ. Τζανάκρης, κρατικό βιβλίο Λογοτεχνίας, καί ὄχι (βέβαια!) ἱστορίας!
    Ἔτσι ἀναφέρει τό ὡς ἄνω δημοσίευμα.
    Στό ἐξώφυλλο ὅμως τοῦ βιλίου του, ἀναφέρεται πα-ρα-πλα-νη-τι-κά - καί ὄχι κατά λάθος βέβαια, οὔτε ἀπό ἀθώα-παράλειψη τοῦ ἐκδότη, ἀφοῦ πρόκειται γιά ἕνα πολύ μεγάλο ἱστορικό θέμα - ὅτι ἔχει λάβει "κρατικό βραβεῖο"! Καί ἔτσι σχηματίζεται ἡ ἐντύπωση ὅτι τό βιλίο ἔχει λάβει βραβεῖο ἱστορίας!
    Δέν πρόκειται γιά βραβεῖο ἱστορίας σέ ἔνα βιβλίο ἱστορίας, ἀλλά γιά ἕνα ἁπλό βραβεῖο λογοτεχνίας σέ ἕνα βιβλίο μέ ἀντικείμενο, καίριο καί γιά σήμερα, ἰστορικό θέμα. Ἀὐτό, ἐγώ τοὐλάχιστον, τό θεωρῶ ἐπιστημονική-ἐκδοτική ἀνεντιμότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν είναι το πρόσωπο είναι η ιδεολογία. Υπήρξε δραματική έλλειψη οράματος σε μια εποχή που όλοι οι ιστορικοί άνεμοι συνωμότησαν για να μας πάνε πολύ ψηλά. Τρομάξαμε συλλογικά στους μεγάλους ορίζοντες που μας ανοιγόταν. Δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε τα οράματά μας. Η Μεγάλη Ιδέα, ήταν αυτό ακριβώς μόνο ιδέα. Βλέπουμε λοιπόν ένα βασιλικό οίκο να αισθάνεται ξένος σ’ εκείνα τα μέρη. Δήθεν ακραιφνείς εθνικιστές να ονειρεύονται ελληνοτουρκικές αυτοκρατορίες ενάντια στον μαύρο πανσλαβισμό. Όταν ήξεραν πως το τούρκικο και όχι το σλαβικό μαχαίρι περνούσε από τους λαιμούς των χριστιανών της Ανατολής. Βλέπουμε άλλους εθνικιστές να νομίζουν πως Ελλάδα πρέπει να είναι μόνο η κλασσική Ελλάδα. Βλέπουμε κομμουνιστές να κάνουν “δουλειά στο μέτωπο” προδίδοντας την πατρίδα τους και τον όρκο τους. Βλέπουμε ανώτερους στρατιωτικούς να μην πιστεύουν στον σκοπό τους. Βλέπουμε μια βολεμένη ελίτ να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να αποφύγει την στράτευση. Βλέπουμε όλοι όσοι μπορούσαν να έχουν μια συνολική εικόνα να έχουν στεγνώσει από ιδέες που έστω θα μετρίαζαν την καταστροφή που ερχόταν. Μακάρι να ήταν ένα και μόνο πρόσωπο ο φίλος του Βενιζέλου, Στεργιάδης, δυστυχώς δεν ήταν μόνο αυτός. Τι μένει απ’ όλο αυτό; Ο πόνος του πρόσφυγα, αυτό μένει. Και το κουράγιο του πεζικάριου που βρέθηκε πολεμώντας στις πύλες της Άγκυρας.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἡ "Μεγάλη Ιδέα", δέν ἦταν μόνο μιά ἰδέα. Ἠταν γιά τόμεγαλύτερο μέρος τῶν Ἑλληνων, ὅ,τι πιό ἱερό καί πιό ἅγιο: Ἦταν ἡ ἐλπίδα τῆς ὁλοκληρώσεως τῆς ἐθνικῆς ἀπελευθερώσεως τῶν ἀελφῶν μας πού στέναζαν ἀκόμη, κάτω ἀπό τόν Ὀθωμανικό ζυγό.
      Αὐτά δέν εἶναι ὑπεβολές. Στήν Τραπεζοῦντα τοῦ 1856-1860, ἄγγλος τουρίστας δίνει τή μαρτυρία του, περί τῆς σφαγῆς σάν προβάτου ἑνός ρωμηοπῦ, ἀπό ἕναν Τοῦρκο πού δέν ἐνοχλήθηκε κάν ἀπό τή παροῦσα τουρκική ἀστυνομία. Τρομοκρατία.

      Ἡ ἴδια "Μεγάλη Ἰδέα", γιά τούς ὑλιστές ὅλων τῶν πολιτικῶν ἀποχρώσεων, πού ἦταν μιά θλιβερή μειοοψηφία στήν Ἑλλάδα, ἦταν κάτι πού τούς ξεβόλευε, πού τούς ἤλεγχε, διότι αὐτοί κύτταγαν μόνο τό ὑλικό τους συμφέρον (προσωπικῆς ἀναδείξεως περιλαμβανομένης).
      Σέ αὐτούς ἀνῆκε ὁ Στεργιάδης.

      Ἡ ἀνικανότητά μας νά ὁμονοήσουμε οἱ λοιποί, προκλήθηκε ἀπό τή ἔπαρση μέρους τῶν Ἑλλήνων, καί ἀπό τήν θέαση τῶν διεθνῶν σχέσεων καλόπιστα καί μέ ἄγνοια τῶν "ὑπογείων ρευμάτων" τους(ὄπως σήμερα ἄλλωστε),
      "ὑπογείων ρευμάτων" πού ἔχουν ὅμως πτυχές πνευματικῆς διαστροφῆς, ἄγνωστης στούς μή ἔχοντας πνευματικό ἀγῶνα κατά τῶν μεθοδειῶν τοῦ πονηροῦ.

      Μέ ἄλλα λόγια, οἱ ἐκκοσμικευμένοι καλόπιστοι, ὡς μή ἔχοντες ἐμπειρία ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, μαζί μέ τούς διεστραμμένους ἐκ τῆς πονηρίας φιλόϋλους (ὑλιστές), συγκροτοῦν μίγμα "ἡγεσίας" ἐθνικῆς καταστροφῆς μας.

      Διαγραφή
  5. Έχουμε αρκετά λογοτεχνικά έργα που αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα ή σε πρόσωπα ιστορικά. Τα έργα αυτά διατηρούν τον τίτλο μυθιστόρημα,ο συγγραφέας όμως διευκρινίζει ότι προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό ένα ιστορικό μυθιστόρημα.
    Ενδεικτικά αναφέρω το ιστορικό μυθιστόρημα του Γιώργου Λεονάρδου « Ο τελευταίος αυτοκράτορας» Αναφέρεται στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
    Έχουμε επίσης και το μυθιστόρημα «Η πριγκιπέσα Ιζαμπώ» του Αγγελου Τερζάκη. Αναφέρεται στο ιστορικό πρόσωπο στην περίοδο της φραγκοκρατίας Νικηφόρο Σγουρό στο Ναύπλιο. Ο συγγραφέας διευκρινίζει στο αναγνωστικό κοινό ότι πρόκειται για ηρωικό μυθιστόρημα.
    Όσον αφορά το λογοτεχνικό έργο του Τζανακάρη νομίζω ότι προέχει να το διαβάσει κάποιος για να το αξιολογήσει λογοτεχνικά και συνάμα για να κρίνει αν κατατάσσεται στην κατηγορία των ιστορικών μυθιστορημάτων ή στην κατηγορία των σαφώς ιστορικών έργων.Στην τελευταία περίπτωση να δει ο αναγνώστης αν το βιβλίο περιέχει ιστορικές ανακρίβειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αριστεριστικες εξυπναδες...
    και φυσικα ρατσιστικο παραληρημα κατα του ελληνικου λου τον οποιο ειρωνευεται μειωνει συκοφαντει και γελοιοποιει
    και φυσικα διακομωδει την μεγαλη ιδεα χαρη στην οποια απελευθερωθηκε η μιση ελλαδα....
    για τη μεγαλη ιδεα των σκοπιανωνν που προχωραει των νεοοθομανων τη μεγαλη τουρκαλβανια εχει να μας πει τιποτα ο διεθνιστης?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. nikmoralis (26/9/19 9,34μμ)
      1)Εγώ όταν διαβάσω το βιβλίο θα το αξιολογήσω στον βαθμό των δυνατοτήτων μου.
      2)Υποθέτω ότι εσύ το έχεις διαβάσει και για αυτό το σχολιάζεις.
      3) Στις «αριστερίστικες εξυπνάδες» αντιπαρατίθενται οι ακροδεξιές καφρίλες.

      Διαγραφή
  7. Η ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ
    (25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1922)

    «Εν Σμύρνη

    Τη 25 Αυγούστου 1922

    Αγαπητέ φίλε και αδελφέ κ. Ελευθέριε Βενιζέλε,

    Επέστη η μεγάλη ώρα της μεγάλης εκ μέρους σας χειρονομίας. Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, το Ελληνικόν Κράτος αλλά και σύμπαν το Ελληνικόν Έθνος καταβαίνει πλέον εις τον Άδην από του οποίου καμμία πλέον δύναμις δεν θα δυνηθή να το αναβιβάση και το σώση.

    Της αφαντάστου ταύτης καταστροφής βεβαίως αίτιοι είναι οι πολιτικοί και προσωπικοί σας εχθροί, πλην και Υμείς φέρετε μέγιστον της ευθύνης βάρος δια δύο πράξεις Σας.

    Πρώτον διότι αποστείλατε εις Μ. Ασίαν ως Ύπατον Αρμοστήν ένα παράφρονα και εγωιστήν. Και δεύτερον διότι πρωτού αποπερατώσητε το έργον σας και θέσητε την κορωνίδα και το επιστέγασμα επί του ανεγερθέντος αφαντάστως ωραίου και μεγαλοπρεπούς δημιουργήματός Σας, της καταθέσεως των θεμελίων της περικλεεστάτης ποτέ Βυζαντινής μας Αυτοκρατορίας, είχατε την ατυχή και ένοχον έμπνευσιν να διατάξητε εκλογάς κατ’ αυτάς ακριβώς τας παραμονάς της εισόδου Σας εις Κωνσταντινούπολιν και της καταλήψεως αυτής υπό του Ελληνικού Στρατού προς εκτέλεσιν – οίμι –δια παντός καταστραφείσης Συνθήκης των Σεβρών.

    Αλλά γέγονεν ο γέγονεν.

    Ακόμη όμως υπάρχει καιρός αν όχι να σωθή η Συνθήκη των Σεβρών, αλλά τουλάχιστον να μη καταστραφή τελείως το Ελληνικόν Έθνος δια της απωλείας ότι μόνον της Μ. Ασίας αλλά και της Θράκης και αυτής ίσως της Μακεδονίας.

    Και επειδή οι καιροί ου μενετοί πλέον, έκρινα καθήκον και εμόν απαραίτητον να κυλίσω τον πίθον μου εν μέσω της γενικής κινήσεως της παγκοίνου εδώ συμφοράς μας και πρώτον μεν έγραψα με ημερομηνίαν 21 Αυγούστου προς τον επί του Ελληνικού θρόνου ευρισκόμενον Κωνσταντίνον να προβή εις τας μεγάλας αποφάσεις, εν αις πρωτίστην θεωρώ την ανάληψιν της πηδαλιουχίας του ελληνικού σκάφους παρά της πάγκοινον την ευρωπαϊκήν υπόληψιν κεκτημένης Σης κορυφής.

    Την παράδοσιν της διοικήσεως του στρατού εις τους εκδιωχθέντας αξιωματικούς της Αμύνης, οι οποίοι γνωρίζουν πως ανασυντάσσεται καταστραμμένος στρατός και οδηγείται εις την νίκην και την άμεσον εντεύθεν εκδίωξιν Στεργιάδου και Χατζανέστη και άλλα σχετικά.

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    http://ethnegertirio.blogspot.com/2016/08/25-1922.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΥΝΕΧΕΙΑ

    Έκρινα δε προ παντός απαραίτητον εκ των φλογών της καταστροφής εν αις οδυνάται ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, και ζήτημα είναι εάν όταν το παρόν μου γράμμα αναγιγνώσκεται υπό της Υμετέρας Εξοχότητος, αν ημείς πλέον υπάρχωμεν εν ζωή προοριζόμενοι – τις οίδε- κατ’ ανεξερευνήτους βουλάς της Θείας Προνοίας εις θυσίαν και μαρτύριον, ν’ απευθύνω την υστάτην ταύτην έκκλησιν προς την φιλογενή και μεγάλην ψυχήν Σας και να Σας είπω μόνο δύο λέξεις.

    Εάν δια να σώσητε την Ελλάδα εκρίνατε καθήκον σας να προβήτε εις το επαναστατικόν κίνημα της Θεσσαλονίκης, μη διστάσητε τώρα να προβήτε εις εκατόν τοιαύτα κινήματα, ίνα σώσητε τώρα ολόκληρον τον απανταχού και ιδία τον μικρασιατικόν και θρακικόν Ελληνισμόν, ο οποίος τόσην θρησκευτικήν λατρείαν τρέφει προς Υμάς.

    Και νυν, φίλτατε αδελφέ, σε μόνον θεωρούμεν τον από μηχανής Θεόν, σε βράχον, σε ελπίδα, σε σωτήρα και σε μεσσίαν μας. Περίζωσε την ρομφαίαν του λόγου σου κατευοδού προς υμάς και κόψον τον άλυτον δια την διπλωματίαν μέχρι σήμερον δεσμόν του Ανατολικού ζητήματος.

    Πίπτων επί του τραχήλου υμών, περιλούω υμάς δι’ απείρων φιλημάτων σεβασμού και αγάπης.

    † Ο Σμύρνης Χρυσόστομος»

    http://ethnegertirio.blogspot.com/2016/08/25-1922.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. https://www.protothema.gr/stories/article/922971/aristeidis-stergiadis-o-amfilegomenos-kai-moiraios-upatos-tis-smurnis/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητέ Fotis,
    το γράμμα ενός απελπισμένου που πιάνεται από τα μαλλιά του πριν πνιγεί, έχει τόση αλήθεια, όση κρίση των πραγμάτων μπορεί να έχει ένα νεογέννητο. Φυσικά αναφέρομαι στους ύμνους του στον ολετήρα βενιζέλο.
    Ο Βενιζέλος δεν κήρυξε εκλογές για να τις κερδίσει, αλλά για να τις χάσει. Ηξερε ότι η συμμαχία του Κεμάλ με τον Λένιν του είχε αποφέρει 10 δις εκείνης της εποχής, τα οποία του επέτρεψαν να αγοράσει ότι οπλισμό ήθελε από τους Γάλλους και τους Ιταλούς.
    Ο Βενιζέλος ήξερε ότι Γάλλοι και Ιταλοί ήταν κάθετοι ενάντιοι της Συνθήκης των Σεβρών, γεγονός αναμφισβήτητο, όπως απέδειξε το απαγορευμένο στη Γαλλία ιστορικό πόνημα του ακαδημαικού της Εντουάρ Ντριό, ο οποίος μελέτησε όλη τα αρχεία τυ Γαλλικού ΥΠΕΞ της περιόδου πρίν και μετά τον ΑΠΠ . Δημοσίευσε αποφάσεις συμβουλίων το πώς θα χειριστούν την υπόθεση της Ελλάδος σε περίπτωση που θέσει θέματα κυριαρχίας επί της Μικράς Ασίας. Οι δε Ιταλοί, θέματα που αφορούσαν το Αιγαιακό σύμπλεγμα νήσων.
    Θα μπορούσαμε να γράφουμε ωρες για τις προδοσίες των Αμυνητών Αξκών ( με στοιχεία) και των κομμουνιστών (εκεί η επιστήμη της προδοσίας σηκώνει τα χέρια ψηλά), αλλά ξεφεύγουμε από το θέμα που είναι ο Στεργιάδης.
    Ολο το οικοδόμημα του Τζανακάρη, βασίζεται στην αδυναμία της Ελλάδος από πλευράς δυνατοτήτων να υποστηρίξει μιά τέτοιου μεγέθους εκστρατεία. Παρά τα στοιχεία που παραθέτει (πληθυσμός 5 εκ, και διηρημένος), η ανάλυση που επιχειρεί (τουλάχιστον στη συνέντευξη) δείχνει απίστευτη ασχετοσύνη περί τα στρατιωτικά θέματα, τους δείκτες δηλαδή που δείχνουν το αξιόμαχο και την αποτελεσματικότητα ενός στρατεύματος. Γίνεται δε καταφάνερη η προσπάθειά του να αθωώσει τον Στεργιάδη με το σκεπτικό ότι ο καυμένος έκανε ότι μπορούσε στο διπλωματικό τομέα της προσπάθειας, και συμπεριφερόταν έτσι, γιατί ο στρατωτικός τομέας της επιχείρησης δεν τον έπειθε για την αποτελεσματικότητά του.
    Ναι κ. Τζανακάρη, αλλά αυτός ο στρατός έφτασε 17 χιλιόμετρα από την Άγκυρα, δεν 'εχασε ούτε μία μάχη και στο διάστημα αυτό ο Στεργιάδης συνέχισε να ασκεί την ίδια πολιτική, εκείνη των ίσων αποστάσεων. Γεγονός που είχε τραγικές συνέπειες για τις γραμμές εφοδιασμού από τα άτακτα στίφη που μέναν ανέγγιχτα λόγω της πολιτικής κατευνασμού.
    Για να μη μακρηγορούμε. Η αλήθεια είναι ότι ένα κομμάτι της ιστορίας του Βενιζέλου που προσπαθούν εδώ και χρόνια να επιβάλλουν, αλλά δεν μπορούσαν να προβάλλουν έστω και μιά βάσιμη δικαιολογία, ήταν ο βίος και η πολιτεία του Στεργιάδη. Φαίνεται ότι βρέθηκε ο """ιστορικός""" που θα το κάνει. Με μιά χολιγουντιανή λογική, δηλαδή ένα λογοτέχνημα, που θα περάσει υποδορίως στους ανιστόρητους Έλληνες ότι ο Στεργιάδης ήταν ένας καλός, τίμιος και απολιτίκ τύπος, που αγωνίστηκε για το ιδανικό της ισοπολιτείας, καθώς μόνο αυτό ήταν ικανό να φέρει ειρήνη. Μετουσίωσή της είναι το σημερινό βδέλυγμα, το ""Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του""'
    Αναρωτιέμαι δηλαδή τί λιγότερο θα έκανε για την εμπέδωση αυτής της πολιτικής γραμμης, αν πχ την αναθέταμε σε κάποιον από το Κιριμπάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.